Page 753
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ॥੫॥
இந்த உலகத்தை நீயே படைத்தாய், நீயே இதை உருவாக்கி அழித்து, பல உயிர்களை வார்த்தைகளால் ஆசீர்வதிக்கிறாய்.
ਦੇਹੀ ਭਸਮ ਰੁਲਾਇ ਨ ਜਾਪੀ ਕਹ ਗਇਆ ॥
அந்த உயிரினம் மண்ணோடு உடலைக் கலந்து எங்கோ சென்றுவிட்டதாகத் தோன்றவில்லையா?
ਆਪੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ਸੋ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭਇਆ ॥੬॥
கடவுள் தாமே எல்லாவற்றிலும் இருக்கிறார், இது ஒரு பெரிய அதிசயம்.
ਤੂੰ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਦੂਰਿ ਜਾਣਹਿ ਸਭ ਤੂ ਹੈ ॥
கடவுளே ! நீங்கள் எங்கோ தொலைவில் வசிக்கவில்லை, நீங்கள் மட்டுமே என்பது அனைவருக்கும் தெரியும்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਿ ਹਦੂਰਿ ਅੰਤਰਿ ਭੀ ਤੂ ਹੈ ॥੭॥
குர்முகர்கள் உங்களைத் தங்கள் முன் பார்க்கிறார்கள், நீங்கள் அனைவரின் இதயத்திலும் வசிக்கிறீர்கள்.
ਮੈ ਦੀਜੈ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ॥
ஹே எஜமானரே! என் மனதில் அமைதி உண்டாக உமது பெயரில் எனக்கு உறைவிடம் கொடுங்கள்.
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਤਿ ਦੇਇ ॥੮॥੩॥੫॥
சத்குரு நல்ல அறிவுரை கூறினால், நிரங்கரைப் புகழ்ந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்கிறார் தாஸ் நானக்.
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ
ரகு ஸுஹி மஹால 3 গரு 1 அஸ்தபதியா ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ சதிகுர் பிரசாதி ॥
ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
ஹே சகோதரர்ரே கடவுளின் பெயரால் எல்லாம் உருவானது, ஆனால் சத்குரு இல்லாமல் நாமம் பற்றிய அறிவு இல்லை.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਬਿਨੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
குருவின் வார்த்தை இனிய மகாரசம் ஆனால் ருசிக்காமல் அதன் சுவை தெரியாது.
ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਚੀਨਸਿ ਨਾਹੀ ਆਪੈ ॥
சில்லறை விலையில் தனது பொன்னான பிறப்பை வீணடித்தவர், அவனுக்கே தன் சுயம் தெரியாது.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤਾ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥੧॥
அவர் ஒரு குர்முகாக மாறினால், அவர் ஒரு கடவுளை மட்டுமே அறிவார் அவரை அகங்கார வடிவில் துன்பப்படுத்த வேண்டாம்.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
சத்தியத்தின் மீது (இறைவன்) என் பற்றுதலை நிலைநிறுத்திய என் குருவிடம் நான் சரணடைகிறேன்!
ਸਬਦੁ ਚੀਨ੍ਹ੍ਹਿ ਆਤਮੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
சொல்லை அங்கீகரித்து, மனதில் ஒளி உண்டாயிற்று நான் உண்மையுடன் எளிதாக இணைகிறேன்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
குர்முக் பரமாத்மாவைப் புகழ்ந்து பாடுகிறார். அவர் பரம சத்தியத்தை மட்டுமே விளக்குகிறார் மற்றும் வார்த்தையைப் பற்றி மட்டுமே சிந்திக்கிறார்.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ॥
உயிர் மற்றும் உடல் அனைத்தும் குருவிடமிருந்து உருவாகின்றன மற்றும் குருமுகன் அவரது வேலையை கவனித்துக்கொள்கிறார்.
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਬਿਖੁ ਖਟੇ ਸੰਸਾਰੇ ॥
மனமில்லாத குருடன் கண்மூடித்தனமாக செயல்படுகிறான் உலகில் மாயையின் வடிவில் விஷத்தை மட்டுமே சம்பாதிக்கிறான்.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥
மிகவும் அன்பான ஆசிரியர் இல்லாமல், மாயையின் மாயையில் சிக்கித் துன்பங்களை எப்போதும் பெறுகிறார்.
ਸੋਈ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਚਾਲੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥
சத்குருவுக்கு சேவை செய்பவர், குருவின் விருப்பப்படி நடப்பவர் அவர்தான் உண்மையான ஊழியர்.
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਿਫਤਿ ਹੈ ਸਾਚੀ ਸਾਚਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
கடவுளின் பெயர் உண்மை, அவருடைய புகழும் உண்மை, எனவே அந்த உண்மையை மனதில் பதிய வைக்கிறது.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਏ ॥
குர்முக் உண்மையான பேச்சை மட்டுமே உச்சரிக்கிறார் அகங்காரம் அவனது உள்ளத்திலிருந்து விலகிச் செல்கிறது.
ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਕਰਮੁ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥੩॥
சத்குருவே கொடுப்பவர், அவருடைய அருளும் உண்மை. அவர் எப்போதும் உண்மையான வார்த்தைகளை பேசுகிறார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖਟੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਏ ॥
குர்முக் நாமம் செய்கிறார், நாமம் செல்வத்தைக் குவிக்கிறது மற்றும் மற்றவர்களை கடவுளின் பெயரை மட்டும் உச்சரிக்க வைக்கிறது.
ਸਦਾ ਅਲਿਪਤੁ ਸਾਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
அவர் எப்போதும் உண்மையின் நிறத்தில் வர்ணம் பூசப்படுகிறார், மாயையிலிருந்து விலகி இருக்கிறார் குருவின் அன்பினால், அவர் இயற்கையான நிலையில் இருக்கிறார்.
ਮਨਮੁਖੁ ਸਦ ਹੀ ਕੂੜੋ ਬੋਲੈ ਬਿਖੁ ਬੀਜੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥
ஆனால் மனம் இல்லாதவன் எப்போதும் பொய் சொல்கிறான், மாயா வடிவில் விஷத்தை விதைத்து அந்த விஷத்தை மட்டும் உண்கிறது.
ਜਮਕਾਲਿ ਬਾਧਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਵਣੁ ਛਡਾਏ ॥੪॥
மரணத்தின் அடிமைத்தனத்தில் சிக்கி, தாகத்தின் தீயில் எரிந்து கொண்டே இருக்கிறது. குரு இல்லாமல் யாரால் அவரை மரணத்திலிருந்து விடுவிக்க முடியும்.
ਸਚਾ ਤੀਰਥੁ ਜਿਤੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵਣੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
சத்குரு என்பது புனிதத் தலமாகும், அங்கு ஒருவர் சத்திய ஏரியில் (பெயர்) நீராடுகிறார். ஆனால் குருவே இந்தக் கருத்தைத் தருகிறார்.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਏ ਤਿਤੁ ਨਾਤੈ ਮਲੁ ਜਾਏ ॥
குருவின் வார்த்தையே அறுபத்தெட்டு புண்ணியத் தலங்களைக் காட்டியுள்ளது. அங்கு குளித்தால் அகங்காரத்தின் அழுக்குகள் நீங்கும்.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨ ਲਾਏ ॥
சப்த்-குரு நித்தியமானவர், அவர் ஒரு தூய யாத்திரை, எந்த அழுக்குகளையும் பெறாதவர், மாயா அவருக்கு அழுக்கைப் பூசுவதில்லை.
ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੀ ਸਾਲਾਹ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥੫॥
உண்மையான புகழும் முழு குருவிடமிருந்துதான் கிடைக்கும்.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ਦੁਰਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਏ ॥
இந்த உடல், மனம் அனைத்தும் அந்த இறைவனால் கொடுக்கப்பட்டது. ஆனால் புத்தி கெட்டவரிடம் இது சொல்லப்படுவதில்லை.
ਹੁਕਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਏ ॥
கடவுள் கட்டளையிட்டால், அவரது மனம் தூய்மையாகிறது மேலும் ஈகோ அவனது மனதை விட்டு அகலுகிறது.
ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਸਹਜੇ ਚਾਖੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
குருவின் போதனைகளை எளிதில் உள்வாங்கியவரின் தாகம் தீர்ந்துவிட்டது.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਾਤਾ ਸਹਜੇ ਮਾਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥੬॥
குருவின் வார்த்தையால் இறைவனின் அன்பில் மூழ்கி, அவனில் எளிதில் லயிக்கிறான்.