Page 590
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
ஹே நானக்! சத்குருவின் சேவை இல்லாமல், உலகில் இருந்து வாழும் உயிரினம் முகம் கறுக்கப்பட்ட நிலையில் சென்று எமபுரியில் சங்கிலியால் பிணைக்கப்பட்டு தண்டிக்கப்படுகிறார்.
ਮਹਲਾ ੧ ॥
பெண்
ਜਾਲਉ ਐਸੀ ਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਮੈ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ॥
அத்தகைய வழக்கத்தை நான் எரிப்பேன், இதன் விளைவாக நான் என் அன்பான இறைவனை மறந்து விடுகிறேன்
ਨਾਨਕ ਸਾਈ ਭਲੀ ਪਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਸਾਹਿਬ ਸੇਤੀ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥੨॥
ஹே நானக்! அந்த அன்பு நல்லதுதான், இறைவனிடமிருந்து மாண்பைக் காத்து வருபவர்
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈਐ ॥
கடவுளைக் கொடுப்பவர் பக்தி செய்ய வேண்டும் மற்றும் ஒரே ஒரு கடவுளை மட்டுமே தியானிக்க வேண்டும்.
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਮੰਗੀਐ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਪਾਈਐ ॥
கொடுப்பவர் கடவுளிடம் மட்டுமே கேட்க வேண்டும். ஏனெனில் அதன் மூலம் தான் விரும்பிய பலன் கிடைக்கும்.
ਜੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਤਾ ਲਾਜ ਮਰਾਈਐ ॥
கடவுளைத் தவிர வேறு யாரிடமாவது கேட்டால் பிறகு அவமானத்தில் இறந்துவிடுவார்.
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਈਐ ॥
வழிபட்டவர், அவனுக்குப் பழம் கிடைத்து, அந்த மனிதனின் பசியெல்லாம் நீங்கிவிட்டது.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥੧੦॥
நானக் அந்த மக்களுக்காக அர்ப்பணிப்புடன் இருக்கிறார். இரவும்-பகலும் ஹரி நாமத்தை இதயத்தில் தியானிப்பவர்கள்
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੰਉ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਲਇਅਨੁ ਜਨ ਲਾਇ ॥
என் அன்பான கடவுள் பக்தர்களின் மீது மகிழ்ச்சியடைகிறார் அவரே தனது பக்தர்களை பக்தியில் ஈடுபடுத்தியுள்ளார்.
ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਦਿਤੀਅਨੁ ਸਿਰਿ ਛਤੁ ਸਚਾ ਹਰਿ ਬਣਾਇ ॥
அவர் தனது பக்தர்களுக்கு ராஜ்யத்தை அளித்துள்ளார் அவர் தனது தலைக்கு ஒரு உண்மையான கிரீடத்தை உருவாக்கினார்.
ਸਦਾ ਸੁਖੀਏ ਨਿਰਮਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
அவர்கள் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாகவும் தூய்மையாகவும் இருக்கிறார்கள் மேலும் சத்குருவுக்கு சேவை செய்யுங்கள்.
ਰਾਜੇ ਓਇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਭਿੜਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਹਿ ॥
அவர்களை அரசர்கள் என்று அழைக்க முடியாது. ஒருவருக்கொருவர் சண்டையிட்டு இறக்கும் மீண்டும் அவர்கள் பிறப்பு சுழற்சியில் கிடக்கிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਕੀ ਵਢੀ ਫਿਰਹਿ ਸੋਭਾ ਮੂਲਿ ਨ ਪਾਹਿ ॥੧॥
ஹே நானக்! இறைவனின் நாமம் இல்லாமல், அவர்கள் நாகரீகமாக, அதாவது இகழ்ந்து திரிகிறார்கள் மேலும் எந்த புகழையும் பெறாதீர்கள்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਸੁਣਿ ਸਿਖਿਐ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੈ ॥
"(சொல்லை) கேட்பதும் அறிவுறுத்துவதும் மனிதன் சுவைப்பதில்லை. குருமுகனாக மாறி வார்த்தையில் மூழ்காமல் இருந்தாலே போதும்.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
குருவைச் சேவிப்பதன் மூலம் இறைவனின் திருநாமம் ஆன்மாவின் மனதில் நிலைத்திருக்கும். மேலும் குழப்பமும் பயமும் அவனை விட்டு ஓடிவிடும்.
ਜੇਹਾ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥
ஆன்மா குருவை அறிவது போல, அவனும் அவ்வாறே ஆகிவிடுகிறான் அப்போது அவனுடைய அழகும் உண்மை என்ற பெயரோடு இணைந்திருக்கிறது.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਆਗੈ ॥੨॥
ஹே நானக்! பெயரின் விளைவாக, உயிரினம் புகழ் பெறுகிறது மற்றும் மேலும் கடவுளின் நீதிமன்றத்தில் அழகாக இருக்கிறது.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਮਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੂਜਣ ਆਵਹਿ ॥
குருவின் சீடர்களுக்கு கடவுள் மீது அன்பு உண்டு அவர்கள் வந்து எஜமானரை வணங்குகிறார்கள்
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣੰਜਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੈ ਜਾਵਹਿ ॥
அவர்கள் ஹரி-நாம வியாபாரத்தை மிகுந்த அன்புடன் செய்கிறார்கள் ஹரி-நாமத்தின் பலனைச் சம்பாதித்துவிட்டு வெளியேறுகிறார்கள்.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਭਾਵਹਿ ॥
குருவின் சீடர்களின் முகம் எப்போதும் பிரகாசமாக இருக்கும் அவர்கள் கடவுளின் நீதிமன்றத்தில் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள்
ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਾ ਵਡਭਾਗੀ ਸਿਖ ਗੁਣ ਸਾਂਝ ਕਰਾਵਹਿ ॥
குரு-சத்குரு என்பது கடவுளின் பெயரின் விலைமதிப்பற்ற பொக்கிஷம் அதிர்ஷ்டசாலியான குருவின் சீடர்கள் இந்த நற்பண்புகளின் களஞ்சியத்தில் அவருடைய பங்குதாரர்களாக மாறுகிறார்கள்.
ਤਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੰਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜੋ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ॥੧੧॥
அந்த குருவின் சீடர்களிடம் நான் சரணடைகிறேன், எப்பொழுதும் அமர்ந்து எழும்பும்போது ஹரி நாமத்தையே தியானிப்பவர்கள்
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
ஹே நானக்! கர்த்தருடைய நாமம் விலைமதிப்பற்ற பொக்கிஷம், யாருடைய சாதனை என்பது குருவால் மட்டுமே.
ਮਨਮੁਖ ਘਰਿ ਹੋਦੀ ਵਥੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥੧॥
தன்னம்பிக்கை கொண்ட உயிரினங்கள் தங்கள் இதயத்தின் வீட்டில் இருக்கும் இந்த விலைமதிப்பற்ற பொருளை அறிவதில்லை. அறிவு குருடர்கள் உயிரை குரைத்து அழுகிறார்கள்
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲੀ ਜੋ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਚਿ ਲਾਗੀ ॥
அந்த உடல் தங்கம் போல் தூய்மையானது. பரமாத்மாவின் உண்மையான நாமத்தில் ஆழ்ந்திருப்பவர்.
ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੀ ॥
ஒரு குர்முகி ஆவதன் மூலம், இந்த உடல் தூய ஒளியுடன் நிரஞ்சன் பிரபுவை அடைகிறது. மேலும் அதன் குழப்பமும் பயமும் மறைந்துவிடும்
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥੨॥
ஹே நானக்! குர்முக் மக்கள் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பார்கள் கடவுளின் அன்பில் இரவும் பகலும் தனிமையில் இருக்கும்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿਆ ਹਰਿ ਕੰਨੀ ॥
குருவின் சீடர்கள் பாக்கியவான்கள், குருவின் உபதேசங்களைக் காதுகளால் கவனமாகக் கேட்டவர்கள்.
ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਭੰਨੀ ॥
குரு-சத்குரு அவர்களுக்குள் கடவுளின் பெயரை நிலைநிறுத்தியுள்ளார் அவர்களின் இக்கட்டான நிலையையும் அகங்காரத்தை அழித்தது.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨਾਹੀ ਵੀਚਾਰਿ ਡਿਠਾ ਹਰਿ ਜੰਨੀ ॥
இதனை பக்தர்கள் எண்ணி பார்த்தனர் ஹரி என்ற பெயரைத் தவிர வேறு நண்பர் இல்லை என்று.