Page 555
ਜਿ ਤੁਧ ਨੋ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਨਿਰੰਜਨ ਕੇਰੀ ॥
கடவுளே நிரஞ்சன்! யார் உன்னைப் புகழ்ந்தாலும் மேலும், அருள் இல்லத்தில் நீங்கள் யாரை நோக்கி வருகிறீர்களோ, அவர் எல்லாவற்றையும் பெறுகிறார்.
ਸੋਈ ਸਾਹੁ ਸਚਾ ਵਣਜਾਰਾ ਜਿਨਿ ਵਖਰੁ ਲਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਤੇਰੀ ॥
கடவுளே! உண்மையாகவே அவர் பணம் கொடுப்பவர் மற்றும் சத்தியத்தின் வியாபாரி உங்கள் பெயர் மற்றும் பணத்தை ஒப்பந்தம் எடுப்பவர்.
ਸਭਿ ਤਿਸੈ ਨੋ ਸਾਲਾਹਿਹੁ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਦੂਜੇ ਭਾਵ ਕੀ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰੀ ਢੇਰੀ ॥੧੬॥
ஹே துறவிக அந்த கடவுளை போற்றி, இருமைக் குவியலை அழித்தவர்
ਸਲੋਕ ॥
சரணம்
ਕਬੀਰਾ ਮਰਤਾ ਮਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਮਰਿ ਭਿ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਇ ॥
ஹே கபீர்! இந்த உலகம் இறக்கும் போது இறந்து கொண்டிருக்கிறது, ஆனால் உண்மையில் எந்த மனிதனுக்கும் இறப்பதற்கான வழி தெரியாது.
ਐਸੀ ਮਰਨੀ ਜੋ ਮਰੈ ਬਹੁਰਿ ਨ ਮਰਨਾ ਹੋਇ ॥੧॥
அத்தகைய உண்மையான மரணத்தை இறக்கும் ஆன்மா, அவர் அடிக்கடி இறப்பதில்லை
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਕਿਵ ਮਰਹਗੇ ਕੈਸਾ ਮਰਣਾ ਹੋਇ ॥
எப்படி இறப்போம் என்று கூட தெரியாதா? எப்படிப்பட்ட மரணம் நமக்கு ஏற்படும்?
ਜੇ ਕਰਿ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਤਾ ਸਹਿਲਾ ਮਰਣਾ ਹੋਇ ॥
இறைவனை இதயத்தால் மறக்கவில்லை என்றால், நம் மரணம் எளிதாகும்.
ਮਰਣੈ ਤੇ ਜਗਤੁ ਡਰੈ ਜੀਵਿਆ ਲੋੜੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
முழு உலகமும் இறப்பதற்கு அஞ்சுகிறது ஒவ்வொரு உயிரினமும் வாழ வேண்டும் என்று நம்புகிறது
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਸੋਇ ॥
குருவின் அருளால் உயிரோடு இருக்கும் போதே உயிர் துறந்தவர், அவர் கடவுளின் கட்டளையைப் புரிந்துகொள்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਐਸੀ ਮਰਨੀ ਜੋ ਮਰੈ ਤਾ ਸਦ ਜੀਵਣੁ ਹੋਇ ॥੨॥
ஹே நானக்! அத்தகைய மரணத்தை இறக்கும் நபர், அதனால் அவர் என்றென்றும் உயிருடன் இருக்கிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਜਾ ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਤਾ ਆਪਣਾਂ ਨਾਉ ਹਰਿ ਆਪਿ ਜਪਾਵੈ ॥
ஹரி சுவாமி எப்பொழுது உன்னிடம் கருணை காட்டுகிறாரோ அப்போது அவனே உயிர்களுக்குத் தன் நாமத்தை உச்சரித்துக் கொண்டே இருக்கிறான்.
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵੈ ਆਪਣਾਂ ਸੇਵਕੁ ਆਪਿ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ॥
ஹரியே சத்குருவுடன் சமரசம் செய்து கொண்டு மகிழ்ச்சியை அளிக்கிறார். மேலும் அவனே தன் வேலைக்காரனை விரும்புகிறான்.
ਆਪਣਿਆ ਸੇਵਕਾ ਕੀ ਆਪਿ ਪੈਜ ਰਖੈ ਆਪਣਿਆ ਭਗਤਾ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਵੈ ॥
அவனே தன் ஊழியர்களின் மரியாதையைக் காக்கிறான் மேலும் உயிர்களை தன் பக்தர்களின் பாதங்களில் அடைக்கலம் தருகிறார்.
ਧਰਮ ਰਾਇ ਹੈ ਹਰਿ ਕਾ ਕੀਆ ਹਰਿ ਜਨ ਸੇਵਕ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
தர்மராஜா, ஹரி-பரமேஷ்வரரால் உருவாக்கப்பட்ட இவரும் (எமராஜனால்) ஹரியின் பக்தர்கள் மற்றும் அடியார்களின் அருகில் வருவதில்லை.
ਜੋ ਹਰਿ ਕਾ ਪਿਆਰਾ ਸੋ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪਿਆਰਾ ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਝਖਿ ਝਖਿ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥੧੭॥
ஹரிக்கு பிரியமானவன் எல்லோருக்கும் பிரியமானவன், இன்னும் பல ஜீவராசிகள் இவ்வுலகில் வீணாகப் பிறந்து இறக்கின்றன.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3.
ਰਾਮੁ ਰਾਮੁ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੈ ਰਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
உலகம் முழுவதும் ராம்-ராம் என்று அழைக்கிறது ஆனால் ராமர் அப்படி அடையப்படவில்லை.
ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਅਤੁਲੁ ਨ ਤੁਲਿਆ ਜਾਇ ॥
அவர் அணுக முடியாதவர், கண்ணுக்குத் தெரியாதவர், மிகப் பெரியவர், ஒப்பற்றவர் மேலும் அதன் குணங்களை ஒப்பிட முடியாது.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਕਿਤੈ ਨ ਲਇਆ ਜਾਇ ॥
மதிப்பிட முடியாது மற்றும் அதை எந்த விலை கொடுத்தும் வாங்க முடியாது.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿਆ ਇਨ ਬਿਧਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
குருவின் வார்த்தையால் மட்டுமே அதன் வித்தியாசத்தைக் கண்டறிய முடியும். இம்முறையால் அவன் உயிர்களின் மனதில் வந்து வசிக்கிறான்.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਅਮੇਉ ਹੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
ஹே நானக்! ராமர் எல்லையற்றவர், குருவின் அருளால் மனதில் நிலைத்து நிற்கிறார்.
ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਮਿਲਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੧॥
அவர் தானாகவே வந்து மனிதனைச் சந்தித்து ஒன்றாகக் கலந்து விடுகிறார்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਏ ਮਨ ਇਹੁ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
ஹே மனமே! கடவுளின் இந்த பெயர் அத்தகைய செல்வம், அதில் இருந்து மகிழ்ச்சி எப்போதும் கிடைக்கும்.
ਤੋਟਾ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵਈ ਲਾਹਾ ਸਦ ਹੀ ਹੋਇ ॥
இதிலிருந்து எந்தக் குறையும் இல்லை, மனிதன் எப்போதும் பலனைப் பெறுகிறான்.
ਖਾਧੈ ਖਰਚਿਐ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਓਹੁ ਦੇਇ ॥
அதை உண்பதும் செலவு செய்வதும் குறையை ஏற்படுத்தாது, ஏனென்றால் கடவுள் எப்போதும் கொடுத்துக்கொண்டே இருக்கிறார்.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਾਣਤ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
மனிதன் அதைப் பற்றி சிறிதும் கவலைப்படுவதில்லை, தீங்கு விளைவிப்பதில்லை.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੨॥
ஹே நானக்! கடவுள் கிருபையுடன் பார்க்கிறவர், குரு மூலம் பெயரும் செல்வமும் பெறுகிறார்
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਆਪੇ ਸਭ ਘਟ ਅੰਦਰੇ ਆਪੇ ਹੀ ਬਾਹਰਿ ॥
கடவுள் தாமே அனைவரின் இதயத்திலும் இருக்கிறார், மேலும் உலகத்திற்கு வெளியேயும் இருக்கிறார்.
ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਹਰਿ ॥
அவரே ரகசியமாக நகர்கிறார் நீங்கள் அனைவரின் இதயத்திலும் காணப்படுகிறீர்கள்
ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਕਰਿ ਵਰਤਿਆ ਸੁੰਨਾਹਰਿ ॥
அந்த நித்தியமானவரே முப்பத்தாறு யுகங்களுக்கு இருளை உருவாக்கினார் பூஜ்ஜிய நிலையில் வாழ்ந்தார்.
ਓਥੈ ਵੇਦ ਪੁਰਾਨ ਨ ਸਾਸਤਾ ਆਪੇ ਹਰਿ ਨਰਹਰਿ ॥
அந்தக் காலத்தில் வேதங்கள், புராணங்கள், சாஸ்திரங்கள் போன்றவை இல்லை, கடவுளே மக்களுக்கு அரசராக இருந்தார்.
ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਆਪਿ ਸਭ ਦੂ ਹੀ ਬਾਹਰਿ ॥
எல்லோரிடமிருந்தும் நடுநிலையான, அவரே பூஜ்ஜிய கல்லறையில் அமர்ந்திருந்தார்.
ਆਪਣੀ ਮਿਤਿ ਆਪਿ ਜਾਣਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਗਉਹਰੁ ॥੧੮॥
அவனே தன் விரிவின் அளவை அறிவான் அவனே ஆழ்கடலாக இருக்கிறான்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜਗਤੁ ਮੁਆ ਮਰਦੋ ਮਰਦਾ ਜਾਇ ॥
முழு உலகமும் அகந்தையில் இறந்து மீண்டும் மீண்டும் இறந்து கொண்டிருக்கிறது