Page 491
ਇਹੁ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੩॥੫॥
ih kaaran kartaa karay jotee jot samaa-ay. ||4||3||5||
Der Herr selbst tut alles, dann vereint man sich mit dem göttlichen Licht. [4-3-5]
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojree mehlaa 3.
Gudjri M. 3
ਰਾਮ ਰਾਮ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਿਐ ਰਾਮੁ ਨ ਹੋਇ ॥
raam raam sabh ko kahai kahi-ai raam na ho-ay.
Die Leute verlesen den Namen des Herrn. Aber nutzlos ist das bloße Verlesen seines Namens.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਰਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧॥
gur parsaadee raam man vasai taa fal paavai ko-ay. ||1||
Nur wenn der Herr den Geist bewohnt, durch die Grade des Gurus,Gewinnt man die Frucht (der Meditation). (1)
ਅੰਤਰਿ ਗੋਵਿੰਦ ਜਿਸੁ ਲਾਗੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
antar govind jis laagai pareet.
Der Herr kommt, um den Geist zu bewohnen, wenn man sich mit seiner Liebe prägt.
ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਹਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har tis kaday na veesrai har har karahi sadaa man cheet. ||1|| rahaa-o.
Der Herrn verlässt nicht die, die den Herrn im Geist anbeten. (1-Pause)
ਹਿਰਦੈ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕੈ ਕਪਟੁ ਵਸੈ ਬਾਹਰਹੁ ਸੰਤ ਕਹਾਹਿ ॥
hirdai jinH kai kapat vasai baahrahu sant kahaahi.
Es gibt Menschen, die Heilige heißen, aber ihr Herz ist voller Betrug.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨॥
tarisnaa mool na chuk-ee ant ga-ay pachhutaahi. ||2||
Ihre Wünsche sind nicht beherrscht, schließlich reut es sieam Abschied. (2)
ਅਨੇਕ ਤੀਰਥ ਜੇ ਜਤਨ ਕਰੈ ਤਾ ਅੰਤਰ ਕੀ ਹਉਮੈ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
anayk tirath jay jatan karai taa antar kee ha-umai kaday na jaa-ay.
Man badet in den Wallfahrtsorten.
ਜਿਸੁ ਨਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਜਾਇ ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੩॥
jis nar kee dubiDhaa na jaa-ay Dharam raa-ay tis day-ay sajaa-ay. ||3||
Aber man befreit sich nicht von der Einbildung.Dharamraja bestraft den, der sich nicht von der Zweiheit befreit. (3)
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
karam hovai so-ee jan paa-ay gurmukh boojhai ko-ee.
Der allein begegnet dem Herrn, dem der Herr Seine Gnade gewährt.
ਨਾਨਕ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਤਾਂ ਹਰਿ ਭੇਟੈ ਸੋਈ ॥੪॥੪॥੬॥
naanak vichahu ha-umai maaray taaN har bhaytai so-ee. ||4||4||6||
Sellen ist der Jünger des Gurus, der diese Wahrheit erkennt.Nanak, der allein trifft den Herrn, der das ‘Ich‘ beherrscht. [4-4-6]
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojree mehlaa 3.
Gudjri M. 3
ਤਿਸੁ ਜਨ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਮਤਿ ਨਿਹਚਲ ਜਿਸ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ਗਵਾਏ ॥
tis jan saaNt sadaa mat nihchal jis kaa abhimaan gavaa-ay.
Man gewinnt Gleichgewicht und man wohnt in Ruhe, wenn der Herr seine Einbildung entfernt.
ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੧॥
so jan nirmal je gurmukh boojhai har charnee chit laa-ay. ||1||
Rein wird der Mensch, der durch die Gnade des Herrn den Herrn erkennt.Und er setzt sich dann in Einklang mit dem Herrn (1)
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਅਚੇਤ ਮਨਾ ਜੋ ਇਛਹਿ ਸੋ ਫਲੁ ਹੋਈ ॥
har chayt achayt manaa jo ichheh so fal ho-ee.
O mein unwissender Geist, erinnere dich an den Herrn.Und du wirst alles bekommen, was du verlangst.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਹਿ ਪੀਵਤ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur parsaadee har ras paavahi peevat raheh sadaa sukh ho-ee. ||1|| rahaa-o.
Durch die Gnade des Gurus wirst du die Ambrosia des Namens bekommen.Wenn man diese Ambrosia trinkt, gewinnt man den ewigen Frieden. (1 -Pause)
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਤ ਪੂਜ ਕਰਾਏ ॥
satgur bhaytay taa paaras hovai paaras ho-ay ta pooj karaa-ay.
Wer dem Guru begegnet, der wird selbst das Licht.Er erleuchtet andere und er selbst wird ehrenwert für Verehrung.
ਜੋ ਉਸੁ ਪੂਜੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਦੀਖਿਆ ਦੇਵੈ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨॥
jo us poojay so fal paa-ay deekhi-aa dayvai saach bujhaa-ay. ||2||
Dazu gewinnt auch, wer die Frucht des Namens verehrt.Er belehrt andere und macht ihnen die Wahrheit sichtbar. (2)
ਵਿਣੁ ਪਾਰਸੈ ਪੂਜ ਨ ਹੋਵਈ ਵਿਣੁ ਮਨ ਪਰਚੇ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥
vin paarsai pooj na hova-ee vin man parchay avraa samjhaa-ay.
Ohne Werte verdient man die Verehrung nicht.Wie kann man andere belehren, wenn sein eigener Geist verrückt ist?
ਗੁਰੂ ਸਦਾਏ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਸੁ ਓਹੁ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥੩॥
guroo sadaa-ay agi-aanee anDhaa kis oh maarag paa-ay. ||3||
Man heißt Guru, aber wie kann man anderen den Weg weisen? (3)
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanak vin nadree kichhoo na paa-ee-ai jis nadar karay so paa-ay.
Nanak, ohne Gnade des Herrn gewinnt man nichts.Nur der bekommt etwas, dem der Herr sein Segnen gewährt.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਅਪਣਾ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਏ ॥੪॥੫॥੭॥
gur parsaadee day vadi-aa-ee apnaa sabad vartaa-ay. ||4||5||7||
Durch die Gnade des Gurus erhält man das Wort, und auch den Ruhm. [4-5-7]
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਪੰਚਪਦੇ ॥
goojree mehlaa 3 panchpaday.
Gudjri M. 3: Pantchpadas
ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਜਾਇ ॥
naa kaasee mat oopjai naa kaasee mat jaa-ay.
Es ist von geringer Bedeutung, ob man Benaras besucht oder nicht. Dadurch wacht der Intellekt nicht.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਤਾ ਇਹ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥
satgur mili-ai mat oopjai taa ih sojhee paa-ay. ||1||
Der Intellekt wacht, wenn man dem Guru begegnet, dann erkennt man die Wahrheit. (1)
ਹਰਿ ਕਥਾ ਤੂੰ ਸੁਣਿ ਰੇ ਮਨ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
har kathaa tooN sun ray man sabad man vasaa-ay.
O mein Geist, höre das Evangelium des Herrn, bette das Wort im Geist ein.
ਇਹ ਮਤਿ ਤੇਰੀ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਤਾਂ ਭਰਮੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ih mat tayree thir rahai taaN bharam vichahu jaa-ay. ||1|| rahaa-o.
Durch diese Weisheit bleibt der Geist im Gleichgewicht, und der Zweifel vergeht. (1-Pause)
ਹਰਿ ਚਰਣ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਤੂ ਕਿਲਵਿਖ ਹੋਵਹਿ ਨਾਸੁ ॥
har charan ridai vasaa-ay too kilvikh hoveh naas.
Setze die Lotus-Füße des Herrn in dein Herz, so vergehen alle Sünden.
ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮਾ ਵਸਿ ਕਰਹਿ ਤਾ ਤੀਰਥ ਕਰਹਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
panch bhoo aatmaa vas karahi taa tirath karahi nivaas. ||2||
Beherrsche deinen Geist, er leidet an fünf Verlangen. Dies ist die wahre Wallfahrt. (2)
ਮਨਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਸੋਝੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਇ ॥
manmukh ih man mugaDh hai sojhee kichhoo na paa-ay.
Unwissend und dumm ist der Geist des Egoisten, er versteht nichts.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥੩॥
har kaa naam na bujh-ee ant ga-i-aa pachhutaa-ay. ||3||
Er erkennt den Namen des Herrn nicht, schließlich reut es ihm. (3)
ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਾਸੀ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
ih man kaasee sabh tirath simrit satgur dee-aa bujhaa-ay.
Der Geist ist Benaras, auch die alle Ort von Wallfahrt, gleich die Smritis.Man versteht es, durch den Unterricht des Gurus,
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਤਿਸੁ ਸੰਗਿ ਰਹਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੪॥
athsath tirath tis sang raheh jin har hirdai rahi-aa samaa-ay. ||4||
Die achtundsechzig Wallfahrtsorte sind in dem, dessen Herz zur Wohnung des Herrn wird. (4)
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿਆ ਏਕੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
naanak satgur mili-ai hukam bujhi-aa ayk vasi-aa man aa-ay.
Nanak, wenn man den Guru trifft, versteht man den Willen des Herrn.Und der Herr selbst bewohnt den Geist.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੫॥੬॥੮॥
jo tuDh bhaavai sabh sach hai sachay rahai samaa-ay. ||5||6||8||
Dann versteht man, dass was dem Herrn gefällt, wahr ist.Und man vereinigt sich mit dem Herrn. [5-6-8]