Page 489
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar sat naam kartaa purakh nirbha-o nirvair akaal moorat ajoonee saibhaN gur parsaad.
Der einzige Purusha (Mensch), Wahrheit ist sein Name: ein Geist, ein Erzeuger,Der ohne Furchtund Hass ist.Er ist geburtslos, unendlich und unzerstörbarEr bestehend aus sich selbst: Er ist durch die Gnade des Gurus erreichbar.
ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥
raag goojree mehlaa 1 cha-upday ghar 1.
Gudjri M. 1: Tchaupadas Ghar(u) 1
ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਕਰੀ ਚਨਣਾਠੀਆ ਜੇ ਮਨੁ ਉਰਸਾ ਹੋਇ ॥
tayraa naam karee channaathee-aa jay man ursaa ho-ay.
Dass dein Name Sandelholz sei, mein Geist ein Stein sei,Dass die guten Taten Safran seien.
ਕਰਣੀ ਕੁੰਗੂ ਜੇ ਰਲੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਹੋਇ ॥੧॥
karnee kungoo jay ralai ghat antar poojaa ho-ay. ||1||
Auf diese Weise wird die wahre Meditation in meinem Herzen sein. (1)
ਪੂਜਾ ਕੀਚੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪੂਜ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poojaa keechai naam Dhi-aa-ee-ai bin naavai pooj na ho-ay. ||1|| rahaa-o.
Die Meditation über den Namen ist der wahre Kult.Außer der Meditation über den Namen gibt es keinen Kult. (1-Pause)
ਬਾਹਰਿ ਦੇਵ ਪਖਾਲੀਅਹਿ ਜੇ ਮਨੁ ਧੋਵੈ ਕੋਇ ॥
baahar dayv pakhaalee-ah jay man Dhovai ko-ay.
Man badet die Götzenbilder, aber rar ist der Mensch, der sein Herz wäscht.
ਜੂਠਿ ਲਹੈ ਜੀਉ ਮਾਜੀਐ ਮੋਖ ਪਇਆਣਾ ਹੋਇ ॥੨॥
jooth lahai jee-o maajee-ai mokh pa-i-aanaa ho-ay. ||2||
Wenn man sein Herz reinigt, befreit man sich von dem Schmutz.Dann gewinnt man seine Emanzipation. (2)
ਪਸੂ ਮਿਲਹਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ਖੜੁ ਖਾਵਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਦੇਹਿ ॥
pasoo mileh chang-aa-ee-aa kharh khaaveh amrit deh.
Selig ist das Vieh: es nährt stets von Gras und zeugt Milch.
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਆਦਮੀ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣ ਕਰਮ ਕਰੇਹਿ ॥੩॥
naam vihoonay aadmee Dharig jeevan karam karayhi. ||3||
Aber abscheulich ist das Leben von dem, der ohne Namen ist.Er beschäftigt sich immer mit schlechten Taten. (3)
ਨੇੜਾ ਹੈ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਿਅਹੁ ਨਿਤ ਸਾਰੇ ਸੰਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇ ॥
nayrhaa hai door na jaani-ahu nit saaray samHaalay.
Der Herr ist immer bei uns, bedenke ihn nicht in der Ferne. Er bewahrt und nährt uns.
ਜੋ ਦੇਵੈ ਸੋ ਖਾਵਣਾ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਹੇ ॥੪॥੧॥
jo dayvai so khaavnaa kaho naanak saachaa hay. ||4||1||
Wir essen nur, was er uns gibt; Nanak, er allein ist wahr. [4-1]
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
goojree mehlaa 1.
Gudjri M. 1
ਨਾਭਿ ਕਮਲ ਤੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਪਜੇ ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਮੁਖਿ ਕੰਠਿ ਸਵਾਰਿ ॥
naabh kamal tay barahmaa upjay bayd parheh mukh kanth savaar.
Brahma wurde aus dem Lotus des Bauchnabels Vishnus geboren.Er (Brahma) verlas die Vedas auf melodische Weise.
ਤਾ ਕੋ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਣਾ ਆਵਤ ਜਾਤ ਰਹੈ ਗੁਬਾਰਿ ॥੧॥
taa ko ant na jaa-ee lakh-naa aavat jaat rahai gubaar. ||1||
Aber er konnte die Grenzen des Herrn nicht finden.Verwirrt im Kommen-und-Gehen blieb er im Dunkeln. (1)
ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਿਉ ਬਿਸਰਹਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰ ॥
pareetam ki-o bisrahi mayray paraan aDhaar.
Warum soll ich meine Liebe vergessen? Er ist die Stütze meines Lebens.
ਜਾ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਜਨ ਪੂਰੇ ਮੁਨਿ ਜਨ ਸੇਵਹਿ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa kee bhagat karahi jan pooray mun jan sayveh gur veechaar. ||1|| rahaa-o.
Die Vollkommenen meditieren über Ihn, auch die Rishis und Munis, durch die Belehrung des Gurus. (1-Pause)
ਰਵਿ ਸਸਿ ਦੀਪਕ ਜਾ ਕੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥
rav sas deepak jaa kay taribhavan aykaa jot muraar.
Die Sonne und der Mond sind seine Lampen; sein Licht erleuchtet die drei Welten.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮਨਮੁਖਿ ਰੈਣਿ ਅੰਧਾਰਿ ॥੨॥
gurmukh ho-ay so ahinis nirmal manmukh rain anDhaar. ||2||
Die Weisen (des Gurus) sind immer rein und wach. Die Egoisten sind immer von Dunkelheit umgeben. (2)
ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਝਗਰਾ ਦੁਹੁ ਲੋਚਨ ਕਿਆ ਹੇਰੈ ॥
siDh samaaDh karahi nit jhagraa duhu lochan ki-aa hayrai.
In ihrer Trance kämpfen die Sidhas gegen sich selbst. Aber sie sehen nichts.
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਬਦੁ ਧੁਨਿ ਜਾਗੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਝਗਰੁ ਨਿਬੇਰੈ ॥੩॥
antar jot sabad Dhun jaagai satgur jhagar nibayray. ||3||
Wenn das innere Licht erleuchtet, durch den melodischen Namen, besänftigt der Guru den Streit. (3)
ਸੁਰਿ ਨਰ ਨਾਥ ਬੇਅੰਤ ਅਜੋਨੀ ਸਾਚੈ ਮਹਲਿ ਅਪਾਰਾ ॥
sur nar naath bay-ant ajonee saachai mahal apaaraa.
O Herr, Meister der Götter, der Menschen. du bist ohne Grenzen, jenseits der Verkörperung,Ohnegleichen ist dein Tor.
ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਜਗਜੀਵਨ ਨਦਰਿ ਕਰਹੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੪॥੨॥
naanak sahj milay jagjeevan nadar karahu nistaaraa. ||4||2||
Dass ich in deine Wohnung eintreten könnte!Du bist die Stütze des Lebens, gewähre mir den Frieden, den Gruß deines gnädigen Blicks. [4-2]