Page 426
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
Asa M. 3
ਆਪੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਾਦੁ ਮੀਠਾ ਭਾਈ ॥
aapai aap pachhaani-aa saad meethaa bhaa-ee.
Wer sich erkennt, der gewinnt den süßen Geschmack des Namens, O Bruder.
ਹਰਿ ਰਸਿ ਚਾਖਿਐ ਮੁਕਤੁ ਭਏ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਸਾਚੋ ਭਾਈ ॥੧॥
har ras chaakhi-ai mukat bha-ay jinHaa saacho bhaa-ee. ||1||
So viele Menschen, die den Namen liebten, tranken die Ambrosia, und sind gerettet worden. (1)
ਹਰਿ ਜੀਉ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲਾ ਨਿਰਮਲ ਮਨਿ ਵਾਸਾ ॥
har jee-o nirmal nirmalaa nirmal man vaasaa.
Der ehrwürdige Herr ist rein und tadellos, er bleibt nur in einem reinen Herzen.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gurmatee salaahee-ai bikhi-aa maahi udaasaa. ||1|| rahaa-o.
Man leidet nicht unter dem Einfluss der Maya, wenn man den Herrn lobpreist. (1-Pause)
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਆਪੁ ਨ ਜਾਪਈ ਸਭ ਅੰਧੀ ਭਾਈ ॥
bin sabdai aap na jaap-ee sabh anDhee bhaa-ee.
Ohne Wort des Gurus begreift man nichts, O Bruder.Ohne den Namen ist man so gut wie blind.
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਨਾਮੁ ਅੰਤਿ ਸਖਾਈ ॥੨॥
gurmatee ghat chaannaa naam ant sakhaa-ee. ||2||
Durch den Unterricht des Gurus erleuchtet das Innere.Schließlich bringt allein der Name die Hilfe.
ਨਾਮੇ ਹੀ ਨਾਮਿ ਵਰਤਦੇ ਨਾਮੇ ਵਰਤਾਰਾ ॥
naamay hee naam varatday naamay vartaaraa.
Der Weise-in-Guru bleibt im Namen, er beschäftigt sich mit dem Namen,
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥੩॥
antar naam mukh naam hai naamay sabad veechaaraa. ||3||
Der Name bewohnt sein Herz, er rezitiert immer den Namen.Die Meditation über den Namen ist sein Beruf. (3)
ਨਾਮੁ ਸੁਣੀਐ ਨਾਮੁ ਮੰਨੀਐ ਨਾਮੇ ਵਡਿਆਈ ॥
naam sunee-ai naam mannee-ai naamay vadi-aa-ee.
Könnten wir den Namen hören, könnten wir auch an den Namen glauben!
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮੇ ਮਹਲੁ ਪਾਈ ॥੪॥
naam salaahay sadaa sadaa naamay mahal paa-ee. ||4||
Aller Ruhm kommt durch den Namen.Lobpreise stets den Namen; man erreicht den Palast des Herrn durch den Namen. (4)
ਨਾਮੇ ਹੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਨਾਮੇ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥
naamay hee ghat chaannaa naamay sobhaa paa-ee.
Durch den Namen erleuchtet das Herz, durch den Namen gewinnt man den Ruhm.
ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਨਾਮੇ ਸਰਣਾਈ ॥੫॥
naamay hee sukh oopjai naamay sarnaa-ee. ||5||
Aus dem Namen entspringt der Frieden; der Name ist die letzte Zuflucht. (5)
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋਇ ਨ ਮੰਨੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
bin naavai ko-ay na mannee-ai manmukh pat gavaa-ee.
Ohne den Namen wird man nirgendwo angenommen; der Egoist verliert seine Ehre.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਾਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥੬॥
jam pur baaDhay maaree-ah birthaa janam gavaa-ee. ||6||
Ohne den Namen ist man in der Stadt des Yamas gefesselt, man verliert nutzlos sein Leben. (6)
ਨਾਮੈ ਕੀ ਸਭ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਬੁਝਾਈ ॥
naamai kee sabh sayvaa karai gurmukh naam bujhaa-ee.
Der Guru schenkt den Namen; jeder dient dem, der über den Namen meditiert.
ਨਾਮਹੁ ਹੀ ਨਾਮੁ ਮੰਨੀਐ ਨਾਮੇ ਵਡਿਆਈ ॥੭॥
naamhu hee naam mannee-ai naamay vadi-aa-ee. ||7||
Treibe nur den Kult des Namens, man gewinnt die Größe durch den Namen. (7)
ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਬੁਝਾਈ ॥
jis no dayvai tis milai gurmatee naam bujhaa-ee.
Wem der Herr den Namen gewährt, der allein bekommt ihn;Man gewinnt das Verständnis durch den Guru.
ਨਾਨਕ ਸਭ ਕਿਛੁ ਨਾਵੈ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਕੋ ਪਾਈ ॥੮॥੭॥੨੯॥
naanak sabh kichh naavai kai vas hai poorai bhaag ko paa-ee. ||8||7||29||
Nanak, alles steht unter dem Einfluß des Namens,Man bekommt den Namen nur durch glückliches Schicksal. [8-7-29]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
Asa M. 3
ਦੋਹਾਗਣੀ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇਨ੍ਹ੍ਹੀ ਨ ਜਾਣਨਿ ਪਿਰ ਕਾ ਸੁਆਉ ॥
duhaaganee mahal na paa-inHee na jaanan pir kaa su-aa-o.
Eine Verlassene wohnt nicht im Hause ihres Herrn.
ਫਿਕਾ ਬੋਲਹਿ ਨਾ ਨਿਵਹਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਸੁਆਉ ॥੧॥
fikaa boleh naa niveh doojaa bhaa-o su-aa-o. ||1||
Sie kennt nicht das Wohltuende der Begleitung ihres Meisters.Weil sie sich mit dem anderen verbindet. (1)
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਕਿਉ ਕਰਿ ਵਸਿ ਆਵੈ ॥
ih manoo-aa ki-o kar vas aavai.
Wie kann man den unbeständigen Geist beherrschen?
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਠਾਕੀਐ ਗਿਆਨ ਮਤੀ ਘਰਿ ਆਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur parsaadee thaakee-ai gi-aan matee ghar aavai. ||1|| rahaa-o.
Der Geist bewahrt sich durch die Gnade des Gurus.Wenn er den Unterricht der göttlichen Weisheit bekommt.Dann kehrt er nach Hause zurück. (1 Pause)
ਸੋਹਾਗਣੀ ਆਪਿ ਸਵਾਰੀਓਨੁ ਲਾਇ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰੁ ॥
sohaaganee aap savaaree-on laa-ay paraym pi-aar.
Der Herr selbst schmückt die wahren Gattinnen, und schenkt ihnen seine Liebe.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲਦੀਆ ਨਾਮੇ ਸਹਜਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥੨॥
satgur kai bhaanai chaldee-aa naamay sahj seegaar. ||2||
Sie verhalten sich nach dem Willen des wahren Gurus; der Name ist ihre Zierde. (2)
ਸਦਾ ਰਾਵਹਿ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੀ ਸੇਜ ਸੁਭਾਇ ॥
sadaa raaveh pir aapnaa sachee sayj subhaa-ay.
Sie genießen die Begleitung ihres Herrn, prächtig ist ihr Ehebett.
ਪਿਰ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਮੋਹੀਆ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੩॥
pir kai paraym mohee-aa mil pareetam sukh paa-ay. ||3||
Erfüllt von Seiner Liebe treten sie in Frieden ein, und begegnen ihrem Geliebten. (3)
ਗਿਆਨ ਅਪਾਰੁ ਸੀਗਾਰੁ ਹੈ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
gi-aan apaar seegaar hai sobhaavantee naar.
Die göttliche Weisheit ist die Verschönerung einer wahren Gattin.Ohne vergleich ist Seine Schönheit, sie wird mit Ruhm gesegnet.
ਸਾ ਸਭਰਾਈ ਸੁੰਦਰੀ ਪਿਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੪॥
saa sabhraa-ee sundree pir kai hayt pi-aar. ||4||
In ihrem Herzen ist die Liebe des Herrn, sie ist die Schönheit selbst und Königin ihres Gatten. (4)
ਸੋਹਾਗਣੀ ਵਿਚਿ ਰੰਗੁ ਰਖਿਓਨੁ ਸਚੈ ਅਲਖਿ ਅਪਾਰਿ ॥
sohaaganee vich rang rakhi-on sachai alakh apaar.
Die wahre Gattin bewahrt die Liebe des Herrn, von dem Meister, der unergründlich und unendlich ist.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਸਚੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥੫॥
satgur sayvan aapnaa sachai bhaa-ay pi-aar. ||5||
Sie dient dem wahren Guru, in Liebe und im Glauben. (5)
ਸੋਹਾਗਣੀ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇਆ ਗੁਣ ਕਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
sohaaganee seegaar banaa-i-aa gun kaa gal haar.
Solch eine Gattin schmückt sich mit einer Girlande von Werten.
ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਰਮਲੁ ਤਨਿ ਲਾਵਣਾ ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥੬॥
paraym pirmal tan lavana antar ratan veechaar. ||6||
Sie sprüht ihren Körper mit dem Parfüm der Liebe ein.In ihrem Geist ist das Juwel der Meditation über den Herrn. (6)
ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਸੇ ਊਤਮਾ ਜਤਿ ਪਤਿ ਸਬਦੇ ਹੋਇ ॥
bhagat ratay say ootmaa jat pat sabday ho-ay.
Hoch ist die Kaste derer, die von der Liebes-Anbetung des Wortes erfüllt sind.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੈ ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਹੋਇ ॥੭॥
bin naavai sabh neech jaat hai bistaa kaa keerhaa ho-ay. ||7||
Ohne den Namen gehört man zu einer niedrigen Kaste; und man gleicht dem Wurm im Müll. (7)
ਹਉ ਹਉ ਕਰਦੀ ਸਭ ਫਿਰੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉ ਨ ਜਾਇ ॥
ha-o ha-o kardee sabh firai bin sabdai ha-o na jaa-ay.
Jeder ist stolz auf sich; ohne den Namen befreit man sich nicht von dem ‘Ich’.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਹਉਮੈ ਗਈ ਸਚੈ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੮॥੮॥੩੦॥
naanak naam ratay tin ha-umai ga-ee sachai rahay samaa-ay. ||8||8||30||
Nanak, man verliert das ‘Ich’, wenn man sich mit dem Namen tränkt.Dann löst man sich im Namen auf. [8-8-30]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
Asa M. 3
ਸਚੇ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਸਦਾ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
sachay ratay say nirmalay sadaa sachee so-ay.
Wer von dem Namen erfüllt wird, der wird rein und tadellos; wahr ist sein Ruhm.
ਐਥੈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਜਾਪਦੇ ਆਗੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧॥
aithai ghar ghar jaapday aagai jug jug pargat ho-ay. ||1||
Solch ein Mensch ist überall bekannt, auch während aller Zeiten bleibt er bekannt. (1)