Page 331
ਕਉਨੁ ਕੋ ਪੂਤੁ ਪਿਤਾ ਕੋ ਕਾ ਕੋ ॥
ka-un ko poot pitaa ko kaa ko.
Wessen Sohn ist man, und wessen Vater ist man?
ਕਉਨੁ ਮਰੈ ਕੋ ਦੇਇ ਸੰਤਾਪੋ ॥੧॥
ka-un marai ko day-ay santaapo. ||1||
Wer stirbt und wer macht den anderen Kummer? (1)
ਹਰਿ ਠਗ ਜਗ ਕਉ ਠਗਉਰੀ ਲਾਈ ॥
har thag jag ka-o thag-uree laa-ee.
Der Herr ist es, der Verführer, der die ganze Welt verlockt.
ਹਰਿ ਕੇ ਬਿਓਗ ਕੈਸੇ ਜੀਅਉ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har kay bi-og kaisay jee-a-o mayree maa-ee. ||1|| rahaa-o.
O meine Mutter, getrennt von Ihm, wie kann ich weiterleben. (1 -Pause)
ਕਉਨ ਕੋ ਪੁਰਖੁ ਕਉਨ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥
ka-un ko purakh ka-un kee naaree.
Wer ist der Mann, wer ist die Frau?
ਇਆ ਤਤ ਲੇਹੁ ਸਰੀਰ ਬਿਚਾਰੀ ॥੨॥
i-aa tat layho sareer bichaaree. ||2||
Denke über diese Wahrheit während der menschlichen Geburt an! (2)
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਠਗ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
kahi kabeer thag si-o man maani-aa.
Kabir sagt: “Nun ist mein Geist im Einklang mit dem Herm,
ਗਈ ਠਗਉਰੀ ਠਗੁ ਪਹਿਚਾਨਿਆ ॥੩॥੩੯॥
ga-ee thag-uree thag pehchaani-aa. ||3||39||
Meine Illusion ist entfernt und ich habe den Verführer (Herm) erkannt.” [3-39]
ਅਬ ਮੋ ਕਉ ਭਏ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਸਹਾਈ ॥
ab mo ka-o bha-ay raajaa raam sahaa-ee.
Heutzutage ist mein Herr, der König, mir zur Hilfe gekommen.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਟਿ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam maran kat param gat paa-ee. ||1|| rahaa-o.
Er hat meine Fesseln von Leben und Geburt geschnitten,
ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਦੀਓ ਰਲਾਇ ॥
saaDhoo sangat dee-o ralaa-ay.
Er hat mich mit der höchsten Glückseligkeit gesagt. (1-Pause)
ਪੰਚ ਦੂਤ ਤੇ ਲੀਓ ਛਡਾਇ ॥
panch doot tay lee-o chhadaa-ay.
Er hat mich zur Gesellschaft der geleitet,
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਜਪਉ ਜਪੁ ਰਸਨਾ ॥
amrit naam japa-o jap rasnaa.
Er hat mich von der Macht der fünf Feinde befreit.
ਅਮੋਲ ਦਾਸੁ ਕਰਿ ਲੀਨੋ ਅਪਨਾ ॥੧॥
amol daas kar leeno apnaa. ||1||
Nun rezitiere ich Seinen Ambrosia-Namen, mit meiner Zunge.Er hat mich als sein Sklave angenommen, und selbst ohne Bezahlung.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀਨੋ ਪਰਉਪਕਾਰੁ ॥
satgur keeno par-upkaar.
Der Satguru hat mich durch sein Mitleid gesegnet.
ਕਾਢਿ ਲੀਨ ਸਾਗਰ ਸੰਸਾਰ ॥
kaadh leen saagar sansaar
Er hat mich aus dem Ozean der Well ausgenommen.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਲਾਗੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
charan kamal si-o laagee pareet.
Heutzutage bin ich in Seine Lotus-Füße verliebt,
ਗੋਬਿੰਦੁ ਬਸੈ ਨਿਤਾ ਨਿਤ ਚੀਤ ॥੨॥
gobind basai nitaa nit cheet. ||2||
Und der Gebieter der Welt bewohnt stetig meinen Geist. (2)
ਮਾਇਆ ਤਪਤਿ ਬੁਝਿਆ ਅੰਗਿਆਰੁ ॥
maa-i-aa tapat bujhi-aa angi-aar.
Das Flammenmeer von Maya ist ausgegangen,
ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
man santokh naam aaDhaar.
Und durch die Stütze des Namens empfindet sich mein Geist besänftigt.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ॥
jal thal poor rahay parabh su-aamee.
Gott der Herr ist überall, ins Wasser und auf der Erde,
ਜਤ ਪੇਖਉ ਤਤ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੩॥
jat paykha-o tat antarjaamee. ||3||
Wo immer ich hinschaue, sehe ich den Herrn; Er kennt unsere geheimen Gedanken. (3)
ਅਪਨੀ ਭਗਤਿ ਆਪ ਹੀ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ॥
apnee bhagat aap hee darirhaa-ee.
Der Herr selbst hat mir Seinen Kult eingeschärft.
ਪੂਰਬ ਲਿਖਤੁ ਮਿਲਿਆ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
poorab likhat mili-aa mayray bhaa-ee.
O Bruder, wessen Schicksal so geschrieben ist, nur der begegnet dem Herrn.
ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਪੂਰਨ ਸਾਜ ॥
jis kirpaa karay tis pooran saaj.
Wer das Mitleid von dem Herrn erhält, der wird vollkommen.
ਕਬੀਰ ਕੋ ਸੁਆਮੀ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ॥੪॥੪੦॥
kabeer ko su-aamee gareeb nivaaj. ||4||40||
Der Gebieter von Kabir liebt die Armen. [4-40]
ਜਲਿ ਹੈ ਸੂਤਕੁ ਥਲਿ ਹੈ ਸੂਤਕੁ ਸੂਤਕ ਓਪਤਿ ਹੋਈ ॥
jal hai sootak thal hai sootak sootak opat ho-ee.
Unrein ist das Wasser, genauso die Erde;Wahrhaftig: die ganze Erschaffung ist verunreinigt.
ਜਨਮੇ ਸੂਤਕੁ ਮੂਏ ਫੁਨਿ ਸੂਤਕੁ ਸੂਤਕ ਪਰਜ ਬਿਗੋਈ ॥੧॥
janmay sootak moo-ay fun sootak sootak paraj bigo-ee. ||1||
Die Geburt ist verunreinigt, zugleich der Tod.Die Unreinheit plagt die ganze Welt. (1)
ਕਹੁ ਰੇ ਪੰਡੀਆ ਕਉਨ ਪਵੀਤਾ ॥
kaho ray pandee-aa ka-un paveetaa.
O Pundit, sage mir doch, wer ist nicht verunreinigt?
ਐਸਾ ਗਿਆਨੁ ਜਪਹੁ ਮੇਰੇ ਮੀਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aisaa gi-aan japahu mayray meetaa. ||1|| rahaa-o.
Sinne über diese Wahrheit, O Bruder Freund! (1-Pause)
ਨੈਨਹੁ ਸੂਤਕੁ ਬੈਨਹੁ ਸੂਤਕੁ ਸੂਤਕੁ ਸ੍ਰਵਨੀ ਹੋਈ ॥
nainhu sootak bainhu sootak sootak sarvanee ho-ee.
Augen, Ohren, Zunge, alle sind unrein.Die Unreinheit befindet sich überall.
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਸੂਤਕੁ ਲਾਗੈ ਸੂਤਕੁ ਪਰੈ ਰਸੋਈ ॥੨॥
oothat baithat sootak laagai sootak parai raso-ee. ||2||
Sitzend oder stehend findet man sich verunreinigt,Und die Unreinheit tritt in die Küche ein. (2)
ਫਾਸਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸਭੁ ਕੋਊ ਜਾਨੈ ਛੂਟਨ ਕੀ ਇਕੁ ਕੋਈ ॥
faasan kee biDh sabh ko-oo jaanai chhootan kee ik ko-ee.
Jeder weiß, wie man in die Unreinheit hineintritt,Aber rar ist der Mensch, der weiß, wie man der Unreinheit entkommen kann.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰੈ ਸੂਤਕੁ ਤਿਨੈ ਨ ਹੋਈ ॥੩॥੪੧॥
kahi kabeer raam ridai bichaarai sootak tinai na ho-ee. ||3||41||
Kabir sagt: “Jemand der über den Herrn nachdenkt, entkommt der Unreinheit.” [3-41]
ਗਉੜੀ ॥
ga-orhee.
Gauri
ਝਗਰਾ ਏਕੁ ਨਿਬੇਰਹੁ ਰਾਮ ॥
jhagraa ayk nibayrahu raam.
Wenn du für mich Interesse hast,O Herr,
ਜਉ ਤੁਮ ਅਪਨੇ ਜਨ ਸੌ ਕਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ja-o tum apnay jan sou kaam. ||1|| rahaa-o.
Zerstöre einen Streit, meinen Zweifel. (1 -Pause)
ਇਹੁ ਮਨੁ ਬਡਾ ਕਿ ਜਾ ਸਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
ih man badaa ke jaa sa-o man maani-aa.
Wer ist der Höhere: der Geist oder der Gebieter, an dem der Geist hängt?
ਰਾਮੁ ਬਡਾ ਕੈ ਰਾਮਹਿ ਜਾਨਿਆ ॥੧॥
raam badaa kai raameh jaani-aa. ||1||
Wer ist der Höhere: der Name des Herrn oder der Mensch, der den Herrn erkennt. (1)
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਡਾ ਕਿ ਜਾਸੁ ਉਪਾਇਆ ॥
barahmaa badaa ke jaas upaa-i-aa.
Wer ist der Höhere: Gott Brahma oder der, der ihn geschaffen hat?
ਬੇਦੁ ਬਡਾ ਕਿ ਜਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ॥੨॥
bayd badaa ke jahaaN tay aa-i-aa. ||2||
Wer ist sehr erhaben: der Veda oder die Quelle, wovon er gekommen ist? (2)
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਹਉ ਭਇਆ ਉਦਾਸੁ ॥
kahi kabeer ha-o bha-i-aa udaas.
Kabir sagt: “Ich weiß nicht,
ਤੀਰਥੁ ਬਡਾ ਕਿ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੩॥੪੨॥
tirath badaa ke har kaa daas. ||3||42||
Wer ist sehr erhaben, die Stelle für Wallfahrt, oder die Diener des Herrn?” [3-42]
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਚੇਤੀ ॥
raag ga-orhee chaytee.
Rag Gauri Tcheti
ਦੇਖੌ ਭਾਈ ਗ੍ਯ੍ਯਾਨ ਕੀ ਆਈ ਆਂਧੀ ॥
daykhou bhaa-ee ga-yaan kee aa-ee aaNDhee.
O Freund, sieh an: das Gewitter von Klugheit löst sich aus!
ਸਭੈ ਉਡਾਨੀ ਭ੍ਰਮ ਕੀ ਟਾਟੀ ਰਹੈ ਨ ਮਾਇਆ ਬਾਂਧੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sabhai udaanee bharam kee taatee rahai na maa-i-aa baaNDhee. ||1|| rahaa-o.
Es fegt das Stroh vom Zweifel hinweg; selbst die Maya kann es nicht halten.Das Gewitter hat die zwei Säulen von Unwissenheit (Zweifel) umgestoßen. (1-Pause)
ਦੁਚਿਤੇ ਕੀ ਦੁਇ ਥੂਨਿ ਗਿਰਾਨੀ ਮੋਹ ਬਲੇਡਾ ਟੂਟਾ ॥
duchitay kee du-ay thoon giraanee moh balaydaa tootaa.
Der Balken der Liebe der Welt ist gebrochen.
ਤਿਸਨਾ ਛਾਨਿ ਪਰੀ ਧਰ ਊਪਰਿ ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਂਡਾ ਫੂਟਾ ॥੧॥
tisnaa chhaan paree Dhar oopar durmat bhaaNdaa footaa. ||1||
Die Strohhütte von Gier ist zur Erde gefallen,Und das Gefäß von schlechtem Intellekt ist gebrochen.