Page 28
ਇਹੁ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ih janam padaarath paa-ay kai har naam na chaytai liv laa-ay.
Der Mensch ist sterblich; er erhält das Geschenk des Lebens Wenn er aber nicht über den Namen nachdenkt,
ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਆਗੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇ ॥
pagkhisi-ai rahnaa nahee aagaitha-ur na paa-ay.
Genügt ein falscher Schritt und es bleibt nichts mehr von ihm übrig; Er findet keinen Schutz in der anderen Welt.
ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥
oh vaylaa hath na aavee ant ga-i-aa pachhutaa-ay.
Er kann die verlorene Zeit nicht mehr zurückgewinnen.Wenn die Zeit des Abschieds kommt, jammert er schließlich.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਉਬਰੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੪॥
jis nadar karay so ubrai har saytee liv laa-ay. ||4||
Derjenige, der die Gnade des Herrn erhält, dem wird die Zuflucht gewährt.Er wohnt im Einklang mit dem Herrn.
ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਸਭ ਕਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ||
daykhaadaykhee sabh karay manmukh boojh na paa-ay.
Man versucht, die Heiligen nachzumachen, aber ein Egoist versteht die Wahrheit nicht.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਸੇਵ ਪਈ ਤਿਨ ਥਾਇ ॥
jin gurmukh hirdaa suDh hai sayv pa-eetin thaa-ay.
Der Dienst der Gläubiger des Gurus, deren Herz rein ist, wird willkommen geheißen.Sie preisen Ihn durch ihren Gesang, sie lesen nur über Ihn.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਮਾਇ ॥
har gun gaavahi har nit parheh har gun gaa-ay samaa-ay.
Und sie verschmelzen sich mit Seiner Pracht durch Ihre Lobgesänge.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੫॥੪॥੩੭॥
naanaktin kee banee sadaa sach hai je naam rahay liv laa-ay. ||5||4||37||
Nanak, wahr ist ihre Sprache, weil sie im Einklang sich mit Dem Namen des Herrn sprechen.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mehlaa 3.
Sri Rag M. 3
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
jinee ik man naamDhi-aa-i-aa gurmatee veechaar.
Diejenigen, die aufrichtig über den Namen nachdenken. Und das Wort des Gurus befolgen.
ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਸਦ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
tin kay mukh sad ujlaytit sachaidarbaar.
Deren Stirn ist immer erleuchtet und rein, am Hofe des Herrn.
ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
o-ay amrit peeveh sadaa sadaa sachai naam pi-aar. ||1||
Sie trinken ewig den Nektar, sie lieben den Namen.
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
bhaa-ee ray gurmukh sadaa pat ho-ay.
O Bruder, die Anhänger des Gurus erhalten stets die Ehre.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har har sadaaDhi-aa-ee-ai mal ha-umai kadhaiDho-ay. ||1|| rahaa-o.
Berufe dich an deinen Herrn und wasche den Schmutz deiner Einbildung ab!
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥
manmukh naam na jaannee vin naavai pat jaa-ay.
Die Egoisten kennen den Namen nicht; ohne den Namen verlieren Sie ihre Ehre.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
sabdai saad na aa-i-o laagaydoojaibhaa-ay.
Sie kommen nicht in den Genuss des Namens; Sie werden von der Zwiespältigkeit hin und her gerissen.
ਵਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਸੇ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
vistaa kay keerhay paveh vich vistaa say vistaa maahi samaa-ay. ||2||
Sie ähneln den Würmern; sie suchen den Schmutz; wohnen in ihm und fressen ihn.
ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੋ ਚਲਹਿ ਸਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥
tin kaa janam safal hai jo chaleh satgurbhaa-ay.
Diejenigen, die dem Willen des Gurus befolgen, nutzen ihr Leben.
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇ ॥
kul uDhaareh aapnaaDhan janaydee maa-ay.
Sie retten ihre Familie; seien ihre Mütter gesegnet!
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜਿਸ ਨਉ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੩॥
har har naamDhi-aa-ee-ai jis na-o kirpaa karay rajaa-ay. ||3||
Aber nur der Mensch, dessen Schicksal durch die Gnade des Herrn bestimmt ist, schenkt dem Namen Beachtung.
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
jinee gurmukh naamDhi-aa-i-aa vichahu aap gavaa-ay.
Die Gläubiger des Gurus, die über den Namen nachdenken, verlieren ihren eigenen Stolz.
ਓਇ ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥
o-ay andrahu baahrahu nirmalay sachay sach samaa-ay.
Sie sind innerlich und äußerlich rein und verschmelzen sich mit der Wahrheit.
ਨਾਨਕ ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥੪॥੫॥੩੮॥
naanak aa-ay say parvaan heh jin gurmatee harDhi-aa-ay. ||4||5||38||
Nanak, diejenigen, die gemäß der Lehre des Gurus handeln und über den Herrn nachdenken,werden willkommen geheißen.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mehlaa 3.
Sri Rag M. 3
ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ਹੈ ਗੁਰ ਪੂਛਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
harbhagtaa harDhan raas hai gur poochh karahi vaapaar.
Die Verehrer des Herrn haben einzig und allein den Reichtum des Namens.Sie ersuchen den Rat des Gurus, während sie Handel des Namens betreiben,
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਖਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
har naam salaahan sadaa sadaa vakhar har naam aDhaar.
Sie singen für immer die Lobgesänge des Namens.Für sie bedeutet der Name alles: ihr Kapital und die Unterstützung ist Gottes Name.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਅਤੁਟੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥
gur poorai har naam drirh-aa-i-aa harbhagtaa atutbhandaar. ||1||
Der vollendete Guru hat ihnen den Namen erkennen lassen, den unerschöpflichen Schatz.
ਭਾਈ ਰੇ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਸਮਝਾਇ ॥
bhaa-ee ray is man ka-o samjhaa-ay.
O Bruder, befehle deinen Geist,
ਏ ਮਨ ਆਲਸੁ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ay man aalas ki-aa karahi gurmukh naamDhi-aa-ay. ||1|| rahaa-o.
Dass er nicht denkfaul wird!Und durch die Gnade des Gurus soll er über den Namen nachdenken.
ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਕਾ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
harbhagat har kaa pi-aar hai jay gurmukh karay beechaar.
Die Verehrung des Herrn ist Seine Liebe.Man erkennt den Herrn, wenn man durch die Gnade des Gurus über Ihn nachdenkt.
ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਦੁਬਿਧਾ ਬੋਲੁ ਖੁਆਰੁ ॥
pakhandbhagat na hova-eedubiDhaa bolkhu-aar.
Man erkennt den Herrn, wenn man durch die Gnade des Gurus über Ihn nachdenkt.Die Scheinheiligkeit ist keine Verehrung, die Zwiespältigkeit erzeugt Elend.
ਸੋ ਜਨੁ ਰਲਾਇਆ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥੨॥
so jan ralaa-i-aa naa ralai jis antar bibayk beechaar. ||2||
Derjenige, dessen Geist durch die innere Erkenntnis erweckt ist, weiß dass er zwischen dem Guten und dem Bösen unterscheiden muss,Ihn kann Man immer unterscheiden.
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਹਰਿ ਆਖੀਐ ਜੋ ਹਰਿ ਰਾਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
so sayvak har aakhee-ai jo har raakhai urDhaar.
Derjenige, der dem Herrn dient,Nur der, der den Herrn im Herzen mit sich trägt, dient dem Herrn,
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਆਗੈ ਧਰੇ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥
mantan sa-upay aagaiDharay ha-umai vichahu maar.
Und er wird wie ein Diener des Herrn anerkannt.Er opfert seinen Körper und seine Seele für den Herrn, so dass er sein "Ich" beherrscht.
ਧਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥੩॥
Dhan gurmukh so parvaan hai je kaday na aavai haar. ||3||
Solch einer ist gesegnet, erprobt, er verliert nicht den Kampf (des Lebens).
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
karam milaitaa paa-ee-ai vin karmai paa-i-aa na jaa-ay.
Man erreicht den Herrn nur durch Seine Gnade.