Page 1130
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹੋਇ ॥
સદ્દગુરુથી જ્ઞાન કાજળ પ્રાપ્ત થાય છે કે
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥੩॥
ત્રણેય લોકમાં રામ નામ જ વ્યાપ્ત છે ॥૩॥
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਕੁ ਹੋਰ ਰੁਤਿ ਨ ਕਾਈ ॥
કળિયુગમાં ફક્ત પ્રભુના ભજન-સંકીર્તન જ સમય છે, બીજો કોઈ યોગ્ય સમય નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਲੇਹੁ ਜਮਾਈ ॥੪॥੧੦॥
હે ભક્તજનો! નાનક ફરમાવે છે કે ગુરુની નજીકમાં રામ નામ હૃદયમાં સ્થિત કરી લે ॥૪॥૧૦॥
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨
ભૈરઉ મહેલ ૩ ઘર ૨
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਦੁਬਿਧਾ ਮਨਮੁਖ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਹਿ ਅਧਿਕਾਈ ॥
સ્વેચ્છાચારીને મુશ્કેલીઓનો રોગ લાગી રહે છે અને તે વધુ તૃષ્ણાની આગમાં સળગે છે.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥੧॥
તે ફરી ફરી જન્મતો-મરતો રહે છે, કોઈ ઠેકાણું મેળવતો નથી અને પોતાનો જન્મ નિરર્થક ગુમાવી દે છે ॥૧॥
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਹੁ ਬੁਝਾਈ ॥
મારા પ્રિયતમે કૃપા કરી સમજાવી દીધું છે કે
ਹਉਮੈ ਰੋਗੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
અહં રોગમાં જગત ઉત્પન્ન થયું છે અને શબ્દ વગર રોગ નિવૃત થતો નથી ॥૧॥વિરામ॥
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੜਹਿ ਮੁਨਿ ਕੇਤੇ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਰਤਿ ਨ ਪਾਈ ॥
મુનિઓએ શાસ્ત્રો તેમજ સ્મૃતિઓનું પઠન કર્યું પરંતુ શબ્દ વગર તેને સુર પ્રાપ્ત થયા નથી.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭੇ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਮਮਤਾ ਸੁਰਤਿ ਗਵਾਈ ॥੨॥
માયાના ત્રણ ગુણોને કારણે બધા રોગી થઈ ગયા અને જોડાણને કારણે સુર ગુમાવી દીધો ॥૨॥
ਇਕਿ ਆਪੇ ਕਾਢਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਭਿ ਲਾਏ ॥
પરંતુ કોઈને પ્રભુએ પોતે જ રોગથી બચાવી લીધો અને ગુરૂની સેવામાં લીન કરી દીધો.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੋ ਪਾਇਆ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਏ ॥੩॥
પછી તેનાથી હરિનામ રૂપી સુખોનો ભંડાર મેળવી લીધો અને તેના મનમાં સુખ આવીને વસી ગયું ॥૩॥
ਚਉਥੀ ਪਦਵੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤਹਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥
ગુરુની નજીકમાં તેને તરુણાવસ્થા પ્રાપ્ત થઈ અને તેને સાચા ઘરમાં વાસ મેળવી લીધો.
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕੀਨੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
સંપૂર્ણ સદ્દગુરૂએ કૃપા કરી અંતરમનથી અહં ભાવના નિવૃત્ત કરી દીધી ॥૪॥
ਏਕਸੁ ਕੀ ਸਿਰਿ ਕਾਰ ਏਕ ਜਿਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਰੁਦ੍ਰੁ ਉਪਾਇਆ ॥
જેને બ્રહ્મા, વિષ્ણુ તેમજ શિવને ઉત્પન્ન કર્યો છે, તે એક પ્રભુની સંપૂર્ણ સૃષ્ટિ પર સતા છે.
ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇਆ ॥੫॥੧॥੧੧॥
નાનકનું કહેવું છે કે એક સત્યસ્વરૂપ પરમેશ્વર જ નિશ્ચળ છે અને જન્મ-મરણથી રહિત છે ॥૫॥૧॥૧૧॥
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ભૈરઉ મહેલ ૩॥
ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਬਿਧਾ ਸਦਾ ਹੈ ਰੋਗੀ ਰੋਗੀ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥
મનમુખી જીવ હંમેશા મુશ્કેલીનો રોગી બની રહે છે, આ રીતે આખું સંસાર જ આ રોગનો શિકાર છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹਿ ਰੋਗੁ ਗਵਾਵਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥੧॥
ગુરુની નજીકમાં રહેનાર આ સત્યને સમજીને રોગ નિવૃત્ત કરી દે છે અને શબ્દ-ગુરુનું ચિંતન કરે છે ॥૧॥
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਇ ॥
પ્રભુ જ સંતોની સંગતમાં મળાવે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
હે નાનક! જે રામ નામમાં ધ્યાન લગાવે છે, તેને જ કીર્તિ આપે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਮਮਤਾ ਕਾਲਿ ਸਭਿ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਹੈ ਸਿਰਿ ਕਾਰਾ ॥
જોડાણમાં લીન રહેવાથી કાળ તેમજ બધા રોગ હેરાન કરે છે અને તેના પર યમની ઇજા બની રહે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਾ ॥੨॥
જેને પરમાત્માને પોતાના મનમાં વસાવી લીધો છે, તે ગુરુમુખ પ્રાણીની નજીક યમ પણ આવતો નથી ॥૨॥
ਜਿਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਸੇ ਜਗ ਮਹਿ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥
જેને ગુરુની નજીકમાં હરિનામને સમજ્યું નથી, તે જગતમાં શા માટે આવ્યો છે.
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਦੇ ਨ ਕੀਨੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥
ગુરુની સેવા ક્યારેય કરી નથી, પોતાનો જન્મ વ્યર્થ જ ગુમાવી દીધો ॥૩॥
ਨਾਨਕ ਸੇ ਪੂਰੇ ਵਡਭਾਗੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥
નાનકનું કહેવું છે કે તે જ પૂર્ણ ભાગ્યશાળી છે, જે સદ્દગુરુની સેવામાં લીન રહે છે,
ਜੋ ਇਛਹਿ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥੧੨॥
જેવી કામના કરે છે, તેવું જ ફળ પ્રાપ્ત કરે છે અને ગુરુની વાણીથી સુખ મેળવે છે ॥૪॥૨॥૧૨॥
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ભૈરઉ મહેલ ૩॥
ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਦੁਖਿ ਮਰੈ ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
મનમરજી કરનાર મનુષ્ય દુઃખમાં જન્મ લે છે, દુઃખમાં જ મૃત્યુને પ્રાપ્ત થાય છે અને દુઃખોમાં જ કામકાજ કરે છે.
ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਵਿਚਿ ਕਦੇ ਨ ਨਿਕਲੈ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
તે ગર્ભ યોનિમાંથી ક્યારેય મુક્ત થતો નથી અને ઝેરમાં જ પડી રહે છે ॥૧॥
ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
આ પ્રકારના મનમુખ મનયુષ્યને ધિક્કાર છે, પોતાનો જન્મ તેને વ્યર્થ જ ગુમાવી દીધો છે.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
સંપૂર્ણ ગુરૂની ક્યારેય ન સેવા કરી અને ન તો પરમાત્માનું નામ તેને સારું લાગ્યું ॥૧॥વિરામ॥
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਜੀਉ ਲਾਏ ॥
જેને પ્રભુ લગનમાં લગાવે છે, ગુરુના શબ્દ તેના બધા રોગ દૂર કરી દે છે.