Page 950
ਜਿਉ ਬੈਸੰਤਰਿ ਧਾਤੁ ਸੁਧੁ ਹੋਇ ਤਿਉ ਹਰਿ ਕਾ ਭਉ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਗਵਾਇ ॥
உலோகத்தை நெருப்பில் வைப்பதால் தூய்மை அடைவது போல, அவ்வாறே இறைவன் மனத்தில் இருந்து அச்சம் என்ற வடிவில் உள்ள அழுக்குகளை நீக்குகிறான்.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਜੋ ਰਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! அந்த பக்தர்கள் அழகானவர்கள், கடவுளுக்கு வண்ணம் பூசி இறைவனில் லயித்தவர்கள்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹாலா 3॥
ਰਾਮਕਲੀ ਰਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਤਾ ਬਨਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
ராம்காலி ராகத்தால் பாராட்டப்பட்டபோது, ராம் என் மனதில் குடியேறினார் என் அழகான ஒப்பனை முடிந்தது.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸਿਆ ਤਾ ਸਉਪਿਆ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥
குருவின் வார்த்தையால் இதயத் தாமரை மலர்ந்ததும் இறைவன் பக்தி புதையலை என்னிடம் ஒப்படைத்தார்.
ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਤਾ ਜਾਗਿਆ ਚੂਕਾ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਾਰੁ ॥
மாயைகள் அனைத்தும் மறைந்தவுடன், இந்த மனம் விழித்துக்கொண்டது அறியாமை என்ற இருள் முடிவுக்கு வந்தது.
ਤਿਸ ਨੋ ਰੂਪੁ ਅਤਿ ਅਗਲਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
கடவுள் மீது அன்பு கொண்ட உயிர், அவள் அழகாக இருக்கிறாள்.
ਸਦਾ ਰਵੈ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
அந்த அழகான பெண் எப்போதும் தன் காதலியுடன் மகிழ்ச்சியாக இருப்பாள்
ਮਨਮੁਖਿ ਸੀਗਾਰੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਸਭੁ ਹਾਰਿ ॥
சுய விருப்பமுள்ள உயிரினத்திற்கு எப்படி அலங்காரம் செய்வது மற்றும் எப்படி செய்வது என்று தெரியாது தன் வாழ்நாள் முழுவதையும் தொலைத்துவிட்டு உலகை விட்டு செல்கிறாள்.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
கடவுளை வணங்காமல் தன்னை அலங்கரிக்கும் பெண் உயிரினம், அவள் பிறப்பிலும் இறப்பிலும் தொடர்ந்து இருக்கிறாள்.
ਸੈਸਾਰੈ ਵਿਚਿ ਸੋਭ ਨ ਪਾਇਨੀ ਅਗੈ ਜਿ ਕਰੇ ਸੁ ਜਾਣੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥
அவள் உலகில் மகிமையைக் காணவில்லை அடுத்த உலகில் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பது கடவுளுக்கு மட்டுமே தெரியும்.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਦੁਹੁ ਵਿਚਿ ਹੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ஹே நானக்! ஒரே ஒரு கடவுள் மட்டுமே உண்மை, மற்ற உலகம் பிறப்பு-இறப்பு இரண்டிலும் உள்ளது.
ਚੰਗੈ ਮੰਦੈ ਆਪਿ ਲਾਇਅਨੁ ਸੋ ਕਰਨਿ ਜਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾਰੁ ॥੨॥
கடவுள் தானே உயிர்களை நல்ல மற்றும் கெட்ட செயல்களில் ஈடுபடுத்தியுள்ளார். அதனால்தான் உயிரினங்கள் அவர் செய்ய வைப்பதை செய்கின்றன.
ਮਃ ੩ ॥
மஹாலா 3॥
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
சத்குருவை சேவிக்காமல் மனதுக்கு அமைதி கிடைக்காது, இருமையும் விலகாது.
ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
நாம் அதிகமாகப் பெற விரும்பினாலும், அதிர்ஷ்டம் இல்லாமல் அடைய முடியாது.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
பேராசை என்னும் கோளாறை உள்ளத்தில் கொண்டவன் இருமையில் மட்டுமே நல்லவன்.
ਤਿਨ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
அவரது பிறப்பு-இறப்பு சுழற்சி முடிவடையவில்லை, அவர் தனது பெருமையால் தொடர்ந்து வருத்தப்படுகிறார்.
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੋ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
சத்குரு மீது மனதை நிலைநிறுத்தியவர்கள், அவர்களில் யாரும் கடனில் இருந்து விடுபடவில்லை.
ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਓਇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥
அவர்கள் யமனின் அழைப்பைப் பெறுவதில்லை அல்லது அவர்கள் துக்கத்தைத் தாங்க வேண்டியதில்லை.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੩॥
ஹே நானக்! இத்தகைய குருமுகர்கள் உலகக் கடலைக் கடந்துள்ளனர் அவர்கள் வார்த்தையின் மூலம் சத்தியத்தில் இணைந்திருக்கிறார்கள்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਹੋਰਿ ਧੰਧੈ ਸਭਿ ਧਾਵਹਿ ॥
மற்ற எல்லா உயிர்களும் உலக விவகாரங்களில் இங்கும் இங்கும் ஓடுகின்றன ஆனால் கடவுள் எப்பொழுதும் இந்த உடல்களில் இருந்து விலகி இருக்கிறார்.
ਆਪਿ ਨਿਹਚਲੁ ਅਚਲੁ ਹੈ ਹੋਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥
அவர் அசைவற்று, உறுதியானவர், ஆனால் மற்ற உயிரினங்கள் நகர்ந்து கொண்டே இருக்கின்றன.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
எப்பொழுதும் ஒரு குருமுகனாக இருந்து கடவுளை தியானிக்க வேண்டும், அப்போதுதான் ஒருவன் உயர்ந்த மகிழ்ச்சியை அடைகிறான்.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਸਿਫਤਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
அப்படிப்பட்ட ஜீவன் தன் உண்மையான இல்லத்தில் வசிப்பிடத்தைப் பெற்று, இறைவனின் துதியில் ஆழ்ந்துவிடுகிறான்.
ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥੮॥
அந்த உண்மையான கடவுள் ஆழ்ந்த தீவிரமானவர், இந்த உண்மை குருவின் வார்த்தைகளால் மட்டுமே புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ॥
ஹே உயிரினமே! உண்மையான பெயரை தியானிப்பதன் மூலம், உண்மை உலகம் முழுவதும் பரவியிருப்பதால்.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੈ ਜੋ ਬੁਝੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚੁ ॥
ஹே நானக்! இறைவனின் கட்டளையை உணர்ந்தவன் சத்தியத்தின் பலனைப் பெறுகிறான்.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ॥
வாய்விட்டு பேசிக்கொண்டே இருப்பவர் ஒழுங்கு புரியவில்லை, அவருக்கு உண்மை புரியவில்லை.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੋ ਭਗਤੁ ਹੋਇ ਵਿਣੁ ਮੰਨੇ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੧॥
ஹே நானக்! கடவுளின் விருப்பத்திற்கு கீழ்ப்படிபவன், அவர் ஒரு பக்தர் மற்றும் கடவுளின் சித்தத்திற்குக் கீழ்ப்படியாத உயிரினம் பொய்யானது மற்றும் பச்சையானது என்பதை நிரூபிக்கிறது.
ਮਃ ੩ ॥
மஹாலா 3॥
ਮਨਮੁਖ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
சுய விருப்பமுள்ள உயிரினங்களுக்கு இனிமையான வார்த்தைகளை பேசத் தெரியாது, ஏனெனில் அவர்களின் மனம் காமம், கோபம் மற்றும் அகங்காரத்தால் நிறைந்துள்ளது.
ਓਇ ਥਾਉ ਕੁਥਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਉਨ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
அவர்களின் இதயத்தில் பேராசை வடிவில் ஒரு கோளாறு உள்ளது, இதனால் அவர்களுக்கு நல்லது கெட்டது கூட தெரியாது.
ਓਇ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਆਇ ਬਹਿ ਗਲਾ ਕਰਹਿ ਓਨਾ ਮਾਰੇ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ॥
அவர்கள் வந்து உட்கார்ந்து தங்கள் சொந்த நலனுக்காக பேசுகிறார்கள் இதன் விளைவாக, இரக்கமற்றவர்கள் எமனால் தண்டிக்கப்படுகிறார்கள்.
ਅਗੈ ਦਰਗਹ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਮਾਰਿ ਖੁਆਰੁ ਕੀਚਹਿ ਕੂੜਿਆਰ ॥
அடுத்த உலகத்திலும், அவர்கள் செய்த செயல்களுக்கும், அசுபச் செயல்களுக்கும் கணக்குக் கேட்கிறார்கள் அந்தப் பொய்கள் அடித்துக் கொல்லப்படுகின்றன.
ਏਹ ਕੂੜੈ ਕੀ ਮਲੁ ਕਿਉ ਉਤਰੈ ਕੋਈ ਕਢਹੁ ਇਹੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥
சிறிது யோசித்த பிறகு, அந்த சுய விருப்பமுள்ள உயிரினங்களின் தலைவிதி என்று முடிவு செய்யுங்கள் மனதில் இருந்து பொய்யின் அழுக்கு எவ்வாறு அகற்றப்படும்?.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਏ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟਣਹਾਰੁ ॥
சத்குருவை சந்திக்கும் போது, அவர் மனதில் அந்த பெயர் நிலைத்து நிற்கிறது. கடவுளின் பெயர் எல்லா பாவங்களையும் அழிப்பவர்.
ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਕਰਹੁ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥
அனைவரும் அந்த பக்தரை வணங்குங்கள், தினமும் நாமத்தை ஜபித்து நாமத்தை வழிபடுபவர்.