Page 944
ਗੁਪਤੀ ਬਾਣੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
ஹே நானக்! எல்லையற்ற வார்த்தைகளின் வடிவத்தில் இரகசிய பேச்சு யாருடைய மனதில் தோன்றுகிறது,
ਨਾਨਕ ਪਰਖਿ ਲਏ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੫੩॥
அவர் உண்மையை அங்கீகரிக்கிறார்
ਸਹਜ ਭਾਇ ਮਿਲੀਐ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥
இறைவனின் இயற்கையான இயல்பை சந்திப்பதன் மூலம் மட்டுமே மகிழ்ச்சி கிடைக்கும்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੈ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
குர்முகன் எப்போதும் விழித்திருப்பான், அறியாமையின் உறக்கத்தில் தூங்குவதில்லை.
ਸੁੰਨ ਸਬਦੁ ਅਪਰੰਪਰਿ ਧਾਰੈ ॥
எல்லையற்ற சொல் எல்லையற்ற இறைவனால் விளைகிறது
ਕਹਤੇ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਾਰੈ ॥
நாமத்தை ஓதுபவன் முக்தி அடைந்து விடுகிறான் மற்றவர்கள் வார்த்தைகளால் பயனடைகிறார்கள்.
ਗੁਰ ਕੀ ਦੀਖਿਆ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥
குருவிடம் தீட்சை பெறுபவர் சத்தியத்தில் இணைந்தவராகவே இருக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਣ ਨਹੀ ਭ੍ਰਾਤੇ ॥੫੪॥
ஹே நானக்! அகங்காரத்தை அகற்றுவதன் மூலம் மட்டுமே உண்மையுடன் சமரசம் அடையப்படுகிறது. ஆனால் மாயையில் சிக்கிக் கொள்வது நல்லிணக்கத்திற்கு வழிவகுக்காது
ਕੁਬੁਧਿ ਚਵਾਵੈ ਸੋ ਕਿਤੁ ਠਾਇ ॥
"[சித்தர்கள் மீண்டும் கேட்டார்கள்-} அது என்ன உறைவிடம்? மன்முக் தனது பொய்யான புத்திசாலித்தனத்தை எங்கே தங்கி அழிக்கிறார்?"
ਕਿਉ ਤਤੁ ਨ ਬੂਝੈ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
அவன் யமனால் காயப்பட்டுக்கொண்டே இருக்கிறான், ஏன் அவன் பரமாத்மாவை புரிந்து கொள்ளவில்லை?
ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ ॥
(குரு அதற்கு பதிலளிக்கிறார்) எமனின் வாசலில் கட்டப்பட்ட உயிரினத்தை யாரும் பாதுகாப்பதில்லை
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਾਹੀ ਪਤਿ ਸਾਖੈ ॥
வார்த்தைகள் இல்லாமல் அவரை யாரும் மதிக்கவும் நம்பவும் இல்லை.
ਕਿਉ ਕਰਿ ਬੂਝੈ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
அவர் எப்படி உண்மையை அடையாளம் காண முடியும் மற்றும் அவர் எப்படி ஜடப் பெருங்கடலைக் கடக்க முடியும்.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੁਝੈ ਗਵਾਰੁ ॥੫੫॥
ஹே நானக்! முட்டாள் மனம் ஒருபோதும் அறிவைப் பெறாது
ਕੁਬੁਧਿ ਮਿਟੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
{குரு பதில்-} குரு என்ற வார்த்தையை தியானிப்பதன் மூலம் தவறான மனம் அழிக்கப்படுகிறது.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
சத்குருவுடன் நேர்காணல் செய்வதன் மூலம் ஒருவர் முக்தியின் வாசலைப் பெறுகிறார்.
ਤਤੁ ਨ ਚੀਨੈ ਮਨਮੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥
மன்முகன் உச்சத்தை அங்கீகரிக்கவில்லை, அதனால் அது எரிந்து சாம்பலாகிறது.
ਦੁਰਮਤਿ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
அவனுடைய குறும்புத்தனத்தால், உயிரினம் உண்மையைப் பிரிந்து எமனின் வேதனையை அனுபவித்துக்கொண்டே இருக்கிறது.
ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਸਭੇ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ॥
இறைவனின் கட்டளைக்கு கீழ்படிபவன் எல்லா குணங்களையும் அறிவையும் பெறுகிறான்.
ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥੫੬॥
ஹே நானக்! அந்த மனிதருக்கு நீதிமன்றத்தில் மரியாதை கிடைக்கிறது.
ਸਾਚੁ ਵਖਰੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥
சத்திய வடிவில் செல்வத்தை உடையவன்,
ਆਪਿ ਤਰੈ ਤਾਰੇ ਭੀ ਸੋਇ ॥
அவனே கடலை கடப்பது மட்டுமின்றி, தன் தோழர்களையும் உயர்த்துகிறான்.
ਸਹਜਿ ਰਤਾ ਬੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
சத்தியத்தில் எளிதில் மூழ்கியவர், உண்மையைப் புரிந்துகொண்டு அழகுக்கு தகுதியானவர்.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
அத்தகைய நபரின் உண்மையான மதிப்பை யாராலும் கொடுக்க முடியாது.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
எங்கு பார்த்தாலும் கடவுளைத்தான் பார்க்கிறான்.
ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਪਰੈ ਸਚ ਭਾਇ ॥੫੭॥
ஹே நானக்! சத்தியத்தில் நம்பிக்கை வைப்பதால், ஆன்மாவின் நலம் அடையப்படுகிறது.
ਸੁ ਸਬਦ ਕਾ ਕਹਾ ਵਾਸੁ ਕਥੀਅਲੇ ਜਿਤੁ ਤਰੀਐ ਭਵਜਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
"(சித்தர்கள் மீண்டும் கேட்டார்-) அந்த வார்த்தையின் இருப்பிடம் எங்கே, இதன் மூலம் உலக நீரிலிருந்து ஒருவரைக் காப்பாற்ற முடியும்.
ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਕਹੀਐ ਤਿਸੁ ਕਹੁ ਕਵਨੁ ਅਧਾਰੋ ॥
பத்து விரல்களில் இருந்து பிராண வாயு வெளிவருவதன் உண்மையான அடிப்படை என்ன?
ਬੋਲੈ ਖੇਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਵੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥
பேசி விளையாடிக் கொண்டே இருக்கும் சக்தி, எப்படி நிலையாக இருக்கும்? அவள் ஏன் கடவுளைக் காண முடியும்?"
ਸੁਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕੁ ਪ੍ਰਣਵੈ ਅਪਣੇ ਮਨ ਸਮਝਾਏ ॥
குரு ஜி பதிலளித்தார் - ஹே சுவாமி! கவனமாகக் கேளுங்கள்; நானக் பிரார்த்தனை செய்வது உண்மை அதை விளக்கினால்தான் மனதை நிலைப்படுத்த முடியும்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਕਰਿ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
குருமுகன் ஆவதன் மூலம், ஒருவன் வார்த்தையின் மூலம் சத்தியத்தின் மீது கவனம் செலுத்துகிறான் எனவே கடவுள் தனது கருணை தரிசனத்துடன் ஒன்றுபடுகிறார்.
ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਮਾਏ ॥੫੮॥
கடவுள் தன்னை புத்திசாலி மற்றும் எல்லாம் அறிந்தவர் மற்றும் பரிபூரண அதிர்ஷ்டத்தால் மட்டுமே ஆன்மா அதில் இணைகிறது.
ਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਅਲਖੰ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਈ ॥
அந்த வார்த்தை எல்லாவற்றிலும் தொடர்ந்து உள்ளது, அது கண்ணுக்கு தெரியாதது, ஆனால் நீங்கள் எங்கு பார்த்தாலும் அது உள்ளது.
ਪਵਨ ਕਾ ਵਾਸਾ ਸੁੰਨ ਨਿਵਾਸਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਧਰ ਸੋਈ ॥
காற்று எங்கும் பரவுவது போல, சொல்லின் உறைவிடம். அவர் நிர்குணனாகவும் சகுணனாகவும் இருக்கிறார்.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸਬਦੁ ਘਟ ਮਹਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
கடவுள் தம்முடைய கிருபையைக் காட்டும்போது, வார்த்தை இதயத்தில் வசிக்கிறது மனதின் மாயை விலகும்.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਾਮੋੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
தூய்மையான பேச்சின் மூலம் நாமத்தை மனதில் பதிய வைப்பவர், உடலும் மனமும் தூய்மையாகிறது.
ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਭਵਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ਇਤ ਉਤ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
குரு என்ற சொல்லின் மூலம் உலகப் பெருங்கடலைக் கடப்பவர். உலகிலும் பிற உலகிலும் உள்ள பிரபஞ்ச கடவுளை அவர் அறிவார்.
ਚਿਹਨੁ ਵਰਨੁ ਨਹੀ ਛਾਇਆ ਮਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥੫੯॥
ஹே நானக்! இந்த மாயை கடவுளின் நிழல், அதற்கு எந்த அடையாளமும் அல்லது தன்மையும் இல்லை. உயிரினம் பின்னர் வார்த்தையை அங்கீகரிக்கிறது.
ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਅਉਧੂ ਸੁੰਨ ਸਚੁ ਆਹਾਰੋ ॥
ஹே அவதூதனே பத்து விரல்களுக்கு சான்றாக விளங்கும் பிரணவாயுவின் பிரதானம், இறுதி உண்மையைப் பற்றிய சிந்தனையே.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਤਤੁ ਬਿਰੋਲੈ ਚੀਨੈ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ॥
குர்முக் பெயரை உச்சரித்து, உச்ச உறுப்புகளை கலைத்து, எல்லையற்றதை அங்கீகரிக்கிறார்.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੈ ਸਬਦੁ ਵਸਾਏ ਤਾ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
மாயயின் மூன்று குணங்களை அழித்து, சொல்லைத் தீர்த்து வைக்கிறது இதனால் அவன் மனதின் அகங்காரம் போய்விடுகிறது.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥
உள்ளேயும் வெளியேயும் கடவுளின் சக்தியைப் புரிந்து கொண்டால், அவருக்கு ஹரி என்ற பெயரில் மட்டுமே அன்பு இருக்கிறது.
ਸੁਖਮਨਾ ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਬੂਝੈ ਜਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥
கடவுளே தரிசனம் கொடுக்கும்போது, குர்முக் ஐடா, பிங்கலா மற்றும் சுஷும்னா சேனல்கள் மூலம் பெற்ற அறிவைப் புரிந்துகொள்கிறது.
ਨਾਨਕ ਤਿਹੁ ਤੇ ਊਪਰਿ ਸਾਚਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਏ ॥੬੦॥
ஹே நானக்! உண்மையான பரம பகவான் இந்த மூன்று நாடிகளுக்கும் மேலானவர் வார்த்தையால் உள்வாங்க முடியும்.
ਮਨ ਕਾ ਜੀਉ ਪਵਨੁ ਕਥੀਅਲੇ ਪਵਨੁ ਕਹਾ ਰਸੁ ਖਾਈ ॥
(சித்தர்கள் மீண்டும் கேட்டார்-) மனதின் (உயிர்) பிராண வாயு எனப்படும். ஆனால் இந்த (பிராண) காற்று எங்கிருந்து உணவு பெறுகிறது?
ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਅਉਧੂ ਸਿਧ ਕੀ ਕਵਨ ਕਮਾਈ ॥
அறிவை அடைவதற்கான வழிமுறைகள் என்ன, எந்தப் பயிற்சியின் மூலம் ஆன்மா பூரணமாகிறது?