Page 254
ਸਲੋਕੁ ॥
வசனம் ॥
ਗਨਿ ਮਿਨਿ ਦੇਖਹੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਸਰਪਰ ਚਲਨੋ ਲੋਗ ॥
"(ஹே விசாலமானவனே!) உன் மனதில் நன்றாக யோசித்து பார், மக்கள் நிச்சயமாக இந்த உலகத்தை விட்டு வெளியேறிவிட்டார்கள்.
ਆਸ ਅਨਿਤ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਟੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਅਰੋਗ ॥੧॥
ஹே நானக்! குருவிடம் அடைக்கலம் புகுவதால் மட்டுமே அசாத்தியமான விஷயங்களில் ஆசை மறைந்துவிடும். இறைவனின் பெயரால் மட்டுமே குணமாகும்
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਗਗਾ ਗੋਬਿਦ ਗੁਣ ਰਵਹੁ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਜਪਿ ਨੀਤ ॥
க - (அபிமானிகளே!) ஒவ்வொரு மூச்சிலும் கோவிந்தரைத் துதித்து, தினமும் அவரை வணங்குங்கள்.
ਕਹਾ ਬਿਸਾਸਾ ਦੇਹ ਕਾ ਬਿਲਮ ਨ ਕਰਿਹੋ ਮੀਤ ॥
உடலில் எதை நம்பலாம்? ஹே என் நண்பனே! தாமதிக்காதே
ਨਹ ਬਾਰਿਕ ਨਹ ਜੋਬਨੈ ਨਹ ਬਿਰਧੀ ਕਛੁ ਬੰਧੁ ॥
குழந்தைப் பருவமோ, இளமையோ, முதுமையோ எந்த நேரத்திலும் மரணத்திற்குத் தடையில்லை.
ਓਹ ਬੇਰਾ ਨਹ ਬੂਝੀਐ ਜਉ ਆਇ ਪਰੈ ਜਮ ਫੰਧੁ ॥
எமராஜின் கயிறு எப்பொழுது கழுத்தில் வருகிறது என்று அந்த நேரம் அறிய முடியாது
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਚਤੁਰ ਪੇਖਿ ਰਹਨੁ ਨਹੀ ਇਹ ਠਾਇ ॥
இதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள், யாராவது ஞானியாக இருந்தாலும், தியானம் செய்பவராக இருந்தாலும் சரி, புத்திசாலியாக இருந்தாலும் சரி, இந்த உலகில் யாரும் நிரந்தரமாக வாழ்ந்ததில்லை.
ਛਾਡਿ ਛਾਡਿ ਸਗਲੀ ਗਈ ਮੂੜ ਤਹਾ ਲਪਟਾਹਿ ॥
முழு உலகமும் கைவிட்ட பொருட்களை அடைவதில் முட்டாள்கள் மட்டுமே ஈடுபட்டுள்ளனர்.
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸਿਮਰਤ ਰਹੈ ਜਾਹੂ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗ ॥
நெற்றியில் நல்ல அதிர்ஷ்டம் எழுதியவர், குருவின் அருளால் இறைவனை வணங்கிக்கொண்டே இருக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਆਏ ਸਫਲ ਤੇ ਜਾ ਕਉ ਪ੍ਰਿਅਹਿ ਸੁਹਾਗ ॥੧੯॥
ஹே நானக்! அன்புக்குரிய இறைவனின் பாக்கியம் பெற்றவர்கள், இவ்வுலகிற்கு அவன் வருகை வெற்றிகரமாக உள்ளது.
ਸਲੋਕੁ ॥
சரணம்
ਘੋਖੇ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਸਭ ਆਨ ਨ ਕਥਤਉ ਕੋਇ ॥
நான் எல்லா சாஸ்திரங்களையும் வேதங்களையும் படித்து பார்த்திருக்கிறேன். கடவுளைத் தவிர வேறு யாரும் நிரந்தரமாக இருப்பார்கள் என்று யாரும் கூறுவதில்லை.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਹੁਣਿ ਹੋਵਤ ਨਾਨਕ ਏਕੈ ਸੋਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! படைப்பின் தொடக்கத்தில், யுகங்களின் தொடக்கத்தில் ஒரு கடவுள் மட்டுமே இருந்தார், இப்போதும் எப்போதும் இருக்கும்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਘਘਾ ਘਾਲਹੁ ਮਨਹਿ ਏਹ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਦੂਸਰ ਨਾਹਿ ॥
க - கடவுளைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை என்பதை உங்கள் மனதில் உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.
ਨਹ ਹੋਆ ਨਹ ਹੋਵਨਾ ਜਤ ਕਤ ਓਹੀ ਸਮਾਹਿ ॥
எதுவும் இல்லை மற்றும் இருக்காது. அந்த இறைவன் எங்கும் நிறைந்திருக்கிறான்
ਘੂਲਹਿ ਤਉ ਮਨ ਜਉ ਆਵਹਿ ਸਰਨਾ ॥
ஹே மனமே! இறைவனிடம் அடைக்கலம் புகுந்தால் தான் இறைவனிடம் லயிக்கும்.
ਨਾਮ ਤਤੁ ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੁਨਹਚਰਨਾ ॥
இந்தக் கலியுகத்தில் இறைவனின் திருநாமமே உண்மையான பரிகாரம்.
ਘਾਲਿ ਘਾਲਿ ਅਨਿਕ ਪਛੁਤਾਵਹਿ ॥
இக்கட்டான நிலையில் கடினமாக உழைத்து பலர் தவம் செய்கிறார்கள்.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਹਾ ਥਿਤਿ ਪਾਵਹਿ ॥
கடவுள் பக்தி இல்லாமல் அமைதி எப்படி கிடைக்கும்?
ਘੋਲਿ ਮਹਾ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਿਹ ਪੀਆ ॥
ஹே நானக்! அவர் அதை குடிக்கிறார்
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰਿ ਜਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥੨੦॥
ஹரி ரூ ப குரு ஜி மகாரச யாருக்கு அமிர்தம் கொடுக்கிறார்
ਸਲੋਕੁ ॥
சரணம்
ਙਣਿ ਘਾਲੇ ਸਭ ਦਿਵਸ ਸਾਸ ਨਹ ਬਢਨ ਘਟਨ ਤਿਲੁ ਸਾਰ ॥
எல்லா நாட்களையும் சுவாசங்களையும் எண்ணிப் பார்த்த பிறகே இறைவனால் மனிதனுக்குள் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. அவர் ஒரு மச்சம் கூட அவை அதிகமாகவும் இல்லை குறைவாகவும் இல்லை.
ਜੀਵਨ ਲੋਰਹਿ ਭਰਮ ਮੋਹ ਨਾਨਕ ਤੇਊ ਗਵਾਰ ॥੧॥
ஹே நானக்! மாயையிலும் மாயையிலும் வாழ்க்கையை வாழ விரும்புபவர்கள், அப்படிப்பட்டவர்கள் முட்டாள்கள்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਙੰਙਾ ਙ੍ਰਾਸੈ ਕਾਲੁ ਤਿਹ ਜੋ ਸਾਕਤ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨ ॥
ட - கால் (இறப்பு) அவனைப் புல் ஆக்குகிறது, இறைவன் யாரை நாத்திகனாக்கி விட்டான்.
ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਜਨਮਹਿ ਮਰਹਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਨ ਚੀਨ ॥
ராமரை உணராதவர், அவர்கள் பல பிறவிகளில் பிறந்து இறந்து கொண்டே இருக்கிறார்கள்.
ਙਿਆਨ ਧਿਆਨ ਤਾਹੂ ਕਉ ਆਏ ॥
அந்த நபர் மட்டுமே அறிவையும் தியானத்தையும் அடைகிறார்.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਹ ਆਪਿ ਦਿਵਾਏ ॥
கடவுள் தாமே கிருபையால் கொடுக்கிறார்.
ਙਣਤੀ ਙਣੀ ਨਹੀ ਕੋਊ ਛੂਟੈ ॥
செயல்களின் கணக்கைத் தெரிந்து கொள்வதில் இருந்து யாரும் விடுபட முடியாது.
ਕਾਚੀ ਗਾਗਰਿ ਸਰਪਰ ਫੂਟੈ ॥
இந்த உடல் களிமண்ணின் மூலக் கட்டியாகும், அது உடைக்கப்பட வேண்டும்
ਸੋ ਜੀਵਤ ਜਿਹ ਜੀਵਤ ਜਪਿਆ ॥
உயிருடன் இருக்கும் போதே இறைவனை வணங்கும் அவர் மட்டுமே உயிருடன் இருக்கிறார்.
ਪ੍ਰਗਟ ਭਏ ਨਾਨਕ ਨਹ ਛਪਿਆ ॥੨੧॥
ஹே நானக்! இறைவனை நினைக்கும் மனிதன் மறைந்திருக்காமல் உலகில் புகழ் பெறுகிறான்.
ਸਲੋਕੁ ॥
சரணம்
ਚਿਤਿ ਚਿਤਵਉ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਊਧ ਕਵਲ ਬਿਗਸਾਂਤ ॥
இறைவனின் அழகிய பாதங்களை மனதில் நினைத்துக் கொண்டிருந்த என் எதிர் மனம் தாமரையாக மலர்ந்தது.
ਪ੍ਰਗਟ ਭਏ ਆਪਹਿ ਗੋੁਬਿੰਦ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਮਤਾਂਤ ॥੧॥
ஹே நானக்! முனிவர்களின் உபதேசத்தால் கோவிந்தனே தோன்றுகிறான்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਚਚਾ ਚਰਨ ਕਮਲ ਗੁਰ ਲਾਗਾ ॥
ச - மனம் குருவின் அழகிய பாதத்தில் இருக்கும் போது,
ਧਨਿ ਧਨਿ ਉਆ ਦਿਨ ਸੰਜੋਗ ਸਭਾਗਾ ॥
அந்த நாள் மிகவும் புனிதமானது, அந்த தற்செயல் அதிர்ஷ்டமும் கூட
ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਦਹ ਦਿਸਿ ਭ੍ਰਮਿ ਆਇਓ ॥
நான் நான்கு மற்றும் பத்து திசைகளிலிருந்தும் அலைந்திருக்கிறேன்.
ਭਈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤਬ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਓ ॥
இறைவன் அருளியபோதுதான் குருவின் தரிசனம் கிடைத்தது.
ਚਾਰ ਬਿਚਾਰ ਬਿਨਸਿਓ ਸਭ ਦੂਆ ॥
இறைவனின் மகிமையை நினைத்து குழு இருமை அழிகிறது.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲ ਹੂਆ ॥
மகான்களின் சகவாசத்தில் என் மனம் தூய்மையாகிவிட்டது.
ਚਿੰਤ ਬਿਸਾਰੀ ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟੇਤਾ ॥
ஹே நானக்! அவர் கவலையை மறந்து, ஒரே கடவுளைக் காண்கிறார்,
ਨਾਨਕ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਜਿਹ ਨੇਤ੍ਰਾ ॥੨੨॥
யாருடைய கண்களில் அறிவின் ஆண்டிமனி விழுகிறது
ਸਲੋਕੁ ॥
சரணம்
ਛਾਤੀ ਸੀਤਲ ਮਨੁ ਸੁਖੀ ਛੰਤ ਗੋਬਿਦ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥
கோவிந்தரின் மகிமையைப் பாடுவதன் மூலம் நெஞ்சு குளிர்ந்து, மனம் மகிழும்.
ਐਸੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਦਸਾਇ ॥੧॥
நானக்கின் பிரார்த்தனை என்பது ஆண்டவரே! நான் உனது அடிமைகளுக்கு அடிமையாகிவிடக்கூடிய கருணையுடன் என்னைப் பார்
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਛਛਾ ਛੋਹਰੇ ਦਾਸ ਤੁਮਾਰੇ ॥
ஜ - நான் உங்கள் அடிமைப் பிள்ளை.
ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੇ ਪਾਨੀਹਾਰੇ ॥
உங்கள் அடிமைகளின் அடிமைகளின் தண்ணீரை நிரப்புபவர் நான்.
ਛਛਾ ਛਾਰੁ ਹੋਤ ਤੇਰੇ ਸੰਤਾ ॥
ஜ - நான் உங்கள் முனிவர்கள் கால் தூசி ஆகட்டும்.