Page 226
ਪਰ ਘਰਿ ਚੀਤੁ ਮਨਮੁਖਿ ਡੋਲਾਇ ॥
சுய விருப்பமுள்ள ஒருவரின் மனம் இன்னொரு பெண்ணுக்காக ஏங்குகிறது.
ਗਲਿ ਜੇਵਰੀ ਧੰਧੈ ਲਪਟਾਇ ॥
மரணத்தின் கயிறு அவர் கழுத்தில் தொங்குகிறது, மேலும் அவர் உலக சர்ச்சைகளில் சிக்கிக் கொள்கிறார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟਸਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੫॥
குர்முகின் கடவுளைப் புகழ்வது விடுதலைக்கு வழிவகுக்கிறது
ਜਿਉ ਤਨੁ ਬਿਧਵਾ ਪਰ ਕਉ ਦੇਈ ॥
அன்னியனிடம் தன் உடலை ஒப்படைத்த ஒரு துரோகியைப் போல
ਕਾਮਿ ਦਾਮਿ ਚਿਤੁ ਪਰ ਵਸਿ ਸੇਈ ॥
இன்பம் அல்லது பணத்திற்காக, யாருடைய மனம் மற்றவரால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது
ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਕਬਹੂੰ ਹੋਈ ॥੬॥
கணவன் இல்லாமல் அவளுக்கு திருப்தி இல்லை. இரட்டை எண்ணம் கொண்டவர் அப்படி
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੋਥੀ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪਾਠਾ ॥
உயிரினம் நூல்களைப் படிக்கிறது, நினைவுகளைப் படிக்கிறது
ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਪੜੈ ਸੁਣਿ ਥਾਟਾ ॥
மற்றும் வேதங்கள், புராணங்கள் மற்றும் பிற படைப்புகளைப் படிக்கிறார், கேட்கிறார்
ਬਿਨੁ ਰਸ ਰਾਤੇ ਮਨੁ ਬਹੁ ਨਾਟਾ ॥੭॥
ஆனால் பெயருக்கும் புகழுக்கும் பற்று இல்லாமல் மனம் நிறைய அலைகிறது.
ਜਿਉ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਜਲ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਸਾ ॥
மழைத்துளிகளுடன் சாத்ரிக்கின் அன்பாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும்,
ਜਿਉ ਮੀਨਾ ਜਲ ਮਾਹਿ ਉਲਾਸਾ ॥
மீன் தண்ணீரில் மகிழ்ச்சியாக இருப்பது போல,
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸਾ ॥੮॥੧੧॥
அவ்வாறே நானக் ஹரியின் சாற்றைக் குடித்துத் திருப்தியடைந்தார்.
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
கௌடி மஹால் 1 ॥
ਹਠੁ ਕਰਿ ਮਰੈ ਨ ਲੇਖੈ ਪਾਵੈ ॥
பிடிவாதமாக இறக்கும் நபர் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவதில்லை
ਵੇਸ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭਸਮ ਲਗਾਵੈ ॥
அவர் மத உடையை அணிந்தாலும் அல்லது விபூதியின் பெரும்பகுதியை அவரது உடலில் பூசினாலும்
ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥੧॥
இறைவனின் திருநாமத்தை மறந்து கடைசியில் வருந்துகிறார்.
ਤੂੰ ਮਨਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੂੰ ਮਨਿ ਸੂਖ ॥
ஹே சகோதரர்ரே ங்கள் பரபிரம்ம பிரபுவை வணங்கி உங்கள் மனதில் ஆன்மீக மகிழ்ச்சியைப் பெறுவீர்கள்.
ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿ ਸਹਹਿ ਜਮ ਦੂਖ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
இறைவனின் திருநாமத்தை மறந்து மரண வேதனையை அனுபவிப்பீர்கள்.
ਚੋਆ ਚੰਦਨ ਅਗਰ ਕਪੂਰਿ ॥
சந்தனம், அகரம், கற்பூரம், வாசனை திரவியங்கள் போன்ற வாசனைப் பொருட்கள்.
ਮਾਇਆ ਮਗਨੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਦੂਰਿ ॥
உலக விஷயங்களின் இன்பம் ஒரு மனிதனை உன்னத நிலையிலிருந்து வெகுதூரம் அழைத்துச் செல்கிறது.
ਨਾਮਿ ਬਿਸਾਰਿਐ ਸਭੁ ਕੂੜੋ ਕੂਰਿ ॥੨॥
இறைவனின் திருநாமத்தை மறப்பதன் மூலம் எல்லாப் பொய்களையும் பொய்யாக்கி, அதாவது பயனற்றவனாக மாறுகிறான்.
ਨੇਜੇ ਵਾਜੇ ਤਖਤਿ ਸਲਾਮੁ ॥
நஜே, பேண்ட் பாஜே, ராஜ்சிங்கசன் மற்றும் பலரிடமிருந்து வாழ்த்துக்கள்
ਅਧਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਵਿਆਪੈ ਕਾਮੁ ॥
பசியை அதிகரிக்கிறது மற்றும் உயிரினம் உடலுறவில் உறிஞ்சப்படுகிறது.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਜਾਚੇ ਭਗਤਿ ਨ ਨਾਮੁ ॥੩॥
கடவுளின் வாசலில் இருந்து கேட்காமல், அவருடைய பக்தியும் பெயரும் பெறப்படவில்லை
ਵਾਦਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਾ ॥
விவாதம் மற்றும் அகங்காரம் காரணமாக கடவுளுடன் சந்திப்பு இல்லை.
ਮਨੁ ਦੇ ਪਾਵਹਿ ਨਾਮੁ ਸੁਹੇਲਾ ॥
இறைவனிடம் மனதை அர்ப்பணிப்பதன் மூலம் ஒருவன் இனிமையான பெயரை அடைகிறான்.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਹੇਲਾ ॥੪॥
அறியாமையால் உயிரினம் மற்றொருவரின் ஆசையில் சிக்கிக் கொள்கிறது, அது அவரை மிகவும் மகிழ்ச்சியடையச் செய்கிறது.
ਬਿਨੁ ਦਮ ਕੇ ਸਉਦਾ ਨਹੀ ਹਾਟ ॥
உதாரணமாக, விலை இல்லாமல் கடையில் இருந்து ஒப்பந்தம் பெற முடியாது.
ਬਿਨੁ ਬੋਹਿਥ ਸਾਗਰ ਨਹੀ ਵਾਟ ॥
கடலில் கப்பல் இல்லாமல் பயணிக்க முடியாது என்பது போல.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਘਾਟੇ ਘਾਟਿ ॥੫॥
அதேபோல, குருவின் சேவை இல்லாமல், ஆன்மீகச் செல்வத்தின் பார்வையில் இழப்பு மட்டுமே.
ਤਿਸ ਕਉ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਿ ਵਾਟ ਦਿਖਾਵੈ ॥
“ஹே(சகோதரரே!) சரியான வாழ்க்கை முறையைக் காட்டும் அந்த குரு பாக்கியவான்.
ਤਿਸ ਕਉ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥
பாக்கியவான் அந்த ஆசான், பாக்கியவான், யார் எனக்கு வார்த்தையை ஓதிப்பார்.
ਤਿਸ ਕਉ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੬॥
"(ஹே சகோதரரே!) பாக்கியவான், என்னைக் கடவுளோடு இணைத்தவன் பாக்கியவான்
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਕਉ ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਜੀਉ ॥
இந்த விலைமதிப்பற்ற வாழ்க்கையைப் பெற்றவன் பாக்கியவான், பாக்கியவான்.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਉ ॥
குருவின் வார்த்தைகளில் நாமத்தின் அமிர்தத்தை ஜபித்து அருந்துங்கள்.
ਨਾਮ ਵਡਾਈ ਤੁਧੁ ਭਾਣੈ ਦੀਉ ॥੭॥
கடவுளே ! பெயரின் மகிமை உங்கள் விருப்பத்தால் வழங்கப்படுகிறது.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕਿਉ ਜੀਵਾ ਮਾਇ ॥
ஹே என் தாயே! இறைவன் பெயர் இல்லாமல் நான் எப்படி வாழ்வேன்.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਪਤੁ ਰਹਉ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਇ ॥
கடவுளே ! இரவும், பகலும் உனது நாமத்தை உச்சரித்து உன்னிடம் அடைக்கலம் புகுகிறேன்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਪਾਇ ॥੮॥੧੨॥
ஹே நானக்! இறைவனின் திருநாமத்தில் ஆழ்ந்திருப்பதன் மூலம், ஒரு மனிதன் மரியாதையையும் அடைகிறான்.
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
கவுடி மஹல்லா 1
ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਭੇਖੀ ਨਹੀ ਜਾਨਿਆ ॥
சமய உடை அணிந்தாலும் ஆணவத்தால் மனிதன் கடவுளை அறியவில்லை
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਵਿਰਲੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥
குருவின் அடைக்கலத்துடன் இறைவனை வணங்கி மன நிறைவு பெறும் அபூர்வ மனிதர் ஒருவர் மட்டுமே இருக்கிறார்.
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਨਹੀ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ॥
அகந்தையி (நான், என்னுடையது) செயல்களால் சத்தியம் (கடவுள்) அடையப்படுவதில்லை.
ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ஒரு மனிதனின் அகந்தை ஓய்வு பெற்றால், அவன் உச்ச நிலையை அடைகிறான்.
ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਰਾਜੇ ਬਹੁ ਧਾਵਹਿ ॥
அரசர்கள் (தங்கள் ஆற்றலைப் பற்றி) மிகவும் பெருமிதம் கொள்கிறார்கள், எனவே மற்ற ராஜ்யங்களைத் தாக்குகிறார்கள்.
ਹਉਮੈ ਖਪਹਿ ਜਨਮਿ ਮਰਿ ਆਵਹਿ ॥੨॥
அகங்காரத்தால் அவர்கள் அழிந்து அதன் விளைவாக பிறப்பு, இறப்பு சுழற்சியில் மீண்டும் (உலகில்) பிறக்கிறார்கள்.
ਹਉਮੈ ਨਿਵਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ॥
குருவின் வார்த்தையை தியானிப்பதன் மூலம் (மனிதனின்) அகங்காரம் விலகும்.
ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਤਿਆਗੈ ਪੰਚ ਸੰਘਾਰੈ ॥੩॥
அப்படிப்பட்டவர் தனது அமைதியற்ற மனதைக் கட்டுப்படுத்தி ஐந்து (கமடிக்) கோளாறுகளை அழிக்கிறார்.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਸਹਜ ਘਰਿ ਆਵਹਿ ॥
இதயத்தில் உண்மையான பெயரைக் கொண்டவர், அவர் எளிதாக வீட்டை அடைகிறார்.
ਰਾਜਨੁ ਜਾਣਿ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਵਹਿ ॥੪॥
பகவான் பாட்ஷாவைப் புரிந்துகொண்டு, அவர் உச்ச நிலையை அடைகிறார்
ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਗੁਰੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
குரு அவரது சங்கடத்தை நீக்குகிறார், யாருடைய செயல்கள் மங்களகரமானவை (உண்மை)
ਨਿਰਭਉ ਕੈ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਵੈ ॥੫॥
அச்சமில்லாத கடவுளின் காலடியில் சபதம் செய்கிறார்.
ਹਉ ਹਉ ਕਰਿ ਮਰਣਾ ਕਿਆ ਪਾਵੈ ॥
கர்வத்தாலும், ஆணவத்தாலும் இறக்கும் அவன் (நான், நான்) என்ன செயல்களைச் செய்கிறான்
ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਝਗਰੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥੬॥
ஆனால் முழுமையான குருவைச் சந்திக்கும் ஒருவன், அவனுடைய எல்லாப் பிரச்சனைகளையும் முடித்துக் கொள்கிறான்.
ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਕਿਹੁ ਨਾਹੀ ॥
அது எதுவாக இருந்தாலும், அது உண்மையில் ஒன்றும் இல்லை.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨ ਭੇਟਿ ਗੁਣ ਗਾਹੀ ॥੭॥
குர்முகர்கள் அறிவைப் பெற்ற பிறகு கடவுளைத் துதிப்பது தொடர்கிறது.