Page 1280
ਧਰਮੁ ਕਰਾਏ ਕਰਮ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥੩॥
அந்தப் படைப்பாளி தன் செயல்களுக்கு ஏற்ப உண்மையான நீதியைச் செய்கிறான்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
வசனம் மஹலா 2
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਕੰਤੈ ਚਿਤਿ ਕਰੇਹੁ ॥
ஹே நண்பரே! சவானின் இனிமையான பருவம் வந்துவிட்டது, கணவனை நினைவில் கொள்க
ਨਾਨਕ ਝੂਰਿ ਮਰਹਿ ਦੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਅਵਰੀ ਲਾਗਾ ਨੇਹੁ ॥੧॥
நானக்கின் அறிக்கை, கணவனைத் தவிர வேறு ஒருவரைக் காதலிப்பவன்-இறைவன், அத்தகைய துரதிர்ஷ்டவசமான பெண்களை துன்பங்கள் மட்டுமே சூழ்ந்துள்ளன.
ਮਃ ੨ ॥
மஹலா 2
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਜਲਹਰੁ ਬਰਸਨਹਾਰੁ ॥
ஹே நண்பரே! சாவான் மாதம் வந்துவிட்டது, மேகங்கள் பெருமழை பொழிகின்றன.
ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
நானக் கூறுகிறார் இறைவனின் மீது காதல் கொண்டவர்கள், அத்தகைய அழகிய பெண்கள் மகிழ்ச்சியில் ஆழ்ந்துள்ளனர்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਆਪੇ ਛਿੰਝ ਪਵਾਇ ਮਲਾਖਾੜਾ ਰਚਿਆ ॥
கடவுள் தானே வாழ்க்கைப் போராட்டத்தை வைத்து உலக வடிவில் மல்யுத்த அரங்கை உருவாக்கியுள்ளார்.
ਲਥੇ ਭੜਥੂ ਪਾਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਚਿਆ ॥
உயிரினங்கள் கடுமையாக சண்டையிடுகின்றன, குர்முகர்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்.
ਮਨਮੁਖ ਮਾਰੇ ਪਛਾੜਿ ਮੂਰਖ ਕਚਿਆ ॥
முட்டாள்தனமான மற்றும் முரட்டுத்தனமான சுய விருப்பமுள்ளவர்கள் வாழ்க்கைப் போட்டியில் தோற்கடிக்கப்படுகிறார்கள்.
ਆਪਿ ਭਿੜੈ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਕਾਰਜੁ ਰਚਿਆ ॥
எல்லாம் கடவுளின் லீலை. அவனே சண்டையிடுகிறான், அவனே கொலையாளி, அவனே படைப்பை உருவாக்குகிறான்.
ਸਭਨਾ ਖਸਮੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ॥
ஒவ்வொருவருக்கும் எஜமானர் ஒருவர்தான் என்பது குருவிடமிருந்து இந்த உண்மை அறியப்படுகிறது.
ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੈ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਵਿਣੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀਐ ॥
பேனா மற்றும் மை இல்லாமல், படைப்பாளி ஒவ்வொருவரின் தலைவிதியையும் தனது கட்டளையால் எழுதுகிறார்.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਪੁ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੀਐ ॥
கடவுளின் குணங்கள் எப்பொழுதும் புகழப்படும் அந்தச் சந்திப்புதான் சத்சங்கத்.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੪॥
ஹே நானக்! உண்மை கடவுளைப் போற்றுவதன் மூலம் உண்மை அறியப்படுகிறது
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹலா 3
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਅਵਰਿ ਕਰੇਂਦਾ ਵੰਨ ॥
இறைவன் வளைந்து வளைந்த மேக வடிவில் வந்துள்ளார். அவர் பல வண்ணங்களைச் செய்கிறார்
ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਤਿਸੁ ਸਾਹ ਸਿਉ ਕੇਵ ਰਹਸੀ ਰੰਗੁ ॥
இறைவனை எப்படி நேசிக்க வேண்டும் என்று கூட எனக்குத் தெரியவில்லை
ਰੰਗੁ ਰਹਿਆ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਮਨਿ ਭਉ ਭਾਉ ਹੋਇ ॥
உள்ளத்தில் நம்பிக்கையும் அன்பும் உள்ளவனுக்கு அந்த ஆன்மாவைப் போன்ற பெண்ணிடம்தான் காதல்.
ਨਾਨਕ ਭੈ ਭਾਇ ਬਾਹਰੀ ਤਿਨ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! பக்தியும் அன்பும் இல்லாவிட்டால் உடலுக்கு மகிழ்ச்சி கிடைக்காது
ਮਃ ੩ ॥
மஹலா 3
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਨੀਰੁ ਨਿਪੰਗੁ ॥
மேக வடிவில் வணங்கி, இறைவனே அன்பின் நீரைப் பொழிகிறான்.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕੰਤੈ ਸਿਉ ਮਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥
ஹே நானக்! அந்த ஆன்மாவைப் போன்ற பெண் மகிழ்ச்சியற்ற நிலையில் இருக்கிறாள், இறைவனிடமிருந்து மனதை இழந்தவன்
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਦੋਵੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਇ ਇਕੁ ਵਰਤਿਆ ॥
இல்லறம் மற்றும் துறந்தவர் என்ற இரண்டு பாதைகளை உருவாக்கி ஒருவர் மட்டுமே செயலில் உள்ளார்.
ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਵਰਤਾਇ ਅੰਦਰਿ ਵਾਦੁ ਘਤਿਆ ॥
வேத வாணியை பரப்பி அதில் சர்ச்சையை உருவாக்கினார்.
ਪਰਵਿਰਤਿ ਨਿਰਵਿਰਤਿ ਹਾਠਾ ਦੋਵੈ ਵਿਚਿ ਧਰਮੁ ਫਿਰੈ ਰੈਬਾਰਿਆ ॥
ப்ரவ்ரிதி (வீட்டு வாழ்க்கை) மற்றும் நிவ்ரிதி (உலகிலிருந்து துறத்தல்) ஆகிய இரண்டிற்கும் இடையே வாதிடுவது தர்மம்.
ਮਨਮੁਖ ਕਚੇ ਕੂੜਿਆਰ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਨਿਹਚਉ ਦਰਗਹ ਹਾਰਿਆ ॥
சுய-விருப்பமுள்ள உயிரினங்கள் பொய்யர்கள் என்பதை நிரூபிக்கின்றன, மேலும் அவர்கள் நிச்சயமாக இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் தோற்றுவிடுவார்கள்.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਦਿ ਸੂਰ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਮਾਰਿਆ ॥
குருவின் கருத்துப்படி, காமத்தையும் கோபத்தையும் அழித்து, சொல்லின்படி நடக்கும் வீரர்கள் இருக்கிறார்கள்.
ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
சத்தியத்தில் மூழ்கியவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை வார்த்தைகளால் அலங்கரிக்கிறார்கள்.
ਸੇ ਭਗਤ ਤੁਧੁ ਭਾਵਦੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥
அட கடவுளே ! உண்மையான பெயரை விரும்பும் பக்தர்களை நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਵਿਟਹੁ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ॥੫॥
சத்குருவுக்கு சேவை செய்பவர்களுக்கு நான் என்னையே தியாகம் செய்கிறேன்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹலா 3
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਲਾਇ ਝੜੀ ॥
மேகம் குனிந்து வந்து கனமழை பெய்து வருகிறது.
ਨਾਨਕ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਕੰਤ ਕੈ ਸੁ ਮਾਣੇ ਸਦਾ ਰਲੀ ॥੧॥
ஹே நானக்! கர்த்தருடைய சித்தத்தின்படி நடப்பவர்கள் எப்பொழுதும் சந்தோஷப்படுவார்கள்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹலா 3
ਕਿਆ ਉਠਿ ਉਠਿ ਦੇਖਹੁ ਬਪੁੜੇਂ ਇਸੁ ਮੇਘੈ ਹਥਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
ஹே உயிரினமே! எழுந்து என்ன பார்க்கிறாய்? இந்த மேகத்தின் கையில் எதுவும் இல்லை.
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਮੇਘੁ ਪਠਾਇਆ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਮਨ ਮਾਂਹਿ ॥
இந்த மேகத்தை அனுப்பிய இறைவனை நினைவில் வையுங்கள்.
ਤਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਸੀ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
உண்மையில் யாருக்கு அருள் புரிகிறானோ, அவனையே அவன் மனதில் நிலைக்கச் செய்கிறான்.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇਇ ॥੨॥
ஹே நானக்! கடவுளின் கருணை-தரிசனம் இல்லாமல், எல்லோரும் இரக்கத்தைப் பற்றி பேசுகிறார்கள்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਸੋ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਰੇਵੀਐ ਜਿਸੁ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਵਾਰ ॥
படைக்க நேரம் எடுக்காத அந்த கடவுளை எப்போதும் வழிபடுங்கள்.
ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ਕਰਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਣਹਾਰ ॥
அவர் படைப்பாளர் எல்லாம் வல்லவர், வானத்தை நொடியில் கூடாரம் போல் அமைத்து விழச் செய்பவன்.
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ॥
உலகைப் படைத்து இயற்கையைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்.
ਮਨਮੁਖ ਅਗੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਬਹੁਤੀ ਹੋਵੈ ਮਾਰ ॥
சுய விருப்பமுள்ளவர்களின் செயல்கள் கணக்கிடப்படும்போது, அவர் கடுமையான தண்டனையை அனுபவிக்கிறார்.