Page 1045
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
ஞானிகளும், தியானிகளும் இதையே கூறுகின்றனர்.
ਸਭਨਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹੇ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਹੋਰ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੨॥
அவர் அனைத்து உயிர்களுக்கும் உணவு அளித்து தனது மகிமையை அறிவார், அவரது புகழை வேறு யாராலும் சொல்ல முடியாது
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥
மாயையின் ஆழமான இருள் உள்ளது மற்றும்
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
அகங்காரமும், பற்றுதலும் எங்கும் பரவுகின்றன.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸਾਂਤਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੩॥
மனிதர்கள் இரவும்-பகலும் தாகத்தின் தீயில் எரிந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் குரு இல்லாமல் அவர்களுக்கு நிம்மதி இல்லை.
ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਆਪੇ ॥
தற்செயல் மற்றும் பிரிவினையை உருவாக்குபவர் அவர்
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥
அது தன்னைத்தானே உருவாக்கி அழிக்கிறது.
ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਸਚਾ ਪਾਸਾਰਾ ਹੋਰਨਿ ਹੁਕਮੁ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੪॥
அவருடைய கட்டளை மாறாதது, அவருடைய உலகப் பரவலும் உண்மை. அவரைத் தவிர வேறு யாரும் உத்தரவிட முடியாது
ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥
பக்தியில், அவர் பொருந்துவது மட்டுமே உணரப்படுகிறது.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
குருவின் அருளால் யம பயம் நீங்கும்.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਹੇ ॥੫॥
உள் மனதில் ஒரு வார்த்தை உள்ளது, அது எப்போதும் மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது, இந்த ரகசியத்தை ஒரு குருமுகன் மட்டுமே புரிந்துகொள்கிறான்.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
அவனே குருவோடு லயித்து தன்னோடு இணைகிறான்.
ਪੁਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥
ஏற்கனவே எழுதப்பட்ட கர்மாவை அழிக்க முடியாது
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ਹੇ ॥੬॥
அவர் இரவும் பகலும் பக்தி செய்கிறார், குருவின் முன்னிலையில் மட்டுமே சேவை செய்கிறார்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਾਤਾ ॥
சத்குருவின் சேவையில் எப்போதும் மகிழ்ச்சியைக் கருதுகிறேன்
ਆਪੇ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥
ஒவ்வொருவரின் அருளாளர் தானே வந்துள்ளார்.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੭॥
அகந்தையை அழித்து, தாகம் என்ற தீயை அணைத்து, வார்த்தையின் மர்மத்தை உணர்ந்து, மகிழ்ச்சியை அடைந்தது.
ਕਾਇਆ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹੁ ਨ ਬੂਝੈ ॥
குடும்பத்தின் பற்றுதலால் மனிதன் உண்மையைப் புரிந்து கொள்வதில்லை.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥
குருமுகனாக மாறினால் அவனுக்குப் புரிதல் கிடைக்கும்.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੮॥
இரவும் பகலும் நாமத்தை ஜபிப்பவன், பிரியமான-இறைவனைச் சந்திப்பதன் மூலம்தான் அவன் மகிழ்ச்சியைப் பெறுகிறான்.
ਮਨਮੁਖ ਧਾਤੁ ਦੂਜੈ ਹੈ ਲਾਗਾ ॥
மன்முகன் இருமையில் ஆழ்ந்தான்.
ਜਨਮਤ ਕੀ ਨ ਮੂਓ ਆਭਾਗਾ ॥
அந்த துரதிஷ்டசாலி ஏன் பிறந்தவுடனே இறக்கவில்லை?
ਆਵਤ ਜਾਤ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੯॥
அவர் தனது பிறப்பை போக்குவரத்தில் வீணடித்தார், குரு இல்லாமல் அவனுக்கு முக்தி கிடைக்காது
ਕਾਇਆ ਕੁਸੁਧ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਲਾਈ ॥
மனதில் அகங்காரத்தின் அழுக்கு படிந்தது, அதன் காரணமாக உடல் தூய்மையற்றது.
ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਹਿ ਤਾ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਈ ॥
உடம்பை நூறு முறை கழுவினாலும் இந்த அழுக்கு போகாது.
ਸਬਦਿ ਧੋਪੈ ਤਾ ਹਛੀ ਹੋਵੈ ਫਿਰਿ ਮੈਲੀ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੦॥
சோற்றில் கழுவினால்தான் உடல் தூய்மையாகி, அழுக்குப் படாமல் இருக்கும்.
ਪੰਚ ਦੂਤ ਕਾਇਆ ਸੰਘਾਰਹਿ ॥
காமம், கோபம், பேராசை, பற்று, அகங்காரம் ஆகிய ஐந்து தூதுவர்களும் உடலை அழிக்கிறார்கள்.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ॥
ஜீவா வார்த்தையைப் பற்றி சிந்திக்கவில்லை, அதனால் அது மீண்டும் மீண்டும் பிறந்து இறந்து கொண்டே இருக்கிறது.
ਅੰਤਰਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰਾ ਜਿਉ ਸੁਪਨੈ ਸੁਧਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੧॥
அவனது இதயத்தில் மாயை இருள் சூழ்ந்துள்ளதால் கனவில் உணர்வே இல்லை.
ਇਕਿ ਪੰਚਾ ਮਾਰਿ ਸਬਦਿ ਹੈ ਲਾਗੇ ॥
ஐந்து காமத் தூதர்களைக் கொன்ற பிறகு சிலர் வார்த்தையில் மூழ்கிவிட்டார்கள்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਵਡਭਾਗੇ ॥
அந்த அதிர்ஷ்டசாலிகள் ஒரு சத்குருவைக் கண்டுபிடித்துள்ளனர்.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਰਵਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੨॥
யாருடைய இதயத்தில் உண்மை உள்ளது, அவர்கள் அவருடைய அன்பில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள், அவர்கள் எளிதில் ஒன்றிணைகிறார்கள்.
ਗੁਰ ਕੀ ਚਾਲ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਪੈ ॥
குருவின் (பக்தி) முறை குருவிடமிருந்துதான் தெரியும்.
ਪੂਰਾ ਸੇਵਕੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
சரியான வேலைக்காரனுக்கு மட்டுமே வார்த்தை தெரியும்.
ਸਦਾ ਸਬਦੁ ਰਵੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੩॥
வார்த்தை எப்போதும் அவரது இதயத்தில் மகிழ்ச்சி மற்றும் அவர் தனது ரசனையால் உண்மையைச் சுவைத்துக்கொண்டே இருக்கிறார்.
ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
பிரம்மன் என்ற சொல்லால் மனதிலிருந்து அகந்தையை நீக்குகிறார்.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
கடவுளின் பெயரை இதயத்தில் வைத்திருக்கிறார்.
ਏਕਸੁ ਬਿਨੁ ਹਉ ਹੋਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੪॥
தெய்வீக மற்றும் இல்லாமல் யாருக்கும் தெரியாது இயற்கையாக எது வந்தாலும் சரி
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਹਜੁ ਕਿਨੈ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥
சத்குரு இல்லாமல் யாரும் சகஜவஸ்தாவை அடையவில்லை.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥
இந்த உண்மையை குருவின் சகவாசத்தில் உணர்ந்தவர், அவர் சத்தியத்தில் இணைகிறார்.
ਸਚਾ ਸੇਵਿ ਸਬਦਿ ਸਚ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ਹੇ ॥੧੫॥
சத்தியத்தை வழிபடுவதன் மூலம், அவர் வார்த்தையால் சத்தியத்தில் ஆழ்ந்தார் வார்த்தைகளால் தன் அகங்காரத்தை போக்குகிறது
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਬੀਚਾਰੀ ॥
நற்பண்புகளைக் கொடுப்பவன் தன்னையே நினைக்கிறான்
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵਹਿ ਪਕੀ ਸਾਰੀ ॥
உண்மையான வாழ்க்கையை வாழ வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை குருமுகுக்கு அளிக்கிறது.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥
ஹே நானக்! அவர் இறைவனின் உண்மையான நாமத்தில் மூழ்கி இருக்கிறார் அவர் சத்தியத்தின் பெயரால் மட்டுமே மகிமைப்படுத்தப்படுகிறார்.
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
மரு மஹாலா 3॥
ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥
உலகிற்கு உயிர் கொடுக்கும் நித்திய வடிவம் ஒருவரே (கடவுள்).
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
குருவின் சேவை மற்றும் வார்த்தைகளால் ஒருவரை அடையாளம் காண முடியும்.