Page 144
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੨॥
ayk tu-ee ayk tu-ee. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਨ ਦਾਦੇ ਦਿਹੰਦ ਆਦਮੀ ॥
na daaday dihand aadmee.
ਨ ਸਪਤ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ॥
na sapat jayr jimee.
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ayk digar ku-ee.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੩॥
ayk tu-ee ayk tu-ee. ||3||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਨ ਸੂਰ ਸਸਿ ਮੰਡਲੋ ॥
na soor sas mandlo.
ਨ ਸਪਤ ਦੀਪ ਨਹ ਜਲੋ ॥
na sapat deep nah jalo.
ਅੰਨ ਪਉਣ ਥਿਰੁ ਨ ਕੁਈ ॥
ann pa-un thir na ku-ee.
ਏਕੁ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੪॥
ayk tu-ee ayk tu-ee. ||4||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਨ ਰਿਜਕੁ ਦਸਤ ਆ ਕਸੇ ॥
na rijak dasat aa kasay.
ਹਮਾ ਰਾ ਏਕੁ ਆਸ ਵਸੇ ॥
hamaa raa ayk aas vasay.
ਅਸਤਿ ਏਕੁ ਦਿਗਰ ਕੁਈ ॥
asat ayk digar ku-ee.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੫॥
ayk tu-ee ayk tu-ee. ||5||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਪਰੰਦਏ ਨ ਗਿਰਾਹ ਜਰ ॥
paranday na giraah jar.
ਦਰਖਤ ਆਬ ਆਸ ਕਰ ॥
darkhat aab aas kar.
ਦਿਹੰਦ ਸੁਈ ॥
dihand su-ee.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੬॥
ayk tu-ee ayk tu-ee. ||6||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਨਾਨਕ ਲਿਲਾਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋਇ ॥
naanak lilaar likhi-aa so-ay.
ਮੇਟਿ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥
mayt na saakai ko-ay.
ਕਲਾ ਧਰੈ ਹਿਰੈ ਸੁਈ ॥
kalaa Dharai hirai su-ee.
ਏਕੁ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੭॥
ayk tu-ee ayk tu-ee. ||7||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
sachaa tayraa hukam gurmukh jaani-aa.
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
gurmatee aap gavaa-ay sach pachhaani-aa.
ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਦਰਬਾਰੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
sach tayraa darbaar sabad neesaani-aa.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥
sachaa sabad veechaar sach samaani-aa.
ਮਨਮੁਖ ਸਦਾ ਕੂੜਿਆਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਿਆ ॥
manmukh sadaa koorhi-aar bharam bhoolaani-aa.
ਵਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
vistaa andar vaas saad na jaani-aa.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥
vin naavai dukh paa-ay aavan jaani-aa.
ਨਾਨਕ ਪਾਰਖੁ ਆਪਿ ਜਿਨਿ ਖੋਟਾ ਖਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ॥੧੩॥
naanak paarakh aap jin khotaa kharaa pachhaani-aa. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
ਸੀਹਾ ਬਾਜਾ ਚਰਗਾ ਕੁਹੀਆ ਏਨਾ ਖਵਾਲੇ ਘਾਹ ॥
seehaa baajaa chargaa kuhee-aa aynaa khavaalay ghaah.
ਘਾਹੁ ਖਾਨਿ ਤਿਨਾ ਮਾਸੁ ਖਵਾਲੇ ਏਹਿ ਚਲਾਏ ਰਾਹ ॥
ghaahu khaan tinaa maas khavaalay ayhi chalaa-ay raah.
ਨਦੀਆ ਵਿਚਿ ਟਿਬੇ ਦੇਖਾਲੇ ਥਲੀ ਕਰੇ ਅਸਗਾਹ ॥
nadee-aa vich tibay daykhaalay thalee karay asgaah.
ਕੀੜਾ ਥਾਪਿ ਦੇਇ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਲਸਕਰ ਕਰੇ ਸੁਆਹ ॥
keerhaa thaap day-ay paatisaahee laskar karay su-aah.
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਜੀਵਹਿ ਲੈ ਸਾਹਾ ਜੀਵਾਲੇ ਤਾ ਕਿ ਅਸਾਹ ॥
jaytay jee-a jeeveh lai saahaa jeevaalay taa ke asaah.
ਨਾਨਕ ਜਿਉ ਜਿਉ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਤਿਉ ਦੇਇ ਗਿਰਾਹ ॥੧॥
naanak ji-o ji-o sachay bhaavai ti-o ti-o day-ay giraah.
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਇਕਿ ਮਾਸਹਾਰੀ ਇਕਿ ਤ੍ਰਿਣੁ ਖਾਹਿ ॥
ik maashaaree ik tarin khaahi.
ਇਕਨਾ ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਹਿ ॥
iknaa chhateeh amrit paahi.
ਇਕਿ ਮਿਟੀਆ ਮਹਿ ਮਿਟੀਆ ਖਾਹਿ ॥
ik mitee-aa meh mitee-aa khaahi.
ਇਕਿ ਪਉਣ ਸੁਮਾਰੀ ਪਉਣ ਸੁਮਾਰਿ ॥
ik pa-un sumaaree pa-un sumaar.
ਇਕਿ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਨਾਮ ਆਧਾਰਿ ॥
ik nirankaaree naam aaDhaar.
ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਮਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
jeevai daataa marai na ko-ay.
ਨਾਨਕ ਮੁਠੇ ਜਾਹਿ ਨਾਹੀ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak muthay jaahi naahee man so-ay. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਰਮਿ ਕਮਾਈਐ ॥
pooray gur kee kaar karam kamaa-ee-ai.
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥
gurmatee aap gavaa-ay naam Dhi-aa-ee-ai.
ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈਐ ॥
doojee kaarai lag janam gavaa-ee-ai.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਵਿਸੁ ਪੈਝੈ ਖਾਈਐ ॥
vin naavai sabh vis paijhai khaa-ee-ai
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥
sachaa sabad saalaahi sach samaa-ee-ai.
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਨਾਹੀ ਸੁਖਿ ਨਿਵਾਸੁ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਈਐ ॥
vin satgur sayvay naahee sukh nivaas fir fir aa-ee-ai.
ਦੁਨੀਆ ਖੋਟੀ ਰਾਸਿ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥
dunee-aa khotee raas koorh kamaa-ee-ai.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਾਲਾਹਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਜਾਈਐ ॥੧੪॥
naanak sach kharaa saalaahi pat si-o jaa-ee-ai. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਵਾਵਹਿ ਗਾਵਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਜਲਿ ਨਾਵਹਿ ॥
tuDh bhaavai taa vaaveh gaavahi tuDh bhaavai jal naaveh.