Page 926
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭਿ ਕਰੀ ਕਿਰਪਾ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ପ୍ରଭୁ କୃପା କରିଛନ୍ତି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଦଗୁରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି||2||
ਮਿਲਿ ਰਹੀਐ ਪ੍ਰਭ ਸਾਧ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਸੁਨੀਐ ਰਾਮ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସାଧୁଜନଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ରହିବା ଉଚିତ ଆଉ ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ-କୀର୍ତ୍ତନ ଶୁଣିବା ଉଚିତ।
ਦਇਆਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾਮੋਦਰ ਮਾਧੋ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਨੀਐ ਰਾਮ ॥
ହେ ଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁ! ହେ ଦାମୋଦର, ହେ ମାଧବ! ତୋର ମହିମାର ଅନ୍ତ ଲଣାପଡେ ନାହିଁ।
ਦਇਆਲ ਦੁਖ ਹਰ ਸਰਣਿ ਦਾਤਾ ਸਗਲ ਦੋਖ ਨਿਵਾਰਣੋ ॥
ହେ ଦୀନଦୟାଳୁ! ତୁ ଦୁଃଖନାଶକ, ଶରଣ ଦେବାରେ ସମର୍ଥ ଏବଂ ସବୁ ଦୋଷ ନିବାରଣ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ।
ਮੋਹ ਸੋਗ ਵਿਕਾਰ ਬਿਖੜੇ ਜਪਤ ਨਾਮ ਉਧਾਰਣੋ ॥
ତୋର ନାମ ଜପିଲେ ମୋହ, ଶୋକ ଏବଂ ବିଷମ ବିକାରରୁ ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯାଏ।
ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਮੇਰੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਭ ਰੇਣ ਥੀਵਾ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରଭୁ! ସବୁ ଜୀବ ତୋ' ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଜାତ ହୋଇଛନ୍ତି, ଏପରି କୃପା କର ଯେ ସବୁଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ବନି ରହିବି।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਮਇਆ ਕੀਜੈ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਜਪਿ ਜੀਵਾ ॥੩॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ଦୟା କର, କାରଣ ତୋର ନାମ ଜପି ହିଁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହେବ||3||
ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਪ੍ਰਭਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਅਪਣੀ ਚਰਣੀ ਲਾਏ ਰਾਮ ॥
ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତର ରକ୍ଷା କରି ତାହାକୁ ନିଜ ଚରଣରେ ଲଗାଇ ନେଇଛନ୍ତି।
ਆਠ ਪਹਰ ਅਪਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰਹ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਰਾਮ ॥
ସେ ଆଠ ପ୍ରହର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ ଆଉ କେବଳ ତାହାଙ୍କ ନାମର ହିଁ ଭଜନ କରିଥାଏ।
ਧਿਆਇ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਤਰੇ ਭਵਜਲ ਰਹੇ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରି ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ତାହାର ଜନ୍ମ-ମରଣ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਕਲਿਆਣ ਕੀਰਤਨੁ ਪ੍ਰਭ ਲਗਾ ਮੀਠਾ ਭਾਣਾ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭଜନ-କୀର୍ତ୍ତନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ତାହାକୁ କଲ୍ୟାଣ ଏବଂ ସର୍ବଦା ସୁଖ ମିଳିଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ହିଁ ତାହାକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ।
ਸਭ ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਆਸ ਪੂਰੀ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰਿਆ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ତାହାର ସବୁ ଆଶା ଓ ମନୋକାମନା ପୁରା ହୋଇଯାଏ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਫਿਰਿ ਨਾਹੀ ਦੂਖ ਵਿਸੂਰਿਆ ॥੪॥੩॥
ଦୁଃଖ-ଯନ୍ତ୍ରଣା ପ୍ରଭାବିତ କରେ ନାହିଁ||4||3||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਛੰਤ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 5 ଛନ୍ଦ॥
ਸਲੋਕੁ ॥
ଶ୍ଳୋକ॥
ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਰਣਾਗਤੀ ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਗੁਣ ਗਾਮ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣ-କମଳର ଶରଣରେ ଆସି ଆନନ୍ଦ-ମଙ୍ଗଳ ରୂପୀ ଗୁଣଗାନ କରିବା ଉଚିତ।
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਆਰਾਧੀਐ ਬਿਪਤਿ ਨਿਵਾਰਣ ਰਾਮ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆରାଧନା କର, କାରଣ ସେ ସବୁ ବିପତ୍ତିର ନିବାରଣ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି||1||
ਛੰਤੁ ॥
ଛନ୍ଦ॥
ਪ੍ਰਭ ਬਿਪਤਿ ਨਿਵਾਰਣੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥
ପ୍ରଭୁ ସବୁ ବିପତ୍ତିର ନିବାରଣ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଅତିରିକ୍ତ ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି।
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਸਿਮਰੀਐ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸੋਇ ਜੀਉ ॥
ସର୍ବଦା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଉଚିତ କାରଣ ଜଳ, ସ୍ଥଳ ଓ ଆକାଶରେ ସେ ହିଁ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି।
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਇਕ ਨਿਮਖ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ॥
ତାହାଙ୍କୁ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ମନରୁ ଭୁଲିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ, ଯିଏ ଜଳ, ସ୍ଥଳ ଓ ଆକାଶରେ ସେ ହିଁ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି।
ਗੁਰ ਚਰਨ ਲਾਗੇ ਦਿਨ ਸਭਾਗੇ ਸਰਬ ਗੁਣ ਜਗਦੀਸਰੈ ॥
ସେହି ଦିନ ଶୁଭ ଅଟେ, ଯେବେ ଗୁରୁ-ଚରଣରେ ମନ ଲାଗିଥାଏ, ହେ ଜଗଦୀଶ୍ଵର! ତୁ ସର୍ବଗୁଣ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣ ଅଟୁ।
ਕਰਿ ਸੇਵ ਸੇਵਕ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣੀ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥
ସେବକ ବନି ଦିନରାତି ତାହାଙ୍କ ଉପାସନା କର, ଯାହା ତାହାଙ୍କୁ ମଞ୍ଜୁର ହୋଇଥାଏ, ତାହା ହିଁ ହୋଇଥାଏ।
ਬਲਿ ਜਾਇ ਨਾਨਕੁ ਸੁਖਹ ਦਾਤੇ ਪਰਗਾਸੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥੧॥
ହେ ସୁଖଦାତା! ନାନକ ତୋ' ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟନ୍ତି, କାରଣ ତୋର କୃପାରୁ ତନ-ମନରେ ପ୍ରକାଶ ହୋଇଥାଏ||1||
ਸਲੋਕੁ ॥
ଶ୍ଳୋକ॥
ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੁਖੀ ਬਿਨਸੀ ਦੁਤੀਆ ਸੋਚ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନ-ତନ ସୁଖୀ ହୋଇଯାଏ ଆଉ ସବୁ ଚିନ୍ତା ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਨਾਨਕ ਟੇਕ ਗੋੁਪਾਲ ਕੀ ਗੋਵਿੰਦ ਸੰਕਟ ਮੋਚ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଶ୍ରା ନିଅ, ଯେ ସବୁ ସଙ୍କଟରେ ସହାୟକ ହେବେ||1||
ਛੰਤੁ ॥
ଛନ୍ଦ॥
ਭੈ ਸੰਕਟ ਕਾਟੇ ਨਾਰਾਇਣ ਦਇਆਲ ਜੀਉ ॥
ଦୟାଳୁ ନାରାୟଣ ସବୁ ଭୟ ଏବଂ ସଙ୍କଟ କାଟି ଦେଇଛନ୍ତି।
ਹਰਿ ਗੁਣ ਆਨੰਦ ਗਾਏ ਪ੍ਰਭ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਜੀਉ ॥
ଆମେ ଆନନ୍ଦ ସହିତ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଛୁ, ସେ ଦୀନନାଥ ଏବଂ ସବୁଙ୍କ ପ୍ରତିପାଳକ ଅଟନ୍ତି।
ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਅਚੁਤ ਪੁਰਖੁ ਏਕੋ ਤਿਸਹਿ ਸਿਉ ਰੰਗੁ ਲਾਗਾ ॥
ଏକ ଅଚ୍ୟୁତ ପରମ ପୁରୁଷ ହିଁ ଆମର ପ୍ରତିପାଳକ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମନ ଲୀନ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਕਰ ਚਰਨ ਮਸਤਕੁ ਮੇਲਿ ਲੀਨੇ ਸਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥
ଯେବେ ଠାରୁ ତାହାଙ୍କ ଚରଣରେ ନିଜ ମସ୍ତକ ରଖିଛି ଏବଂ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଛି, ସେ ମୋତେ ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳାଇ ନେଇଛନ୍ତି ଆଉ ରାତିଦିନ ମୋହ-ମାୟାରୁ ଜାଗ୍ରତ କରାଇଛନ୍ତି।
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਗ੍ਰਿਹੁ ਥਾਨੁ ਤਿਸ ਕਾ ਤਨੁ ਜੋਬਨੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ਜੀਉ ॥
ସେହି ପ୍ରାଣ, ଶରୀର, ଘର, ସ୍ଥାନ, ତନ, ଯୌବନ ଏବଂ ଧନ-ସମ୍ପତ୍ତି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଦାନ ଅଟେ।
ਸਦ ਸਦਾ ਬਲਿ ਜਾਇ ਨਾਨਕੁ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਜੀਉ ॥੨॥
ନାନକ ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଛନ୍ତି, ଯିଏ ସବୁ ଜୀବର ପ୍ରତିପାଳକ ଅଟନ୍ତି||2||
ਸਲੋਕੁ ॥
ଶ୍ଳୋକ॥
ਰਸਨਾ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਹਰੇ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਵਖਿਆਨ ॥
ସେହି ଜିହ୍ଵା 'ହରି-ହରି' ହିଁ ଜପିଥାଏ ଏବଂ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଗୁଣର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਪਕੜੀ ਟੇਕ ਏਕ ਪਰਮੇਸਰੁ ਰਖੈ ਨਿਦਾਨ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ଏକ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଶରଣ ନେଇଛି, ଯିଏ ଅନ୍ତିମ ସମୟରେ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି||1||
ਛੰਤੁ ॥
ଛନ୍ଦ॥
ਸੋ ਸੁਆਮੀ ਪ੍ਰਭੁ ਰਖਕੋ ਅੰਚਲਿ ਤਾ ਕੈ ਲਾਗੁ ਜੀਉ ॥
ସେହି ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁ ସବୁଙ୍କ ରକ୍ଷକ ଅଟନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ଆଶ୍ରା ନିଅ।
ਭਜੁ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਦਇਆਲ ਦੇਵ ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਤਿਆਗੁ ਜੀਉ ॥
ନିଜ ମନର ମତି ତ୍ୟାଗ କରି ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ଦୟାଳୁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭଜନ କର।