Page 925
                    ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
                   
                    
                                          
                        ରାମକଲୀ ମହଲା 5 ॥ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਮਨਾ ਖਿਨੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ମନ! ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମନନ କର ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଭୁଲିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ।         
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਮ ਰਾਮਾ ਰਾਮ ਰਮਾ ਕੰਠਿ ਉਰ ਧਾਰੀਐ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରିୟ ରାମଙ୍କୁ ହୃଦୟ ଓ କଣ୍ଠରେ ଧାରଣ କରି ତାହାଙ୍କ ମହିମା ଗାନ କର।      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਉਰ ਧਾਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਪੂਰਨੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਿਰੰਜਨੋ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେହି ପରମ ପୁରୁଷ, ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରଂବ୍ରହ୍ମ, ମାୟାତୀତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କର।     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭੈ ਦੂਰਿ ਕਰਤਾ ਪਾਪ ਹਰਤਾ ਦੁਸਹ ਦੁਖ ਭਵ ਖੰਡਨੋ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେ ସବୁ ଭୟ ଦୂର କରିବା ବାଲା, ପାପ ନାଶ କରିବା ବାଲା, ଅସହ୍ୟ ଦୁଃଖ ନଷ୍ଟ କରିବା ବାଲା ଏବଂ ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ରର ଖଣ୍ଡନ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।         
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਗਦੀਸ ਈਸ ਗੋੁਪਾਲ ਮਾਧੋ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେହି ଜଗଦୀଶ, ଈଶ, ଗୋପାଳ, ମାଧବ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କର।        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਮਿਲਿ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਚਿਤਾਰੀਐ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ନାନଙ୍କ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ଦିନରାତି ତାହାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଉଚିତ||1||        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚਰਨ ਕਮਲ ਆਧਾਰੁ ਜਨ ਕਾ ਆਸਰਾ ॥
                   
                    
                                          
                        ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଚରଣ-କମଳ ହିଁ ଭକ୍ତର ଆଶ୍ରା ଅଟେ।     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਲੁ ਮਿਲਖ ਭੰਡਾਰ ਨਾਮੁ ਅਨੰਤ ਧਰਾ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅନନ୍ତ ନାମ ହିଁ ଧନ-ସମ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ସୁଖର ଭଣ୍ଡାର ଅଟେ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਮੁ ਨਰਹਰ ਨਿਧਾਨੁ ਜਿਨ ਕੈ ਰਸ ਭੋਗ ਏਕ ਨਰਾਇਣਾ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ହିଁ ନିଧି ଅଟେ, ନାରାୟଣଙ୍କ ନାମ ଜପିବା ହିଁ ସବୁ ରସ ଭୋଗିବା ଅଟେ।          
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਸ ਰੂਪ ਰੰਗ ਅਨੰਤ ਬੀਠਲ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਧਿਆਇਣਾ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ନାମର ଧ୍ୟାନ କରିବା ହିଁ ରସ, ରୂପ, ରଙ୍ଗ ଏବଂ ଅନନ୍ତ ଭଣ୍ଡାର ଅଟେ।        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਿਲਵਿਖ ਹਰਣਾ ਨਾਮ ਪੁਨਹਚਰਣਾ ਨਾਮੁ ਜਮ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸ ਹਰਾ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରଭୁ ନାମ ସବୁ ପାପକୁ ନଷ୍ଟ କରିବା ବାଲା ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କର୍ମ ଅଟେ ଆଉ ନାମ ହିଁ ଯମର ଭୟକୁ ଦୂର କରିବା ବାଲା ଅଟେ।      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਰਾਸਿ ਜਨ ਕੀ ਚਰਨ ਕਮਲਹ ਆਸਰਾ ॥੨॥
                   
                    
                                          
                        ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ଭଗବାନଙ୍କ ଚରଣ-କମଳର ଆଶ୍ରା ହିଁ ଦାସର ଜୀବ-ରାଶି ଅଟେ||2||       
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਣ ਬੇਅੰਤ ਸੁਆਮੀ ਤੇਰੇ ਕੋਇ ਨ ਜਾਨਈ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ସ୍ଵାମୀ! ତୋର ଗୁଣ ଅନନ୍ତ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ କେହି ମଧ୍ୟ ତୋର ଗୁଣକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।         
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦੇਖਿ ਚਲਤ ਦਇਆਲ ਸੁਣਿ ਭਗਤ ਵਖਾਨਈ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ଦୀନଦୟାଳୁ! ତୋର ଅଦ୍ଭୁତ ଲୀଳାକୁ ଦେଖି ଏବଂ ଶୁଣି ଭକ୍ତ ତୋର ମହିମାର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥାଏ।   
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੁਝੁ ਧਿਆਵਹਿ ਪੁਰਖਪਤਿ ਪਰਮੇਸਰਾ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ପରମେଶ୍ଵର! ସବୁ ଜୀବ ତୋର ହିଁ ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି।      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਰਬ ਜਾਚਿਕ ਏਕੁ ਦਾਤਾ ਕਰੁਣਾ ਮੈ ਜਗਦੀਸਰਾ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ କରୁଣାମୟ ଜଗଦୀଶ୍ଵର! କେବଳ ଏକ ତୁ ହିଁ ଦାତା ଅଟୁ, ଅନ୍ୟ ସବୁ ଜୀବ ତୋର ଯାଚକ ଅଟନ୍ତି।                   
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਧੂ ਸੰਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਸੋਈ ਜਿਸਹਿ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਮਾਨਈ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯାହାକୁ ପ୍ରଭୁ ଗୌରବ ଦେଇଥାନ୍ତି, ସେ ହିଁ ସାଧୁ, ସନ୍ଥ ଓ ଜ୍ଞାନବାନ ଅଟେ।       
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਕਰਹੁ ਕਿਰਪਾ ਸੋਇ ਤੁਝਹਿ ਪਛਾਨਈ ॥੩॥
                   
                    
                                          
                        ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯାହା ଉପରେ ତୁ କୃପା କରୁ, ସେ ହିଁ ତୋତେ ଜାଣିଥାଏ||3||    
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਣ ਅਨਾਥੁ ਸਰਣੀ ਆਇਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ମୁଁ ଗୁଣବିହୀନ ଅନାଥ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଛି।     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਗੁਰਦੇਵ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ମୁଁ ନିଜ ଗୁରୁଦେବଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ଯିଏ ମୋତେ ନାମ ସ୍ମରଣ କରାଇଛନ୍ତି।        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਕੁਸਲੁ ਥੀਆ ਸਰਬ ਇਛਾ ਪੁੰਨੀਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ଗୁରୁ ମୋତେ ନାମ ଦାନ ଦେଇଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ଜପିଲେ ସବୁ କାମନା ପୁରା ହୋଇଯାଏ ଆଉ ସୁଖୀ ରହିଥାଏ।          
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਲਨੇ ਬੁਝਾਈ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਮਿਲੇ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ନାମ ମୋର ସାରା ଜ୍ଵଳନ ଲିଭାଇ ଦେଇଛି, ମନକୁ ଶାନ୍ତି ମିଳି ଯାଇଛି ଆଉ ବିଚ୍ଛେଦର ମିଳନ ହୋଇ ଯାଇଛି।   
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਨੰਦ ਹਰਖ ਸਹਜ ਸਾਚੇ ਮਹਾ ਮੰਗਲ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ମୁଁ ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ମହିମାର ମଙ୍ଗଳ ଗାନ କରିଛି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ମନରେ ଆନନ୍ଦ, ହର୍ଷ ଏବଂ ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇ ଯାଇଛି।          
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੪॥੨॥
                   
                    
                                          
                        ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ମୋତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି||4||2||   
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
                   
                    
                                          
                        ରାମକଲୀ ମହଲା 5 ॥ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰੁਣ ਝੁਣੋ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਨਿਤ ਉਠਿ ਗਾਈਐ ਸੰਤਨ ਕੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ନିତ୍ୟ ପ୍ରାତଃ କାଳରେ ଉଠି ସନ୍ଥଙ୍କ ସାଥିରେ ଅନାହତ ଶବ୍ଦର ଗାନ କରିବା ଉଚିତ।         
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਦੋਖ ਬਿਨਾਸਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਗੁਰ ਮੰਤਨ ਕੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ଗୁରୁ-ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ହରିନାମର ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ ପାପ ଏବଂ ଦୋଷ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ।    
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੀਜੈ ਅਮਿਉ ਪੀਜੈ ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਅਰਾਧੀਐ ॥
                   
                    
                                          
                        ହରିନାମ ସ୍ମରଣ କର, ନାମମୃତ ପାନ କର ଆଉ ଦିନରାତି ତାହାଙ୍କ ଆରାଧନା କର।                
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋਗ ਦਾਨ ਅਨੇਕ ਕਿਰਿਆ ਲਗਿ ਚਰਣ ਕਮਲਹ ਸਾਧੀਐ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗିବା ଦ୍ଵାରା ଯୋଗ, ଦାନ-ପୂଣ୍ୟ ଏବଂ ଶୁଭ-କର୍ମର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਦਇਆਲ ਮੋਹਨ ਦੂਖ ਸਗਲੇ ਪਰਹਰੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମ-ଭକ୍ତି ଦ୍ଵାରା ସବୁ ଦୁଃଖ ନାଶ ହୋଇଯାଏ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਤਰੈ ਸਾਗਰੁ ਧਿਆਇ ਸੁਆਮੀ ਨਰਹਰੈ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ସ୍ଵାମୀ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ମନନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଜୀବ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ||1||    
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿਮਰਣੁ ਭਗਤ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ଗୋବିନ୍ଦ! ତୁ ସୁଖର ସାଗର ଅଟୁ, ସବୁ ଭକ୍ତ ତୋର ହିଁ ସ୍ମରଣ ଓ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିଥାନ୍ତି।     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਪਾਏ ਸੂਖ ਘਨੇਰੇ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                          
                        ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗି ତାହାକୁ ବଡ ଆନନ୍ଦ, କଲ୍ୟାଣ ଏବଂ ଅନେକ ସୁଖ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଥାଏ।          
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੁ ਮਿਲਿਆ ਦੂਖ ਹਰਿਆ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖਿਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରଭୁ କୃପା କରି ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି, ତାହାର ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର କରି ଦେଇଛନ୍ତି ଆଉ ତାହାକୁ ସୁଖର ନିଧି ମିଳି ଯାଇଛି।    
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਚਰਣ ਲਾਗਾ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਭਾਖਿਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗିବା ଦ୍ଵାରା ସାରା ଭ୍ରମ ଏବଂ ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ଜିହ୍ଵା ହରିନାମ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਏਕੁ ਚਿਤਵੈ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਏਕੁ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਆਇਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯେଉଁ ଭକ୍ତ ଏକ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ, ସେହି ଏକ ର ହିଁ ଗୁଣଗାନ କରିଥାନ୍ତି, ତାହାକୁ ସବୁଠାରେ ଏକ ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ଦେଖାଯାନ୍ତି।