Page 565
ਜਿਹਵਾ ਸਚੀ ਸਚਿ ਰਤੀ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
ସେହି ଜିହ୍ଵା ସଚ୍ଚା ଅଟେ, ଯିଏ ସତ୍ୟ ସାଥିରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଥାଏ, ଏହିପରି ତନ ଓ ମନ ମଧ୍ୟ ସଚ୍ଚା ହୋଇଯାଏ।
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਹੋਰੁ ਸਾਲਾਹਣਾ ਜਾਸਹਿ ਜਨਮੁ ਸਭੁ ਖੋਇ ॥੨॥
ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କାହାର ଯଶୋଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନୁଷ୍ୟ ନିଜର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନ ବ୍ୟର୍ଥରେ ହରାଇ ଥାଏ॥2॥
ਸਚੁ ਖੇਤੀ ਸਚੁ ਬੀਜਣਾ ਸਾਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ॥
ଯଦି ସତ୍ୟର କୃଷି କରାଯାଏ, ସତ୍ୟର ହି ବୀଜ ବୁଣାଯାଏ ଏବଂ ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମର ବ୍ୟାପାର କରାଯାଏ, ତାହାହେଲେ
ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥੩॥
ସର୍ବଦା ସତ୍ୟନାମର ହିଁ ଲାଭ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁ-ଭକ୍ତିର ନାମ-ଧନର ଭଣ୍ଡାର ଭରି ରହିଥାଏ॥3॥
ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੁ ਟੇਕ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
ସତ୍ୟର ଭୋଜନ, ସତ୍ୟର ବସ୍ତ୍ର ଏବଂ ହରିନାମର ସଚ୍ଚା ସାହାରା
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਮਹਲੀ ਪਾਏ ਥਾਉ ॥੪॥
ତାହାକୁ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ଯାହାକୁ ପରମେଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ କୃପା କରି ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି, ଏପରି ମନୁଷ୍ୟକୁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଦରବାରରେ ସ୍ଥାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ॥4॥
ਆਵਹਿ ਸਚੇ ਜਾਵਹਿ ਸਚੇ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਮੂਲਿ ਨ ਪਾਹਿ ॥
ଏପରି ଲୋକ ସତ୍ୟରେ ଆସିଥାଏ, ସତ୍ୟରେ ଚାଲିଯାଏ ଏବଂ ପୁନଃ ଯୋନିର ଚକ୍ରରେ ଆସେ ନାହିଁ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚਿਆਰ ਹਹਿ ਸਾਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੫॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ସଚ୍ଚା ଦରବାରରେ ସତ୍ୟବାଦୀ ହିଁ ଥାଆନ୍ତି ଏବଂ ସତ୍ୟରେ ହିଁ ରହିଥାନ୍ତି।
ਅੰਤਰੁ ਸਚਾ ਮਨੁ ਸਚਾ ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ଅନ୍ତରରେ ସଚ୍ଚା, ତାହାର ମନ ମଧ୍ୟ ସଚ୍ଚା ଅଟେ ଏବଂ ସେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ସଚ୍ଚା ସ୍ତୁତିଗାନ କରିଥାଏ।
ਸਚੈ ਥਾਨਿ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਤਿਗੁਰ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੬॥
ସେ ସଚ୍ଚା ସ୍ଥାନରେ ବିରାଜମାନ ହୋଇ ସତ୍ୟର ହିଁ ସ୍ତୁତି କରିଥାଏ, ମୁଁ ନିଜ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ॥6॥
ਸਚੁ ਵੇਲਾ ਮੂਰਤੁ ਸਚੁ ਜਿਤੁ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
ସେହି ସମୟ ସତ୍ୟ ଅଟେ, ସେହି ମୂହୁର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ଅଟେ, ଯେତେବେଳେ ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ସାଥିରେ ମନୁଷ୍ୟର ପ୍ରେମ ହୋଇଥାଏ।
ਸਚੁ ਵੇਖਣਾ ਸਚੁ ਬੋਲਣਾ ਸਚਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥੭॥
ସେତେବେଳେ ସେ ସତ୍ୟ ହିଁ ଦେଖିଥାଏ, ସତ୍ୟ ହିଁ ବୋଲିଥାଏ ଏବଂ ସାରା ସୃଷ୍ଟିରେ ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ତାହାକୁ ସର୍ବବ୍ୟାପକ ଅନୁଭୂତ ହୋଇଥାଏ॥7॥
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲੇ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
ହେ ନାନକ! ଯେବେ ପରମେଶ୍ଵର ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳାଇ ଥାଆନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ମନୁଷ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସାଥିରେ ବିଲୀନ ହୋଇଯାଏ।
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖਸੀ ਆਪੇ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੮॥੧॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଯେପରି ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ସେ ଜୀବକୁ ରଖିଥାନ୍ତି ଏବଂ ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ନିଜ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ କରିଥାନ୍ତି ||8||1||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ୱାଡହଂସ ମହଲା 3 ॥
ਮਨੂਆ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵਦਾ ਓਹੁ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
ମନୁଷ୍ୟର ମନ ଦଶ ଦିଗରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଥାଏ, ତାହାହେଲେ ସେ କିପରି ଭଗବାନଙ୍କ ଯଶୋଗାନ କରିପାରିବ?
ਇੰਦ੍ਰੀ ਵਿਆਪਿ ਰਹੀ ਅਧਿਕਾਈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਤ ਸੰਤਾਵੈ ॥੧॥
ଶରୀରର ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଅଧିକ ଦୁଷ୍କର୍ମରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ ଏବଂ କାମ-କ୍ରୋଧ ନିତ୍ୟ ଦୁଃଖୀ କରିଥାଏ॥1॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਰਵੀਜੈ ॥
ସେହି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ୱାହ-ୱାହ କରି ସ୍ଵାଭାବିକ ରୂପରେ ତାହାଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିବା ଉଚିତ।
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਦੁਲਭੁ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହି ଦୁନିଆରେ ରାମଙ୍କ ନାମ ବଡ ଦୁର୍ଲଭ ଅଟେ ଏବଂ ଗୁରୁ-ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ହରି-ରସର ପାନ କରିବା ଉଚିତ॥1॥ରୁହ॥
ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
ଯେବେ ଶବ୍ଦକୁ ଜାଣି ମନ ନିର୍ମଳ ହୋଇଯାଏ, ସେତେବେଳେ ସେ ଭଗବାନଙ୍କ ଗୁଣ ହିଁ ଗାନ କରିଥାଏ।
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵੈ ॥੨॥
ଯେତେବେଳେ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ମନୁଷ୍ୟ ନିଜ ଆତ୍ମସ୍ଵରୂପକୁ ଜାଣିଥାଏ, ସେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣରେ ତାହାର ନିବାସ ହୋଇଥାଏ॥2॥
ਏ ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ତୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରେମ-ରଙ୍ଗରେ ଲୀନ ରୁହ ଏବଂ ଭଗବାନଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କର।
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਉ ॥੩॥
ନିର୍ମଳ ହରି ସର୍ବଦା ସୁଖ ଦେଇଥାନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଠାରୁ ମନୋବାଞ୍ଛିତ ଫଳ ପାଅ॥3॥
ਹਮ ਨੀਚ ਸੇ ਊਤਮ ਭਏ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥
ହରିଙ୍କ ଚରଣରେ ଆସି ଆମେ ନୀଚ ଜୀବ ଉତ୍ତମ ବନି ଯାଇଛୁ।
ਪਾਥਰੁ ਡੁਬਦਾ ਕਾਢਿ ਲੀਆ ਸਾਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥
ସେହି ସଚ୍ଚା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ବଡ ବଡପଣ ଅଛି, ଯିଏ ଆମ ଭଳି ବୁଡୁଥିବା ପଥରକୁ ମଧ୍ୟ ଭବସାଗରରୁ ବଞ୍ଚାଇଛନ୍ତି॥4॥
ਬਿਖੁ ਸੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਏ ਗੁਰਮਤਿ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ॥
ଗୁରୁ-ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ନିର୍ମଳ ବୁଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ କରି ଆମେ ବିଷରୁ ଅମୃତ ବନି ଯାଇଛୁ।
ਅਕਹੁ ਪਰਮਲ ਭਏ ਅੰਤਰਿ ਵਾਸਨਾ ਵਸਾਈ ॥੫॥
ତିକ୍ତ ଉଦ୍ଭିଦରୁ ଆମେ ଚନ୍ଦନ ଗଛ ପାଲଟି ଯାଇଛୁ ଏବଂ ଆମ ଭିତରେ ସୁଗନ୍ଧି ନିବାସ କରିଛି॥5॥
ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਜਗ ਮਹਿ ਖਟਿਆ ਆਇ ॥
ଏହି ମାନବ ଜନ୍ମ ବଡ ଦୁର୍ଲଭ ଅଟେ ଏବଂ ଏହି ଜଗତକୁ ଆସି ମୁଁ ଲାଭ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି।
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੬॥
ଯାହାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାଗ୍ୟରୁ ସଦଗୁରୁ ମିଳି ଯାଇଛି, ସେ ହରି-ନାମର ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ॥6॥
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਬਿਖੁ ਲਗੇ ਅਹਿਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
ମନମୁଖୀ ମନୁଷ୍ୟ କୁମାର୍ଗଗାମୀ ହୋଇ ମାୟାର ବିଷରେ ହିଁ ଲୀନ ରହିଥାଏ ତଥା ସେ ନିଜର ଅମୂଲ୍ୟ ଜନ୍ମ ବ୍ୟର୍ଥରେ ହି ହରାଇ ଥାଏ।
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੭॥
ହରିଙ୍କ ନାମ ସର୍ବଦା ସୁଖର ସାଗର ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ମନମୁଖୀ ମନୁଷ୍ୟ ସଚ୍ଚା ନାମ ସହିତ ପ୍ରେମ କରେ ନାହିଁ॥7॥
ਮੁਖਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਭੁ ਕੋ ਕਰੈ ਵਿਰਲੈ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਇਆ ॥
ନିଜ ମୁହଁରେ ସମସ୍ତେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ହିଁ ନାମ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ବିରଳ ହିଁ ଏହାକୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਮੋਖ ਮੁਕਤਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਪਾਇਆ ॥੮॥੨॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାର ହୃଦୟରେ ହରି-ନାମର ନିବାସ ହୋଇଛି, ତାହାକୁ ମୋକ୍ଷ ଏବଂ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି ||8||2||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ਛੰਤ
ୱାଡହଂସ ମହଲା 1 ଛନ୍ତ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਕਾਇਆ ਕੂੜਿ ਵਿਗਾੜਿ ਕਾਹੇ ਨਾਈਐ ॥
ମିଥ୍ୟା ଦ୍ଵାରା ଦୂଷିତ ହୋଇଥିବା ଶରୀରକୁ ସ୍ନାନ କରାଇବାର ଅଭିପ୍ରାୟ କଣ ଅଟେ?
ਨਾਤਾ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਸਚੁ ਕਮਾਈਐ ॥
କାରଣ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିର ହିଁ ସ୍ନାନ ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇଥାଏ, ଯିଏ ସତ୍ୟର ସାଧନା କରିଥାଏ।
ਜਬ ਸਾਚ ਅੰਦਰਿ ਹੋਇ ਸਾਚਾ ਤਾਮਿ ਸਾਚਾ ਪਾਈਐ ॥
ଯେବେ ହୃଦୟରେ ସତ୍ୟ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥାଏ, ମନୁଷ୍ୟ ସଚ୍ଚା ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ।