Page 438
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਛੰਤ ਘਰੁ ੨
ରାଗ ଆଶା ମହଲା 1 ଛନ୍ତ ଘର 2
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਤੂੰ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ਜਿਥੈ ਹਉ ਜਾਈ ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ਜੀਉ ॥
ହେ ସଚ୍ଚା ପରମାତ୍ମା! ହେ ଜଗତର ରଚୟିତା! ମୁଁ ଯେଉଁ ଆଡେ ଗଲେ ମଧ୍ୟ ତୋ’ ଠାରେ ନଜର ରହିଛି।
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਦੂਖ ਬਿਸਾਰਣਹਾਰੁ ਜੀਉ ॥
ତୁ ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଦାତା, କର୍ମବିଧାତା ଏବଂ ଦୁଃଖ ନାଶକ ଅଟୁ।
ਦੂਖ ਬਿਸਾਰਣਹਾਰੁ ਸੁਆਮੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ॥
ଯାହା ଦ୍ଵାରା କରାଯାଇଥିବା ସବୁ କିଛି ଦୁନିଆରେ ହୋଇଥାଏ, ସେ, ଦୁନିଆର ସ୍ଵାମୀ, ଜୀବଙ୍କ ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର କରିଥାନ୍ତି।
ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਪਾਪਾ ਕੇਰੇ ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਖੋਵੈ ॥
ସେ ଜୀବଙ୍କ କୋଟି କୋଟି ପାପ ଏକ କ୍ଷଣରେ ନାଶ କରି ଦିଅନ୍ତି।
ਹੰਸ ਸਿ ਹੰਸਾ ਬਗ ਸਿ ਬਗਾ ਘਟ ਘਟ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ਜੀਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ହୃଦୟର କର୍ମର ପରୀକ୍ଷା କରୁଛ, ହଂସକୁ ହଂସ ଏବଂ ବଗକୁ ବଗ କହୁଛ, ଅର୍ଥାତ ଯିଏ ମହାପୁରୁଷ ତାହାକୁ ହଂସ ମାନନ୍ତି ଆଉ ଯିଏ ମୂର୍ଖ ତାହାକୁ ବଗ ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତି।
ਤੂੰ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ਜਿਥੈ ਹਉ ਜਾਈ ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ਜੀਉ ॥੧॥
ହେ ସଚ୍ଚା ପରମାତ୍ମା! ମୁଁ ଯେଉଁ ଆଡେ ମଧ୍ୟ ଯାଏ, ତୁ ସବୁ ଜାଗାରେ ଦେଖା ଯାଉଛୁ॥1॥
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤੇ ਵਿਰਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ਜੀਉ ॥
ଯିଏ ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଛି, ତାହାକୁ ସୁଖ ହିଁ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଛି, ପରନ୍ତୁ ଏହି ସଂସାରରେ ଏପରି ବିରଳ ହିଁ ଅଛନ୍ତି।
ਤਿਨ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵੈ ਕਬਹੁ ਨ ਆਵਹਿ ਹਾਰਿ ਜੀਉ ॥
ସେମାନେ ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦର ସାଧନା କରିଥାନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ଯମଦୂତ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସେ ନାହିଁ ଆଉ ସେମାନେ କେବେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ଜୀବନ ବାଜି ହାରନ୍ତି ନାହିଁ।
ਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਹਾਰਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਹਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ଯିଏ ହରି-ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣର ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ, ସେ କେବେ ମଧ୍ୟ ହାରେ ନାହିଁ, ଏଥିପାଇଁ ଯମଦୂତ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସେ ନାହିଁ।
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਕਾ ਚੂਕਾ ਜੋ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਪਾਵੈ ॥
ଯିଏ ହରିଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗି ଅଛି, ତାହାର ଜନ୍ମ ମରଣର ଚକ୍ର ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି।
ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹਰਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ਜੀਉ ॥
ସେ ଗୁରୁଙ୍କ ମତି ଦ୍ଵାରା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମକୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କରି ଭକ୍ତିର ଫଳ ହରି ରସ ପାଇଛି।
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤੇ ਵਿਰਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ਜੀਉ ॥੨॥
ଯିଏ ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ଭଗବାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଛି, ତାହାକୁ ସୁଖ ହିଁ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଛି, କିନ୍ତୁ ଏପରି ବ୍ୟକ୍ତି ଦୁନିଆରେ ବିରଳ ଅଛନ୍ତି॥2॥
ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ਤਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥
ଯେଉଁ ପ୍ରଭୁ ଏହି ଜଗତର ରଚନା କରିଛନ୍ତି ଆଉ ଜୀବଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇଛନ୍ତି, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ।
ਤਾ ਕੀ ਸੇਵ ਕਰੀਜੈ ਲਾਹਾ ਲੀਜੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਮਾਣੁ ਜੀਉ ॥
ହେ ଜୀବ! ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା କର, ଏହି ଜୀବନର ଲାଭ ପ୍ରାପ୍ତ କର ଆଉ ହରିଙ୍କ ଦରବାରରେ ମାନ-ସମ୍ମାନ ପ୍ରାପ୍ତ କର।
ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਜੋ ਨਰੁ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥
କିନ୍ତୁ ହରିଙ୍କ ଦରବାରରେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ମାନ-ସମ୍ମାନ ପାଇଥାଏ, ଯିଏ ଏକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଜାଣିଥାଏ।
ਓਹੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ ਨਿਤ ਹਰਿ ਗੁਣ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ॥
ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ଗୁରୁଙ୍କ ମତି ଦ୍ଵାରା ହରିଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ ଆଉ ନିତ୍ୟ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ନବନିଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਕਾ ਲੀਜੈ ਹਰਿ ਊਤਮੁ ਪੁਰਖੁ ਪਰਧਾਨੁ ਜੀਉ ॥
ଏଥିପାଇଁ, ରାତି ଦିନ ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କର, ଯିଏ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ, ଆଦିପୁରୁଷ ଏବଂ ସର୍ବବ୍ୟାପକ ସ୍ଵାମୀ ଅଟନ୍ତି।
ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ਹਉ ਤਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਨੁ ਜੀਉ ॥੩॥
ମୁଁ ସେହି ପ୍ରଭୁ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ଯିଏ ଏହି ଜଗତର ରଚନା କରି ଜୀବଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇଛନ୍ତି॥3॥
ਨਾਮੁ ਲੈਨਿ ਸਿ ਸੋਹਹਿ ਤਿਨ ਸੁਖ ਫਲ ਹੋਵਹਿ ਮਾਨਹਿ ਸੇ ਜਿਣਿ ਜਾਹਿ ਜੀਉ ॥
ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ମୁଖରେ ନେଇଥାଏ, ସେ ସୁନ୍ଦର ଅଟେ, ତାହାକୁ ଆତ୍ମିକ ସୁଖ ରୂପୀ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ, ଯିଏ ପ୍ରଭୁ ନାମକୁ ମାନିଥାଏ, ସେ ଜୀବନର ବାଜି ଜିତିଯାଏ।
ਤਿਨ ਫਲ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਜੇ ਜੁਗ ਕੇਤੇ ਜਾਹਿ ਜੀਉ ॥
ଯଦି ତାହାଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତାହାହେଲେ ତାହାକୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଫଳର କିଛି ଅଭାବ ରହେ ନାହିଁ।
ਜੇ ਜੁਗ ਕੇਤੇ ਜਾਹਿ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਫਲ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ହେ ଜଗତର ସ୍ଵାମୀ! ଅନେକ ଯୁଗ ବିତିଲେ ମଧ୍ୟ ତୋର ସ୍ତୁତି କରୁଥିବା ଲୋକକୁ ଏହି ଫଳ କେବେ ଅଭାବ ରହେ ନାହିଁ।
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਜਰਾ ਨ ਮਰਣਾ ਨਰਕਿ ਨ ਪਰਣਾ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
ଯିଏ ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ, ସେ ବୃଦ୍ଧ ହୁଏନାହିଁ, ନା ହିଁ ତାହାର ମୃତ୍ୟୁ ଆସିଥାଏ ଆଉ ନା ହିଁ ନର୍କକୁ ଯାଇଥାଏ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਹਿ ਸਿ ਸੂਕਹਿ ਨਾਹੀ ਨਾਨਕ ਪੀੜ ਨ ਖਾਹਿ ਜੀਉ ॥
ହେ ନାନକ! ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ, ସେ କେବେ କ୍ଷୀଣ ହୁଏନାହିଁ ଆଉ ନା ହିଁ କେବେ ଦୁଃଖରେ ପୀଡିତ ହୋଇଥାଏ।
ਨਾਮੁ ਲੈਨ੍ਹ੍ਹਿ ਸਿ ਸੋਹਹਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸੁਖ ਫਲ ਹੋਵਹਿ ਮਾਨਹਿ ਸੇ ਜਿਣਿ ਜਾਹਿ ਜੀਉ ॥੪॥੧॥੪॥
ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ, ସେ ଶୋଭା ପାଇଥାଏ ଆଉ ସୁଖ ରୂପୀ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ, ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ନାମକୁ ମାନିଥାଏ, ସେ ଜୀବନର ବାଜି ଜିତିଯାଏ॥4॥1॥4॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਛੰਤ ਘਰੁ ੩ ॥
ଆଶା ମହଲା 1 ଛନ୍ତ ଘର 3 ॥
ਤੂੰ ਸੁਣਿ ਹਰਣਾ ਕਾਲਿਆ ਕੀ ਵਾੜੀਐ ਰਾਤਾ ਰਾਮ ॥
ହେ କାଳ ମୃଗ ରୂପୀ ମନ!ତୁ ମୋର କଥା ଧ୍ୟାନପୂର୍ବକ ଶୁଣ, ତୁ ଏହି ସୃଷ୍ଟି ରୂପୀ ଉଦ୍ୟାନରେ କାହିଁକି ମସ୍ତ ହେଉଛୁ?
ਬਿਖੁ ਫਲੁ ਮੀਠਾ ਚਾਰਿ ਦਿਨ ਫਿਰਿ ਹੋਵੈ ਤਾਤਾ ਰਾਮ ॥
ଏହି ଉଦ୍ୟାନର ବିକାରର ଫଳ କେବଳ ଚାରି ଦିନ ପାଇଁ ହିଁ ମିଠା ହୋଇଥାଏ, ପୁଣି ଏହା ଦୁଃଖଦାୟକ ବନିଯାଏ।
ਫਿਰਿ ਹੋਇ ਤਾਤਾ ਖਰਾ ਮਾਤਾ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਪਰਤਾਪਏ ॥
ଯେଉଁ ସ୍ଵାଦ ପାଇଁ ତୁ ଏତେ ଆକର୍ଷିତ ହୋଇଛୁ, ସେହି ଫଳ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାବ ବିନା ଶେଷରେ ଦୁଃଖଦାୟକ ବନିଯାଇ ଥାଏ।