Page 324
ਤੂੰ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹਉ ਨਉਤਨੁ ਚੇਲਾ ॥
ହେ ମୋର ମାଲିକ! ତୁ ସଦଗୁରୁ ଆଉ ମୁଁ ତୋର ନୂଆ ଚେଲା ଅଟେ।
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮਿਲੁ ਅੰਤ ਕੀ ਬੇਲਾ ॥੪॥੨॥
କବୀର ଜୀ କହନ୍ତି- ହେ ପ୍ରଭୁ! ଏବେ ତୋ ଜୀବନର ଅନ୍ତିମ କ୍ଷଣ ଅଟେ, ନିଜର ଦର୍ଶନ ପ୍ରଦାନ କର ॥4॥2॥
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
ଗଉଡି କବୀର ଜୀ ॥
ਜਬ ਹਮ ਏਕੋ ਏਕੁ ਕਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥
ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଏହା ଜାଣି ଦେଇଛି ଯେ ଏକ ଇଶ୍ଵର ହିଁ ସର୍ବ ବ୍ୟାପକ ଅଟେ
ਤਬ ਲੋਗਹ ਕਾਹੇ ਦੁਖੁ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥
ସେତେବେଳେ ଲୋକଙ୍କୁ ଏହି କଥାର କାହିଁକି ଦୁଃଖ ଅନୁଭବ ହୁଏ?॥1॥
ਹਮ ਅਪਤਹ ਅਪੁਨੀ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥
ମୁଁ ଅପମାନିତ ଅଟେ ଆଉ ମୁଁ ନିଜ ଇଜ୍ଜତ ହରାଇ ଦିଏ।
ਹਮਰੈ ਖੋਜਿ ਪਰਹੁ ਮਤਿ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏଥିପାଇଁ ମୋର ପଛରେ କେହି ନ ଲାଗୁ ॥1॥ରୁହ॥
ਹਮ ਮੰਦੇ ਮੰਦੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
ଯଦି ମୁଁ ମନ୍ଦ ଅଟେ, ତାହାହେଲେ ଚିତ୍ତରେ ମନ୍ଦ ଅଟେ।
ਸਾਝ ਪਾਤਿ ਕਾਹੂ ਸਿਉ ਨਾਹੀ ॥੨॥
ମୁଁ କାହାରି ସାଥିରେ ମଧ୍ୟ ମେଳାପ ରଖି ନାହିଁ ॥2॥
ਪਤਿ ਅਪਤਿ ਤਾ ਕੀ ਨਹੀ ਲਾਜ ॥
ମାନ ଏବଂ ଅପମାନର ମୋର କିଛି ଖାତିର ନାହିଁ, ପରନ୍ତୁ,
ਤਬ ਜਾਨਹੁਗੇ ਜਬ ਉਘਰੈਗੋ ਪਾਜ ॥੩॥
ତୁମକୁ ସେତେବେଳେ ଜଣା ପଡିବ ଯେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମର ପର୍ଦ୍ଦାଫାସ ହେବ ॥3॥
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਪਤਿ ਹਰਿ ਪਰਵਾਨੁ ॥
କବୀର ଜୀ କହନ୍ତି- ମାନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ତାହାର ହିଁ ଅଟେ, ଯାହାକୁ ଇଶ୍ଵର ସ୍ଵୀକୃତ କରିଥାନ୍ତି।
ਸਰਬ ਤਿਆਗਿ ਭਜੁ ਕੇਵਲ ਰਾਮੁ ॥੪॥੩॥
ଏଥିପାଇଁ, ସବୁ କିଛି ତ୍ୟାଗ କରି କେବଳ ରାମଙ୍କ ଭଜନ କର ॥4॥3॥
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
ଗଉଡି କବୀର ଜୀ॥
ਨਗਨ ਫਿਰਤ ਜੌ ਪਾਈਐ ਜੋਗੁ ॥
ଯଦି ନଗ୍ନ ବୁଲିଲେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମିଳନ ହୋଇପାରେ
ਬਨ ਕਾ ਮਿਰਗੁ ਮੁਕਤਿ ਸਭੁ ਹੋਗੁ ॥੧॥
ତାହାହେଲେ ଜଙ୍ଗଲରେ ସବୁ ମୃଗ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯିବା ଉଚିତ ॥1॥
ਕਿਆ ਨਾਗੇ ਕਿਆ ਬਾਧੇ ਚਾਮ ॥
ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୋର ନଗ୍ନ ରହିବା କଣ ହେବ ତଥା ମୃଗର ଛାଲ ପିନ୍ଧିଲେ କଣ ମିଳିବ?
ਜਬ ਨਹੀ ਚੀਨਸਿ ਆਤਮ ਰਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
“(ହେ ଜୀବ!) ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମେ ରାମଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର ନାହିଁ, ॥1॥ରୁହ॥
ਮੂਡ ਮੁੰਡਾਏ ਜੌ ਸਿਧਿ ਪਾਈ ॥
ଯଦି ଲଣ୍ଡା ହେଲେ ସିଦ୍ଧି ମିଳିପାରେ, ତାହାହେଲେ
ਮੁਕਤੀ ਭੇਡ ਨ ਗਈਆ ਕਾਈ ॥੨॥
କୌଣସି ମେଣ୍ଢା ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁକ୍ତ କାହିଁକି ହୋଇନାହିଁ ॥2॥
ਬਿੰਦੁ ਰਾਖਿ ਜੌ ਤਰੀਐ ਭਾਈ ॥
ହେ ଭାଇ! ଯଦି ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ବନିଲେ ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇପାରେ, ତାହାହେଲେ
ਖੁਸਰੈ ਕਿਉ ਨ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੩॥
ହିଞ୍ଜଡା କାହିଁକି ପରମ ଗତି ପାଇ ନାହିଁ ॥3॥
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਨਰ ਭਾਈ ॥
କବୀର ଜୀ କହନ୍ତି- ହେ ମୋର ମାନବ ଭାଇ! ଧ୍ୟାନପୂର୍ବକ ଶୁଣ,”
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੪॥
ରାମ ନାମ ବିନା କାହାକୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିନାହିଁ ॥4॥4॥
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
ଗଉଡି କବୀର ଜୀ ॥
ਸੰਧਿਆ ਪ੍ਰਾਤ ਇਸ੍ਨਾਨੁ ਕਰਾਹੀ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରାତଃ କାଳ ଏବଂ ସାୟଂ କାଳ ସ୍ନାନ କରୁଥାଏ
ਜਿਉ ਭਏ ਦਾਦੁਰ ਪਾਨੀ ਮਾਹੀ ॥੧॥
ତଥା ଭାବୁ ଥାଅ ଯେ ଆମେ ପବିତ୍ର ହୋଇଯାଇଛୁ, ସେ ଏପରି ଯେପରି ଜଳରେ ବେଙ୍ଗ ରହିଥାଏ ॥1॥
ਜਉ ਪੈ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਤਿ ਨਾਹੀ ॥
ଯଦି ତାହାଙ୍କ ମନରେ ରାମଙ୍କ ନାମର ପ୍ରେମ ନଥାଏ, ତାହାହେଲେ
ਤੇ ਸਭਿ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ନିଜ କର୍ମର ହିସାବ ଦେବା ପାଇଁ ଧର୍ମରାଜର ବଶରେ ପଡେ ନାହିଁ ॥1॥ରୁହ॥
ਕਾਇਆ ਰਤਿ ਬਹੁ ਰੂਪ ਰਚਾਹੀ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜ କାୟା ସହିତ ପ୍ରେମ କରିଥାଏ ଆଉ ଅନେକ ରୂପ ଧାରଣ କରିଥାଏ,
ਤਿਨ ਕਉ ਦਇਆ ਸੁਪਨੈ ਭੀ ਨਾਹੀ ॥੨॥
ସେ କେବେ ସ୍ଵପ୍ନରେ ମଧ୍ୟ ଦୟା ଅନୁଭବ କରେ ନାହିଁ ॥2॥
ਚਾਰਿ ਚਰਨ ਕਹਹਿ ਬਹੁ ਆਗਰ ॥
ଅନେକ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଲୋକ ଏବଂ ଚାରି ଚରଣ ( ସତ୍ୟ, ତପ, ଦୟା ଏବଂ ଦାନ) ମଧ୍ୟ ଏହା କହିଥାଏ,
ਸਾਧੂ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਕਲਿ ਸਾਗਰ ॥੩॥
ଯେ ସନ୍ଥଜନ ହିଁ ବାସ୍ତବରେ ସଂସାର ସାଗରରେ ସୁଖ ପାଇଥାଏ।
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਬਹੁ ਕਾਇ ਕਰੀਜੈ ॥
ହେ କବୀର! ଆମେ ଏତେ ସଂସ୍କାର କଣ କରିପାରିବା?
ਸਰਬਸੁ ਛੋਡਿ ਮਹਾ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੪॥੫॥
ଅନ୍ୟ ସବୁ ଛାଡି କେବଳ ନାମର ମହାରସର ପାନ କର ॥4॥5॥
ਕਬੀਰ ਜੀ ਗਉੜੀ ॥
କବୀର ଜୀ ଗଉଡି॥
ਕਿਆ ਜਪੁ ਕਿਆ ਤਪੁ ਕਿਆ ਬ੍ਰਤ ਪੂਜਾ ॥
ତାହାର ଜପ, ତପସ୍ୟା, ବ୍ରତ ଏବଂ ପୂଜା କରିବା କୌଣସି ଅଭିପ୍ରାୟ ନାହିଁ
ਜਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਭਾਉ ਹੈ ਦੂਜਾ ॥੧॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତିର ହୃଦୟରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ ପ୍ରେମ ଥାଏ ॥1॥
ਰੇ ਜਨ ਮਨੁ ਮਾਧਉ ਸਿਉ ਲਾਈਐ ॥
ହେ ଭାଇ! ମନକୁ ଭଗବାନଙ୍କ ସହିତ ଲଗାଇବା ଉଚିତ।
ਚਤੁਰਾਈ ਨ ਚਤੁਰਭੁਜੁ ਪਾਈਐ ॥ ਰਹਾਉ ॥
କିଛି ଚତୁରତା ସହିତ ଚତୁର୍ଭୁଜ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ ॥ରୁହ॥
ਪਰਹਰੁ ਲੋਭੁ ਅਰੁ ਲੋਕਾਚਾਰੁ ॥
“(ହେ ଭାଇ!) ଲୋଭ ଏବଂ ଲୋକାଚାର,
ਪਰਹਰੁ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥੨॥
କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ଅହଂକାରକୁ ତ୍ୟାଗ କର ॥2॥
ਕਰਮ ਕਰਤ ਬਧੇ ਅਹੰਮੇਵ ॥
କର୍ମକାଣ୍ଡ କରିଲେ ଅହଂକାରରେ ଫସିଯାଏ।
ਮਿਲਿ ਪਾਥਰ ਕੀ ਕਰਹੀ ਸੇਵ ॥੩॥
ଏପରି ମନୁଷ୍ୟ ମିଳି ପଥରର ପୂଜା କରିଥାଏ ॥3॥
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ॥
ହେ କବୀର! ଭକ୍ତି କରିଲେ ହିଁ ଭଗବାନ ମିଳିପାରେ।
ਭੋਲੇ ਭਾਇ ਮਿਲੇ ਰਘੁਰਾਇਆ ॥੪॥੬॥
ଭୋଳାପଣ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ରଘୁରାମ ମିଳିଥାନ୍ତି ॥4॥6॥
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
ଗଉଡି କବୀର ଜୀ ॥
ਗਰਭ ਵਾਸ ਮਹਿ ਕੁਲੁ ਨਹੀ ਜਾਤੀ ॥
ମା’ର ଗର୍ଭରେ ପ୍ରାଣୀକୁ ଏହା ଜଣା ପଡେ ନାହିଁ ଯେ ସେ କେଉଁ କୁଳ ଏବଂ ଜାତିର ଅଟେ
ਬ੍ਰਹਮ ਬਿੰਦੁ ਤੇ ਸਭ ਉਤਪਾਤੀ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅଂଶରୁ ହିଁ ସମସ୍ତ ଜୀବ-ଜନ୍ତୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛନ୍ତି ॥1॥
ਕਹੁ ਰੇ ਪੰਡਿਤ ਬਾਮਨ ਕਬ ਕੇ ਹੋਏ ॥
ହେ ପଣ୍ଡିତ ! କହ, ତୁମେ ବ୍ରାହ୍ମଣ କେବେ ଠାରୁ ହୋଇଛ?
ਬਾਮਨ ਕਹਿ ਕਹਿ ਜਨਮੁ ਮਤ ਖੋਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ନିଜକୁ ନିଜେ ବ୍ରାହ୍ମଣ କହି ନିଜର ଅମୂଲ୍ୟ ଜୀବନ ବରବାଦ କର ନାହିଁ ॥1॥ରୁହ॥
ਜੌ ਤੂੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਬ੍ਰਹਮਣੀ ਜਾਇਆ ॥
ଯଦି (ହେ ପଣ୍ଡିତ!) ତୁମେ ସତରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଅଟ ଆଉ ତୁମେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ମାତାର ଗର୍ଭରୁ ଜନ୍ମ ନେଇଛ
ਤਉ ਆਨ ਬਾਟ ਕਾਹੇ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥੨॥
ତାହାହେଲେ ଅନ୍ୟ କିଛି ମାର୍ଗ ତୁମ ଦ୍ଵାରା କାହିଁକି ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇନାହିଁ ॥2॥
ਤੁਮ ਕਤ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹਮ ਕਤ ਸੂਦ ॥
(ହେ ପଣ୍ଡିତ!) ତୁମେ କିପରି ବ୍ରାହ୍ମଣ ଅଟ? ଆଉ ଆମେ କିପରି ଶୂଦ୍ର ଅଟୁ?
ਹਮ ਕਤ ਲੋਹੂ ਤੁਮ ਕਤ ਦੂਧ ॥੩॥
ଆମର ଶରୀରରେ କିପରି ରକ୍ତ ଅଛି? ତୁମର ଶରୀରରେ କିପରି ରକ୍ତ ଅବା ଦୁଧ ଅଛି? ॥3॥
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜੋ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥
ହେ କବୀର! ଯିଏ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ
ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਕਹੀਅਤੁ ਹੈ ਹਮਾਰੈ ॥੪॥੭॥
ଆମେ କେବଳ ତାହାକୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ କହିଥାଉ ॥4॥7॥