Page 1252
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਪੂਜਹੁ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭକ୍ତ ସର୍ବଦା ସ୍ଥିର ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପିଥାଏ।
ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਤ ਹੈ ਗੋਬਿਦੁ ਤੇ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਤ ॥੩॥
ଯାହା ଉପରେ ଗୋବିନ୍ଦ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ସେ ସତସଙ୍ଗରେ ମିଶିଥାଏ। ||3||
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਨਿਤਾ ਸੁਤ ਸੰਪਤਿ ਅੰਤਿ ਨ ਚਲਤ ਸੰਗਾਤ ॥
ମାତା-ପିତା, ପତ୍ନୀ-ପୁତ୍ର ଏବଂ ସମ୍ପତ୍ତି ଅନ୍ତରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ସାଥିରେ ଯାଏ ନାହିଁ।
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਰਾਮ ਭਜੁ ਬਉਰੇ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ਜਾਤ ॥੪॥੧॥
କବୀର କହନ୍ତି ଯେ ଆରେ ପାଗଳା! ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କର; ଏହି ଜୀବନ ବ୍ୟର୍ଥରେ କଟି ଯାଉଛି||4||1||
ਰਾਜਾਸ੍ਰਮ ਮਿਤਿ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ਤੇਰੀ ॥
ହେ ସ୍ରଷ୍ଟା! ତୋର ଶକ୍ତିର ଅନ୍ତ ଜଣା ପଡେ ନାହିଁ।
ਤੇਰੇ ਸੰਤਨ ਕੀ ਹਉ ਚੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ତୋର ସନ୍ଥଙ୍କ ସେବକ ମାତ୍ର ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਹਸਤੋ ਜਾਇ ਸੁ ਰੋਵਤੁ ਆਵੈ ਰੋਵਤੁ ਜਾਇ ਸੁ ਹਸੈ ॥
ଯିଏ ସଂସାରର ସୁଖରେ ଲୀନ ହୋଇଯାଏ, ସେ ରୋଦନ କରି ତୋ’ ପାଖକୁ ଆସିଥାଏ, ଯିଏ ସବୁ ତ୍ୟାଗ କରିଥାଏ, ସେ ଖୁସି ହୋଇଥାଏ।
ਬਸਤੋ ਹੋਇ ਹੋਇ ਸੋੁ ਊਜਰੁ ਊਜਰੁ ਹੋਇ ਸੁ ਬਸੈ ॥੧॥
ଯିଏ ସର୍ବଦା ଜୀବିତ ରହିବାକୁ ଚାହିଁ ଥାଏ, ସେ ଚାଲିଯାଏ ଏବଂ ଯିଏ ବୈରାଗୀ ହୋଇଥାଏ, ସେ ସୁଖରେ ବାସ କରିଥାଏ||1||
ਜਲ ਤੇ ਥਲ ਕਰਿ ਥਲ ਤੇ ਕੂਆ ਕੂਪ ਤੇ ਮੇਰੁ ਕਰਾਵੈ ॥
ପରମାତ୍ମା ଜଳଭାଗକୁ ମଧ୍ୟ ଶୁଖିଲା ସ୍ଥଳ ଭାଗରେ ପରିଣତ କରିଥାନ୍ତି, ଶୁଖିଲା ଜମିକୁ କୂଅ କରିଥାନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ କୂଅକୁ ପାହାଡ ବନାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି।
ਧਰਤੀ ਤੇ ਆਕਾਸਿ ਚਢਾਵੈ ਚਢੇ ਅਕਾਸਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥੨॥
ସେ ଛୋଟକୁ ବଡ କରି ବଡକୁ ଛୋଟ କରି ଦେଇଥାନ୍ତି||2||
ਭੇਖਾਰੀ ਤੇ ਰਾਜੁ ਕਰਾਵੈ ਰਾਜਾ ਤੇ ਭੇਖਾਰੀ ॥
ତାହାଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ଭିକ୍ଷା ମାଗିବା ବାଲା ଅମୀର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ଅମୀର କାଙ୍ଗାଲ
ਖਲ ਮੂਰਖ ਤੇ ਪੰਡਿਤੁ ਕਰਿਬੋ ਪੰਡਿਤ ਤੇ ਮੁਗਧਾਰੀ ॥੩॥
ସେ ମୂର୍ଖକୁ ପଣ୍ଡିତ ବନାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି ଏବଂ ପଣ୍ଡିତକୁ ମୂର୍ଖ କରି ଦେଇଥାନ୍ତି। ||3||
ਨਾਰੀ ਤੇ ਜੋ ਪੁਰਖੁ ਕਰਾਵੈ ਪੁਰਖਨ ਤੇ ਜੋ ਨਾਰੀ ॥
ସେ ନାରୀଙ୍କ ଠାରୁ ହିଁ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଜାତ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି ଏବଂ ପୁରୁଷଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ନାରୀକୁ ଜାତ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਕੋ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਤਿਸੁ ਮੂਰਤਿ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੪॥੨॥
କବୀର କହନ୍ତି ଯେ ଅନନ୍ତ ଶକ୍ତି ପରମେଶ୍ଵର ସାଧୁଙ୍କ ପ୍ରାଣ-ପ୍ରିୟତମ ଅଟନ୍ତି, ଆମେ ସେହି ଦୟାର ମୂର୍ତ୍ତି ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟନ୍ତି||4||2||
ਸਾਰੰਗ ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀ ਕੀ ॥
ସାରଙ୍ଗ ବାଣୀ ନାମଦେବଙ୍କ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਕਾਏਂ ਰੇ ਮਨ ਬਿਖਿਆ ਬਨ ਜਾਇ ॥
ହେ ମନ! କାହିଁକି ବିକାରର ଜଙ୍ଗଲକୁ ଯାଉଅଛ?
ਭੂਲੌ ਰੇ ਠਗਮੂਰੀ ਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମାୟା ଫଳକୁ ଖାଇ ତୁମେ ଭୁଲ କରୁଅଛ॥1॥ରୁହ॥ ଯେପରି ମାଛ ପାଣିରେ ରହିଥାଏ,
ਜੈਸੇ ਮੀਨੁ ਪਾਨੀ ਮਹਿ ਰਹੈ ॥
କିନ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁ ଜାଲର କୌଣସି ଖବର ତାହାକୁ ନଥାଏ।
ਕਾਲ ਜਾਲ ਕੀ ਸੁਧਿ ਨਹੀ ਲਹੈ ॥
ସେ ଜିହ୍ଵା ସ୍ଵାଦ କାରଣରୁ ଲୁହାକୁ ଚୋବାଇ ଥାଏ,
ਜਿਹਬਾ ਸੁਆਦੀ ਲੀਲਿਤ ਲੋਹ ॥
ଏପରି ହିଁ ମନୁଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସୁନା ଅଥବା ସୁନ୍ଦର ନାରୀର ମୋହରେ ଫସି ରହିଛି||1||
ਐਸੇ ਕਨਿਕ ਕਾਮਨੀ ਬਾਧਿਓ ਮੋਹ ॥੧॥
ଯେଉଁ ମହୁମାଛି ବହୁତ ମହୁ ଏକାଠି କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ
ਜਿਉ ਮਧੁ ਮਾਖੀ ਸੰਚੈ ਅਪਾਰ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ମହୁ ନେଇଥାଏ ଏବଂ ମହୁମାଛିକୁ କିଛି ମଧ୍ୟ ମିଳେନାହିଁ।
ਮਧੁ ਲੀਨੋ ਮੁਖਿ ਦੀਨੀ ਛਾਰੁ ॥
ଗାଈ ବାଛୁରୀକୁ ଦୁଧ ସଞ୍ଚୟ କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ
ਗਊ ਬਾਛ ਕਉ ਸੰਚੈ ਖੀਰੁ ॥
ଗାଈଆଳ ରସିରେ ବାନ୍ଧି ସାରା ଦୁଧ ନେଇ ଯାଇଥାଏ||2||
ਗਲਾ ਬਾਂਧਿ ਦੁਹਿ ਲੇਇ ਅਹੀਰੁ ॥੨॥
ମନୁଷ୍ୟ ଧନ ପାଇଁ ପରିଶ୍ରମ କରିଥାଏ,
ਮਾਇਆ ਕਾਰਨਿ ਸ੍ਰਮੁ ਅਤਿ ਕਰੈ ॥
ସେ ଧନ ନେଇ ଜମିରେ ପୋତି ଦେଇଥାଏ।
ਸੋ ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਾਡੈ ਧਰੈ ॥
ଅତ୍ୟଧିକ ଧନ-ଦୌଲତ ଜମା କରି ମୂର୍ଖ ବୁଝି ପାରେ ନାହିଁ ଯେ
ਅਤਿ ਸੰਚੈ ਸਮਝੈ ਨਹੀ ਮੂੜ੍ਹ੍ ॥
ମାଟିରେ ଥିବା ଧନ ଭଳି ଶରୀର ମଧ୍ୟ ମାଟି ହୋଇଯାଏ||3||
ਧਨੁ ਧਰਤੀ ਤਨੁ ਹੋਇ ਗਇਓ ਧੂੜਿ ॥੩॥
ସେ କାମ-କ୍ରୋଧ ଏବଂ ତୃଷ୍ଣାରେ ଜଳିଥାଏ, ପରନ୍ତୁ
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਤਿ ਜਰੈ ॥
ସାଧୁ ପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତ କେବେ କରିନାହିଁ।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਬਹੂ ਨਹੀ ਕਰੈ ॥
ନାମଦେବ କହନ୍ତି ଯେ ତାହାଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସ ଏବଂ ନିର୍ଭୀକ ହୋଇ ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କର||4||1||
ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਤਾ ਚੀ ਆਣਿ ॥ ਨਿਰਭੈ ਹੋਇ ਭਜੀਐ ਭਗਵਾਨ ॥੪॥੧॥
ହେ ଈଶ୍ଵର! ମୋ' ସହିତ ସର୍ତ୍ତ ଲଗାଇ ଦେଖ, ଯଦି ଯଦି ଆମେ ସେବକ ହେବୁ ନାହିଁ, ତୁମେ କିପରି ମାଲିକ ହୋଇପାରିବ?
ਬਦਹੁ ਕੀ ਨ ਹੋਡ ਮਾਧਉ ਮੋ ਸਿਉ ॥
ବାସ୍ତବରେ ମାଲିକ ହେବ, ଯେତେବେଳେ କେହି ସେବକ ଥାଏ ଏବଂ ସେବକ ହେବ
ਠਾਕੁਰ ਤੇ ਜਨੁ ਜਨ ਤੇ ਠਾਕੁਰੁ ਖੇਲੁ ਪਰਿਓ ਹੈ ਤੋ ਸਿਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯେତେବେଳେ କେହି ମାଲିକ ଥାଆନ୍ତି।
ਆਪਨ ਦੇਉ ਦੇਹੁਰਾ ਆਪਨ ਆਪ ਲਗਾਵੈ ਪੂਜਾ ॥
ତୁ ହିଁ ଦେବତା, ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟ ତୋର ହିଁ ଅଟେ ଏବଂ ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ନିଜ ପୂଜାରେ ଲଗାଇ ଥାଉ।
ਜਲ ਤੇ ਤਰੰਗ ਤਰੰਗ ਤੇ ਹੈ ਜਲੁ ਕਹਨ ਸੁਨਨ ਕਉ ਦੂਜਾ ॥੧॥
ଜଳ ସହିତ ତରଙ୍ଗ ଏବଂ ତରଙ୍ଗ ସହିତ ଜଳର ଅସ୍ତିତ୍ଵ ଅଛି, ଏହା କେବଳ କହିବା ଏବଂ ଶୁଣିବା ଅଲଗା ଅଟେ||1||
ਆਪਹਿ ਗਾਵੈ ਆਪਹਿ ਨਾਚੈ ਆਪਿ ਬਜਾਵੈ ਤੂਰਾ ॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଗାନ କରିଥାନ୍ତି, ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ନାଚି ଥାଆନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ଵୟଂ ବାଜା ବଜାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਤੂੰ ਮੇਰੋ ਠਾਕੁਰੁ ਜਨੁ ਊਰਾ ਤੂ ਪੂਰਾ ॥੨॥੨॥
ନାମଦେବ କହନ୍ତି ଯେ ତୁ ହିଁ ମୋର ମାଲିକ ଅଟୁ, ମୁଁ ଅଧୁରା ଅଟେ ଏବଂ ତୁ ହିଁ ପୁରା ଅଟୁ||2||2||
ਦਾਸ ਅਨਿੰਨ ਮੇਰੋ ਨਿਜ ਰੂਪ ॥
ନାମଦେବଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ ମୋର ଅନନ୍ୟ ଭକ୍ତ ବାସ୍ତବରେ ମୋର ହିଁ ରୂପ ଅଟେ।
ਦਰਸਨ ਨਿਮਖ ਤਾਪ ਤ੍ਰਈ ਮੋਚਨ ਪਰਸਤ ਮੁਕਤਿ ਕਰਤ ਗ੍ਰਿਹ ਕੂਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଦ୍ଵାରା ତିନି ତାପ ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ସ୍ପର୍ଶ ଦ୍ଵାରା ଗୃହସ୍ଥିକୁ କୂଅରୁ ମୁକ୍ତି ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਮੇਰੀ ਬਾਂਧੀ ਭਗਤੁ ਛਡਾਵੈ ਬਾਂਧੈ ਭਗਤੁ ਨ ਛੂਟੈ ਮੋਹਿ ॥
ମୁଁ ଲଗାଇ ଥିବା ବନ୍ଧନରୁ ଭକ୍ତ ମୁକ୍ତ ହୋଇପାରେ, ପରନ୍ତୁ ଯଦି ଭକ୍ତକୁ ବନ୍ଧନରେ ରଖିଦେଉ, ମୁକ୍ତ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ