Page 88
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
श्लोक महला ३॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸਿਰੁ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥
आफ्नो सतगुरुको सेवा गर्नेहरूले प्रभुको खातामा आफ्नो शीर राख्छन्, अर्थात्, तिनीहरू आफ्नो जन्ममा सफल हुन्छन्।
ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਕੈ ਰਹਨਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
यस्तो मानिस, आफ्नो अहंकारलाई नष्ट गरेर, साँच्चै भगवानको प्रेममा लीन हुन्छ।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਤਿਨਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
सतगुरुको सेवा नगर्ने मानिसहरूले व्यर्थमा आफ्नो ज्यान गुमाउँछन्।
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥
हे नानक! भगवानले त्यहाँ केही गर्छन्, उनलाई मनपर्ने कुरामा कसैले हस्तक्षेप गर्दैनन् ॥१॥
ਮਃ ੩ ॥
श्लोक महला ३॥
ਮਨੁ ਵੇਕਾਰੀ ਵੇੜਿਆ ਵੇਕਾਰਾ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
जसको मन पापले भरिएको हुन्छ, उसले दुष्ट कर्म गर्छ।
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਗਿਆਨੀ ਪੂਜਦੇ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
अज्ञानी मानिसहरू मायाको प्रेममा पर्छन् र मायाको पूजा गर्छन्।
ਆਤਮ ਦੇਉ ਪੂਜੀਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
जसको परिणाम स्वरूप उनीहरूलाई भगवानको दरबारमा सजाय दिइन्छ; त्यसैले हामीले सधैँ भगवानको पूजा गर्नुपर्छ, तर सतगुरुबिना मानिसले ज्ञान पाउँदैन।
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਭਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
भगवान् को कृपाद्वारा, सतगुरुको आदेशमा बस्ने जीवले सबै जप-ताप, संयम, सजिलै पाउँछ।
ਨਾਨਕ ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥੨॥
हे नानक! प्रभुको सेवा उहाँको खुट्टामा साष्टांग प्रणाम गर्नु हो; प्रभुलाई प्रसन्न पार्ने कुराहरू त्यहाँ स्वीकार गरिन्छ।।२।।
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ॥
हे मेरो मन! सधैँ हरियो भगवान् को नामको पूजा गर्नुहोस्, जसले तपाईंलाई दिन-रात खुशी दिन्छ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਸਿਮਰਤ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਲਹਾਤੀ ॥
हे मेरो मन! ध्यान गरेर हरिनामको पूजा गर्नुहोस्, जसमा तपाईँका पापहरू धोइन्छन्।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖ ਭੁਖ ਸਭ ਲਹਿ ਜਾਤੀ ॥
हे मेरो मन! त्यो हरि-परमेश्वरको नाम जप गर्नुहोस्, जसद्वारा गरिबी, दुःख र भोक सबै दूर हुन्छ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਤੀ ॥
हे मेरो मन! हरिनामको बारेमा सोच्नुहोस्, जिज्ञासुहरूको सतगुरुसँगको लगाव।
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਸਾਚੈ ਹਰਿ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤੀ ॥੧੩॥
जसको निधारमा भगवानले भाग्य लेखेका छन्, उसले आफ्नो मुखले हरिको नाम जप गर्छ।।१३।।
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥:
श्लोक महला ३॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ती प्राणीहरू जसले सतगुरुको सेवा गर्दैनन् र गुरु-शब्दको चिन्तन गर्दैनन्,
ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਮਿਰਤਕੁ ਹੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
ज्ञान तिनीहरूको भित्री अस्तित्वमा प्रवेश गर्दैन र तिनीहरू यस संसारमा मृत जस्तै छन्।
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
यस्ता प्राणीहरू चौरासी लाख योनिका चक्र काट्छन् र जीवन र मृत्युको चक्रमा परेर नष्ट हुन्छन्।
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥
सतगुरुको सेवा उसैले गर्दछन् जसलाई प्रभुले गराउँदछन्।
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
सतगरुमा नामरूपी खजना छ, जो प्रभुको दयाले पाइन्छ।
ਸਚਿ ਰਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦ ਸਿਉ ਤਿਨ ਸਚੀ ਸਦਾ ਲਿਵ ਹੋਇ ॥
जो व्यक्ति गुरुको वाणीद्वारा सत्य प्रभुको प्रेममा मग्न रहन्छ, उनको वास्तविक सार सधैँ प्रभुमा हुन्छ।
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੧॥
हे नानक! पूर्ण पुरुषोत्तम भगवानले आफूसँग जो मिलाउँछन्, त्यो कहिल्यै उहाँबाट अलग हुँदैन र केवल उहाँमा लीन हुन्छ।।।१।।
ਮਃ ੩ ॥
महला ३॥
ਸੋ ਭਗਉਤੀ ਜੋੁ ਭਗਵੰਤੈ ਜਾਣੈ ॥
भगवद् भक्तको पद भगवानलाई चिन्नेलाई मात्र दिन सकिन्छ।
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
गुरुको कृपाले उसले आफ्नै रूपलाई चिन्छ।
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥
उसले आफ्नो भट्किएको मनलाई संयमित गरेर एक स्थानमा स्थिर गरिदिन्छ।
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
ऊ जिवित नै मृतसमान रहन्छ अनि हरिनामको जप गर्दछ।
ਐਸਾ ਭਗਉਤੀ ਉਤਮੁ ਹੋਇ ॥
यस्ता भगवत् भक्त नै उत्तम हुँदछ;
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥
हे नानक! ऊ सत्य(परमात्मा) मा नै मिल्दछ।।२।।
ਮਃ ੩ ॥
महला ३॥
ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਭਗਉਤੀ ਕਹਾਏ ॥
जुन व्यक्तिले हृदयमा छल-कपट हुन्छ अनि उसले आफुलाई साँचो भक्त भन्दछ।
ਪਾਖੰਡਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਕਦੇ ਨ ਪਾਏ ॥
यस्ता पाखन्डी व्यक्तिले परमात्मालाई पनि प्राप्त गर्न सक्दैन।
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥
जुन मान्छेले पराइ निन्दा गर्दछ, उसले आफ्नो हृदयमा अहंकारको मैला लगाइरहन्छ।
ਬਾਹਰਿ ਮਲੁ ਧੋਵੈ ਮਨ ਕੀ ਜੂਠਿ ਨ ਜਾਏ ॥
उसले नुहाएर शरीरको फोहोर बाहिरबाट मात्र सफा गर्छ, तर उसको मनको अशुद्धता हटाउँदैन।
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਬਾਦੁ ਰਚਾਏ ॥
उसले साधु-सन्तहरूसँग विवाद खडा गर्छ।
ਅਨਦਿਨੁ ਦੁਖੀਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਰਚਾਏ ॥
ऊ द्वैत भावमा लीन भएर दिन-रात दुखी रहन्छ।
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
उसले हरिनामको चिन्तन गर्दैन अनि अधिक्तर कर्मकाण्ड गर्दछ।
ਪੂਰਬ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥
जे पनि उसको भाग्यमा पूर्वजन्मको कर्महरूद्वारा लेखिएको छ, त्यसलाई मेटाउन सकिन्न।
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੋਖੁ ਨ ਪਾਏ ॥੩॥
हे नानक! सतगुरुको सेवाबिना उसले मुक्ति प्राप्त गर्न सक्दैन।।३।।
ਪਉੜੀ ॥
पउडी।।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸੇ ਕੜਿ ਨ ਸਵਾਹੀ ॥
जुन मान्छेले सतगुरुको स्मरण गर्दछ, ऊ जलेर खाक हुँदैन।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਹੀ ॥
जुन व्यक्तिले सतगुरुको चिन्तन गर्दछ, ऊ सन्तुष्ट अनि तृप्त हुँदछ।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਜਮ ਡਰੁ ਨਾਹੀ ॥
जुन व्यक्तिले सतगुरुको ध्यान गर्दछ, उसलाई सृत्युको कुनै डर हुँदैन।