Page 950
ਜਿਉ ਬੈਸੰਤਰਿ ਧਾਤੁ ਸੁਧੁ ਹੋਇ ਤਿਉ ਹਰਿ ਕਾ ਭਉ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਗਵਾਇ ॥
ज्याप्रमाणे अग्नीत टाकल्यावर धातू शुद्ध होते, त्याचप्रमाणे भगवंताचे भय मनातील अशुद्धता दूर करते.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਜੋ ਰਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥੧॥
हे नानक! केवळ तेच भक्त सुंदर आहेत जे भगवंतात लीन झाले आहेत आणि त्याच्यात लीन आहेत. ॥१॥
ਮਃ ੩ ॥
महाला ३ ॥
ਰਾਮਕਲੀ ਰਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਤਾ ਬਨਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
जेव्हा मी रामकली रागाचे गुणगान गायले तेव्हा राम माझ्या मनात स्थायिक झाला आणि माझा सुंदर शोभा झाला.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸਿਆ ਤਾ ਸਉਪਿਆ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥
गुरूंच्या शब्दाने माझ्या हृदयाचे कमळ फुलले तेव्हा भगवंताने मला भक्तीचे भांडार दिले.
ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਤਾ ਜਾਗਿਆ ਚੂਕਾ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਾਰੁ ॥
सर्व संभ्रम दूर झाल्यावर हे मन जागृत झाले आणि अज्ञानाचा अंधार नाहीसा झाला.
ਤਿਸ ਨੋ ਰੂਪੁ ਅਤਿ ਅਗਲਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
देवावर प्रेम करणारी जिवंत स्त्री अतिशय सुंदर रूप धारण करते आणि.
ਸਦਾ ਰਵੈ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
ती सुंदर स्त्री नेहमी तिच्या प्रियकराचा सहवास अनुभवते.
ਮਨਮੁਖਿ ਸੀਗਾਰੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਸਭੁ ਹਾਰਿ ॥
इच्छाशक्ती असलेल्या स्त्रीला मेकअप कसा करावा हे माहित नसते आणि ती आपले संपूर्ण आयुष्य गमावते आणि जग सोडून जाते.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
देवाच्या भक्तीशिवाय स्वत: ला सजवणारी एक जिवंत प्राण्याच्या रूपातील स्त्रीला अनंतकाळचे जीवन आणि मृत्यू नशिबात आहे.
ਸੈਸਾਰੈ ਵਿਚਿ ਸੋਭ ਨ ਪਾਇਨੀ ਅਗੈ ਜਿ ਕਰੇ ਸੁ ਜਾਣੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥
तिला या जगात वैभव मिळत नाही आणि पुढील जगात कसे वागावे हे फक्त देवालाच माहीत आहे.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਦੁਹੁ ਵਿਚਿ ਹੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
हे नानक! एकच देव खरा आहे आणि बाकीचे जग जन्म आणि मृत्यू दोन्हीमध्ये आहे.
ਚੰਗੈ ਮੰਦੈ ਆਪਿ ਲਾਇਅਨੁ ਸੋ ਕਰਨਿ ਜਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾਰੁ ॥੨॥
भगवंताने स्वतः सजीवांना चांगल्या-वाईट कार्यात गुंतवून ठेवले आहे, म्हणून जीव तो जे करायला सांगतो तेच करतात. ॥२॥
ਮਃ ੩ ॥
महाला ३ ॥
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
सतगुरुंची सेवा केल्याशिवाय मनाला शांती मिळत नाही आणि द्वैतभावही जात नाही.
ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
जरी आपल्याला खूप इच्छा असली तरी नशिबाशिवाय आपण ते साध्य करू शकत नाही.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
ज्याच्या हृदयात लोभाचा विकार आहे, तो द्वैतामध्येच सुखी असतो.
ਤਿਨ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
त्याचे जन्म-मृत्यूचे चक्र संपत नाही आणि अभिमानामुळे तो दुःखी राहतो.
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੋ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
ज्यांनी आपले लक्ष सतगुरुंवर केंद्रित केले आहे, त्यांच्यापैकी कोणीही दानात रिकामे राहत नाही.
ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਓਇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥
त्यांना यमाचे आमंत्रणही मिळत नाही आणि वेदनाही सहन कराव्या लागत नाहीत.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੩॥
हे नानक! अशा गुरुमुखांनी जगाचा सागर पार केला आहे आणि शब्दांनी सत्यात विलीन झाले आहेत. ॥३॥
ਪਉੜੀ ॥
पौडी ॥
ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਹੋਰਿ ਧੰਧੈ ਸਭਿ ਧਾਵਹਿ ॥
इतर सर्व जीव इकडे तिकडे सांसारिक कार्यात धावत राहतात, परंतु भगवंत या कार्यात नेहमीच रस घेत नाहीत.
ਆਪਿ ਨਿਹਚਲੁ ਅਚਲੁ ਹੈ ਹੋਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥
तो गतिहीन आणि स्थिर आहे परंतु इतर जीव गतिमान असतात.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
गुरुमुख होऊन भगवंताचे चिंतन केले पाहिजे, तरच परम सुखाची प्राप्ती होते.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਸਿਫਤਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
अशा आत्म्याला त्याच्या खऱ्या घरी वास्तव्य मिळते आणि तो भगवंताच्या स्तुतीमध्ये लीन राहतो.
ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥੮॥
तो खरा भगवंत अत्यंत गंभीर आहे आणि ही वस्तुस्थिती गुरूंच्या शब्दांतूनच समजू शकते. ॥८॥
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
श्लोक ३॥
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ॥
हे जीव! सत्याच्या नामाचे ध्यान कर, कारण सर्व जगामध्ये फक्त सत्याचा प्रसार आहे.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੈ ਜੋ ਬੁਝੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚੁ ॥
हे नानक! जो ईश्वराचा आदेश समजतो त्याला सत्याचे फळ मिळते.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ॥
जो माणूस बोलत राहतो आणि आदेश समजत नाही त्याला सत्य समजत नाही.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੋ ਭਗਤੁ ਹੋਇ ਵਿਣੁ ਮੰਨੇ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੧॥
हे नानक! जो देवाच्या इच्छेवर विश्वास ठेवतो तो भक्त आहे आणि जो देवाच्या इच्छेवर विश्वास ठेवत नाही तो खोटारडा आणि क्रूर आहे. ॥१॥
ਮਃ ੩ ॥
महाला ३ ॥
ਮਨਮੁਖ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
कामुक प्राण्यांना गोड शब्द कसे बोलावे ते कळत नाही कारण त्यांचे मन वासना, क्रोध आणि अहंकाराने भरलेले असते.
ਓਇ ਥਾਉ ਕੁਥਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਉਨ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
त्यांच्या मनात लोभाच्या रूपाने एक विकार आहे ज्यामुळे त्यांना चांगले-वाईट कळत नाही.
ਓਇ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਆਇ ਬਹਿ ਗਲਾ ਕਰਹਿ ਓਨਾ ਮਾਰੇ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ॥
ते स्वतःच्या स्वार्थासाठी येतात आणि बसतात आणि बोलतात आणि परिणामी निर्दयी यमाकडून शिक्षा भोगावी लागते.
ਅਗੈ ਦਰਗਹ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਮਾਰਿ ਖੁਆਰੁ ਕੀਚਹਿ ਕੂੜਿਆਰ ॥
पुढच्या जगातही त्यांना त्यांच्या कर्माचा हिशेब मागितला जातो आणि त्यांच्या अशुभ कर्मामुळे त्या लबाडांना मारले जाते.
ਏਹ ਕੂੜੈ ਕੀ ਮਲੁ ਕਿਉ ਉਤਰੈ ਕੋਈ ਕਢਹੁ ਇਹੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥
नीट विचार करा आणि निष्कर्षाप्रत या की त्या इच्छाधारी प्राण्यांच्या मनातून खोटेपणाची घाण कशी दूर करता येईल.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਏ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟਣਹਾਰੁ ॥
सतगुरुंना भेटल्यावर तो नाम आपल्या मनात बिंबवतो.
ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਕਰਹੁ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥
जो भक्त रोज नामस्मरण करतो व नामस्मरण करतो त्याला सर्वजण नमस्कार करतात.