Page 742
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सुही महाला ५ ॥
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਜੀਵਾ ਗੁਰ ਤੇਰਾ ॥
हे माझ्या गुरु! मी तुला पाहिल्यावरच जगतो.
ਪੂਰਨ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰਾ ॥੧॥
अशा प्रकारे परमेश्वराने मला पूर्ण आशीर्वाद दिला आहे. ॥१॥
ਇਹ ਬੇਨੰਤੀ ਸੁਣਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ॥
हे परमेश्वरा! माझी विनंती ऐक.
ਦੇਹਿ ਨਾਮੁ ਕਰਿ ਅਪਣੇ ਚੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
माझे नाव सांगा आणि मला तुमचा शिष्य करा.॥१॥रहाउ॥
ਅਪਣੀ ਸਰਣਿ ਰਾਖੁ ਪ੍ਰਭ ਦਾਤੇ ॥
हे देणाऱ्या परमेश्वरा! मला नेहमी तुझ्या आश्रयाने ठेव.
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤੇ ॥੨॥
गुरूंच्या कृपेने फारच दुर्मिळ व्यक्ती तुम्हाला ओळखते. ॥२॥
ਸੁਨਹੁ ਬਿਨਉ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਮੀਤਾ ॥
हे माझ्या मित्रा प्रभू! माझी प्रार्थना ऐक.
ਚਰਣ ਕਮਲ ਵਸਹਿ ਮੇਰੈ ਚੀਤਾ ॥੩॥
तुझे सुंदर चरण माझ्या मनात वास करोत. ॥३॥
ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਰੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
नानक एवढीच प्रार्थना करतात.
ਵਿਸਰੁ ਨਾਹੀ ਪੂਰਨ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥੪॥੧੮॥੨੪॥
हे परिपूर्ण गुणांचे भांडार, कृपया मला कधीही विसरू नका. ॥४॥ १८ ॥ २४ ॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सुही महाला ५ ॥
ਮੀਤੁ ਸਾਜਨੁ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਭਾਈ ॥
देव माझा मित्र, माझा जैविक पुत्र, नातेवाईक आणि भाऊ आहे.
ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉ ਹਰਿ ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ॥੧॥
मी जिकडे पाहतो तिकडे देव माझ्या पाठीशी आहे आणि तो माझा सहाय्यक आहे. ॥१॥
ਜਤਿ ਮੇਰੀ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ਧਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
भगवंताचे नाव हीच माझी जात, माझा आदर आणि माझी संपत्ती.
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਬਿਸਰਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
त्यामुळे मला परम सुख, आनंद आणि आराम मिळतो. ॥१॥रहाउ॥
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਪਿ ਪਹਿਰਿ ਸਨਾਹ ॥
परब्रह्माचा जप करा आणि नामाचे संरक्षण कवच धारण करा.
ਕੋਟਿ ਆਵਧ ਤਿਸੁ ਬੇਧਤ ਨਾਹਿ ॥੨॥
कारण ते धारण केल्याने लाखो शस्त्रेही त्याला छेदू शकत नाहीत.॥२॥
ਹਰਿ ਚਰਨ ਸਰਣ ਗੜ ਕੋਟ ਹਮਾਰੈ ॥
देवाच्या चरणी आश्रय हाच आपला गड आहे आणि.
ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਜਮੁ ਤਿਸੁ ਨ ਬਿਦਾਰੈ ॥੩॥
वेदनादायक यमाचे भय देखील त्याचा नाश करू शकत नाही. ॥३॥
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥ ਸੇਵਕ ਸੰਤ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਮੁਰਾਰੀ ॥੪॥੧੯॥੨੫॥
दास नानक नेहमी त्यांच्यासाठी स्वत:चा त्याग करतात, हे राजा राम, जे तुमचे सेवक आणि संत आहेत. ॥४॥१६ ॥ २५ ॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सुही महाला ५ ॥
ਗੁਣ ਗੋਪਾਲ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਨਿਤ ਗਾਹਾ ॥
मी नेहमी देवाचे गुणगान गातो.
ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਮੰਗਲ ਸੁਖ ਤਾਹਾ ॥੧॥
त्यामुळे मला खूप आनंद, मजा, आनंद आणि आनंद मिळतो. ॥१॥
ਚਲੁ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਵਣ ਜਾਹਾ ॥
हे मित्रा! आपण आपल्या परमेश्वराचे स्मरण करून आनंद शोधायला जाऊ या.
ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੀ ਚਰਣੀ ਪਾਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ऋषींच्या पाया पडा. ॥१॥रहाउ॥
ਕਰਿ ਬੇਨਤੀ ਜਨ ਧੂਰਿ ਬਾਛਾਹਾ ॥
मी संतांच्या चरणी फक्त धूळ मागत आहे.
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਲਾਹਾਂ ॥੨॥
अशा रीतीने मी माझ्या मागील जन्मांचे पाप दूर करतो. ॥२॥
ਮਨੁ ਤਨੁ ਪ੍ਰਾਣ ਜੀਉ ਅਰਪਾਹਾ ॥
मी माझे मन, शरीर, आत्मा आणि आत्मा त्याला अर्पण करतो.
ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਮਾਨੁ ਮੋਹੁ ਕਟਾਹਾਂ ॥੩॥
हरी नामस्मरण करून मी माझा अभिमान आणि आसक्ती नष्ट करत राहते. ॥३॥
ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਕਰਹੁ ਉਤਸਾਹਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਹਰਿ ਸਰਣਿ ਸਮਾਹਾ ॥੪॥੨੦॥੨੬॥
हे दीनदयाळ! माझ्या मनात उत्साह निर्माण कर म्हणजे दास नानक तुझ्या आश्रयाने तल्लीन राहतील. ॥४॥ २० ॥ २६ ॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सुही महाला ५ ॥
ਬੈਕੁੰਠ ਨਗਰੁ ਜਹਾ ਸੰਤ ਵਾਸਾ ॥
वास्तविक ही वैकुंठ नगरी आहे जिथे संतांचे वास्तव्य आहे.
ਪ੍ਰਭ ਚਰਣ ਕਮਲ ਰਿਦ ਮਾਹਿ ਨਿਵਾਸਾ ॥੧॥
भगवंताचे चरणकमल केवळ त्याच्या हृदयात वास करतात. ॥१॥
ਸੁਣਿ ਮਨ ਤਨ ਤੁਝੁ ਸੁਖੁ ਦਿਖਲਾਵਉ ॥
अरे माझ्या मन आणि शरीर, फक्त ऐक, मी तुला आनंद दाखवू दे.
ਹਰਿ ਅਨਿਕ ਬਿੰਜਨ ਤੁਝੁ ਭੋਗ ਭੁੰਚਾਵਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मी तुम्हाला अनेक प्रकारचे पदार्थ आणि नैवेद्य दाखवतो. ॥१॥रहाउ॥
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਭੁੰਚੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
मनात अमृत नामाचा आस्वाद घ्या.
ਅਚਰਜ ਸਾਦ ਤਾ ਕੇ ਬਰਨੇ ਨ ਜਾਹੀ ॥੨॥
या नावाची अद्भुत चव वर्णन करता येणार नाही. ॥२॥
ਲੋਭੁ ਮੂਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਿ ਥਾਕੀ ॥
नामाचा आस्वाद घेतल्याने मनातून लोभ नाहीसा झाला आणि तहानही शमली.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਸਰਣਿ ਜਨ ਤਾਕੀ ॥੩॥
संतांनी केवळ परब्रह्माची शिकवण पाहिली आहे.॥३॥
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਭੈ ਮੋਹ ਨਿਵਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੇ ॥੪॥੨੧॥੨੭॥
माझ्या जन्मानंतरचे भय आणि आसक्ती दूर करून परमेश्वराने नानकांना वरदान दिले आहे. ॥४॥ २१॥ २७ ॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सुही महाला ५ ॥
ਅਨਿਕ ਬੀਂਗ ਦਾਸ ਕੇ ਪਰਹਰਿਆ ॥
परमेश्वराने सेवकाच्या अनेक चुका दूर केल्या आहेत आणि
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪਨਾ ਕਰਿਆ ॥੧॥
मी दयाळूपणे त्याला माझे स्वतःचे केले आहे. ॥१॥
ਤੁਮਹਿ ਛਡਾਇ ਲੀਓ ਜਨੁ ਅਪਨਾ ॥
हे परमेश्वरा! तू तुझ्या सेवकाचा उद्धार केलास.
ਉਰਝਿ ਪਰਿਓ ਜਾਲੁ ਜਗੁ ਸੁਪਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
कारण तो स्वप्नासारख्या जगाच्या जाळ्यात अडकला होता. ॥१॥रहाउ॥
ਪਰਬਤ ਦੋਖ ਮਹਾ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
माझ्यात डोंगराएवढे मोठे दोष होते.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਦੂਰਿ ਕੀਏ ਦਇਆਲਾ ॥੨॥
ज्याला दयाळू परमेश्वराने क्षणार्धात दूर केले आहे. ॥२॥
ਸੋਗ ਰੋਗ ਬਿਪਤਿ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
शोक आणि अत्यंत आपत्ती.
ਦੂਰਿ ਭਈ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥੩॥
ती देवाचे नामस्मरण करण्यापासून दूर गेली आहे. ॥३॥
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਧਾਰਿ ਲੀਨੋ ਲੜਿ ਲਾਇ ॥ ਹਰਿ ਚਰਣ ਗਹੇ ਨਾਨਕ ਸਰਣਾਇ ॥੪॥੨੨॥੨੮॥
परमेश्वराने कृपा करून मला मिठीत घेतले आहे. हे नानक! मी श्रीहरीचे पाय धरले आहेत आणि त्यांचा आश्रय घेतला आहे. ॥४॥ २२॥ २८ ॥