Page 361
ਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥
पण गुरूंचे तत्वज्ञान म्हणजेच शास्त्र हे अनाकलनीय आणि अफाट आहे. ॥१॥
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥
गुरूचे तत्त्वज्ञान मुक्ती आणि प्रगतीकडे घेऊन जाते.
ਸਾਚਾ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
परमेश्वर स्वतः सत्याच्या रूपात येऊन मनुष्याच्या मनात वास करतो. ॥१॥रहाउ॥
ਗੁਰ ਦਰਸਨਿ ਉਧਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
गुरूच्या तत्त्वज्ञानाने जगाचा उद्धार होतो.
ਜੇ ਕੋ ਲਾਏ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥
जर माणूस प्रेम करतो आणि जपतो.
ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ਲਾਏ ਵਿਰਲਾ ਕੋਇ ॥
आपल्या गुरूंचे दर्शन दुर्लभ माणसालाच आवडते.
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
गुरूंच्या दर्शनाने सदैव आनंद मिळतो. ॥ २॥
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
गुरूंच्या तत्त्वज्ञानातून मोक्षाचे द्वार सापडते.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਪਰਵਾਰ ਸਾਧਾਰੁ ॥
सतगुरूची सेवा केल्याने कुटुंबाचे कल्याण होते.
ਨਿਗੁਰੇ ਕਉ ਗਤਿ ਕਾਈ ਨਾਹੀ ॥
जो निगुरा आहे त्याला मोक्ष मिळत नाही.
ਅਵਗਣਿ ਮੁਠੇ ਚੋਟਾ ਖਾਹੀ ॥੩॥
असे लोक लुटतात आणि त्यांच्या दुर्गुणांमुळे दुखावत राहतात. ॥३॥
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
गुरूंच्या वचनाने शरीरात सुख-शांती मिळते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਾ ਕਉ ਲਗੈ ਨ ਪੀਰ ॥
जो गुरुमुख होतो त्याला कोणतेही दुःख होत नाही.
ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
यमदूतही त्याच्या जवळ येत नाही.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੧॥੪੦॥
हे नानक! गुरुमुख केवळ सत्यात लीन आहे.॥५॥१॥५०॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
आसा महाला ३ ॥
ਸਬਦਿ ਮੁਆ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
ज्याचे मन गुरूंच्या वचनाने दुर्गुणांनी मृत होते, त्याचा स्वाभिमान नष्ट होतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥
मिठाचा एक थेंबही सत्गुरूंची सेवा कोणत्याही लोभाशिवाय करतो.
ਨਿਰਭਉ ਦਾਤਾ ਸਦਾ ਮਨਿ ਹੋਇ ॥
निर्भय देव, दाता, सदैव त्याच्या हृदयात वास करतो.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਪਾਏ ਭਾਗਿ ਕੋਇ ॥੧॥
दुर्लभ आणि भाग्यवान व्यक्तीलाच खरी गुरुवाणी मिळते. ॥१॥
ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੁ ਵਿਚਹੁ ਅਉਗੁਣ ਜਾਹਿ ॥
हे भावा! तुझे पुण्य गोळा कर म्हणजे दुर्गुण तुझ्यापासून दूर जातील.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अशा प्रकारे तुम्ही गुरूंच्या शब्दात पूर्णपणे लीन व्हाल. ॥१॥रहाउ॥
ਗੁਣਾ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥
गुणांचा भोक्ता असलेल्या जीवालाच गुणांचे वैशिष्ट्य समजते.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
तो अमृत या शब्दाने नाव उच्चारतो.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸੂਚਾ ਹੋਇ ॥
खऱ्या वाणीने मनुष्य शुद्ध होतो.
ਗੁਣ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
भगवंताचे नाम गुणांनी प्राप्त होते. ॥ २॥
ਗੁਣ ਅਮੋਲਕ ਪਾਏ ਨ ਜਾਹਿ ॥
देवाच्या गुणांचे मूल्यमापन करता येत नाही.
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥
शुद्ध मन खऱ्या शब्दात लीन होते.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
जे लोक नामाची पूजा करतात ते खूप भाग्यवान असतात.
ਸਦਾ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੩॥
चांगले गुण देणारा भगवंत नेहमी आपल्या मनात ठेवतो.॥ ३॥
ਜੋ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
सद्गुण जमा करणाऱ्या लोकांसाठी मी स्वतःला अर्पण करतो.
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
मी सत्याच्या दरबारात खऱ्या देवाची स्तुती करतो.
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
तो देव स्वतः सहज भेट देतो.
ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥੪॥੨॥੪੧॥
हे नानक! देवाच्या गुणांचे मूल्यमापन करता येत नाही. ॥४॥ 2॥ ४१ ॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
आसा महाला ३ ॥
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
हे सतीगुरुंचे! मोठे मोठेपण आहे.
ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥
बर्याच काळापासून विभक्त झालेल्या आत्म्यांना तो देवाशी जोडतो.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
भगवंत स्वतः जीवाला गुरूशी एकरूप करून स्वतःशी जोडतो.
ਆਪਣੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪੇ ਪਾਏ ॥੧॥
त्याला स्वतःची किंमत कळते.॥ १॥
ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਹੋਇ ॥
अरे भाऊ, मनुष्य हरीचे मूल्यमापन कोणत्या पद्धतीने करू शकतो?
ਹਰਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
देव अनंत, गहन आणि अगम्य आहे, गुरुंच्या शिकवणींद्वारे काही दुर्मिळ व्यक्ती त्याला साकार करू शकतात. ॥१॥रहाउ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੀਮਤਿ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
भगवंताच्या नामाचे महत्त्व फक्त गुरुमुखालाच कळते.
ਵਿਰਲੇ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
भगवंताच्या कर्माने कीर्ती दुर्लभ व्यक्तीलाच मिळते.
ਊਚੀ ਬਾਣੀ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
मोठ्या बोलण्याने माणसाचे जीवनातील आचरण उन्नत होते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣੈ ਕੋਇ ॥੨॥
फक्त गुरुमुख नामाचे स्मरण होते. ॥ २॥
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਿ ॥
नामाचे स्मरण केल्याशिवाय मनुष्याच्या शरीरात वेदना आणि क्लेश निर्माण होत राहतात.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਉਤਰੈ ਪੀਰ ॥
सत्गुरू भेटला तर दुःख दूर होते.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇ ॥
गुरूंच्या भेटीने कष्ट न होता साध्य होते.
ਮਨਮੁਖਿ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥
पण स्वार्थी माणसाला कठोर शिक्षा होते. ॥३॥
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਅਤਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥
हरी हे नाव अतिशय गोड आणि चवदार आहे.
ਪੀਵਤ ਰਹੈ ਪੀਆਏ ਸੋਇ ॥
ज्याला परमेश्वर प्यायला देतो तोच पितो.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਏ ॥
गुरूंच्या कृपेने मनुष्याला हरिरसाची प्राप्ती होते.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥੩॥੪੨॥
हे नानक! भगवंताच्या नामात लीन होऊन मनुष्य मोक्ष प्राप्त करतो. ॥४॥ ३॥ ४२॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
आसा महाला ३ ॥
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ॥
मित्रा, माझा खरा प्रभू खोल आणि गंभीर आहे.
ਸੇਵਤ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
भगवंताची भक्ती केल्याने शरीराला त्वरित सुख-शांती प्राप्त होते.
ਸਬਦਿ ਤਰੇ ਜਨ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
शब्दांच्या माध्यमातून भक्त सहजसागर पार करतात.
ਤਿਨ ਕੈ ਹਮ ਸਦ ਲਾਗਹ ਪਾਇ ॥੧॥
म्हणूनच आपण नेहमी त्याच्या पायांना स्पर्श करतो. ॥१॥