Page 30
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ਤੂ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरूंचा आश्रय घेऊन तुम्ही सर्वव्यापी परमेश्वराचे स्मरण करत राहा.॥ १॥ रहाउ॥
ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥
गुरूच्या शब्दावर लक्ष केंद्रित करून गुरूच्या अनुयायांचे चेहरे सन्मानाने तेजस्वी राहतात कारण ते दुर्गुणांपासून मुक्त राहतात.
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
परमेश्वराचे नाम अंत:करणात स्मरण करून तो या संसारात सुख प्राप्त करतो.
ਘਰ ਹੀ ਵਿਚਿ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
गुरूंच्या कृपेने परमेश्वराचे नामस्मरण केल्याने त्याला आपल्या अंतःकरणात परमेश्वराचा वास जाणवला आहे.॥२॥
ਸਤਗੁਰ ਤੇ ਜੋ ਮੁਹ ਫੇਰਹਿ ਮਥੇ ਤਿਨ ਕਾਲੇ ॥
जे लोक आपल्या गुरूपासून दूर जातात, त्यांचे जीवन निरर्थक होते.
ਅਨਦਿਨੁ ਦੁਖ ਕਮਾਵਦੇ ਨਿਤ ਜੋਹੇ ਜਮ ਜਾਲੇ ॥
ते नेहमीच अशाप्रकारे कार्य करतात जे दु:खाशिवाय त्यांना दुसरे काही प्राप्त होत नाही आणि ते नेहमी मृत्यूच्या भीतीमध्ये जगतात.
ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਦੇਖਨੀ ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਪਰਜਾਲੇ ॥੩॥
त्यांना त्यांच्या स्वप्नातही आंतरिक शांती मिळत नाही आणि तीव्र चिंतेने जणू त्यांचे जीवन ग्रासले राहते.॥२॥
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
सर्व प्राणिमात्रांना देणारा एकच परमेश्वर आहे आणि तो स्वतः सर्वांवर कृपा करतो.
ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਵਈ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ॥
परमेश्वर आपला आशीर्वाद त्यालाच देतो, ज्याच्यावर तो प्रसन्न आहे, आणि याबद्दल काहीही सांगितले जाऊ शकत नाही.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥੪॥੯॥੪੨॥
हे नानक! जो गुरूंचा आश्रय घेऊन परमेश्वराला प्राप्त करण्यासाठी प्रयत्न करतो तोच त्याचा आनंद जाणू शकतो.॥४॥६॥४२॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥
आपण नेहमी प्रेमळ भक्तीने परमेश्वराचे नामस्मरण केले पाहिजे, परमेश्वर त्याला आपला आशीर्वाद नक्कीच देतो.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੂਰਿ ਕਰੇਇ ॥
गुरूंच्या कृपेने परमेश्वर मनुष्याच्या हृदयात वास करतो आणि त्याच्या मनातील अहंकार आतून नष्ट करतो.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਧਾਵਤੁ ਤਾ ਰਹੈ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
हे मन माया, सांसारिक संपत्ती आणि सामर्थ्याच्या शोधात तेव्हाच भटकण्यापासून वाचू शकते, जेव्हा परमेश्वर स्वत: त्याच्यावर कृपा करतो.॥१॥
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
हे भावा!गुरूच्या शिकवणींचे पालन करून परमेश्वराचे नामस्मरण कर.
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਹਲੀ ਪਾਵੈ ਥਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जर परमेश्वराच्या नामाचा साठा मनात कायमस्वरूपी स्थिर झाला तर जीवाला त्या परमेश्वराच्या रूपात स्थान प्राप्त होते.॥१॥रहाउ॥
ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅੰਧੁ ਹੈ ਤਿਸ ਨਉ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
मन आणि शरीर (सर्व ज्ञानेंद्रियांचा अवयव) स्वतःच्या अज्ञानामुळे इच्छूक व्यक्ती माया-प्रेमात आंधळे होत आहेत, आणि त्याला जगात कुठेही आंतरिक शांती मिळत नाही.
ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈਂ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥
पडक्या घरात राहणाऱ्या कावळ्याप्रमाणे तो अनेक प्रजातींमध्ये फिरत असतो.
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੨॥
गुरूंच्या शिकवणुकीचे पालन करून एखाद्याचे हृदय आध्यात्मिकरित्या प्रबुद्ध होते आणि गुरुच्या शब्दाद्वारे परमेश्वराचे नाम प्राप्त होते. ॥ २॥
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਿਖਿਆ ਅੰਧੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰ ॥
त्रिगुणी मायेच्या प्रभावाखाली जग आध्यात्मिकरित्या आंधळे होत आहे, मायेच्या भ्रमाचा अंधार सर्वत्र पसरला आहे.
ਲੋਭੀ ਅਨ ਕਉ ਸੇਵਦੇ ਪੜਿ ਵੇਦਾ ਕਰੈ ਪੂਕਾਰ ॥
लोभी लोक वेद वाचतात आणि मोठ्याने प्रवचन देतात, परंतु प्रत्यक्षात ते मायाबद्दलच्या प्रेमाने ते करत आहेत आणि ते परमेश्वरावर प्रेम करीत नाहीत.
ਬਿਖਿਆ ਅੰਦਰਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੩॥
मायाबद्दलच्या प्रेमामुळे ते आध्यात्मिकरित्या बिघडतात आणि या जीवनात किंवा परलोकात काहीही साध्य करत नाहीत.॥३॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਜਗਤ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ॥
मायेच्या मोहात अडकलेले जीव जगाचा पिता आणि पालनकर्ता परमेश्वराला विसरले आहेत.
ਬਾਝਹੁ ਗੁਰੂ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਸਭ ਬਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
गुरूंच्या शिकवणीशिवाय लोक आध्यात्मिकदृष्ट्या अज्ञानी आहेत आणि असे लोक यमाच्या जाळ्यात अडकतात.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੪॥੧੦॥੪੩॥
हे नानक!गुरूंच्या उपदेशानुसार केवळ सत्यनामाचा जप केल्याने जीव यमाच्या बंधनातून सुटू शकतो. ॥४॥१०॥४३॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਉਥਾ ਪਦੁ ਪਾਇ ॥
माया तीन गुणांबद्दलचे प्रेम जगात प्रचलित आहे, परंतु गुरूच्या अनुयायाला चौथे राज्य प्राप्त होते जे आध्यात्मिक उदात्तीकरण आहे. अर्थात त्रिगुणात्मक मायेचा मोह जगामध्ये पसरलेला असतो जो गुरुसमोर राहतो तो असा आध्यात्मिक दर्जा प्राप्त करतो की ज्यामुळे त्याच्यावर मायेच्या तिन्ही गुणांचा प्रभाव पडू शकत नाही.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
ज्यांची कृपा देऊन त्याने आपल्या नावाशी एकरूप केले आहे त्यांच्या हृदयात परमेश्वर वास करतो.
ਪੋਤੈ ਜਿਨ ਕੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਤਿਨ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਇ ॥੧॥
ज्यांच्या नशिबात सद्गुणांची गुणवत्ता आहे, परमेश्वर त्यांची पवित्र मंडळीशी भेट घडवून आणतो.॥१॥
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਚਿ ਰਹਾਉ ॥
हे बंधू! गुरूच्या शिकवणींचे पालन करा आणि परमेश्वरामध्ये विलीन राहा.
ਸਾਚੋ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਣਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तुमच्या दैनंदिन जीवनात फक्त सत्याचा आचरण करा, म्हणजे त्या सत्य स्वरूपाला भेटणे शक्य होईल.॥१॥ रहाउ ॥
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
ज्यांना परमेश्वराच्या नामाचे मूल्य समजले आहे त्यांना मी स्वतः ला समर्पित करतो.
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਚਰਣੀ ਲਗਾ ਚਲਾ ਤਿਨ ਕੈ ਭਾਇ ॥
स्वतःच्या अहंकाराचा त्याग करून मी त्यांच्या चरणी नतमस्तक होतो, त्यांच्या सूचनांचे पालन करतो.
ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
कारण त्यांच्या सहवासात राहिल्याने परमेश्वराच्या नामस्मरणाचा लाभ होतो आणि परमेश्वराचा नामरूपी आशीर्वाद सहजतेने प्राप्त होते.॥२॥
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
गुरूंच्या शिकवणीशिवाय कोणालाही स्वतःमध्ये परमेश्वराची उपस्थिती जाणत नाही.
ਐਸਾ ਸਤਗੁਰੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਦੂ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
हे बंधू! तुम्ही अशा खऱ्या गुरूचा शोध घेतला पाहिजे, ज्याद्वारे तुम्हाला तो शाश्वत परमेश्वर प्राप्त होऊ शकेल.
ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੈ ਸੁਖਿ ਵਸੈ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਇ ॥੩॥
ज्यांना गुरूच्या माध्यमातून परमेश्वराची जाणीव होते, तो मनातील वासनेच्या राक्षसांना मारतो, तो शांतीने जगतो आणि दृढपणे विश्वास ठेवतो की जे काही परमेश्वराला संतुष्ट करते तेच घडते. ॥३॥
ਜੇਹਾ ਸਤਗੁਰੁ ਕਰਿ ਜਾਣਿਆ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
गुरूवरील विश्वास जितका जास्त असेल तितका जास्त त्याला आंतरिक शांतता आणि प्रेम प्राप्त होईल.
ਏਹੁ ਸਹਸਾ ਮੂਲੇ ਨਾਹੀ ਭਾਉ ਲਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
वरील विधानात थोडीही शंका नाही, कोणीही गुरूवर प्रेम करण्याचा आणि शोधण्याचा प्रयत्न करू शकता.
ਨਾਨਕ ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੪॥੧੧॥੪੪॥
हे नानक! अकालपुरुष (परमेश्वर) आणि गुरू दोन रूपात दिसू शकतात,पण त्या दोघांमध्ये प्रकाश एकच आहे, अकालपुरुषाची (परमेश्वराची) भेट गुरूंच्या शिकवणीनेच शक्य आहे.॥४॥११॥४४॥