Page 1364
ਸਾਗਰ ਮੇਰ ਉਦਿਆਨ ਬਨ ਨਵ ਖੰਡ ਬਸੁਧਾ ਭਰਮ ॥
सागर पर्वत उद्यान वन नवखंड आणि पृथ्वी भेटीला महत्त्व नाही.
ਮੂਸਨ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਰੰਮ ਕੈ ਗਨਉ ਏਕ ਕਰਿ ਕਰਮ ॥੩॥
हे मुसान! प्रियकरावर प्रेम करणे हे सर्वोत्तम कर्म मानले जाते, खरा प्रियकर सर्व गोष्टींच्या पलीकडे जातो. ॥३॥
ਮੂਸਨ ਮਸਕਰ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਰਹੀ ਜੁ ਅੰਬਰੁ ਛਾਇ ॥
हे मूसन! ज्याचे हृदय प्रेमाच्या चांदण्यांनी भरलेले आहे.
ਬੀਧੇ ਬਾਂਧੇ ਕਮਲ ਮਹਿ ਭਵਰ ਰਹੇ ਲਪਟਾਇ ॥੪॥
ते प्रेमात गुंतलेले राहतात जसे मधमाशी कमळाच्या फुलाला. ॥४॥
ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਹਰਖ ਸੁਖ ਮਾਨ ਮਹਤ ਅਰੁ ਗਰਬ ॥
पूजा, पठण, संयम, आनंद, आनंद, सन्मान, प्रतिष्ठा आणि अभिमान इ.
ਮੂਸਨ ਨਿਮਖਕ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਿ ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਦੇਂਉ ਸਰਬ ॥੫॥
हे मुसान! थोड्याशा प्रेमासाठी सर्वस्वाचा त्याग कर. ॥ ५॥
ਮੂਸਨ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਨਈ ਮਰਤ ਹਿਰਤ ਸੰਸਾਰ ॥
अरे मुसान, जगातील लोकांना प्रेमाचे रहस्य माहित नाही, ते मृत्युच्या मुखात जात आहेत आणि लुटले जात आहेत
ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਰੰਮ ਨ ਬੇਧਿਓ ਉਰਝਿਓ ਮਿਥ ਬਿਉਹਾਰ ॥੬॥
ते त्यांच्या प्रियकराच्या प्रेमात बुडलेले नाहीत आणि खोट्या कामांमध्ये अडकलेले आहेत. ॥६॥
ਘਬੁ ਦਬੁ ਜਬ ਜਾਰੀਐ ਬਿਛੁਰਤ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਹਾਲ ॥
जेव्हा एखाद्याची संपत्ती संपते तेव्हा तो प्रेमापासून वेगळे झाल्यामुळे दुःखी होतो
ਮੂਸਨ ਤਬ ਹੀ ਮੂਸੀਐ ਬਿਸਰਤ ਪੁਰਖ ਦਇਆਲ ॥੭॥
हे उंदीर! ते फक्त तेव्हाच लुटले जाते जेव्हा दयाळू परमेश्वर ते विसरतो. ॥ ७॥
ਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰੇਮ ਸੁਆਉ ਹੈ ਚਰਨ ਚਿਤਵ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
जो प्रेमात असतो, त्याचे मन प्रभूच्या चरणांवर केंद्रित राहते
ਨਾਨਕ ਬਿਰਹੀ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਆਨ ਨ ਕਤਹੂ ਜਾਹਿ ॥੮॥
नानक म्हणतात की ब्रह्मावर प्रेम करणारे जिज्ञासू इतरत्र कुठेही जात नाहीत. ॥८॥
ਲਖ ਘਾਟੀਂ ਊਂਚੌ ਘਨੋ ਚੰਚਲ ਚੀਤ ਬਿਹਾਲ ॥
अस्वस्थ मन अनेक उंच दऱ्या चढण्याचा प्रयत्न करते पण त्याला दुःख मिळते
ਨੀਚ ਕੀਚ ਨਿਮ੍ਰਿਤ ਘਨੀ ਕਰਨੀ ਕਮਲ ਜਮਾਲ ॥੯॥
हे जमाल! चिखल नीच मानला जातो पण तो विनम्र असतो, त्यातून कमळाचे फूल वाढते ॥९॥
ਕਮਲ ਨੈਨ ਅੰਜਨ ਸਿਆਮ ਚੰਦ੍ਰ ਬਦਨ ਚਿਤ ਚਾਰ ॥
ज्या कमळाच्या डोळ्यांचे नेत्रस्तंभ श्याम सुंदरचे नेत्रस्तंभ आहे, ज्याचा चेहरा चंद्रासारखा आहे, तोच हृदय चोरणारा आहे.
ਮੂਸਨ ਮਗਨ ਮਰੰਮ ਸਿਉ ਖੰਡ ਖੰਡ ਕਰਿ ਹਾਰ ॥੧੦॥
हे मुसान! मी तिच्या प्रेमात मग्न आहे, मी तिच्यासाठी तुझ्या गळ्यातील हाराचे तुकडे करेन.॥१०॥
ਮਗਨੁ ਭਇਓ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੇਮ ਸਿਉ ਸੂਧ ਨ ਸਿਮਰਤ ਅੰਗ ॥
मी माझ्या प्रियकराच्या प्रेमात इतका मग्न झालो आहे की त्याच्या आठवणीत मी सर्व भान गमावले आहे
ਪ੍ਰਗਟਿ ਭਇਓ ਸਭ ਲੋਅ ਮਹਿ ਨਾਨਕ ਅਧਮ ਪਤੰਗ ॥੧੧॥
नानक म्हणतात की पतंग स्वतःला जळतो पण दिव्याच्या ज्वालेपासून वेगळा होत नाही. म्हणूनच लोकांमध्ये पतंगाची कीर्ती सर्वज्ञात आहे. ॥११॥
ਸਲੋਕ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੇ
भक्त कबीर यांच्या जीवनाचे सलोक भक्त कबीर यांच्या जीवनाचे सलोक.
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
परमेश्वर एकच आहे आणि त्याला सद्गुरूंच्या कृपेने प्राप्त केले जाऊ शकते.
ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਸਿਮਰਨੀ ਰਸਨਾ ਊਪਰਿ ਰਾਮੁ ॥
कबीरजी म्हणतात की माझ्या जिभेने राम, राम जप करणे ही माझी माळ आहे
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਸਗਲ ਭਗਤ ਤਾ ਕੋ ਸੁਖੁ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥੧॥
विश्वाच्या निर्मितीपासून, युगानुयुगे, सर्व भक्तांना यातून आनंद आणि शांती मिळत आली आहे.॥१॥
ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ਕਉ ਸਭੁ ਕੋ ਹਸਨੇਹਾਰੁ ॥
कबीरजी म्हणतात की सगळे माझ्या विणकर जातीवर हसायचे, पण.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਇਸ ਜਾਤਿ ਕਉ ਜਿਹ ਜਪਿਓ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥੨॥
मी ज्या समुदायात माझे आयुष्य घालवले आहे आणि निर्माणकर्त्या देवाची पूजा केली आहे त्या समुदायाचा मी आभारी आहे ॥ २ ॥
ਕਬੀਰ ਡਗਮਗ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਕਹਾ ਡੁਲਾਵਹਿ ਜੀਉ ॥
कबीरजी आपल्याला प्रेरणा देतात की हे माणसा, तू का डळमळत आहेस आणि का घाबरत आहेस.
ਸਰਬ ਸੂਖ ਕੋ ਨਾਇਕੋ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪੀਉ ॥੩॥
रामनाम हे सर्व सुखांचे घर आहे, त्याचे अमृत प्या. ॥३॥
ਕਬੀਰ ਕੰਚਨ ਕੇ ਕੁੰਡਲ ਬਨੇ ਊਪਰਿ ਲਾਲ ਜੜਾਉ ॥
अरे कबीर, हिरे आणि मोती जडवलेले सोन्याचे कानातले घालणारा!
ਦੀਸਹਿ ਦਾਧੇ ਕਾਨ ਜਿਉ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਮਨਿ ਨਾਹੀ ਨਾਉ ॥੪॥
ज्यांच्या मनात देवाचे नाव नाही त्यांचे कान जळल्यासारखे दिसतात. ॥४॥
ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਏਕੁ ਆਧੁ ਜੋ ਜੀਵਤ ਮਿਰਤਕੁ ਹੋਇ ॥
हे कबीर, असा एकच व्यक्ती आहे जो जिवंतपणी मुक्त होतो.
ਨਿਰਭੈ ਹੋਇ ਕੈ ਗੁਨ ਰਵੈ ਜਤ ਪੇਖਉ ਤਤ ਸੋਇ ॥੫॥
तो निर्भय असतो आणि देवाच्या स्तुतीत मग्न असतो जिथे तो पाहतो तिथे त्याला तो दिसतो.॥५॥
ਕਬੀਰ ਜਾ ਦਿਨ ਹਉ ਮੂਆ ਪਾਛੈ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥
हे कबीर! ज्या दिवशी माझा अभिमान संपला, त्या दिवशी मी आनंदाने भरून गेलो
ਮੋਹਿ ਮਿਲਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਨਾ ਸੰਗੀ ਭਜਹਿ ਗੋੁਬਿੰਦੁ ॥੬॥
मला माझा प्रभू सापडला आहे आणि आता मी माझ्या संत सहकाऱ्यांसोबत भजन गातो. ॥६॥
ਕਬੀਰ ਸਭ ਤੇ ਹਮ ਬੁਰੇ ਹਮ ਤਜਿ ਭਲੋ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
कबीर, आपण सर्वांत वाईट आहोत, आपण इतर सर्वांना सोडून चांगले बनले पाहिजे." कबीरजी त्यांना संदेश देतात ज्यांना आपण सर्वांत वाईट आहोत हे समजले आहे.
ਜਿਨਿ ਐਸਾ ਕਰਿ ਬੂਝਿਆ ਮੀਤੁ ਹਮਾਰਾ ਸੋਇ ॥੭॥
माझ्याशिवाय बाकी सर्वजण चांगले आहेत, तो माझा सर्वात चांगला मित्र आहे ॥७॥
ਕਬੀਰ ਆਈ ਮੁਝਹਿ ਪਹਿ ਅਨਿਕ ਕਰੇ ਕਰਿ ਭੇਸ ॥
अरे कबीर! माया अनेक रूपे घेऊन माझ्याकडे आली.
ਹਮ ਰਾਖੇ ਗੁਰ ਆਪਨੇ ਉਨਿ ਕੀਨੋ ਆਦੇਸੁ ॥੮॥
पण गुरु परमेश्वरांनी आमचे रक्षण केले, म्हणून ती आपले डोके टेकवून परत गेली ॥८॥
ਕਬੀਰ ਸੋਈ ਮਾਰੀਐ ਜਿਹ ਮੂਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
कबीर म्हणतात की जो अहंकार नष्ट करतो आणि परम आनंद देतो तो अहंकार मारून टाका
ਭਲੋ ਭਲੋ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਬੁਰੋ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਇ ॥੯॥
त्याला मारून सर्वजण त्याचे चांगले म्हणतात आणि कोणालाही वाईट वाटत नाही. ॥९॥
ਕਬੀਰ ਰਾਤੀ ਹੋਵਹਿ ਕਾਰੀਆ ਕਾਰੇ ਊਭੇ ਜੰਤ ॥
कबीरजी आपल्याला सांगतात की जेव्हा काळोखी रात्र असते तेव्हा चोर आणि दरोडेखोर वाईट कृत्यांसाठी उठतात.