Page 112
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਦੀ ਫਿਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
ती रात्रंदिवस तहानेच्या अग्नीत जळत राहते आणि पती-परमेश्वरा विना अत्यंत दुःखी राहते. ॥२॥
ਦੇਹੀ ਜਾਤਿ ਨ ਆਗੈ ਜਾਏ ॥
मनुष्याचा देह आणि जात परलोकात जात नाही.
ਜਿਥੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤਿਥੈ ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਏ ॥
जिथे आपल्या कर्माचा हिशेब मागितला जातो तिथे सत्याची कमाई करूनच मोक्ष प्राप्त होतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਧਨਵੰਤੇ ਐਥੈ ਓਥੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
भक्तीभावाने सद्गुरुंची सेवा करणारे धनी असतात. तो या लोकात आणि परलोकात परमेश्वराच्या नामस्मरणात विलीन राहतो. ॥३॥
ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਏ ॥
परमेश्वराच्या भयाने आणि प्रेमाने आपल्या गळ्यात हार घालणारी जीवरूपी-स्त्री
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
गुरूंच्या कृपेने तिला स्वतःच्या घरी त्यांची उपस्थिती जाणवते.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਜੀਠੈ ਰੰਗੁ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੪॥
ती रात्रंदिवस आपल्या प्रियकराचा सहवास भोगते आणि परमेश्वराच्या नामाने आपल्या शरीरावर मजीठासारखा (मजीठ-ही फुले असलेली औषधी वनस्पती) रंग लावतो. ॥४॥
ਸਭਨਾ ਪਿਰੁ ਵਸੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥
सर्व प्राणिमात्रांचा आणि स्त्रियांचा प्रिय परमेश्वर सदैव सर्वांसोबत असतो.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥
गुरूंच्या कृपेमुळे दुर्लभ व्यक्तीच त्यांना स्वतःच्या डोळ्यांनी पाहण्यास मिळते.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਤਿ ਊਚੋ ਊਚਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥
माझा प्रभू-परमेश्वर सर्वश्रेष्ठ आहे. त्याच्या कृपेने तो स्वतः जीवरूपी स्त्रीला स्वतःशी एकरूप करून घेतो. ॥५॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਇਹੁ ਜਗੁ ਸੁਤਾ ॥
हे जग भ्रमात अडकून अज्ञानाच्या निद्रेत झोपले आहे.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਅੰਤਿ ਵਿਗੁਤਾ ॥
परमेश्वराच्या नामाचा विसर पडल्याने तो आतून नष्ट होतो.
ਜਿਸ ਤੇ ਸੁਤਾ ਸੋ ਜਾਗਾਏ ਗੁਰਮਤਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
ज्याच्यामुळे हे जग निद्रावस्थेत आहे, जो ज्ञान देऊन जागृत करतो तो परमेश्वर आहे. गुरुच्या उपदेशाने त्याला बुद्धी प्राप्त होते. ॥६॥
ਅਪਿਉ ਪੀਐ ਸੋ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
नामाचे अमृत पान करणाऱ्याचा भ्रम दूर होतो.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥
गुरूंच्या कृपेने त्याला मोक्षाची स्थिती प्राप्त होते.
ਭਗਤੀ ਰਤਾ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
जो परमेश्वराच्या भक्तीत तल्लीन राहतो तो सदैव अशुद्धीमुक्त असतो. अहंकाराचा वध करून तो आपल्या प्रभू-परमेश्वराला भेटतो. ॥७॥
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥
हे परमेश्वरा! तू स्वतःच विश्व निर्माण केले आहेस आणि प्राणी निर्माण केले आहेत आणि त्यांना आपापल्या कार्यात गुंतवून ठेवले आहेस.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀ ਰਿਜਕੁ ਆਪਿ ਅਪੜਾਏ ॥
हे परमेश्वरा! तूच चौऱ्याऐंशी लाख जातींना उपजीविका करतोस.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਕਾਰ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੮॥੪॥੫॥
हे नानक! जो परमेश्वराचे नामस्मरण करत राहतो तो सत्य परमेश्वराच्या प्रेमात मग्न राहतो. ते फक्त तेच काम करतो जे परमेश्वराला संतुष्ट करते. ॥८॥४॥५॥
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महाला ३ ॥
ਅੰਦਰਿ ਹੀਰਾ ਲਾਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥
परमेश्वराने आपल्या आत्म्यात हिरा आणि लाल असे अनमोल नाव ठेवले आहे.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਖਿ ਪਰਖਾਇਆ ॥
ते गुरूंच्या शब्दांतून तपासले जाते आणि दुरुस्त केले जाते.
ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਸਚੁ ਵਖਾਣਹਿ ਸਚੁ ਕਸਵਟੀ ਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥
ज्यांच्याकडे सत्यनाम आहे, ते फक्त सत्यनामाची घोषणा करतात आणि त्याची चाचणी घेण्यासाठी सत्यनामाचा निकष लावावा लागतो.॥१॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
मी माझे संपूर्ण हृदय आणि शरीर त्यांना समर्पित करतो ज्यांनी गुरूंचे शब्द अंतर्भूत केले आहेत.
ਅੰਜਨ ਮਾਹਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मायेच्या अंधारातच ते निरंजन प्रभू शोधतात. तो आपला प्रकाश परमेश्वराच्या परम प्रकाशात विलीन करतो. ॥१॥ रहाउ ॥
ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਬਹੁਤੁ ਪਸਾਰਾ ॥
ज्याप्रमाणे परमेश्वराने आपले अस्तित्व विश्वात पसरवले आहे, त्याचप्रमाणे त्याने आपले अस्तित्व मानवी शरीरात मोठ्या प्रमाणावर पसरवले आहे.
ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅਤਿ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
परमेश्वराचे निरंजन हे नाम अत्यंत दुर्गम आणि अतुलनीय आहे.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਪਾਏ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
गुरूच्या सहवासात राहणाऱ्या व्यक्तीलाच या नामाचा लाभ मिळू शकतो.परमेश्वर गुरूंच्या अनुयायांना व्यक्तीला क्षमा करून स्वतःशी एकरूप करतात. ॥२॥
ਮੇਰਾ ਠਾਕੁਰੁ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
सर्वांचे पालन करणारा प्रिय प्रभू त्या व्यक्तीच्या हृदयात आपले शाश्वत नाम स्थापित करतो.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
आणि गुरूंच्या कृपेने तो आपले मन फक्त सत्यावर केंद्रित करतो.
ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
त्याला खात्री पटते की शाश्वत परमेश्वर सर्वत्र उपस्थित आहे, तो शाश्वत परमेश्वरामध्ये लीन राहतो. ॥३॥
ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਚੁ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ॥
माझा प्रिय प्रभू-परमेश्वर नेहमी सत्य आहे आणि त्याला कोणत्याही प्रकारची काळजी नाही.
ਕਿਲਵਿਖ ਅਵਗਣ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥
तोच प्राणिमात्रांच्या पापांचा आणि दोषांचा नाश करतो.
ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਵਣਿਆ ॥੪॥
म्हणून त्याचे नेहमी प्रेमाने स्मरण करावे. त्याचे भय धरून आपल्या हृदयात त्याची भक्ती प्रेमाने जोपासावी. ॥४॥
ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਸਚੀ ਜੇ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥
हे परमेश्वरा! तुझी भक्ती सदैव खरी आहे आणि तुझ्या इच्छेनुसारच जीवाला त्याचे दान मिळते.
ਆਪੇ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥
दान दिल्याचा परमेश्वराला पश्चातापही होत नाही. कारण तो स्वतः सर्व जीवांना दान देणारा आहे.
ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਵਣਿਆ ॥੫॥
सर्व प्राणिमात्रांचा दाता एकच परमेश्वर आहे. नामाच्या माध्यमातून जीवांचा अहंकार नष्ट करून त्यांना खरे जीवन देणारा तोच आहे. ॥५॥
ਹਰਿ ਤੁਧੁ ਬਾਝਹੁ ਮੈ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥
हे परमेश्वरा! तुझ्याशिवाय माझ्याकडे दुसरे कोणी नाही.
ਹਰਿ ਤੁਧੈ ਸੇਵੀ ਤੈ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥
मी फक्त तुझीच उपासना करतो आणि फक्त तुझ्याच महिमाची स्तुती करतो.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਤੂੰ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
हे परमेश्वरा! मला तुझ्याशी एकरूप कर. तुमच्या पूर्ण कृपेनेच ते साध्य होऊ शकते. ॥६॥
ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ਤੁਧੈ ਜੇਹਾ ॥
हे परमेश्वरा! मला तुझ्यासारखा दुसरा कोणी दिसत नाही.
ਤੇਰੀ ਨਦਰੀ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥
तुझ्या कृपेने माझे शरीर सफल होऊ शकते.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਰਿ ਸਮਾਲਿ ਹਰਿ ਰਾਖਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
परमेश्वर सजीवांची काळजी घेतो आणि दररोज त्यांचे रक्षण करतो. त्यामुळे गुरूचा अनुयायी सहज परमेश्वरात लीन होतो. ॥७॥
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
हे परमेश्वरा! मला तुझ्याइतका महान दुसरा कोणी दिसत नाही.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਸਿਰਜੀ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥
तुम्हीच विश्व निर्माण करता आणि तुम्हीच त्याचा नाश करता.