Page 277
ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
അവൻറെ ശക്തിക്ക് ഒരു അതിർത്തിയും ഇല്ല
ਹੁਕਮੇ ਧਾਰਿ ਅਧਰ ਰਹਾਵੈ ॥
അവൻറെ ആജ്ഞയാലാണ് ഈ പ്രപഞ്ചം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത് ഇതിന് എല്ലാം കാക്കുന്നതും അവൻ തന്നെയാണ്
ਹੁਕਮੇ ਉਪਜੈ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
അവൻറെ ആജ്ഞായാൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള എല്ലാം തന്നെ അവസാനം അവൻറെ ആജ്ഞയാൽ തന്നെ അവനിൽ ചെന്ന് ലയിച്ചുചേരുന്നു
ਹੁਕਮੇ ਊਚ ਨੀਚ ਬਿਉਹਾਰ ॥
നല്ലതും ചീത്തയുമായ എല്ലാ കർമ്മങ്ങളും സംഭവിക്കുന്നത് അവൻറെ ഇഷ്ടപ്രകാരമാണ്
ਹੁਕਮੇ ਅਨਿਕ ਰੰਗ ਪਰਕਾਰ ॥
അവൻറെ ആജ്ഞയാലാണ് ഈ ലോകത്തിൽ ഓരോ കളി തമാശകളും നടക്കുന്നത്
ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਅਪਨੀ ਵਡਿਆਈ ॥
ഈ സൃഷ്ടിയുടെ രചന ചെയ്തുകൊണ്ട് അവൻ തന്റെ മഹിമയെ നോക്കിക്കാണുന്നു
ਨਾਨਕ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥
അല്ലയോ നാനക്! ഈശ്വരൻ സമസ്ത ജീവജാലങ്ങളിലും ലയിച്ചിരിക്കുന്നു
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਮਾਨੁਖ ਗਤਿ ਪਾਵੈ ॥
പ്രഭുവിന് ശരി എന്ന് തോന്നുകയാണെങ്കിൽ മാത്രമേ മനുഷ്യന് മോക്ഷ പ്രാപ്തി ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਾਥਰ ਤਰਾਵੈ ॥
പ്രഭുവിനെ ശരി എന്ന് തോന്നുകയാണെങ്കിൽ ഒരു കല്ല് പോലും രത്നം ആയി തീരുന്നു
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਸ ਤੇ ਰਾਖੈ ॥
പ്രഭുവിനെ ശരിയെന്ന് തോന്നുകയാണെങ്കിൽ പ്രാണിക്ക് ശ്വാസം ഇല്ലെങ്കിൽ പോലും അവന് ജീവൻ നിലനിർത്താനാവും
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭਾਖੈ ॥
പ്രഭുവിനെ ശരിയെന്നു തോന്നുകയാണെങ്കിൽ മനുഷ്യനെ ഈശ്വരന്റെ ഗുണസ്തുതി ചെയ്യാം സാധിക്കും
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੈ ॥
പ്രഭുവിന്റെ ശരി എന്ന് തോന്നുകയാണെങ്കിൽ പാപികൾക്കും മോക്ഷം ലഭിക്കും
ਆਪਿ ਕਰੈ ਆਪਨ ਬੀਚਾਰੈ ॥
ഈശ്വരൻ സ്വയം തന്നെയാണ് എല്ലാം ചെയ്യുന്നതും പിന്നീട് അതിനെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കുന്നതു൦
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ॥
ഈ ലോക പരലോകങ്ങളുടെ എല്ലാം സ്വാമിയും ഈശ്വരൻ തന്നെയാണ്
ਖੇਲੈ ਬਿਗਸੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
എല്ലാം അറിയുന്നവനായ ദൈവം ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ച് അത് കണ്ട് സന്തോഷിക്കുന്നു
ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਾਰ ਕਰਾਵੈ ॥
ദൈവത്തിന് ശരിയെന്ന് തോന്നുന്ന കാര്യങ്ങൾ മാത്രമേ അവൻ മനുഷ്യനെ കൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നുള്ളൂ
ਨਾਨਕ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਅਵਰੁ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
അല്ലയോ നാനക്!അവന് സമാനനായി മറ്റാരും തന്നെ ഇല്ല
ਕਹੁ ਮਾਨੁਖ ਤੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ਆਵੈ ॥
പറയൂ മനുഷ്യനാൽ എന്ത് കാര്യമാണ് ചെയ്യാൻ സാധിക്കുക
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਾਵੈ ॥
ഈശ്വരന് ശരി എന്ന് തോന്നുന്ന കാര്യങ്ങൾ അവൻ മനുഷ്യനെ കൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നു
ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਹੋਇ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਲੇਇ ॥
മനുഷ്യൻറെ വശം എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ആകും എന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവൻ ചെയ്യട്ടെ
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰੇਇ ॥
ആ പരമാത്മാവിന് ശരി എന്ന് തോന്നുന്നത് മാത്രമേ അവൻ മറ്റുള്ളവരെ കൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നുള്ളൂ
ਅਨਜਾਨਤ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਚੈ ॥
എന്നാൽ മനുഷ്യൻ ജ്ഞാന ഹീനനായി വിഷയവികാരങ്ങളിൽ മുഴുകി ജീവിക്കുന്നു
ਜੇ ਜਾਨਤ ਆਪਨ ਆਪ ਬਚੈ ॥
കഴിയുമെങ്കിൽ സ്വയം അവൻ തന്നെ അവനെ രക്ഷിച്ചു കൊള്ളട്ടെ
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵੈ ॥
ദൈവത്തെ വിസ്മരിക്കുന്ന അവൻറെ മനസ്സ് 10 ദിശകളിലും അലഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
ਨਿਮਖ ਮਾਹਿ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥
നാല് ദിശകളിലും അലഞ്ഞതിനു ശേഷം ഒരേ നിമിഷം കൊണ്ട് തന്നെ അത് തിരിച്ചു വരുകയും ചെയ്യുന്നു
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸੁ ਅਪਨੀ ਭਗਤਿ ਦੇਇ ॥
ദൈവത്തിൻറെ കൃപയാൽ ഏതൊരുവനാണ് ഭക്തി ലഭിക്കുന്നത്
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਨਾਮਿ ਮਿਲੇਇ ॥੩॥
അല്ലയോ നാനക്!അങ്ങനെയുള്ള പുരുഷൻ അവന്റെ നാമജപത്തിൽ മുഴുകുന്നു
ਖਿਨ ਮਹਿ ਨੀਚ ਕੀਟ ਕਉ ਰਾਜ ॥
ക്ഷണ നേരം കൊണ്ട് തന്നെ ദൈവം ഒരുത്തനെ നീചനായും മറ്റൊരുവനെ രാജാവാക്കിയും തീർക്കുന്നു
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ॥
ദൈവം പാവങ്ങളിൽ ദയ ചൊരിയുന്നവനാണ്
ਜਾ ਕਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਛੂ ਨ ਆਵੈ ॥
ഏതൊരു പ്രാണിക്കാണോ മറ്റൊരു ഗുണങ്ങളും ഇല്ലാത്തത്
ਤਿਸੁ ਤਤਕਾਲ ਦਹ ਦਿਸ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ ॥
എന്നാൽ ക്ഷണനേരം കൊണ്ട് തന്നെ അതിനെ ഈ ലോകത്തിനെല്ലാം പ്രിയനായി തീർക്കുന്നു
ਜਾ ਕਉ ਅਪੁਨੀ ਕਰੈ ਬਖਸੀਸ ॥
ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സ്വാമിയായ ദൈവം ആരിൽ ആണ് തൻറെ കൃപ വർഷിക്കുന്നത്
ਤਾ ਕਾ ਲੇਖਾ ਨ ਗਨੈ ਜਗਦੀਸ ॥
അവൻ അങ്ങനെയുള്ളവരുടെ കർമ്മങ്ങളുടെ കണക്കെടുക്കുന്നില്ല
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭ ਤਿਸ ਕੀ ਰਾਸਿ ॥
അവൻറെ ആത്മാവും ശരീരവും എല്ലാം അവൻ അവനാൽ നൽകപ്പെട്ട സ്വത്തുക്കളാണ്
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥
ആ പൂർണ്ണ ബ്രഹ്മനായ ദൈവത്തിൻറെ പ്രകാശം എല്ലാ ജീവികളിലും ഉണ്ട്
ਅਪਨੀ ਬਣਤ ਆਪਿ ਬਨਾਈ ॥
ഈ സൃഷ്ടിയുടെ രചന സ്വയം അവൻ തന്നെയാണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്
ਨਾਨਕ ਜੀਵੈ ਦੇਖਿ ਬਡਾਈ ॥੪॥
അല്ലയോ നാനക്!ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് തന്നെ അവൻറെ മഹിമയെ കണ്ടു കൊണ്ടാണ്
ਇਸ ਕਾ ਬਲੁ ਨਾਹੀ ਇਸੁ ਹਾਥ ॥
ജീവജാലങ്ങളുടെ ബലം അവരുടെ കയ്യിൽ ഇല്ല കാരണം
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਰਬ ਕੋ ਨਾਥ ॥
എല്ലാത്തിന്റെയും യജമാനനായ ആ ദൈവം തന്നെയാണ് എല്ലാരെക്കൊണ്ടും എല്ലാം ചെയ്യുന്നതും ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നതും
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਪੁਰਾ ਜੀਉ ॥
പ്രാണികളും അവൻറെ ആജ്ഞയെ അനുസരിക്കുന്ന വരാണ്
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਥੀਉ ॥
ഈശ്വരന് ശരി എന്ന് തോന്നുന്നത് മാത്രമേ ഈ ലോകത്തിൽ സംഭവിക്കുന്നുള്ളൂ
ਕਬਹੂ ਊਚ ਨੀਚ ਮਹਿ ਬਸੈ ॥
മനുഷ്യൻ ചിലപ്പോൾ ഉച്ച ജാതികളിലോ അല്ലെങ്കിൽ നിമ്നമായ ജാതികളിലോ ജീവിക്കുന്നു
ਕਬਹੂ ਸੋਗ ਹਰਖ ਰੰਗਿ ਹਸੈ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ ദുഃഖത്തിൽ ദുഃഖിതനായി തീരുന്നു അല്ലെങ്കിൽ സുഖത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു
ਕਬਹੂ ਨਿੰਦ ਚਿੰਦ ਬਿਉਹਾਰ ॥
ചിലപ്പോൾ നിന്ദ ചെയ്യുന്നത് തന്നെയായിരിക്കും അവൻറെ മുഖ്യ കർമ്മം
ਕਬਹੂ ਊਭ ਅਕਾਸ ਪਇਆਲ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ ആകാശത്തിൽ ആയിരിക്കും ചിലപ്പോൾ പാതാളത്തിൽ
ਕਬਹੂ ਬੇਤਾ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ ബ്രഹ്മ ജ്ഞാന൦അറിഞ്ഞവൻ ആയിരിക്കും
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰ ॥੫॥
അല്ലയോ നാനക്!മനുഷ്യനെ തന്നിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നവനും ദൈവം തന്നെയാണ്
ਕਬਹੂ ਨਿਰਤਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥
ജീവികൾ ചിലപ്പോൾ പലതരത്തിലുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കും
ਕਬਹੂ ਸੋਇ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ ദിന രാത്രങ്ങൾ ഉറങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും
ਕਬਹੂ ਮਹਾ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ അവന്റെ തന്നെ ക്രോധത്താൽ ഭീതിയുള്ളവനായി തീരുന്നു
ਕਬਹੂੰ ਸਰਬ ਕੀ ਹੋਤ ਰਵਾਲ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ എല്ലാവരുടെയും വിനീതനായി മാറുന്നു
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਬਹੈ ਬਡ ਰਾਜਾ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ മഹാനായ രാജാവായി തീരുന്നു
ਕਬਹੁ ਭੇਖਾਰੀ ਨੀਚ ਕਾ ਸਾਜਾ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ നീചനായ ഒരു ഭിക്ഷക്കാരനായി തീരുന്നു
ਕਬਹੂ ਅਪਕੀਰਤਿ ਮਹਿ ਆਵੈ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ അപകീർത്തിയുള്ളവനായി തീരുന്നു
ਕਬਹੂ ਭਲਾ ਭਲਾ ਕਹਾਵੈ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ എല്ലാവരാലും നല്ലത് പറയുന്നവനായി തീരുന്നു
ਜਿਉ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖੈ ਤਿਵ ਹੀ ਰਹੈ ॥
പ്രഭു ഇങ്ങനെയാണോ ഓരോ പ്രാണികൾക്കും ജീവിതം നൽകുന്നത് അങ്ങനെ തന്നെയായിരിക്കും അവർ ജീവിക്കുന്നത്
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਕਹੈ ॥੬॥
ഗുരുവിൻറെ കൃപകൊണ്ട് നാനക് പറയുന്നതെല്ലാം സത്യമാണ്
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਪੰਡਿਤੁ ਕਰੇ ਬਖ੍ਯ੍ਯਾਨੁ ॥
ചിലപ്പോൾ മനുഷ്യൻ പണ്ഡിതനായി മറ്റുള്ളവർക്ക് എല്ലാം ഉപദേശം നൽകുന്നു
ਕਬਹੂ ਮੋਨਿਧਾਰੀ ਲਾਵੈ ਧਿਆਨੁ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ മൗനം ധരിച്ച് സാധുവായി മാറുന്നു
ਕਬਹੂ ਤਟ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨ ॥
ചിലപ്പോൾ അവൻ തീർത്ത സ്ഥലങ്ങളിൽ പോയി സ്നാനം ചെയ്യുന്നു
ਕਬਹੂ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਖਿ ਗਿਆਨ ॥
എന്നാൽ ചിലപ്പോൾ അവൻ സിദ്ധനായി മാറി ജ്ഞാനം ഉപദേശിക്കുന്നവരായി മാറുന്നു
ਕਬਹੂ ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਪਤੰਗ ਹੋਇ ਜੀਆ ॥
എന്നാൽ ചിലപ്പോൾ മനുഷ്യൻ കീടമായോ ആനയായോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ചിത്രശലഭമായോ തീരുന്നു
ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮੈ ਭਰਮੀਆ ॥
അങ്ങനെ അനേകം യോനികളിൽ അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു