Page 267
ਮੁਖਿ ਅਪਿਆਉ ਬੈਠ ਕਉ ਦੈਨ ॥
നീ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് തന്നെ നിനക്ക് ഭോജനവും നിനക്ക് വേണ്ട സുഖസൗകര്യങ്ങളും തന്നത്
ਇਹੁ ਨਿਰਗੁਨੁ ਗੁਨੁ ਕਛੂ ਨ ਬੂਝੈ ॥
എന്നാൽ ഈ ഗുണവിഹിനനായ മനുഷ്യൻ അവന് ദൈവത്താൽ നൽകപ്പെട്ട യാതൊരു സഹായങ്ങളെയും വകവെക്കുന്നില്ല
ਬਖਸਿ ਲੇਹੁ ਤਉ ਨਾਨਕ ਸੀਝੈ ॥੧॥
നാനക് പറയുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് അല്ലയോ ഈശ്വരാ !നീ അവനെ ക്ഷമിച്ചാൽ മാത്രമേ അവന് മോക്ഷം ലഭിക്കുകയുള്ളൂ
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਧਰ ਊਪਰਿ ਸੁਖਿ ਬਸਹਿ ॥
(അല്ലയോ പ്രാണി )ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ ഈ ഭൂമിയിൽ നീ സുഖസൗകര്യമായി ജീവിക്കുന്നത്
ਸੁਤ ਭ੍ਰਾਤ ਮੀਤ ਬਨਿਤਾ ਸੰਗਿ ਹਸਹਿ ॥
തൻറെ പുത്രൻ സഹോദരൻ മിത്രങ്ങൾ പിന്നെ പത്നിയുടെ കൂടെ സന്തോഷത്തോടുകൂടി ചിരിച്ചു കളിച്ചു ജീവിക്കുന്നത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪੀਵਹਿ ਸੀਤਲ ਜਲਾ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നീ ശീതളമായ ജലം കുടിക്കുന്നത്
ਸੁਖਦਾਈ ਪਵਨੁ ਪਾਵਕੁ ਅਮੁਲਾ ॥
നിനക്ക് സന്തോഷം നൽകുന്ന സുഖദായകമായ വായുവും അമൂല്യമായ അഗ്്നിയും ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭੋਗਹਿ ਸਭਿ ਰਸਾ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നീ സമസ്ത സൗകര്യങ്ങളും അനുഭവിക്കുന്നത്
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਬਸਾ ॥
പിന്നെ എല്ലാ എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളുടെയും കൂടെ നീ ജീവിക്കുന്നത്
ਦੀਨੇ ਹਸਤ ਪਾਵ ਕਰਨ ਨੇਤ੍ਰ ਰਸਨਾ ॥
ആരാണ് നിനക്ക് കൈ കാല് ചെവി കണ്ണുകൾ പിന്നെ നാക്ക് നൽകിയിരിക്കുന്നത്
ਤਿਸਹਿ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਸੰਗਿ ਰਚਨਾ ॥
അല്ലയോ പ്രാണി നീ ആ ഈശ്വരനെ മറന്ന് മറ്റുള്ളവരോട് സ്നേഹം കാണിക്കുന്നു
ਐਸੇ ਦੋਖ ਮੂੜ ਅੰਧ ਬਿਆਪੇ ॥
ദുഷിതരായ ജ്ഞാനഹീനരായ മൂഢന്മാമാരായ ജനങ്ങളുടെ കൂടെ വസിക്കുന്നു
ਨਾਨਕ ਕਾਢਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਆਪੇ ॥੨॥
നാനക്പറയുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് അല്ലയോ പ്രഭു! ഇവരെ നീ തന്നെ രക്ഷിക്കണം
ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਜੋ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ॥
ആദ്യം മുതൽ അന്തം (ജന്മം മുതൽ മൃത്യു വരെ )വരെ എല്ലാവരെയും രക്ഷിക്കുന്നവനായ പരമാത്മാവ്
ਤਿਸ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਕਰੈ ਗਵਾਰੁ ॥
മൂഢരായ മനുഷ്യർ അദ്ദേഹത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല
ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਵੈ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ അവന് ഒൻപത് നിധികളും ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਤਾ ਸਿਉ ਮੂੜਾ ਮਨੁ ਨਹੀ ਲਾਵੈ ॥
അദ്ദേഹത്തെ മൂഢനായ മനുഷ്യൻ തൻറെ ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നില്ല
ਜੋ ਠਾਕੁਰੁ ਸਦ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥
എപ്പോഴും പ്രത്യക്ഷനായ ആ ദൈവം
ਤਾ ਕਉ ਅੰਧਾ ਜਾਨਤ ਦੂਰੇ ॥
ജ്ഞാന ഹീനരായ ജീവാത്മാക്കൾ അദ്ദേഹത്തെ ഒരുപാട് ദൂരെയായി കണക്കാക്കുന്നു
ਜਾ ਕੀ ਟਹਲ ਪਾਵੈ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥
അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഭക്തികൊണ്ട് മാത്രമാണ് അവന് പ്രഭുവിന്റെ സദസ്സിൽ അംഗീകാരം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਤਿਸਹਿ ਬਿਸਾਰੈ ਮੁਗਧੁ ਅਜਾਨੁ ॥
മൂഢനായ അജ്ഞാനിയായ മനുഷ്യൻ ആ ഈശ്വരനെ മറന്നുപോകുന്നു
ਸਦਾ ਸਦਾ ਇਹੁ ਭੂਲਨਹਾਰੁ ॥
നശ്വരനായ മനുഷ്യൻ എപ്പോഴും തെറ്റുകൾ ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
ਨਾਨਕ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ਅਪਾਰੁ ॥੩॥
ഹേ നാനക്!അനന്തനായ ഈശ്വരൻ മാത്രമാണ് നിനക്ക് രക്ഷയായിട്ടുള്ളത്
ਰਤਨੁ ਤਿਆਗਿ ਕਉਡੀ ਸੰਗਿ ਰਚੈ ॥
നാമമാകുന്ന രത്നത്തെ ത്യജിച്ചു മനുഷ്യൻ മായയാകുന്ന ചിപ്പിയുടെ കൂടെ സന്തോഷവാനായിരിക്കുന്നു
ਸਾਚੁ ਛੋਡਿ ਝੂਠ ਸੰਗਿ ਮਚੈ ॥
അവൻ സത്യത്തെ ത്യജിച്ച് മിഥ്യയുടെ കൂടെ സന്തോഷവാനായിരിക്കുന്നു
ਜੋ ਛਡਨਾ ਸੁ ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥
ഈ ലോകത്തിലെ എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളെയും അവന് ഒരിക്കൽ ത്യജിക്കേണ്ടിവരും എന്നാൽ അവൻ അതെല്ലാം സ്ഥിരം ആണെന്ന് വിചാരിക്കുന്നു
ਜੋ ਹੋਵਨੁ ਸੋ ਦੂਰਿ ਪਰਾਨੈ ॥
എന്തൊക്കെയാണോ സംഭവിക്കേണ്ടത് അവൻ അതിനെയെല്ലാം ഒരുപാട് ദൂരെയാണ് എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു
ਛੋਡਿ ਜਾਇ ਤਿਸ ਕਾ ਸ੍ਰਮੁ ਕਰੈ ॥
അവൻ ഈ ലോകത്തിൽ നിന്നും വിട്ടു പോകേണ്ട കാര്യങ്ങൾക്കെല്ലാം വേണ്ടി ഒരുപാട് കഷ്ടം അനുഭവിക്കുന്നു
ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ਤਿਸੁ ਪਰਹਰੈ ॥
മനുഷ്യൻ അവന് എല്ലാത്തിനും സഹായകനായി കൂടെ നിൽക്കുന്ന ദൈവത്തെ മറന്നു പോകുന്നു
ਚੰਦਨ ਲੇਪੁ ਉਤਾਰੈ ਧੋਇ ॥ ਗਰਧਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਸਮ ਸੰਗਿ ਹੋਇ ॥
അവൻ ആ ചന്ദനലേപത്തെ കഴുകി കളയുന്നു .കഴുതയുടെ കേവലം ഭസ്മത്തെ(ചാരം ) സ്നേഹിക്കുന്നു
ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਿ ਪਤਿਤ ਬਿਕਰਾਲ ॥
മനുഷ്യൻ ഭയങ്കരമായ കിണറ്റിൽ വീണു കിടക്കുകയാണ്
ਨਾਨਕ ਕਾਢਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਦਇਆਲ ॥੪॥
പ്രാർത്ഥന ചെയ്യുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് അല്ലയോ ദയാലുവായ ഈശ്വരാ !ഇവരെ നീ ആ അന്ധകാരമയമായ കിണറ്റിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കുക
ਕਰਤੂਤਿ ਪਸੂ ਕੀ ਮਾਨਸ ਜਾਤਿ ॥
മനുഷ്യജാതിയിൽ പിറന്നാലും ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ മൃഗങ്ങളുടേതാണ്
ਲੋਕ ਪਚਾਰਾ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
മനുഷ്യൻ മറ്റുള്ളവർക്ക് വേണ്ടി ദിനരാത്രം ആഡംബരം കാണിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
ਬਾਹਰਿ ਭੇਖ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਮਾਇਆ ॥
പുറത്ത് അതായത് ശരീരത്തിൽ അവന് ധാർമിക വേഷങ്ങൾ ധരിച്ചാലും അവൻറെ ഉള്ളിൽ മായയാകുന്ന കൽമഷമുണ്ട്
ਛਪਸਿ ਨਾਹਿ ਕਛੁ ਕਰੈ ਛਪਾਇਆ ॥
അവൻ എത്രതന്നെ മനസ്സിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചാലും അവൻറെ സത്യത്തെ ഒളിപ്പിച്ചു വയ്ക്കാൻ സാധിക്കുകയില്ല
ਬਾਹਰਿ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਇਸਨਾਨ ॥
അവൻ ജ്ഞാനം ധ്യാനം പിന്നെ സ്നാനം എന്നിവ ചെയ്യുന്നതായി പ്രഹസനം ചെയ്യുന്നു
ਅੰਤਰਿ ਬਿਆਪੈ ਲੋਭੁ ਸੁਆਨੁ ॥
എന്നാൽ അവൻറെ മനസ്സിലും അത്യാഗ്രഹം ആകുന്ന നായ അവനെ ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਬਾਹਰਿ ਤਨੁ ਸੁਆਹ ॥
അവൻറെ ശരീരത്തിൽ തൃഷ്ണയാകുന്ന അഗ്നി ഉണ്ട് എന്നാൽ ശരീരത്തിൻറെ പുറത്തു വൈരാഗ്യമാകുന്ന ഭസ്മം പൂശിയിരിക്കുന്നു
ਗਲਿ ਪਾਥਰ ਕੈਸੇ ਤਰੈ ਅਥਾਹ ॥
തൻറെ കഴുത്തിൽ മായയാകുന്ന കല്ല് കെട്ടിവെച്ചുകൊണ്ട് അവൻ എങ്ങനെയാണ് ആഴമുള്ള കടലിനെ മറികടക്കുക
ਜਾ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਬਸੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ॥
അല്ലയോ നാനക്!ആരുടെ ഹൃദയത്തിലാണോ ദൈവം സ്വയം വസിക്കുന്നത്
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸਹਜਿ ਸਮਾਤਿ ॥੫॥
അങ്ങനെയുള്ള വ്യക്തി സരളമായി തന്നെ പ്രഭുവിൽ ലയിക്കുന്നു
ਸੁਨਿ ਅੰਧਾ ਕੈਸੇ ਮਾਰਗੁ ਪਾਵੈ ॥
വെറുതെ കേൾക്കുന്നതുകൊണ്ട് മാത്രം എങ്ങനെയാണ് ഒരു അന്ധൻ വഴി മനസ്സിലാക്കുന്നത്
ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੇਹੁ ਓੜਿ ਨਿਬਹਾਵੈ ॥
അവൻറെ കൈ പിടിക്കുക അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് അവസാനം വരെ സ്നേഹം കൈക്കൊള്ളാൻ സാധിക്കും
ਕਹਾ ਬੁਝਾਰਤਿ ਬੂਝੈ ਡੋਰਾ ॥
ചെവി കേൾക്കാത്തവൻ എങ്ങനെയാണ് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുന്നത്
ਨਿਸਿ ਕਹੀਐ ਤਉ ਸਮਝੈ ਭੋਰਾ ॥
നമ്മൾ രാത്രി എന്നു പറയുമ്പോൾ അവൻ പകൽ എന്ന് മനസ്സിലാക്കും
ਕਹਾ ਬਿਸਨਪਦ ਗਾਵੈ ਗੁੰਗ ॥
ഊമയായിട്ടുള്ളവൻ എങ്ങനെയാണ് ഭക്തി ഗീതം പാടുന്നത്
ਜਤਨ ਕਰੈ ਤਉ ਭੀ ਸੁਰ ਭੰਗ ॥
അവൻ പ്രയത്നിക്കുന്നു എങ്കിൽ പോലും അവൻറെ ശബ്ദം നിലച്ചു പോകും
ਕਹ ਪਿੰਗੁਲ ਪਰਬਤ ਪਰ ਭਵਨ ॥
മുടന്തൻ ആയിട്ടുള്ളവൻ എങ്ങനെയാണ് പർവ്വതത്തെ വലം വരിക
ਨਹੀ ਹੋਤ ਊਹਾ ਉਸੁ ਗਵਨ ॥
അവിടെ പോകുക എന്നത് തന്നെ സാധ്യമല്ല
ਕਰਤਾਰ ਕਰੁਣਾ ਮੈ ਦੀਨੁ ਬੇਨਤੀ ਕਰੈ ॥
അല്ലയോ നാനക് !അല്ലയോ കരുണാമയനായ ദൈവമേ !അല്ലയോ സ്രഷ്ടാവേ !ഈയുള്ളവൻ നിന്നോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് ഇതാണ്
ਨਾਨਕ ਤੁਮਰੀ ਕਿਰਪਾ ਤਰੈ ॥੬॥
നിൻറെ കൃപ കൊണ്ട് മാത്രമേ ഈ ലൗകിക ജീവിതമാകുന്ന സാഗരത്തെ മറികടക്കുവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ
ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ਸੁ ਆਵੈ ਨ ਚੀਤਿ ॥
ഏതൊരു പരമാത്മാവാണോ സഹായിയും മിത്രവും ആയിട്ടുള്ളത് മനുഷ്യൻ അദ്ദേഹത്തെ ഒരിക്കലും ഓർമിക്കുന്നില്ല
ਜੋ ਬੈਰਾਈ ਤਾ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
എന്നാൽ അവൻ അവൻറെ ശത്രുക്കളെ സ്നേഹിക്കുന്നു
ਬਲੂਆ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਭੀਤਰਿ ਬਸੈ ॥
അവൻ മണൽ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഭവനത്തിലാണ് വസിക്കുന്നത്
ਅਨਦ ਕੇਲ ਮਾਇਆ ਰੰਗਿ ਰਸੈ ॥
അവൻ ആനന്ദമാകുന്ന കളികളെയും ധനം ആകുന്ന സന്തോഷത്തെയും അനുഭവിക്കുന്നു
ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਮਨਹਿ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ॥
അവൻ ഈ മായ ഭോഗങ്ങളെ എല്ലാം സ്ഥിരം ആണെന്ന് വിചാരിക്കുന്നു
ਕਾਲੁ ਨ ਆਵੈ ਮੂੜੇ ਚੀਤਿ ॥
എന്നാൽ മൂഢനായ ജീവാത്മാവ് തൻറെ മനസ്സിൽ ഒരിക്കൽപോലും മൃത്യുവിനെപ്പറ്റി സ്മരിക്കുന്നില്ല
ਬੈਰ ਬਿਰੋਧ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮੋਹ ॥
വൈരാഗ്യം, വിരോധം, കാമവാസന, ക്രോധം ,മോഹം
ਝੂਠ ਬਿਕਾਰ ਮਹਾ ਲੋਭ ਧ੍ਰੋਹ ॥
കള്ളം, പാപം ,ലോഭ൦ പിന്നെ ചതിയും വഞ്ചനയും