Page 767
ਆਪਿ ਸਾਜੇ ਥਾਪਿ ਵੇਖੈ ਤਿਸੈ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥
પરમાત્મા પોતે જ જગતને ઉત્પન્ન કરે છે અને ઉત્પન્ન કરીને આની સંભાળ કરે છે અને તેની ઇચ્છા સંતોને સારી લાગે છે.
ਸਾਜਨ ਰਾਂਗਿ ਰੰਗੀਲੜੇ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥੫॥
સંતજન પરમાત્માના રંગમાં મગ્ન રહે છે અને તેને પ્રેમરૂપી ગાઢ લાલ રંગ બનાવી લીધો છે ॥૫॥
ਅੰਧਾ ਆਗੂ ਜੇ ਥੀਐ ਕਿਉ ਪਾਧਰੁ ਜਾਣੈ ॥
હે ભાઈ! જો અંધ અર્થાત જ્ઞાનહીન મનુષ્ય પથ પ્રદર્શક બની જાય તો તે સન્માર્ગને કેવી રીતે સમજશે.
ਆਪਿ ਮੁਸੈ ਮਤਿ ਹੋਛੀਐ ਕਿਉ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣੈ ॥
તે પોતાની ઓછી બુદ્ધિને કારણે ઠગાઈ રહ્યો છે, તે સન્માર્ગ કેવી રીતે ઓળખી શકે છે?
ਕਿਉ ਰਾਹਿ ਜਾਵੈ ਮਹਲੁ ਪਾਵੈ ਅੰਧ ਕੀ ਮਤਿ ਅੰਧਲੀ ॥
તે સન્માર્ગ પર કેવી રીતે જાય કેમ કે તે પ્રભુનો મહેલ મેળવી લે. તે અંધ મનુષ્યની બુદ્ધિ અંધ જ હોય છે.
ਵਿਣੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਕਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁ ਬੂਡੌ ਧੰਧਲੀ ॥
હરિના નામ વગર તેને કાંઈ પણ સમજાતું નથી અને તે જગતના ધંધામાં જ ડૂબતો રહે છે.
ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਚਾਨਣੁ ਚਾਉ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥
જો તેના મનમાં ગુરુના શબ્દ વસી જાય છે, તેના મનમાં ઉત્સાહ ઉત્પન્ન થઈ જાય છે અને મનમાં દિવસ-રાત જ્ઞાનનો પ્રકાશ બની રહે છે.
ਕਰ ਜੋੜਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਕਰਿ ਬਿਨੰਤੀ ਰਾਹੁ ਪਾਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦਸੈ ॥੬॥
તે પોતાના બંને હાથ જોડીને ગુરુથી વિનંતી કરે છે અને ગુરુ તેને સન્માર્ગ બતાવી દે છે ॥૬॥
ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥
જો મનુષ્યનું મન પરદેશી થઈ જાય અર્થાત આત્મસ્વરૂપથી અલગ રહે તો તેને આખું જગત જ પારકુ લાગે છે.
ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਖੋਲ੍ਹ੍ਹਉ ਗੰਠੜੀ ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ॥
હું કોની સમક્ષ પોતાના દુઃખોની ગાંસડી ખોલું? કારણ કે આખું જગત જ દુઃખોથી ભરેલું છે
ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਬਿਧਿ ਮੇਰੀਆ ॥
આખું જગત દુઃખોથી ભરેલું ઘર છે, પછી મારી દુર્દશા કોણ જાણી શકે છે?
ਆਵਣੇ ਜਾਵਣੇ ਖਰੇ ਡਰਾਵਣੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਫੇਰੀਆ ॥
જીવન જન્મ-મરણના ચક્ર ખુબ જ ભયાનક છે અને આ ચક્ર ક્યારેય સમાપ્ત થતો નથી.
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਊਣੇ ਝੂਣੇ ਨਾ ਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
જેને ગુરુએ શબ્દ પરમાત્માનું નામ સંભળાવ્યું નથી, તે નામહીન મનુષ્ય ઉદાસ રહે છે.
ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥੭॥
જો મનુષ્યનું મન પરદેશી થઈ જાય તો તેને આખું સંસાર જ પારકુ લાગે છે ॥૭॥
ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥
જે મનુષ્યના હૃદય-ઘરમાં મહેલનો સ્વામી પ્રભુ આવી વસે છે, ત્યારે તે સર્વવ્યાપક પ્રભુમાં લીન થઈ જાય છે.
ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਤਾਂ ਕਰੇ ਸਚ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣਾ ॥
સેવક તો જ સેવા કરે છે, જયારે તેનું મન સાચા શબ્દમાં મગ્ન થઈ જાય છે.
ਸਬਦੇ ਪਤੀਜੈ ਅੰਕੁ ਭੀਜੈ ਸੁ ਮਹਲੁ ਮਹਲਾ ਅੰਤਰੇ ॥
જ્યારે તેનું મન શબ્દમાં મગ્ન થઈ જાય છે અને હૃદય નામ-રસમાં પલળી જાય છે તો તેને પ્રભુનો મહેલ હૃદય-ઘરમાં જ મળી જાય છે.
ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰੇ ॥
જે કર્તાર પોતે આ જગતને ઉત્પન્ન કરે છે, અંતમાં તે જ તેને પોતાના આત્મસ્વરૂપમાં લીન કરી લે છે.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮੇਲਾ ਤਾਂ ਸੁਹੇਲਾ ਬਾਜੰਤ ਅਨਹਦ ਬੀਣਾ ॥
ગુરુના શબ્દ દ્વારા જીવનો પરમાત્માથી મેળાપ થઈ જાય છે તો તે સુખી થઈ જાય છે અને મનમાં અનહદ શબ્દની વીણા વાગતી રહે છે.
ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥੮॥
જેના અંતરમનમાં પરમાત્મા આવી વસે છે, તો તે પ્રભુમાં જ સમાઈ જાય છે ॥૮॥
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸੋਈ ॥
તે સંસારના વખાણ શું કરે છે, જેને પરમાત્માએ ઉત્પન્ન કર્યું છે.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥
સ્તુતિગાન તો તે પરમાત્માનું કર, જેને આખા વિશ્વને ઉત્પન્ન કર્યું છે અને બધાની સંભાળ કરતો રહે છે.
ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਏ ॥
જો કોઈ તેનું મૂલ્યાંકન કરવાનો પ્રયત્ન કરે તો તે મૂલ્યાંકન કરી શકતો નથી. તેની મહિમાનું મૂલ્યાંકન તે જ કરી શકે છે, જેને તે પોતે જ્ઞાન આપે છે.
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਮੁਲਏ ॥
હે પ્રભુ! પરમાત્મા ક્યારેય ભૂલ કરતો નથી, તે તો અવિસ્મરણીય છે. ગુરુના કિંમતી શબ્દ દ્વારા જે તારી જય-જયકાર કરતો રહે છે, તે જ તને સારો લાગે છે.
ਹੀਣਉ ਨੀਚੁ ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਸਾਚੁ ਨ ਛੋਡਉ ਭਾਈ ॥
હે ભાઈ! હું હીન તેમજ નીચ છું અને આ જ પ્રાર્થના કરું છું કે હું ક્યારેય પણ સત્ય નામને છોડી ના શકું.
ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਦੇਖਿਆ ਦੇਵੈ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੯॥੨॥੫॥
હે નાનક! જે પરમાત્મા જીવોને ઉત્પન્ન કરીને તેની સંભાળ કરી રહ્યો છે, તે જ તેને સારો સ્વભાવ આપે છે ॥૯॥૨॥૫॥
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨
રાગ સુહી છંદ મહેલ ૩ ઘર ૨
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥
સુખ જેવા ગૌરવગાન હરિનું ધ્યાન કર અને
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ॥
ગુરુમુખ બની ફળ મેળવી લે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
હરિ નામનું ધ્યાન કર, ફળ મેળવી લે કારણ કે આ જન્મ-જન્માંતરનું દુઃખ દૂર કરી દે છે.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥
હું પોતાના ગુરુ પર કોટિ-કોટિ બલિહાર જાવ છું, જેને મારા બધા કાર્ય સંભાળી દીધા છે.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਜਾਪਹੁ ਸੁਖ ਫਲ ਹਰਿ ਜਨ ਪਾਵਹੁ ॥
હે હરિજનો! પ્રભુ કૃપા કરે, તો તેનું નામ જપ અને સુખરૂપી ફળ મેળવી લે.
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥੧॥
હે હરિજન ભાઈઓ! નાનક કહે છે કે સુખ જેવા ગૌરવગાન હરિનું ધ્યાન કર ॥૧॥
ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
જે મનુષ્ય ગુરુ ઉપદેશ અનુસાર સરળ જ નામનું ધ્યાન કરે છે,
ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
હરિનું ગુણગાન સાંભળવાથી તેનું મન સરળ-સ્વભાવ જ તેના મનમાં પલળી જાય છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
આરંભથી જ જેના ભાગ્યમાં લખેલું હોય છે, તેને જ ગુરુ મળ્યો છે અને તેનો જન્મ-મરણનો ભય દૂર થઈ ગયો છે.