Page 664
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੧॥
naanak naam milai man maani-aa. ||4||1||
Gewinnt den Namen und sein Geist wohnt in Ruhe. [4-1 ]
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
Dhanaasree mehlaa 3.
Dhanasari M. 3
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
har naam Dhan nirmal at apaaraa.
Unendlich, rein, tadellos ist der Reichtum Naam.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
gur kai sabad bharay bhandaaraa.
Randvoll ist dieser Reichtum, man gewinnt diesen Schatz, durch das Wort des Gurus.
ਨਾਮ ਧਨ ਬਿਨੁ ਹੋਰ ਸਭ ਬਿਖੁ ਜਾਣੁ ॥
naam Dhan bin hor sabh bikh jaan.
Außer Naam ist alles andere von Besitz wie Gift.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਲੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥
maa-i-aa mohi jalai abhimaan. ||1||
Der Egoist brennt im Feuer von Maya. (1)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਕੋਇ ॥
gurmukh har ras chaakhai ko-ay.
Selten ist der Gurmukh, der die Essenz von Naam durch die Gnade des Gurus kostet.
ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
tis sadaa anand hovai din raatee poorai bhaag paraapat ho-ay. rahaa-o.
Tag und Nacht befindet er sich in Glückseligkeit. Aber man erhält Naam nur, durch perfektes Schicksal. (Pause)
ਸਬਦੁ ਦੀਪਕੁ ਵਰਤੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
sabad deepak vartai tihu lo-ay.
Die Lampe von dem Wort erleuchtet die drei Welten.
ਜੋ ਚਾਖੈ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
jo chaakhai so nirmal ho-ay.
Man wird rein, wenn man die Essenz von Naam kostet.
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਧੋਇ ॥
nirmal naam ha-umai mal Dho-ay.
Rein ist Naam, er wäscht den Schmutz von ‘Ich‘ ab.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
saachee bhagat sadaa sukh ho-ay. ||2||
Durch die wahre Andacht gewinnt man den Frieden. (2)
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਲੋਗੁ ॥
jin har ras chaakhi-aa so har jan log.
Man wird zum Diener des Herrn, wenn man die Essenz von Naam kostet.
ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਹਰਖੁ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਸੋਗੁ ॥
tis sadaa harakh naahee kaday sog.
Dann bleibt man immerzu in Glückseligkeit und man erleidet nicht mehr die Angst.
ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਅਵਰਾ ਮੁਕਤੁ ਕਰਾਵੈ ॥
aap mukat avraa mukat karaavai.
Und man gewinnt das Heil und man rettet andere auch
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਹਰਿ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
har naam japai har tay sukh paavai. ||3||
Man meditiert über Naam und man wohnt in Ruhe. (3)
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭ ਮੁਈ ਬਿਲਲਾਇ ॥
bin satgur sabh mu-ee billaa-ay.
Ohne Satguru fühlt man den Tod und man bereut.
ਅਨਦਿਨੁ ਦਾਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਪਾਇ ॥
an-din daajheh saat na paa-ay.
Tag und Nacht erleidet man den Kummer, man gewinnt nicht die Ruhe.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸਭੁ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝਾਏ ॥
satgur milai sabh tarisan bujhaa-ay.
Aller Durst kommt zu Schluss, wenn man den Guru trifft.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥
naanak naam saaNt sukh paa-ay. ||4||2||
O Nanak, durch Naam gewinnt man den Komfort, den Frieden. [4-2]
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
Dhanaasree mehlaa 3.
Dhanasari M. 3
ਸਦਾ ਧਨੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥
sadaa Dhan antar naam samaalay.
In deinem Herzen sammle immer den Namen des Herrn.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਜਿਨਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ॥
jee-a jant jineh partipaalay.
Der Herr nährt die ganze Welt, die Geschöpfe.
ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਏ ॥
mukat padaarath tin ka-o paa-ay.
Nur diejenigen, die erfüllt von Naam sind, setzen sich in Einverständnis mit dem Herrn,
ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੧॥
har kai naam ratay liv laa-ay. ||1||
Erhalten das Geschenk der Emanzipation. (1)
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਾਵੈ ॥
gur sayvaa tay har naam Dhan paavai.
Man gewinnt den Reichtum Naam durch die Gnade des Gurus.
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar pargaas har naam Dhi-aavai. rahaa-o.
Dann wird der Geist erleuchtet und man meditiert aber den Herrn. (1-Pause)
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੂੜਾ ਧਨ ਪਿਰ ਹੋਇ ॥
ih har rang goorhaa Dhan pir ho-ay.
Die Liebe für Herrn ist ähnlich der Liebe der Braut für ihren Gatten.
ਸਾਂਤਿ ਸੀਗਾਰੁ ਰਾਵੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
saaNt seegaar raavay parabh so-ay.
Die Seele, die sich in Sahaj (Gleichgewicht) verziert, genießt die Liebe des Herrn.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥
ha-umai vich parabh ko-ay na paa-ay.
In ‘Ich‘ kann man niemals den Herrn erreichen.
ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੨॥
moolhu bhulaa janam gavaa-ay. ||2||
Fern von dem wahren Weg, verschwendet man vergeblich sein Leben. (2)
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਬਾਣੀ ॥
gur tay saat sahj sukh banee.
Frieden. Sahaj. Zufriedenheit: man bekommt alles von dem Guru.
ਸੇਵਾ ਸਾਚੀ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥
sayvaa saachee naam samaanee.
Gesegnet mit Naam,
ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਏ ॥
sabad milai pareetam sadaa Dhi-aa-ay.
meditiert man über den Herrn, die wahre Liebe.
ਸਾਚ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥੩॥
saach naam vadi-aa-ee paa-ay. ||3||
Durch Naam gewinnt man das Renommee. (3)
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਇ ॥
aapay kartaa jug jug so-ay.
Der einzige Herr existiert durch die Zeitalter.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
nadar karay maylaavaa ho-ay.
Man begegnet dem Herrn, wenn man von seinem barmherzigen Blick gesegnet ist.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
gurbaanee tay har man vasaa-ay.
Durch das Wort des Gurus kann man den Herrn in sein Herz einschließen
ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥੪॥੩॥
naanak saach ratay parabh aap milaa-ay. ||4||3||
O Nanak, wenn man von der Liebe des Herrn erfüllt wird, vereinigt der Herr sich mit uns. (4-3)
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਤੀਜਾ ॥
Dhanaasree mehlaa 3 teejaa.
Dhanasari M. 3
ਜਗੁ ਮੈਲਾ ਮੈਲੋ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥ ਆਵੈ ਜਾਇ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
jag mailaa mailo ho-ay jaa-ay. aavai jaa-ay doojai lobhaa-ay.
Beschmutzt ist die Welt; man wird schmutzig, wenn man sich mit der Welt verbindet.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਭ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
doojai bhaa-ay sabh paraj vigo-ee.
Verlockt von der Liebe des Anderen, kommt man auf die Welt und reist ab.
ਮਨਮੁਖਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ਅਪੁਨੀ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥
manmukh chotaa khaa-ay apunee pat kho-ee. ||1||
Verführt von der Zweiheit befinden sich die Leute in Verwirrung. Der Egoist verliert seine Ehre und wird bestraft. (1)
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
gur sayvaa tay jan nirmal ho-ay.
Man wird rein, durch den Dienst des Gurus.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਪਤਿ ਊਤਮ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar naam vasai pat ootam ho-ay. rahaa-o.
Damit bewohnt Naam den Geist, und man gewinnt viel Ruhm. (1-Pause)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥
gurmukh ubray har sarnaa-ee.
Man wird gerettet, wenn man dem Weg des Gurus folgt
ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਰਾਤੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ॥
raam naam raatay bhagat darirhaa-ee.
und man die Zuflucht des Herrn sucht.
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਜਨੁ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥
bhagat karay jan vadi-aa-ee paa-ay.
Erfüllt von Naam, gibt man sich der Andacht des Herrn hin.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥
saach ratay sukh sahj samaa-ay. ||2||
Wenn man das Heim verehrt und über ihn nachdenkt, gewinnt man den Ruhm. (2)
ਸਾਚੇ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਜਾਣੁ ॥
saachay kaa gaahak virlaa ko jaan.
Selten ist der Mensch, der die Wahrheit sucht.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੁ ॥
gur kai sabad aap pachhaan.
Man erkennt sich, durch das Wort des Gurus.
ਸਾਚੀ ਰਾਸਿ ਸਾਚਾ ਵਾਪਾਰੁ ॥
saachee raas saachaa vaapaar.
Der wahre Herr ist seine Ware, sein Kapital.
ਸੋ ਧੰਨੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿਸੁ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
so Dhan purakh jis naam pi-aar. ||3||
Gesegnet ist der Mensch, der Naam liebt. (3)
ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕਿ ਸਚਿ ਲਾਏ ॥
tin parabh saachai ik sach laa-ay.
Einigen stellt der Herr am Dienst der Wahrheit,{GG-665}
ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
ootam banee sabad sunaa-ay.
So ist die Natur des wahren Herrn.