Page 570
ਗੁਣ ਮਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਏ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਲਾਹਾ ਭਗਤਿ ਸੈਸਾਰੇ ॥
gun meh gunee samaa-ay jis aap bujhaa-ay laahaa bhagat saisaaray.
Wem der Herr selbst die Erkenntnis gewährt, der lässt sich von den Werten des Herrn erfüllen. Er gewinnt den Nutzen der Andacht in der Welt.Ohne Andacht kommt man nicht zur Ruhe.
ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥
bin bhagtee sukh na ho-ee doojai pat kho-ee gurmat naam aDhaaray.
Sondern, verbunden mit der Zweiheit, verliert man die Ehre.Belehrt von dem Guru, nimmt man den Namen als seinen Beistand.
ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਲਾਭੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਏਤੁ ਵਾਪਾਰਿ ਲਾਏ ॥
vakhar naam sadaa laabh hai jis no ayt vaapaar laa-ay.
Die Waren von Naam bringen immer den Nutzen.Aber nur der beschäftigt sich mit diesem Handel, der die Gnade des Herrn erhält.
ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜੀਅਹਿ ਜਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਇ ਬੁਝਾਏ ॥੧॥
ratan padaarath vanjee-ah jaaN satgur day-ay bujhaa-ay. ||1||
Man treibt den Juwelenhandel (von Namen), wenn der Guru davon die Erkenntnis schenkt. (1)
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਖੋਟਾ ਇਹੁ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥
maa-i-aa moh sabh dukh hai khotaa ih vaapaaraa raam.
Alle Bedrängnis kommt von Zuneigung lur die Maya (den Reichtum), falsch ist dieser Handel.
ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਵਣੀ ਬਹੁ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥
koorh bol bikh khaavnee baho vaDheh vikaaraa raam.
Man sagt die Unwahrheit, man benutzt das Gift, innen erwacht das Übel.
ਬਹੁ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ਸਹਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥
baho vaDheh vikaaraa sahsaa ih sansaaraa bin naavai pat kho-ee.
Das Übel erwächst, die Welt ist vom Zweifel bedrängt Ohne Naam verliert man die Ehre.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥
parh parh pandit vaad vakaaneh bin boojhay sukh na ho-ee.
Die Gelehrten lesen so viele Bücher, und sie lassen sich bestreiten.Aber ohne Verständnis von sich gewinnt man nie die Ruhe.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰਾ ॥
aavan jaanaa kaday na chookai maa-i-aa moh pi-aaraa.
Für sie, die Pundits, ist die Liebe der Maya süß.Und ihr Kommen-und-Gehen hat keinen Schluß.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਖੋਟਾ ਇਹੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥੨॥
maa-i-aa moh sabh dukh hai khotaa ih vaapaaraa. ||2||
Alle Bedrängnis entsteht durch die Zuneigung für die Maya (den Reichtum),falsch ist dieser Handel. (2)
ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਸਭਿ ਪਰਖੀਅਨਿ ਤਿਤੁ ਸਚੇ ਕੈ ਦਰਬਾਰਾ ਰਾਮ ॥
khotay kharay sabh parkhee-an tit sachay kai darbaaraa raam.
Die Falschen und Wahren werden unterschieden am Hofe des Wahren.
ਖੋਟੇ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਨਿ ਊਭੇ ਕਰਨਿ ਪੁਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥
khotay dargeh sutee-an oobhay karan pukaaraa raam.
Die Falschen werden von dem Herrensitz ausgestoßen und sie klagen an dauernd.
ਊਭੇ ਕਰਨਿ ਪੁਕਾਰਾ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰਾ ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
oobhay karan pukaaraa mugaDh gavaaraa manmukh janam gavaa-i-aa.
Die Egoisten, die Unwissenden verschwenden ihr Leben, sie beklagen sich ständig.
ਬਿਖਿਆ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
bikhi-aa maa-i-aa jin jagat bhulaa-i-aa saachaa naam na bhaa-i-aa.
Das Gift von Maya hat die Welt getäuscht, man liebt nicht den Namen.Die Egoisten sind feindlich gegenüber den Weisen.
ਮਨਮੁਖ ਸੰਤਾ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਕਰਿ ਦੁਖੁ ਖਟੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥
manmukh santaa naal vair kar dukh khatay sansaaraa.
Folglich erleiden sie Pein in der Welt.
ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਪਰਖੀਅਨਿ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਵਾਰਾ ਰਾਮ ॥੩॥
khotay kharay parkhee-an tit sachai darvaaraa raam. ||3||
Die Falschen und Wahren werden unterschieden am Hofe des Wahren. (3)
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ਰਾਮ ॥
aap karay kis aakhee-ai hor karnaa kichhoo na jaa-ee raam.
Der Herr selbst tut alles, wem sonst können wir uns zuwenden, niemand anderer kann etwas tun
ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਇਸੀ ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਰਾਮ ॥
jit bhaavai tit laa-isee ji-o tis dee vadi-aa-ee raam.
Er lässt uns bewegen, nach seinem eigenen Willen.
ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਆਪਿ ਕਰਾਈ ਵਰੀਆਮੁ ਨ ਫੁਸੀ ਕੋਈ ॥
ji-o tis dee vadi-aa-ee aap karaa-ee varee-aam na fusee ko-ee.
Er selbst zieht uns (zur Arbeit) heran, in seinem eigenen Ruhm.In sich ist niemand nur tapfer oder nur Feigling.
ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸੋਈ ॥
jagjeevan daataa karam biDhaataa aapay bakhsay so-ee.
Der wohltätige Herr fördert das Leben, er schafft unser Schicksal, er selbst verzeiht uns.Durch die Gnade des Gurus, beherrscht man seine Einbildung und verliert sein 'Ich’.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥
gur parsaadee aap gavaa-ee-ai naanak naam pat paa-ee.
Nanak, man gewinnt die Ehre durch den Namen.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੪॥
aap karay kis aakhee-ai hor karnaa kichhoo na jaa-ee. ||4||4||
Der Herr selbst bewirkt alles, wem anderen können wir zuwenden,Niemand anderer kann etwas bewirken. [4-4]
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vad-hans mehlaa 3.
Vadhans M. 3
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥
sachaa sa-udaa har naam hai sachaa vaapaaraa raam.
Der Name des Herrn ist die reelle Ware; dies ist der wahre Handel.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣਜੀਐ ਅਤਿ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ਰਾਮ ॥
gurmatee har naam vanjee-ai at mol afaaraa raam.
Durch den Rat des Gurus treibt man den Handel von Namen; unbegrenzt ist sein Preis.
ਅਤਿ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ਸਚ ਵਾਪਾਰਾ ਸਚਿ ਵਾਪਾਰਿ ਲਗੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
at mol afaaraa sach vaapaaraa sach vaapaar lagay vadbhaagee.
Unendlich, unschätzbar ist der Handel des Namens;Glücklich sind diejenigen, die ihn treiben.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
antar baahar bhagtee raatay sach naam liv laagee.
Außen und innen bleiben sie von seiner Andacht erfüllt;Sie sind immer im Gleichklang mit dem Namen.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਸਚੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
nadar karay so-ee sach paa-ay gur kai sabad veechaaraa.
Der allein erreicht die Wahrheit, dem der Herr seine Gnade schenkt.Dann sinnt man über das Wort des Gurus.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਕੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੧॥
naanak naam ratay tin hee sukh paa-i-aa saachai kay vaapaaraa. ||1||
Nanak. man gewinnt das Glück, wenn man von dem Namen erfüllt ist.Dann beschäftigt man sich nur mit dem wahren Herrn. (1)
ਹੰਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ਰਾਮ ॥
haN-umai maa-i-aa mail hai maa-i-aa mail bhareejai raam.
Das 'Ich’ und die Zuneigung für Maya beschmutzen die Seele.
ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ਰਾਮ ॥
gurmatee man nirmalaa rasnaa har ras peejai raam.
Tatsächlich machen sie den Geist schmutzig.Durch das Wort des Gurus wird der Geist rein, und die Zunge trinkt seine Essenz.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥
rasnaa har ras peejai antar bheejai saach sabad beechaaree.
Die Zunge trinkt die Essenz, man lässt sich von seiner Liebe erfüllen,Und man sinnt über das Wort nach.
ਅੰਤਰਿ ਖੂਹਟਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਸਬਦੇ ਕਾਢਿ ਪੀਐ ਪਨਿਹਾਰੀ ॥
antar khoohtaa amrit bhari-aa sabday kaadh pee-ai panihaaree.
In sich selbst findet man die Quelle von Ambrosia;Man benutzt die Ambrosia, durch das Wort des Gurus.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਸਚਿ ਲਾਗੈ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥
jis nadar karay so-ee sach laagai rasnaa raam raveejai.
Der allein beschäftigt sich mit dem Wahren, wem der Herr seine Gnade schenkt,Dann rezitiert seine Zunge den Namen des Herrn.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਹੋਰ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥੨॥
naanak naam ratay say nirmal hor ha-umai mail bhareejai. ||2||
Nanak, erfüllt von dem Namen bleibt man rein und tadellos;Die Anderen bleiben immer von dem Schmutz der Einbildung erfüllt. (2)
ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਸਭਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੂਕਦੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥
pandit jotkee sabh parh parh kookday kis peh karahi pukaaraa raam.
Die Pundits und Astrologen lesen laut, aber zu welchem Zweck?