Page 560
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
gurmukh man mayray naam samaal.
O mein Geist, sammle den Namen, durch den Guru,
ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਚਲੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
sadaa nibhai chalai tayrai naal. rahaa-o.
Der Name wird dir mitgehen, selbst in die andere Welt. (1-Pause)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
gurmukh jaat pat sach so-ay.
Die Weisen-in-Guru gehören der Kaste des Herrn.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਖਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ॥੨॥
gurmukh antar sakhaa-ee parabh ho-ay. ||2||
Ihr Herz ist die Wohnung des Herrn, des Freundes. (2)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰੇ ਸੋ ਹੋਇ ॥
gurmukh jis no aap karay so ho-ay.
Der allein geht dem Guru entgegen, dem die Gnade des Herrn gewährt wird,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਵਡਾਈ ਦੇਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
gurmukh aap vadaa-ee dayvai so-ay. ||3||
Wahrlich, er wird von Seinem Ruhm gesegnet. (3)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
gurmukh sabad sach karnee saar.
Der Weise-in-Guru übt das Wort aus, er leistet guten Taten.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ॥੪॥੬॥
gurmukh naanak parvaarai saaDhaar. ||4||6||
Nanak sagt: “Er rettet seine Familie und seine Sippe.” [4-6]
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vad-hans mehlaa 3.
Vadhans M. 3
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਸਾਦਿ ਲਗੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
rasnaa har saad lagee sahj subhaa-ay.
Meine Zunge hat den Geschmack Naams gefunden.
ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥
man taripti-aa har naam Dhi-aa-ay. ||1||
Davon bekomme ich die Heiterkeit des Geistes. (1)
ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
sadaa sukh saachai sabad veechaaree.
Im Betrachten über den Herrn wird mein Geist befriedigt. (1)
ਆਪਣੇ ਸਤਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਸਦਾ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aapnay satgur vitahu sadaa balihaaree. ||1|| rahaa-o.
Man bleibt immer in Ruhe, wenn man über das Wort des Gurus meditiert.Ich opfere mich dem Satguru. (1-Pause)
ਅਖੀ ਸੰਤੋਖੀਆ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
akhee santokhee-aa ayk liv laa-ay.
Die Augen sind zufrieden, wenn man im Gleichklang mit dem Einzigen bleibt.
ਮਨੁ ਸੰਤੋਖਿਆ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗਵਾਇ ॥੨॥
man santokhi-aa doojaa bhaa-o gavaa-ay. ||2||
Dann diszipliniert sich der Geist und die Liebe von anderen verschwindet. (2)
ਦੇਹ ਸਰੀਰਿ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
dayh sareer sukh hovai sabad har naa-ay.
Durch das Wort, durch den Namen, blüht der Körper auf, er bleibt immer so.
ਨਾਮੁ ਪਰਮਲੁ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੩॥
naam parmal hirdai rahi-aa samaa-ay. ||3||
Und der duftende Name bewohnt das Herz. (3)
ਨਾਨਕ ਮਸਤਕਿ ਜਿਸੁ ਵਡਭਾਗੁ ॥
naanak mastak jis vadbhaag.
Erhält den Abstand von der Maya, und die Heiterkeit von dem Geist,
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਹਜ ਬੈਰਾਗੁ ॥੪॥੭॥
gur kee banee sahj bairaag. ||4||7||
Durch das Wort des Gurus. [4-7]
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vad-hans mehlaa 3.
Vadhans M. 3
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
pooray gur tay naam paa-i-aa jaa-ay.
Man erhält den Namendurch den perfekten Guru.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
sachai sabad sach samaa-ay. ||1||
Durch das wahre Wort vereinigt man sich mit dem wahren Herrn. (1)
ਏ ਮਨ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਤੂ ਪਾਇ ॥
ay man naam niDhaan too paa-ay.
O mein Geist, sammle den Schatz des Namens.
ਆਪਣੇ ਗੁਰ ਕੀ ਮੰਨਿ ਲੈ ਰਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aapnay gur kee man lai rajaa-ay. ||1|| rahaa-o.
Gib dich dem Willen des Gurus hin. (1-Pause)
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਿਚਹੁ ਮੈਲੁ ਗਵਾਇ ॥
gur kai sabad vichahu mail gavaa-ay.
Der Schmutz des Geistes, man wäscht ihn ab, durch das Wort des Gurus.
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
nirmal naam vasai man aa-ay. ||2||
Dann kommt der tadellose Name, um den Geist zu bewohnen. (2)
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
bharmay bhoolaa firai sansaar.
Verrückt in Zweifel geht man überall in Irre,
ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੁ ॥੩॥
mar janmai jam karay khu-aar. ||3||
Man kommt auf die Welt und kommt um, derart wird man von Yama erniedrigt. (3)
ਨਾਨਕ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
naanak say vadbhaagee jin har naam Dhi-aa-i-aa.
Nanak, die sind glücklich, die über den Namen des Herrn meditieren.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੪॥੮॥
gur parsaadee man vasaa-i-aa. ||4||8||
Und durch die Gnade des Herrn, betten sie den Herrn im Geist ein [4-8]
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vad-hans mehlaa 3.
Vadhans M. 3
ਹਉਮੈ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਵਿਰੋਧੁ ਹੈ ਦੁਇ ਨ ਵਸਹਿ ਇਕ ਠਾਇ ॥
ha-umai naavai naal viroDh hai du-ay na vaseh ik thaa-ay.
Das ‘Ich’ entspricht nicht mit dem Namen; beide bleiben niemals an demselben Ort.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸੇਵਾ ਨ ਹੋਵਈ ਤਾ ਮਨੁ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥੧॥
ha-umai vich sayvaa na hova-ee taa man birthaa jaa-ay. ||1||
Wegen der Einbildung kann man den Dienst des Gurus nicht leisten.Und der Geist erhält den Namen nicht. (1)
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੂ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
har chayt man mayray too gur kaa sabad kamaa-ay.
O mein Geist, erinnere dich an den Herrn, und übe das Wort des Gurus aus.
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਹਿ ਤਾ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
hukam maneh taa har milai taa vichahu ha-umai jaa-ay. rahaa-o.
Man befreit sich von dem ‘Ich’, wenn man sich nach dem Willen des Herrn verhält.Dann vereinigtman sich mit dem Meister. (Pause)
ਹਉਮੈ ਸਭੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਓਪਤਿ ਹੋਇ ॥
ha-umai sabh sareer hai ha-umai opat ho-ay.
Das ‘Ich’ bewohnt den Körper, die Schöpfung bezeugt sich durch Individualismus.
ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਬੁਝਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥੨॥
ha-umai vadaa bubaar hai ha-umai vich bujh na sakai ko-ay. ||2||
Das ‘Ich’ leitet uns zum Dunkel, umgeben von Dunkel kann man die Realität nicht erkennen. (2)
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝਿਆ ਜਾਇ ॥
ha-umai vich bhagat na hova-ee hukam na bujhi-aa jaa-ay.
Im ‘Ich’ kann man über den Herrn nicht meditieren,Und man kennt Seinen Willen nicht.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜੀਉ ਬੰਧੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥
ha-umai vich jee-o banDh hai naam na vasai man aa-ay. ||3||
Durch das ‘Ich’ wohnt man immer in Sklaverei,Und der Name bewohnt den Geist nicht. (3)
ਨਾਨਕ ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਤਾ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
naanak satgur mili-ai ha-umai ga-ee taa sach vasi-aa man aa-ay.
Wenn man den Satguru trifft, geht das ‘Ich’ weg;Und der Herr bewohnt den Geist.
ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਸਚੇ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੯॥੧੨॥
sach kamaavai sach rahai sachay sayv samaa-ay. ||4||9||12||
Dann übt man die Wahrheit aus.Man bleibt in Wahrheit und man beschäftigt sich mit dem Dienst des Wahren. [4-9-12]
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧
vad-hans mehlaa 4 ghar 1
Vadhans M. 4: Ghar(u) 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
Der Einzige Purusha. Er ist ewig, immerwährendEr ist durch die Gnade des Gurus erreichbar
ਸੇਜ ਏਕ ਏਕੋ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ॥
sayj ayk ayko parabh thaakur.
Das Herz (von dem Weise-in-Guru) ist das Bett, wo der Herr wohnt.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਾਵੇ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ॥੧॥
gurmukh har raavay sukh saagar. ||1||
Der Weise-in-Guru genießt die Begleitung des Herrn, der Herr ist ein Ozean von Komfort. (1)
ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਣ ਪ੍ਰੇਮ ਮਨਿ ਆਸਾ ॥
mai parabh milan paraym man aasaa.
lm Herzen habe ich Liebe für den Herrn, ich wünsche ihm zu begegnen.