Page 551
ਆਪੇ ਜਲੁ ਆਪੇ ਦੇ ਛਿੰਗਾ ਆਪੇ ਚੁਲੀ ਭਰਾਵੈ ॥
aapay jal aapay day chhingaa aapay chulee bharaavai.
Er selbst gibt Wasser, um die Zähne zu reinigen.
ਆਪੇ ਸੰਗਤਿ ਸਦਿ ਬਹਾਲੈ ਆਪੇ ਵਿਦਾ ਕਰਾਵੈ ॥
aapay sangat sad bahaalai aapay vidaa karaavai.
Er selbst lädt die Versammlung ein, und er selbst lässt sie sich setzen Er selbst lässt sie abreisen.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਤਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਵੈ ॥੬॥
jis no kirpaal hovai har aapay tis no hukam manaavai. ||6||
Wer die Gnade des Herrn bekommt, dem lässt der Herr seinen Willen befolgen. (6)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਭਿ ਬੰਧਨਾ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਸਨਬੰਧੁ ॥
karam Dharam sabh banDhnaa paap punn san-banDh.
Riten, Taten aller Arten, ohne Naam, sind sie nur wie Ketten.
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਸੁ ਬੰਧਨਾ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁ ਧੰਧੁ ॥
mamtaa moh so banDhnaa putar kaltar so DhanDh.
Die Bindung an Maya ist wie eine Kette, zugleich das 'Ich'.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਜੇਵਰੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
jah daykhaa tah jayvree maa-i-aa kaa san-banDh.
Söhne und Frau sind nur ein Durcheinander,Überall wo ich hinschaue, sehe ich nur die Schlinge der Maya.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਵਰਤਣਿ ਵਰਤੈ ਅੰਧੁ ॥੧॥
naanak sachay naam bin vartan vartai anDh. ||1||
Nanak, ohne Naam ist die Welt in Dunkel vertieft. (1)
ਮਃ ੪ ॥
mehlaa 4.
M. 4
ਅੰਧੇ ਚਾਨਣੁ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਰਜਾਇ ॥
anDhay chaanan taa thee-ai jaa satgur milai rajaa-ay.
Der Verblendete sicht das Licht nur, wenn er dem Guru durch seine Gnade begegnet.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਸਚਿ ਵਸੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
banDhan torhai sach vasai agi-aan aDhayraa jaa-ay.
Dann zerreißen seine Fesseln, er bleibt von Wahrheit erfüllt.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੇਖੈ ਤਿਸੈ ਕਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ॥
sabh kichh daykhai tisai kaa jin kee-aa tan saaj.
Das Dunkel seiner Unwissenheit vergeht.Er erkennt, dass alles dem Herrn gehört, der den Körper geschaffen hat.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਕਰਤਾਰ ਕੀ ਕਰਤਾ ਰਾਖੈ ਲਾਜ ॥੨॥
naanak saran kartaar kee kartaa raakhai laaj. ||2||
Nanak, suche Zuflucht beim Herrn, er wird deine Ehre bewahren. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਜਦਹੁ ਆਪੇ ਥਾਟੁ ਕੀਆ ਬਹਿ ਕਰਤੈ ਤਦਹੁ ਪੁਛਿ ਨ ਸੇਵਕੁ ਬੀਆ ॥
jadahu aapay thaat kee-aa bahi kartai tadahu puchh na sayvak bee-aa.
Als der Herr die Kreation schuf, hat er niemand um Rat.
ਤਦਹੁ ਕਿਆ ਕੋ ਲੇਵੈ ਕਿਆ ਕੋ ਦੇਵੈ ਜਾਂ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥
tadahu ki-aa ko layvai ki-aa ko dayvai jaaN avar na doojaa kee-aa.
Was kann man gehen? Was kann man erhalten?
ਫਿਰਿ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਕਰਤੈ ਦਾਨੁ ਸਭਨਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥
fir aapay jagat upaa-i-aa kartai daan sabhnaa ka-o dee-aa.
Weil er niemanden wie sich geschaffen hat.
ਆਪੇ ਸੇਵ ਬਣਾਈਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
aapay sayv banaa-ee-an gurmukh aapay amrit pee-aa.
Der Herr hat die Schöpfung geschaffen, und er selbst schenkt alle Geschenke.Er selbst beriet sich, er selbst trank die Ambrosia.
ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਰੈ ਸੁ ਥੀਆ ॥੭॥
aap nirankaar aakaar hai aapay aapay karai so thee-aa. ||7||
Der Herr, der Vollkommene, machte sich sichtbar.Es geschieht immer, was er will. (7)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਸਦ ਸਾਚਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਪਿਆਰਿ ॥
gurmukh parabh sayveh sad saachaa an-din sahj pi-aar.
Die Weisen (des Gurus) leisten den Dienst des wahren Herrn.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਅਰਧਿ ਉਰਧਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
sadaa anand gaavahi gun saachay araDh uraDh ur Dhaar.
Im Gleichgewicht sind sie von seiner Liebe erfüllt.In Glückseligkeit singen sie die Lobgesänge des Herrn.
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਵਸਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
antar pareetam vasi-aa Dhur karam likhi-aa kartaar.
Sie betten den Herrn in ihrem Herzen ein, den, der überall ist.Der Schöpfer, der Geliebte, bewohnt ihren Geist, so ist ihr Schicksal bestimmt.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
naanak aap milaa-i-an aapay kirpaa Dhaar. ||1||
Nanak, in seinem Mitleid vereinigt uns der Herr mit sich. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਕਹਿਐ ਕਥਿਐ ਨ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
kahi-ai kathi-ai na paa-ee-ai an-din rahai sadaa gun gaa-ay.
Man erreicht den Herrn nicht durch bloße Sprache,Selbst wenn man die Lobgesänge singt,
ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
vin karmai kinai na paa-i-o bha-uk mu-ay billaa-ay.
Niemand kann dem Herrn begegnen, ohne sein Mitleid.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭਿਜੈ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur kai sabad man tan bhijai aap vasai man aa-ay.
Ohne seine Gnade bemüht man sich, aber man gewinnt das Ziel nicht.Der Herr kommt und bewohnt den Geist, wenn man von dem Wort des Gurus erfüllt ist.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
naanak nadree paa-ee-ai aapay la-ay milaa-ay. ||2||
Nanak, man begegnet dem Herrn, durch seine Gnade.Der Herr selbst vereinigt uns mit sich. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਆਪੇ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸਭਿ ਸਾਸਤ ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਭੀਜੈ ॥
aapay vayd puraan sabh saasat aap kathai aap bheejai.
Der Herr selbst ist die Vedas, Shastras und Puranas.
ਆਪੇ ਹੀ ਬਹਿ ਪੂਜੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਪਰਪੰਚੁ ਕਰੀਜੈ ॥
aapay hee bahi poojay kartaa aap parpanch kareejai.
Er selbst übt die Verehrung und er selbst stellt das Spiel (der Welt) aus.
ਆਪਿ ਪਰਵਿਰਤਿ ਆਪਿ ਨਿਰਵਿਰਤੀ ਆਪੇ ਅਕਥੁ ਕਥੀਜੈ ॥
aap parvirat aap nirvirtee aapay akath katheejai.
Er selbst beschreibt, was unbeschreiblich ist.
ਆਪੇ ਪੁੰਨੁ ਸਭੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਵਰਤੀਜੈ ॥
aapay punn sabh aap karaa-ay aap alipat varteejai.
Der Herr selbst bleibt immer frei von Bindungen.
ਆਪੇ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਦੇਵੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥
aapay sukh dukh dayvai kartaa aapay bakhas kareejai. ||8||
Der Herr selbst gewährt den Komfort und auch die Pein.Er selbst schenkt uns seine Gnade. (8)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਸੇਖਾ ਅੰਦਰਹੁ ਜੋਰੁ ਛਡਿ ਤੂ ਭਉ ਕਰਿ ਝਲੁ ਗਵਾਇ ॥
saykhaa andrahu jor chhad too bha-o kar jhal gavaa-ay.
O Sheikh, bezwinge deine Einbildung und dein 'Ich', habe Furcht vor dem Herrn,Befreie dich von deinem Wahnsinn.
ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਕੇਤੇ ਨਿਸਤਰੇ ਭੈ ਵਿਚਿ ਨਿਰਭਉ ਪਾਇ ॥
gur kai bhai kaytay nistaray bhai vich nirbha-o paa-ay.
So viele Menschen haben das Heil erhalten, durch die Furcht vor dem Guru.
ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਤੂੰ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
man kathor sabad bhayd tooN saaNt vasai man aa-ay.
Wenn man in der respektvollen Furcht lebt, erreicht man den Herrn, den ohne Furcht.
ਸਾਂਤੀ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਾ ਖਸਮੁ ਪਾਏ ਥਾਇ ॥
saaNtee vich kaar kamaavnee saa khasam paa-ay thaa-ay.
Durchbohre deinen Starrsinn mit dem Wort des Gurus, dann wird Ruhe den Geist bewohnen.In Ruhe geleitete Taten werden von dem Herrn angenommen.
ਨਾਨਕ ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਗਿਆਨੀ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak kaam kroDh kinai na paa-i-o puchhahu gi-aanee jaa-ay. ||1||
Nanak sagt: “Niemand kann den Herrn treffen, solange man unter dem Einfluss der Fleischeslust oder des Zorns ist. Man kann sich bei den Weisen erkunden.” (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3