Page 441
ਧਾਵਤੁ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹਿਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ਪਾਇਆ ॥
Dhaavat thamiH-aa satgur mili-ai dasvaa du-aar paa-i-aa.
Der unschlüssige Geist beherrscht sich, wenn er dem Guru begegnet; dann erreicht er die zehnte Tür.
ਤਿਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੋਜਨੁ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਜਿਤੁ ਸਬਦਿ ਜਗਤੁ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹਿ ਰਹਾਇਆ ॥
tithai amrit bhojan sahj Dhun upjai jit sabad jagat thamiH rahaa-i-aa.
Da benutzt man die Ambrosia, da erklingt die lautlose Musik des Himmels, die das Universum erhält.
ਤਹ ਅਨੇਕ ਵਾਜੇ ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
tah anayk vaajay sadaa anad hai sachay rahi-aa samaa-ay.
Da erklingen so viele Melodien, immer in Glückseligkeit vereinigt man sich mit dem Wahren.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਾਵਤੁ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹਿਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਆਏ ॥੪॥
i-o kahai naanak satgur mili-ai Dhaavat thamiH-aa nij ghar vasi-aa aa-ay. ||4||
Nanak sagt: "Wenn man den wahren Guru trifft, beherrscht sich der unschlüssige Geist, Und man kehrt nach Hause zurück.” (4)
ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥
man tooN jot saroop hai aapnaa mool pachhaan.
O meine Seele, du bist die Verkörperung des höchsten Lichtes, erkenne deine wahre Essenz.
ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥
man har jee tayrai naal hai gurmatee rang maan.
O meine Seele, der Herr ist immer bei dir.
ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਜਾਣਹਿ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
mool pachhaaneh taaN saho jaaneh maran jeevan kee sojhee ho-ee.
Durch die Ratschläge des Gurus genieße die Liebe des Herrn, wenn man das Wesen begreift, erkennt man den Herrn.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਹਿ ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਹੋਈ ॥
gur parsaadee ayko jaaneh taaN doojaa bhaa-o na ho-ee.
Und dann versteht man das Rätsel von Geburt und Ted.
ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ਤਾ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
man saaNt aa-ee vajee vaDhaa-ee taa ho-aa parvaan.
Man gewinnt den Frieden, die Freude beherrscht den Geist, und man wird willkommen geheißen.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਅਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥੫॥
i-o kahai naanak man tooN jot saroop hai apnaa mool pachhaan. ||5||
Nanak sagt: " O meine Seele, du bist die Verkörperung des höchsten Lichtes, erkenne deine wahre Essenz. (5)
ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਹਿ ॥
man tooN gaarab ati-aa gaarab ladi-aa jaahi.
O mein Geist, du bleibst im Schlamm des ‘Ichs' stecken.Du wirst beladen mit Überheblichkeit abreisen.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵਾਹਿ ॥
maa-i-aa mohnee mohi-aa fir fir joonee bhavaahi.
Vernarrt in die Zauberin Maya, folgt du dem Kreislauf vom Kommen-und-Gehen.
ਗਾਰਬਿ ਲਾਗਾ ਜਾਹਿ ਮੁਗਧ ਮਨ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
gaarab laagaa jaahi mugaDh man ant ga-i-aa pachhutaavhay.
O Dummkopf, du hängst dich an die Maya. Am Zeitpunkt des Scheidens wirst du klagen.
ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਿਸਨਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
ahaNkaar tisnaa rog lagaa birthaa janam gavaavhay.
Die Krankheit des ‘Ichs' bekümmert dich, und du vergeudest zwecklos dein Leben.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅਗੈ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
manmukh mugaDh cheeteh naahee agai ga-i-aa pachhutaavhay.
Der unwissende Egoist erinnert sich nicht an den Herrn, er wird in der anderen Welt klagen.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਵਹੇ ॥੬॥
i-o kahai naanak man tooN gaarab ati-aa gaarab ladi-aa jaavhay. ||6||
Nanak sagt: "O mein Geist, du bleibst im Schlamm des ‘lchs' stecken.Beladen von Überheblichkeit wirst du abreisen." (6)
ਮਨ ਤੂੰ ਮਤ ਮਾਣੁ ਕਰਹਿ ਜਿ ਹਉ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਹੁ ॥
man tooN mat maan karahi je ha-o kichh jaandaa gurmukh nimaanaa hohu.
O mein Geist, sei mehl stolz auf deine Gelehrsamkeit.Bleibe bescheiden und demütig, suche die Zuflucht des Herrn.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਹਉ ਬੁਧਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਮਲੁ ਖੋਹੁ ॥
antar agi-aan ha-o buDh hai sach sabad mal khohu.
Innerlich hast du die Unwissenheit und Stolz auf deine Gelehrsamkeit,Wasche diesen Schmutz mit dem wahren Wort ab.
ਹੋਹੁ ਨਿਮਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੈ ਮਤ ਕਿਛੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵਹੇ ॥
hohu nimaanaa satguroo agai mat kichh aap lakhaavhay.
Bleibe bescheiden in der Zuflucht des Gurus, und folge nicht deinem eigenen Willen.
ਆਪਣੈ ਅਹੰਕਾਰਿ ਜਗਤੁ ਜਲਿਆ ਮਤ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
aapnai ahaNkaar jagat jali-aa mat tooN aapnaa aap gavaavhay.
Die ganze Welt verbrennt wegen der Überheblichkeit; pass auf, dass du nicht verdirbst.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਕਰਹਿ ਕਾਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ॥
satgur kai bhaanai karahi kaar satgur kai bhaanai laag rahu.
Befolge den Willen des Gurus, begib dich in Gleichklang mit Seinem Willen.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪੁ ਛਡਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਮਨ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ॥੭॥
i-o kahai naanak aap chhad sukh paavahi man nimaanaa ho-ay rahu. ||7||
Nanak sagt: " Gib dein ‘Ich’ auf; bleibe bescheiden,O Bruder, derart wirst du den Frieden gewinnen." (7)
ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥
Dhan so vaylaa jit mai satgur mili-aa so saho chit aa-i-aa.
Selig ist der Zeitpunkt, wenn ich dem wahren Guru begegne, und wenn ich mich an meinen Herrn, meinen Gatten erinnere.
ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
mahaa anand sahj bha-i-aa man tan sukh paa-i-aa.
Innerlich habe ich die Fröhlichkeit empfunden; mein Körper und mein Geist sind in Ruhe.
ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰੇ ॥
so saho chit aa-i-aa man vasaa-i-aa avgan sabh visaaray.
Ich habe mich an meinen Herrn erinnert, und ich habe ihn in meinem Geist eingeschlossen.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਗੁਣ ਪਰਗਟ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
jaa tis bhaanaa gun pargat ho-ay satgur aap savaaray.
Auf diese Weise habe ich alle Laster aufgegeben.Wenn es dem Herrn gefällt, entwickelt sich die Tugend in uns.
ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਦਿੜਿਆ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥
say jan parvaan ho-ay jinHee ik naam dirhi-aa dutee-aa bhaa-o chukaa-i-aa.
Der wahre Guru selbst schmückt (verbessert) uns alle.Diejenigen, die die Zweiheit aufgeben, und die am Namen hängen, werden annehmbar.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥੮॥
i-o kahai naanak Dhan so vaylaa jit mai satgur mili-aa so saho chit aa-i-aa. ||8||
Nanak sagt: "Selig ist der Zeitpunkt, wenn ich dem wahren Guru begegne, und wenn ich mich an meinen Herrn, Gatten, erinnere." (8)
ਇਕਿ ਜੰਤ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
ik jant bharam bhulay tin seh aap bhulaa-ay.
Einige sind verwirrt, der Herr selbst verführt sie.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਹਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
doojai bhaa-ay fireh ha-umai karam kamaa-ay.
Sie verbinden sich mit der Zweiheit und verhallen sich überheblich.
ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕੁਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਈ ॥
tin seh aap bhulaa-ay kumaarag paa-ay tin kaa kichh na vasaa-ee.
In Wirklichkeit sind sie von ihr verführt, nichts ist in ihrer Gewalt.
ਤਿਨ ਕੀ ਗਤਿ ਅਵਗਤਿ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਇਹ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥
tin kee gat avgat tooNhai jaaneh jin ih rachan rachaa-ee.
Du allein kennst ihren Zustand, du, der die Schöpfung erschaffen hat.Es ist sehr schwer, deinen Willen zu befolgen,
ਹੁਕਮੁ ਤੇਰਾ ਖਰਾ ਭਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
hukam tayraa kharaa bhaaraa gurmukh kisai bujhaa-ay.
Selten ist der Mensch, der deinen Willen durch die Gnade des Gurus begreift.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥੯॥
i-o kahai naanak ki-aa jant vichaaray jaa tuDh bharam bhulaa-ay. ||9||
Nanak sagt: “ Was können die armen Geschöpfe tun? Da du sie selbst mit Zweifel verführt hat." (9)