Page 323
ਨਾਨਕ ਲੜਿ ਲਾਇ ਉਧਾਰਿਅਨੁ ਦਯੁ ਸੇਵਿ ਅਮਿਤਾ ॥੧੯॥
naanak larh laa-ay uDhaari-an da-yu sayv amitaa. ||19||
Nanak, beschäftige dich mit dem Dienst des unermesslichen Herrn,Du wirst gerettet sein, wenn du an Seinem Hemdzipfel anschließt. (19)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
Shaloka M. 5
ਧੰਧੜੇ ਕੁਲਾਹ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਹੇਕੜੋ ॥
DhanDh-rhay kulaah chit na aavai haykrho.
Schlecht und nutzlos sind die Gelegenheiten, wenn man sich an den Ewigen nicht erinnert.
ਨਾਨਕ ਸੇਈ ਤੰਨ ਫੁਟੰਨਿ ਜਿਨਾ ਸਾਂਈ ਵਿਸਰੈ ॥੧॥
naanak say-ee tann futann jinaa saaN-ee visrai. ||1||
Der Körper von dem, der den Herrn vergisst, vergeht. (1)
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
M.5
ਪਰੇਤਹੁ ਕੀਤੋਨੁ ਦੇਵਤਾ ਤਿਨਿ ਕਰਣੈਹਾਰੇ ॥
paraytahu keeton dayvtaa tin karnaihaaray.
Der Schöpfer verwandelt ein Gespenst in einen Engel.
ਸਭੇ ਸਿਖ ਉਬਾਰਿਅਨੁ ਪ੍ਰਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥
sabhay sikh ubaari-an parabh kaaj savaaray.
Der Herr rettet die Jünger des Gurus, Er erledigt ihre Sachen.
ਨਿੰਦਕ ਪਕੜਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਝੂਠੇ ਦਰਬਾਰੇ ॥
nindak pakarh pachhaarhi-an jhoothay darbaaray.
Er vernichtet die Verleumder, an der göttlichen Hütte macht Er ihre Unwahrheit sichtbar.
ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਵਡਾ ਹੈ ਆਪਿ ਸਾਜਿ ਸਵਾਰੇ ॥੨॥
naanak kaa parabh vadaa hai aap saaj savaaray. ||2||
Am höchsten ist der Herr Nanaks, Er erzeugt und schmückt die ganze Welt. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pau-orhee.
Pauri
ਪ੍ਰਭੁ ਬੇਅੰਤੁ ਕਿਛੁ ਅੰਤੁ ਨਾਹਿ ਸਭੁ ਤਿਸੈ ਕਰਣਾ ॥
parabh bay-ant kichh ant naahi sabh tisai karnaa.
Jenseits der Grenzen ist der Herr, niemand kennt sein Ende;Alles kommt nach seinem Willen zustande.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਸਾਹਿਬੋ ਜੀਆਂ ਕਾ ਪਰਣਾ ॥
agam agochar saahibo jee-aaN kaa parnaa.
Unermesslich und unerreichbar ist der Herr, Er unterstützt die Geschöpfe.
ਹਸਤ ਦੇਇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਦਾ ਭਰਣ ਪੋਖਣੁ ਕਰਣਾ ॥
hasat day-ay partipaaldaa bharan pokhan karnaa.
Seine wohltätigen Hände bewahren uns, Er ernährt alle Geschöpfe.
ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਬਖਸਿੰਦੁ ਆਪਿ ਜਪਿ ਸਚੇ ਤਰਣਾ ॥
miharvaan bakhsind aap jap sachay tarnaa.
Barmherzig ist der Herr, Er verzeiht uns;Wenn man über den Wahren meditiert, gewinnt man das Heil.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲਾ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਰਣਾ ॥੨੦॥
jo tuDh bhaavai so bhalaa naanak daas sarnaa. ||20||
O Herr, was auch immer Dir gefällt, ist gut, Nanak sucht Deine Zuflucht. (20)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
Shaloka M. 5
ਤਿੰਨਾ ਭੁਖ ਨ ਕਾ ਰਹੀ ਜਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਸੋਇ ॥
tinnaa bhukh na kaa rahee jis daa parabh hai so-ay.
Jemand, der den Einzigen als seinen Herrn hat, setzt sich jenseits des Hungers.
ਨਾਨਕ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਉਧਰੈ ਸਭੋ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak charnee lagi-aa uDhrai sabho ko-ay. ||1||
Nanak, man erhalt die Erdung, wenn man sich vor die Lotus-Füβe des Herrn wirft. (1)
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
M.5
ਜਾਚਿਕੁ ਮੰਗੈ ਨਿਤ ਨਾਮੁ ਸਾਹਿਬੁ ਕਰੇ ਕਬੂਲੁ ॥
jaachik mangai nit naam saahib karay kabool.
Wenn man in Bescheidenheit um den Namen bittet, nimmt der Herr die Bitte an.
ਨਾਨਕ ਪਰਮੇਸਰੁ ਜਜਮਾਨੁ ਤਿਸਹਿ ਭੁਖ ਨ ਮੂਲਿ ॥੨॥
naanak parmaysar jajmaan tiseh bhukh na mool. ||2||
Wenn der Herr selbst der Geistliche (Spender) ist, hat man kein Verlangen mehr (für Maya). (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਮਨੁ ਰਤਾ ਗੋਵਿੰਦ ਸੰਗਿ ਸਚੁ ਭੋਜਨੁ ਜੋੜੇ ॥
man rataa govind sang sach bhojan jorhay.
Von der Liebe des Herrn erfüllt werden, dies ist die wahre Nahrung, die wahre Zierde.
ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸਿਉ ਏ ਹਸਤੀ ਘੋੜੇ ॥
pareet lagee har naam si-o ay hastee ghorhay.
Mit dem Herrn im Einklang werden, das gleicht dem Besitz von Elefanten und Pferden.
ਰਾਜ ਮਿਲਖ ਖੁਸੀਆ ਘਣੀ ਧਿਆਇ ਮੁਖੁ ਨ ਮੋੜੇ ॥
raaj milakh khusee-aa ghanee Dhi-aa-ay mukh na morhay.
Über den Herrn nachdenken, das gleicht dem Königreich, den Baugründen und vielen Freuden.
ਢਾਢੀ ਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੰਗਣਾ ਦਰੁ ਕਦੇ ਨ ਛੋੜੇ ॥
dhaadhee dar parabh mangnaa dar kaday na chhorhay.
Der Sünder bettelt vor dem Tor des Herrn, er entfernt sich niemals von dem Tor.
ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਚਾਉ ਏਹੁ ਨਿਤ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਲੋੜੇ ॥੨੧॥੧॥ ਸੁਧੁ ਕੀਚੇ
naanak man tan chaa-o ayhu nit parabh ka-o lorhay. ||21||1|| suDh keechay
Nanak verlangt, dass er immer innig den Namen liebt. [21-1]
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਭਗਤਾਂ ਕੀ ਬਾਣੀ
raag ga-orhee bhagtaaN kee banee
Rag Gauri- Hymnen der
ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satnaam kartaa purakh gur parsaad.
Der Einzige Purusha, Ewig ist der SchöpferEr ist durch die Gnade des Gurus erreichbar
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੇ ਚਉਪਦੇ ੧੪ ॥
ga-orhee gu-aarayree saree Kabir jee-o kay cha-upday 14.
Gauri Guareri- Tchaupadas von Kabir
ਅਬ ਮੋਹਿ ਜਲਤ ਰਾਮ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ॥
ab mohi jalat raam jal paa-i-aa.
Ich empfand ein Brennen in mir, aber ich habe das Wasser von dem Namen gefunden.
ਰਾਮ ਉਦਕਿ ਤਨੁ ਜਲਤ ਬੁਝਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam udak tan jalat bujhaa-i-aa. ||1|| rahaa-o.
Das Wasser von dem Namen hat das Feuer von meinem Körper gelöscht. (1-Pause)
ਮਨੁ ਮਾਰਣ ਕਾਰਣਿ ਬਨ ਜਾਈਐ ॥
man maaran kaaran ban jaa-ee-ai.
Man geht in die Wälder, um den Geist zu beherrschen.
ਸੋ ਜਲੁ ਬਿਨੁ ਭਗਵੰਤ ਨ ਪਾਈਐ ॥
so jal bin bhagvant na paa-ee-ai. ||1||
Aber man findet das Wasser nicht, ohne den Herrn. (1)
ਜਿਹ ਪਾਵਕ ਸੁਰਿ ਨਰ ਹੈ ਜਾਰੇ ॥
jih paavak sur nar hai jaaray.
Dieses Feuer hat so viele Menschen und Engel gebrannt.
ਰਾਮ ਉਦਕਿ ਜਨ ਜਲਤ ਉਬਾਰੇ ॥੨॥
raam udak jan jalat ubaaray. ||2||
Nur das Wasser von dem Namen rettet sie von dieser Feuersbrunst. (2)
ਭਵ ਸਾਗਰ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਮਾਹੀ ॥
bhav saagar sukh saagar maahee.
Wandelt sich dann dieser gefährliche Ozean (von Feuer).In den Ozean von Glückseligkeit,
ਪੀਵਿ ਰਹੇ ਜਲ ਨਿਖੁਟਤ ਨਾਹੀ ॥੩॥
peev rahay jal nikhutat naahee. ||3||
Man kann sich gut am Wasser begnügen, es ist unerschöpflich. (3)
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਭਜੁ ਸਾਰਿੰਗਪਾਨੀ ॥
kahi Kabir bhaj saringpaanee.
Kabir sagt: “Meditiere über den Herrn!
ਰਾਮ ਉਦਕਿ ਮੇਰੀ ਤਿਖਾ ਬੁਝਾਨੀ ॥੪॥੧॥
raam udak mayree tikhaa bujhaanee. ||4||1||
Das Wasser von Naam hat meinen Durst gestillt.” [4-1]
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
ga-orhee Kabir jee.
Gauri von Kabir
ਮਾਧਉ ਜਲ ਕੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥
maaDha-o jal kee pi-aas na jaa-ay.
O Herr, mein Durstfür das Wasser von dem Namen, stillt sich nicht.
ਜਲ ਮਹਿ ਅਗਨਿ ਉਠੀ ਅਧਿਕਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jal meh agan uthee aDhikaa-ay. ||1|| rahaa-o.
Je mehr ich es trinke, desto größer wird mein Durst. (1-Pause)
ਤੂੰ ਜਲਨਿਧਿ ਹਉ ਜਲ ਕਾ ਮੀਨੁ ॥
tooN jalniDh ha-o jal kaa meen.
Du bist der Ozean, ich bin ein Fisch.
ਜਲ ਮਹਿ ਰਹਉ ਜਲਹਿ ਬਿਨੁ ਖੀਨੁ ॥੧॥
jal meh raha-o jaleh bin kheen. ||1||
Ich kann nur im Wasser leben, ohne Wasser komme ich um. (1)
ਤੂੰ ਪਿੰਜਰੁ ਹਉ ਸੂਅਟਾ ਤੋਰ ॥
tooN pinjar ha-o soo-ataa tor.
Du bist der Käfig, ich bin ein Papagei,
ਜਮੁ ਮੰਜਾਰੁ ਕਹਾ ਕਰੈ ਮੋਰ ॥੨॥
jam manjaar kahaa karai mor. ||2||
Wie kann dann der Kater von Yama mich verletzen” (2)
ਤੂੰ ਤਰਵਰੁ ਹਉ ਪੰਖੀ ਆਹਿ ॥
tooN tarvar ha-o pankhee aahi.
Du bist der Baum, ich bin ein Vogel.
ਮੰਦਭਾਗੀ ਤੇਰੋ ਦਰਸਨੁ ਨਾਹਿ ॥੩॥
mand-bhaagee tayro darsan naahi. ||3||
Ich würde unglücklich sein, wenn ich Dich nicht erkennen würde. (3)