Page 302
ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਸਭਸ ਦਾ ਤੂ ਸਭ ਛਡਾਹੀ ॥੪॥
sabh jee-a tayray too sabhas daa too sabh chhadaahee. ||4||
Du gehörst zu allen. Die Erschaffung ist dein Werk; Du befreist uns alle. (4)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mehlaa 4.
Shaloka M. 4
ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਦੇਸਰਾ ਅਖੀ ਤਾਰ ਲਗੰਨਿ ॥
sun saajan paraym sandaysraa akhee taar lagann.
O mein Freund, höre die Botschaft von Liebe. Meine Augen werden auf den Herrn gerichtet.
ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵੰਨਿ ॥੧॥
gur tuthai sajan mayli-aa jan naanak sukh savann. ||1||
In seiner Freude hat der Guru mich zugelassen, dem Herrn, dem Freund zu begegnen.Folglich: Ich wohne in Ruhe. (1)
ਮਃ ੪ ॥
mehlaa 4.
M.4
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
satgur daataa da-i-aal hai jis no da-i-aa sadaa ho-ay.
Der wohltätige Guru ist immer barmherzig.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅੰਦਰਹੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੇਖੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਇਕੁ ਸੋਇ ॥
satgur andrahu nirvair hai sabh daykhai barahm ik so-ay.
Er (Guru) ist jenseits des Neides, überdies erkennt er überall den Herrn.
ਨਿਰਵੈਰਾ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਚਲਾਇਦੇ ਤਿਨ ਵਿਚਹੁ ਤਿਸਟਿਆ ਨ ਕੋਇ ॥
nirvairaa naal je vair chalaa-iday tin vichahu tisti-aa na ko-ay.
Wer Feindschaft gegen den ohne Feindschaft trägt, der wird immer zerstört werden.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਦਾ ਭਲਾ ਮਨਾਇਦਾ ਤਿਸ ਦਾ ਬੁਰਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
satgur sabhnaa daa bhalaa manaa-idaa tis daa buraa ki-o ho-ay.
Der wahre Guru wünscht immer Wohl dem anderen,Warum soll man denn den Guru verletzen?
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜੇਹਾ ਕੋ ਇਛਦਾ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥
satgur no jayhaa ko ichh-daa tayhaa fal paa-ay ko-ay.
Man erhält die Belohnung (Frucht) nach seinen Wünschen dem Guru entgegen.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜਿਦੂ ਕਿਛੁ ਗੁਝਾ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak kartaa sabh kichh jaandaa jidoo kichh gujhaa na ho-ay. ||2||
Nanak, der Schöpfer kennt alles; man kann vor Ihm nichts verstecken. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਹਿਬੁ ਵਡਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਵਡ ਜਾਣੀ ॥
jis no saahib vadaa karay so-ee vad jaanee.
Der allein wird groß und ehrwürdig, wer so vom Herrn gesegnet wird.
ਜਿਸੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੋ ਸਾਹਿਬ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ॥
jis saahib bhaavai tis bakhas la-ay so saahib man bhaanee.
Wahrhaftig: der Herr verzeiht dem, der die Barmherzigkeit von dem Herrn gewährt bekommt,
ਜੇ ਕੋ ਓਸ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਸੋ ਮੂੜ ਅਜਾਣੀ ॥
jay ko os dee rees karay so moorh ajaanee.
Und dann gefällt er dem Herrn.Aber unwissend und idiotisch ist derjenige, der solch einem nachahmt.
ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸੁ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥
jis no satgur maylay so gun ravai gun aakh vakhaanee.
Wen der Guru mit dem Herrn vereinigt, der beschäftigt sich nur mit dem Lob des Herrn.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਬੁਝਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੫॥
naanak sachaa sach hai bujh sach samaanee. ||5||
Nanak, ewig ist der wahre Herr; wer das kennt, der vereinigt sich mit dem Herrn. (5)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mehlaa 4.
Shaloka M. 4
ਹਰਿ ਸਤਿ ਨਿਰੰਜਨ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
har sat niranjan amar hai nirbha-o nirvair nirankaar.
Wahr ist der Herr, Er ist rein, untadelig und ewig.
ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਤਿਨ ਲਥਾ ਹਉਮੈ ਭਾਰੁ ॥
jin japi-aa ik man ik chit tin lathaa ha-umai bhaar.
Ohne Furcht, jenseits der Feindschaft, und ohne Gestalt.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੈਕਾਰੁ ॥
jin gurmukh har aaraaDhi-aa tin sant janaa jaikaar.
Diejenigen, die ihren Körper und Geist dem Sinnen über ihn hingeben,Befreien sich von der schweren Last der Überheblichkeit.
ਕੋਈ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸ ਨੋ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ko-ee nindaa karay pooray satguroo kee tis no fit fit kahai sabh sansaar.
Siegreich sind die, die über den Herrn durch den Guru meditieren.Wenn jemand den wahren Guru verleumdet, macht ihm jedereinen Vorwurf.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਰਖਣਹਾਰੁ ॥
satgur vich aap varatdaa har aapay rakhanhaar.
Im Inneren des Gurus wohnt der Herr selbst, der Herr bewahrt den Guru.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਣ ਗਾਵਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥
Dhan Dhan guroo gun gaavdaa tis no sadaa sadaa namaskaar.
Selig ist der Guru, weil er immer die Lobgesänge des Herrn singt.Ich erweise ihm immer Ehrerbietung.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੧॥
jan naanak tin ka-o vaari-aa jin japi-aa sirjanhaar. ||1||
Nanak, ich opfere mich immer für diejenigen, die über den Herrn nachdenken. (1)
ਮਃ ੪ ॥
mehlaa 4.
M.4
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਆਕਾਸੁ ॥
aapay Dhartee saajee-an aapay aakaas.
Der Herr selbst hat die Erde geschaffen; zugleich den Himmel.
ਵਿਚਿ ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਗਿਰਾਸੁ ॥
vich aapay jant upaa-i-an mukh aapay day-ay giraas.
Er selbst hat Seine Schöpfung gezeugt, Er selbst nährt sie.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
sabh aapay aap varatdaa aapay hee guntaas.
Der Herr ist überall verstreut, Er ist der Schatz der Tugend.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਤਾਸੁ ॥੨॥
jan naanak naam Dhi-aa-ay too sabh kilvikh katay taas. ||2||
Nanak, sinne über den Namen, derart entfernen sich die Sünden. (1)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥
too sachaa saahib sach hai sach sachay bhaavai.
O wahrer Herr, Du bist ewig! Die Wahrheit gefällt dir.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਦੇ ਤਿਨ ਜਮ ਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
jo tuDh sach salaahday tin jam kankar nayrh na aavai.
Selbst Yama berührt die nicht, die Dich preisen, O Herr.
ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਦਰਿ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਚਾ ਭਾਵੈ ॥
tin kay mukh dar ujlay jin har hirdai sachaa bhaavai.
Wer den Herrn im Geist zärtlich liebt, dessen Stirn am Tor des Herrn strahlend wird.
ਕੂੜਿਆਰ ਪਿਛਾਹਾ ਸਟੀਅਨਿ ਕੂੜੁ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
koorhi-aar pichhaahaa satee-an koorh hirdai kapat mahaa dukh paavai.
Die Falschen bleiben hinten, Mit Unwahrheit im Herzen erleiden sie schweren Kummer.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕੂੜਿਆਰੀਆ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ਜਾਵੈ ॥੬॥
muh kaalay koorhi-aaree-aa koorhi-aar koorho ho-ay jaavai. ||6||
Dunkel ist die Stürm der Betrüger, am göttlichen Hofe. Sie bleiben immerzu falsch. (6)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mehlaa 4.
Shaloka M. 4
ਸਤਿਗੁਰੁ ਧਰਤੀ ਧਰਮ ਹੈ ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੇਹਾ ਕੋ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
satgur Dhartee Dharam hai tis vich jayhaa ko beejay tayhaa fal paa-ay.
Der Guru ist ein Acker von Dharma, Man erntet, was man ist,Die Anhänger des Gurus säen die Ambrosia, sie ernten den Nektar.
ਗੁਰਸਿਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਤਿਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
gursikhee amrit beeji-aa tin amrit fal har paa-ay.
Ihre Stirn ist strahlend, hier und darüber auch. Am Hofe des Herrn, erhalten sie das Ehrengewand.
ਓਨਾ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਓਇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੀ ਪੈਨਾਏ ॥
onaa halat palat mukh ujlay o-ay har dargeh sachee painaa-ay.
Einige haben Schelmerei im Geist, sie benehmen sich immer schelmisch.
ਇਕਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਦਰਿ ਖੋਟੁ ਨਿਤ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵਹਿ ਓਹੁ ਜੇਹਾ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਖਾਏ ॥
iknHaa andar khot nit khot kamaaveh oh jayhaa beejay tayhaa fal khaa-ay.
Sie ernten doch nur, was sie säen. Wenn der Guru, der Prüfer, sie probiert, wird offenbar die Wahrheit.