Page 158
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
man nirmal vasai sach so-ay.
Der Geist wird rein und untadlig und der wahre Herr wohnt da.
ਸਾਚਿ ਵਸਿਐ ਸਾਚੀ ਸਭ ਕਾਰ ॥
saach vasi-ai saachee sabh kaar.
Wenn man in der Wahrheit wohnt, werden seine Taten bedeutungsvoll.
ਊਤਮ ਕਰਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰ ॥੩॥
ootam karnee sabad beechaar. ||3||
Dann werden unsere Taten rein und man betrachtet das Wort.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੀ ਸੇਵਾ ਹੋਇ ॥
gur tay saachee sayvaa ho-ay.
Durch die Gnade des Gurus beschäftigt man sich mit dem wahren Dienst.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੋਇ ॥
gurmukh naam pachhaanai ko-ay.
Selten ist der Jünger des Gurus, der den Namen erkennt.
ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
jeevai daataa dayvanhaar.
Der Wohltätige, der Spender, lebt immerzu.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੪॥੧॥੨੧॥
naanak har naamay lagai pi-aar. ||4||1||21||
Nanak, ich wünsche, ich bette die Liebe des Herrn in meinem Geist ein.
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ga-orhee gu-aarayree mehlaa 3.
Gauri Guareri M. 3
ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
gur tay gi-aan paa-ay jan ko-ay.
Selten ist der Mensch, der beim Guru die Klugheit gewinnt.
ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਸੀਝੈ ਸੋਇ ॥
gur tay boojhai seejhai so-ay.
Derjenige, dem der Guru das Geheimnis enthüllt, wird genehm sein.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਹਜੁ ਸਾਚੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
gur tay sahj saach beechaar.
Der Guru ist die Quelle des Gleichgewichts, des Friedens und der Verehrung des Herrn.
ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥
gur tay paa-ay mukat du-aar. ||1||
Vom Guru erhält man das Heil.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਆਇ ॥
poorai bhaag milai gur aa-ay.
Durch Glück begegnet man dem Guru,
ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachai sahj saach samaa-ay. ||1|| rahaa-o.
Dann löst man sich im Herrn auf und man bleibt immerzu im Frieden.
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
gur mili-ai tarisnaa agan bujhaa-ay.
Wenn man dem Guru begegnet, geht das Feuer von Wünschen aus.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
gur tay saaNt vasai man aa-ay.
Von dem Guru erhält der Geist den Frieden.
ਗੁਰ ਤੇ ਪਵਿਤ ਪਾਵਨ ਸੁਚਿ ਹੋਇ ॥
gur tay pavit paavan such ho-ay.
Durch die Gnade des Gurus wird man rein und untadelig.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥
gur tay sabad milaavaa ho-ay. ||2||
Durch die Gnade des Gurus verbindet man sich mit dem Wort.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
baajh guroo sabh bharam bhulaa-ee.
Ohne den Guru wandert alles im Zweifel.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁਤਾ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
bin naavai bahutaa dukh paa-ee.
Ohne Namen leidet man furchtbare Schmerzen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
gurmukh hovai so naam Dhi-aa-ee.
Derjenige, der dem Rat des Gurus folgt, besinnt den Namen,
ਦਰਸਨਿ ਸਚੈ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
darsan sachai sachee pat ho-ee. ||3||
Er erkennt den wahren Herrn und er gewinnt den wahren Ruhm.
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਦਾਤਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
kis no kahee-ai daataa ik so-ee.
Allein der Herr ist der Spender; warum sollen wir zu irgend anderen flehen”
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥
kirpaa karay sabad milaavaa ho-ee.
Durch seine Gnade erhält man das Wort.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥
mil pareetam saachay gun gaavaa.
Wenn man den geliebten Herrn trifft, singt man Seine Lobgesänge.
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵਾ ॥੪॥੨॥੨੨॥
naanak saachay saach samaavaa. ||4||2||22||
Auf diese Weise verbindet man sich mit dem ewigen und wahren Herrn.
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ga-orhee gu-aarayree mehlaa 3.
Gauri Guareri M. 3
ਸੁ ਥਾਉ ਸਚੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
so thaa-o sach man nirmal ho-ay.
Die Stelle, wo der Geist sauber und untadlig wird, ist wirklich wahr.
ਸਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ਕਰੇ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
sach nivaas karay sach so-ay.
Der Geist wohnt im Herrn und er wird gleich wahr und untadelig.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਪੈ ॥
sachee banee jug chaaray jaapai.
Wahr ist der Herr
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਆਪੈ ॥੧॥
sabh kichh saachaa aapay aapai. ||1||
Er ist alles; Er bleibt bei sich selbst.
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਏ ॥
karam hovai satsang milaa-ay.
Durch Glück und die Gnade des Herrn, schließt man sich mit der Gesellschaft der Heiligen ein,
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਬੈਸਿ ਸੁ ਥਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har gun gaavai bais so thaa-ay. ||1|| rahaa-o.
Dann singt man die Lobgesänge des Herrn in der Gesellschaft der Heiligen.
ਜਲਉ ਇਹ ਜਿਹਵਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jala-o ih jihvaa doojai bhaa-ay.
Verbrenne die Zunge, die sich einer anderen Liebe hingibt,
ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਾਖੈ ਫੀਕਾ ਆਲਾਇ ॥
har ras na chaakhai feekaa aalaa-ay.
Die kostet die Essenz nicht und prahlt ohne Zweck.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫੀਕਾ ਹੋਇ ॥
bin boojhay tan man feekaa ho-ay.
Werden Geistlos die Körper und der Geist, wenn man den Namen nicht erkennt.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੀਆ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥੨॥
bin naavai dukhee-aa chali-aa ro-ay. ||2||
Ohne den Namen beklagt man sich bei der Reise.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
rasnaa har ras chaakhi-aa sahj subhaa-ay.
Die Zunge, die ambrosische Essenz kostet, gewinnt den Frieden.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥
gur kirpaa tay sach samaa-ay.
Durch die Gnade des Herrn löst sie sich mit dem Wahren auf.
ਸਾਚੇ ਰਾਤੀ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥
saachay raatee gur sabad veechaar.
Erfüllt von der Liebe des Wahren betrachtet sie das Wort des Gurus,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਨਿਰਮਲ ਧਾਰ ॥੩॥
amrit peevai nirmal Dhaar. ||3||
Und sie trinkt am Bach der Ambrosia
ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਜੋ ਭਾਡਾ ਹੋਇ ॥
naam samaavai jo bhaadaa ho-ay.
Die Schüssel (der Geist) empfängt den Namen,
ਊਂਧੈ ਭਾਂਡੈ ਟਿਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥
ooNDhai bhaaNdai tikai na ko-ay.
Aber eine umkehrte Schüssel kann nichts erhalten,
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
gur sabdee man naam nivaas.
Durch das Wort des Gurus wird der Geist zur Wohnung des Namens.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਭਾਂਡਾ ਜਿਸੁ ਸਬਦ ਪਿਆਸ ॥੪॥੩॥੨੩॥
naanak sach bhaaNdaa jis sabad pi-aas. ||4||3||23||
Nanak, solch eine Schüssel (Geist) ist wahr und heilig,
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ga-orhee gu-aarayree mehlaa 3.
Gauri Guareri M. 3
ਇਕਿ ਗਾਵਤ ਰਹੇ ਮਨਿ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇ ॥
ik gaavat rahay man saad na paa-ay.
Einige singen (die Lobgesänge), aber sie kosten die Essenz nicht
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਗਾਵਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
ha-umai vich gaavahi birthaa jaa-ay.
Ihre Gesänge sind von ‘Ich’, und doch alles ist nutzlos.
ਗਾਵਣਿ ਗਾਵਹਿ ਜਿਨ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
gaavan gaavahi jin naam pi-aar.
Allein der Mensch, der den Namen liebt
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧॥
saachee banee sabad beechaar. ||1||
singt aufrichtig,Und er besinnt das wahre Wort.
ਗਾਵਤ ਰਹੈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
gaavat rahai jay satgur bhaavai.
Wenn es dem Guru gefällt, beschäftigt man sich mit den Lobgesängen.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man tan raataa naam suhaavai. ||1|| rahaa-o.
Erfüllt von dem Namen werden der Körper und der Geist ganz prachtvoll.
ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਇਕਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇਹਿ ॥
ik gaavahi ik bhagat karayhi.
Einige singen, die anderen treiben die Kulte
ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਅਸਨੇਹ ॥
naam na paavahi bin asnayh.
Aber ohne Liebe in ihrem Herzen erhalten sie den Namen nicht.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦ ਪਿਆਰਿ ॥
sachee bhagat gur sabad pi-aar.
Die wirkliche Verehrung ist die Liebe für das Wort des Gurus,
ਅਪਨਾ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਸਦਾ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨॥
apnaa pir raakhi-aa sadaa ur Dhaar. ||2||
Und dann bettet man den Herrn im Herzen ein.