Page 43
                    ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
                   
                    
                                             sireeraag mehlaa 5.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਪਪੋਲੀਐ ਵਿਣੁ ਬੁਝੇ ਮੁਗਧ ਅਜਾਣਿ ॥
                   
                    
                                             bhalkay uth papolee-ai vin bujhay mugaDh ajaan.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਇਓ ਛੁਟੈਗੀ ਬੇਬਾਣਿ ॥
                   
                    
                                             so parabh chit na aa-i-o chhutaigee baybaan.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਮਾਣਿ ॥੧॥
                   
                    
                                             satgur saytee chit laa-ay sadaa sadaa rang maan. ||1||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਾਣੀ ਤੂੰ ਆਇਆ ਲਾਹਾ ਲੈਣਿ ॥
                   
                    
                                             paraanee tooN aa-i-aa laahaa lain.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਲਗਾ ਕਿਤੁ ਕੁਫਕੜੇ ਸਭ ਮੁਕਦੀ ਚਲੀ ਰੈਣਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             lagaa kit khufkarhay sabh mukdee chalee rain. ||1|| rahaa-o.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੁਦਮ ਕਰੇ ਪਸੁ ਪੰਖੀਆ ਦਿਸੈ ਨਾਹੀ ਕਾਲੁ ॥
                   
                    
                                             kudam karay pas pankhee-aa disai naahee kaal.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਓਤੈ ਸਾਥਿ ਮਨੁਖੁ ਹੈ ਫਾਥਾ ਮਾਇਆ ਜਾਲਿ ॥
                   
                    
                                             otai saath manukh hai faathaa maa-i-aa jaal.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੁਕਤੇ ਸੇਈ ਭਾਲੀਅਹਿ ਜਿ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥
                   
                    
                                             muktay say-ee bhaalee-ah je sachaa naam samaal. ||2||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਘਰੁ ਛਡਿ ਗਵਾਵਣਾ ਸੋ ਲਗਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             jo ghar chhad gavaavnaa so lagaa man maahi.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਤੁਧੁ ਵਰਤਣਾ ਤਿਸ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             jithai jaa-ay tuDh vartanaa tis kee chintaa naahi.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਫਾਥੇ ਸੇਈ ਨਿਕਲੇ ਜਿ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥੩॥
                   
                    
                                             faathay say-ee niklay je gur kee pairee paahi. ||3||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੋਈ ਰਖਿ ਨ ਸਕਈ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨ ਦਿਖਾਇ ॥
                   
                    
                                             ko-ee rakh na sak-ee doojaa ko na dikhaa-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਭਾਲਿ ਕੈ ਆਇ ਪਇਆ ਸਰਣਾਇ ॥
                   
                    
                                             chaaray kundaa bhaal kai aa-ay pa-i-aa sarnaa-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਪਾਤਿਸਾਹਿ ਡੁਬਦਾ ਲਇਆ ਕਢਾਇ ॥੪॥੩॥੭੩॥
                   
                    
                                             naanak sachai paatisaah dubdaa la-i-aa kadhaa-ay. ||4||3||73||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
                   
                    
                                             sireeraag mehlaa 5.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਘੜੀ ਮੁਹਤ ਕਾ ਪਾਹੁਣਾ ਕਾਜ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
                   
                    
                                             gharhee muhat kaa paahunaa kaaj savaaranhaar.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਇਆ ਕਾਮਿ ਵਿਆਪਿਆ ਸਮਝੈ ਨਾਹੀ ਗਾਵਾਰੁ ॥
                   
                    
                                             maa-i-aa kaam vi-aapi-aa samjhai naahee gaavaar.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਉਠਿ ਚਲਿਆ ਪਛੁਤਾਇਆ ਪਰਿਆ ਵਸਿ ਜੰਦਾਰ ॥੧॥
                   
                    
                                             uth chali-aa pachhutaa-i-aa pari-aa vas jandaar. ||1||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅੰਧੇ ਤੂੰ ਬੈਠਾ ਕੰਧੀ ਪਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             anDhay tooN baithaa kanDhee paahi.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੇ ਹੋਵੀ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਗੁਰ ਕਾ ਬਚਨੁ ਕਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             jay hovee poorab likhi-aa taa gur kaa bachan kamaahi. ||1|| rahaa-o.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰੀ ਨਾਹੀ ਨਹ ਡਡੁਰੀ ਪਕੀ ਵਢਣਹਾਰ ॥
                   
                    
                                             haree naahee nah daduree pakee vadhanhaar.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਲੈ ਲੈ ਦਾਤ ਪਹੁਤਿਆ ਲਾਵੇ ਕਰਿ ਤਈਆਰੁ ॥
                   
                    
                                             lai lai daat pahuti-aa laavay kar ta-ee-aar.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਾ ਹੋਆ ਹੁਕਮੁ ਕਿਰਸਾਣ ਦਾ ਤਾ ਲੁਣਿ ਮਿਣਿਆ ਖੇਤਾਰੁ ॥੨॥
                   
                    
                                             jaa ho-aa hukam kirsaan daa taa lun mini-aa khaytaar. ||2||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਹਿਲਾ ਪਹਰੁ ਧੰਧੈ ਗਇਆ ਦੂਜੈ ਭਰਿ ਸੋਇਆ ॥
                   
                    
                                             pahilaa pahar DhanDhai ga-i-aa doojai bhar so-i-aa.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤੀਜੈ ਝਾਖ ਝਖਾਇਆ ਚਉਥੈ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ॥
                   
                    
                                             teejai jhaakh jhakhaa-i-aa cha-uthai bhor bha-i-aa.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਦ ਹੀ ਚਿਤਿ ਨ ਆਇਓ ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦੀਆ ॥੩॥
                   
                    
                                             kad hee chit na aa-i-o jin jee-o pind dee-aa. ||3||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਜੀਉ ਕੀਆ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
                   
                    
                                             saaDhsangat ka-o vaari-aa jee-o kee-aa kurbaan.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਸ ਤੇ ਸੋਝੀ ਮਨਿ ਪਈ ਮਿਲਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
                   
                    
                                             jis tay sojhee man pa-ee mili-aa purakh sujaan.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਡਿਠਾ ਸਦਾ ਨਾਲਿ ਹਰਿ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਣੁ ॥੪॥੪॥੭੪॥
                   
                    
                                             naanak dithaa sadaa naal har antarjaamee jaan. ||4||4||74||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
                   
                    
                                             Siree Raag mehlaa 5.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਭੇ ਗਲਾ ਵਿਸਰਨੁ ਇਕੋ ਵਿਸਰਿ ਨ ਜਾਉ ॥
                   
                    
                                             sabhay galaa visran iko visar na jaa-o.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਧੰਧਾ ਸਭੁ ਜਲਾਇ ਕੈ ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਸਚੁ ਸੁਆਉ ॥
                   
                    
                                             DhanDhaa sabh jalaa-ay kai gur naam dee-aa sach su-aa-o.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਸਾ ਸਭੇ ਲਾਹਿ ਕੈ ਇਕਾ ਆਸ ਕਮਾਉ ॥
                   
                    
                                             aasaa sabhay laahi kai ikaa aas kamaa-o.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਅਗੈ ਮਿਲਿਆ ਥਾਉ ॥੧॥
                   
                    
                                             jinee satgur sayvi-aa tin agai mili-aa thaa-o. ||1||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨ ਮੇਰੇ ਕਰਤੇ ਨੋ ਸਾਲਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             man mayray kartay no saalaahi.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਭੇ ਛਡਿ ਸਿਆਣਪਾ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             sabhay chhad si-aanpaa gur kee pairee paahi. ||1|| rahaa-o.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦੁਖ ਭੁਖ ਨਹ ਵਿਆਪਈ ਜੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਹੋਇ ॥
                   
                    
                                             dukh bhukh nah vi-aapa-ee jay sukh-daata man ho-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਿਤ ਹੀ ਕੰਮਿ ਨ ਛਿਜੀਐ ਜਾ ਹਿਰਦੈ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
                   
                    
                                             kit hee kamm na chhijee-ai jaa hirdai sachaa so-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਰਖਹਿ ਹਥ ਦੇ ਤਿਸੁ ਮਾਰਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
                   
                    
                                             jis tooN rakheh hath day tis maar na sakai ko-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰੁ ਸੇਵੀਐ ਸਭਿ ਅਵਗਣ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੨॥
                   
                    
                                             sukh-daata gur sayvee-ai sabh avgan kadhai Dho-ay. ||2||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੇਵਾ ਮੰਗੈ ਸੇਵਕੋ ਲਾਈਆਂ ਅਪੁਨੀ ਸੇਵ ॥
                   
                    
                                             sayvaa mangai sayvko laa-ee-aaN apunee sayv.