Page 270
ਮੁਖਿ ਤਾ ਕੋ ਜਸੁ ਰਸਨ ਬਖਾਨੈ ॥
തൻറെ വായ കൊണ്ടും കൊണ്ടും രസന കൊണ്ടും എപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തിൻറെ യശോഗാനം പാടുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰੋ ਰਹਤਾ ਧਰਮੁ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ നിൻറെ മതം നിലനിൽക്കുന്നത്
ਮਨ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ਕੇਵਲ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ॥
അല്ലയോ മനസ്സേ നീ എപ്പോഴും ആ പരബ്രഹ്മത്തിനെ സ്മരിക്കുക
ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਜਪਤ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ਪਾਵਹਿ ॥
പൂജ്യനായ പരമേശ്വരനെ ആരാധിക്കുന്നതുകൊണ്ട് നിനക്ക് എപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തിൻറെ സദസ്സിൽ ആദരവ് ലഭിക്കും
ਨਾਨਕ ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਵਹਿ ॥੨॥
അല്ലയോ നാനക്! അങ്ങനെ നീ ആദരവോടുകൂടി പരലോകത്തേക്ക് യാത്രയാകും
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਆਰੋਗ ਕੰਚਨ ਦੇਹੀ ॥
അല്ലയോ മനസ്സേ ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ നിനക്ക് സ്വർണം പോലെ സുന്ദരമായ ഒരു ശരീരം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਲਿਵ ਲਾਵਹੁ ਤਿਸੁ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ॥
ആ പ്രിയതമനായ രാമൻ തൻറെ മനസ്സിനെ അർപ്പിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰਾ ਓਲਾ ਰਹਤ ॥
അദ്ദേഹത്തിൻറെ കൃപയുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ നിനക്ക് എപ്പോഴും സുരക്ഷിതനായി ഇരിക്കുവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ
ਮਨ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਹਤ ॥
പ്രഭുവിനെ പരമേശ്വരനെ സദാ സ്മരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് നിനക്ക് എപ്പോഴും സുഖം ലഭിക്കും
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰੇ ਸਗਲ ਛਿਦ੍ਰ ਢਾਕੇ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നിന്റെ എല്ലാ പാപങ്ങളും ഇല്ലാതാകുന്നത്
ਮਨ ਸਰਨੀ ਪਰੁ ਠਾਕੁਰ ਪ੍ਰਭ ਤਾ ਕੈ ॥
അല്ലയോ മനസ്സേ പരമേശ്വരന്റെ ശരണത്തിൽ നിന്നെ സമർപ്പിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੁਝੁ ਕੋ ਨ ਪਹੂਚੈ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നിനക്ക് സമനായി മറ്റൊരുത്തനു൦ ഇല്ലാത്തത്
ਮਨ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਿਮਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਊਚੇ ॥
അല്ലയോ എൻറെ മനസ്സ് എപ്പോഴും നിൻറെ ഓരോ ശ്വാസത്തിലും പ്രഭുവിനെ സ്മരിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪਾਈ ਦ੍ਰੁਲਭ ਦੇਹ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ ദുർലഭമായ ഈ മനുഷ്യശരീരം നിനക്ക് ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰੇਹ ॥੩॥
ഹേയ് നാനക്! ആ ഭഗവാൻറെ ഭക്തിയിൽ ലയിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਆਭੂਖਨ ਪਹਿਰੀਜੈ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ ആഭൂഷണങ്ങൾ ധരിക്കുന്നത്
ਮਨ ਤਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਕਿਉ ਆਲਸੁ ਕੀਜੈ ॥
അല്ലയോ മനസ്സേ! അങ്ങനെയുള്ള ആ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നതിൽ നിന്നും എന്തിനാണ് മടി വിചാരിക്കുന്നത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਅਸ੍ਵ ਹਸਤਿ ਅਸਵਾਰੀ ॥
കൃപ കൊണ്ടാണോ നീ കുതിരയുടെയോ അല്ലെങ്കിൽ ആനയുടെ മേലെ സവാരി ചെയ്യുന്നത്
ਮਨ ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਕਬਹੂ ਨ ਬਿਸਾਰੀ ॥
അല്ലയോ മനസ്സേ! പരമാത്മാവിനെ നീ ഒരിക്കലും വിസ്മരിക്കാതിരിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਬਾਗ ਮਿਲਖ ਧਨਾ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നിനക്ക് പൂന്തോട്ടവും ഭൂമിയു൦ സമ്പത്തും ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਰਾਖੁ ਪਰੋਇ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪੁਨੇ ਮਨਾ ॥
ആ ഈശ്വരനെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിക്കുക
ਜਿਨਿ ਤੇਰੀ ਮਨ ਬਨਤ ਬਨਾਈ ॥
അല്ലയോ മനസ്സേ! ഏതൊരു ദൈവമാണോ നിന്നെ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਸਦ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਈ ॥
എപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തെ സ്മരിക്കുക
ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਇ ਜੋ ਏਕ ਅਲਖੈ ॥
നാനക്!അദൃശ്യനായ ദൈവത്തെ സ്മരിക്കുക
ਈਹਾ ਊਹਾ ਨਾਨਕ ਤੇਰੀ ਰਖੈ ॥੪॥
അവൻ ഈ ലോകത്തിലും പരലോകത്തിലും നിന്നെ രക്ഷിക്കും
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਰਹਿ ਪੁੰਨ ਬਹੁ ਦਾਨ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നീ പുണ്യകർമ്മങ്ങളും ദാനവും എല്ലാം ചെയ്യുന്നത്
ਮਨ ਆਠ ਪਹਰ ਕਰਿ ਤਿਸ ਕਾ ਧਿਆਨ ॥
അല്ലയോ മനസ്സേ !നീ എപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തെ സ്മരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കണം
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੂ ਆਚਾਰ ਬਿਉਹਾਰੀ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നീ മത ചടങ്ങുകളും പിന്നെ ഈ ലോകത്തിലെ എല്ലാ കർമ്മങ്ങളും ചെയ്യുന്നത്
ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਚਿਤਾਰੀ ॥
നിൻറെ ഓരോ ശ്വാസത്തിലും ആ പ്രഭുവിനെ കുറിച്ചുള്ള സ്മരണ ഉണ്ടായിരിക്കണം
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰਾ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪੁ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ നിനക്ക് ഈ സുന്ദരമായ രൂപം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰਹੁ ਸਦਾ ਅਨੂਪੁ ॥
ആ അതുല്യനായ ദൈവത്തെ എപ്പോഴും സ്മരിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰੀ ਨੀਕੀ ਜਾਤਿ ॥
ആരുടെ ദയ കൊണ്ടാണോ നിനക്ക് സർവസേഷ്ടമായ മനുഷ്യജന്മം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰਿ ਸਦਾ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ॥
രാത്രിയും പകലും ആ ദൈവത്തെ സ്മരിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰੀ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ നിന്റെ അസ്തിത്വം എപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നത്
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਜਸੁ ਕਹੈ ॥੫॥
അല്ലയോ നാനക്! ഗുരുവിൻറെ കൃപകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിൻറെ മഹിമയെ എപ്പോഴും സ്മരിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੁਨਹਿ ਕਰਨ ਨਾਦ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ നിനക്ക് ശ്രവണശേഷി ഉള്ളത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪੇਖਹਿ ਬਿਸਮਾਦ ॥
ആരുടെ കൊണ്ടാണ് നീ ഈ കൗതുകം നിറഞ്ഞ സൃഷ്ടിയെ കാണുന്നത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸਨਾ ॥
ആരുടെ ദയവുകൊണ്ടാണോ നീ തന്റെ നാവുകൊണ്ട് നല്ല വാക്കുകൾ സംസാരിക്കുന്നത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੁਖਿ ਸਹਜੇ ਬਸਨਾ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ നീ സുഖസൗകര്യങ്ങളോടുകൂടി ജീവിക്കുന്നത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਹਸਤ ਕਰ ਚਲਹਿ ॥
ആരുടെ ദയ കൊണ്ടാണോ നിന്റെ കൈകാലുകൾ അനായാസം ചലിക്കുന്നതും കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യാൻ സാധിക്കുന്നതും
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੰਪੂਰਨ ਫਲਹਿ ॥
ആരുടെ ദയ കൊണ്ടാണോ നിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ കാര്യങ്ങളും സഫലമായി തീരുന്നത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਵਹਿ ॥
ആരുടെ ദയ കൊണ്ടാണോ നിനക്ക് മോക്ഷം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
ആരുടെ ദയവുകൊണ്ടാണോ നിനക്ക് എല്ലാ സുഖങ്ങളും അനുഭവിക്കാൻ സാധിക്കുന്നത്
ਐਸਾ ਪ੍ਰਭੁ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਕਤ ਲਾਗਹੁ ॥
അങ്ങനെയുള്ള ആ ദൈവത്തെ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് വേറെ പലതിലും നീ എന്തിനാണ് ആകൃഷ്ടനാകുന്നത്
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਜਾਗਹੁ ॥੬॥
അല്ലയോ നാനക്!ഗുരുവിൻറെ കൃപകൊണ്ട് നിൻറെ മനസ്സിനെ ദൈവത്തിൽ സമർപ്പിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੂੰ ਪ੍ਰਗਟੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണ് നീ ലോകപ്രിയനായി തീർന്നത്
ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਮੂਲਿ ਨ ਮਨਹੁ ਬਿਸਾਰਿ ॥
ദൈവത്തെ നിൻറെ മനസ്സിൽനിന്നും ഒരിക്കലും മായിച്ചു കളയാതിരിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰਾ ਪਰਤਾਪੁ ॥
ആരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ നിൻറെ പ്രതാപത്തിന് യാതൊരു കോട്ടവും സംഭവിക്കാത്തത്
ਰੇ ਮਨ ਮੂੜ ਤੂ ਤਾ ਕਉ ਜਾਪੁ ॥
അല്ലയോ മൂഢനായ മനസ്സേ ! നീ സദാ അദ്ദേഹത്തെ ആരാധിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇਰੇ ਕਾਰਜ ਪੂਰੇ ॥
ആരുടെ ദയ കൊണ്ടാണ് നിന്റെ സമസ്ത കാര്യങ്ങളും സമ്പൂർണ്ണമായി തീർന്നിട്ടുള്ളത്
ਤਿਸਹਿ ਜਾਨੁ ਮਨ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥
എപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തെ തൻറെ ഹൃദയത്തിൽ അടുക്കൽ തന്നെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੂੰ ਪਾਵਹਿ ਸਾਚੁ ॥
ആരുടേത് കൊണ്ടാണോ നിനക്ക് സത്യം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്
ਰੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੂੰ ਤਾ ਸਿਉ ਰਾਚੁ ॥
അല്ലയോ എൻറെ മനസ്സേ! നീ അവനെ സ്നേഹിക്കുക
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸਭ ਕੀ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥
അവരുടെ കൃപ കൊണ്ടാണോ എല്ലാവരുടെയും ജീവിതം മുന്നോട്ടു പോകുന്നത്
ਨਾਨਕ ਜਾਪੁ ਜਪੈ ਜਪੁ ਸੋਇ ॥੭॥
നാനക്!ആ ദൈവത്തിൻറെ നാമത്തെ ഒരിക്കലെങ്കിലും ജപിക്കണം
ਆਪਿ ਜਪਾਏ ਜਪੈ ਸੋ ਨਾਉ ॥
ദൈവം തൻറെ നാമ൦ ആര് ജപിക്കണമെന്ന് വിചാരിക്കുന്നുവോ അവന് മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിൻറെ നാമസ്മരണം ചെയ്യുവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ
ਆਪਿ ਗਾਵਾਏ ਸੁ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥
ആരെ കൊണ്ടാണോ ദൈവം സ്വയം തൻറെ യെശോഗാനം പാടിപ്പിക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അവനു മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിൻറെ മഹിമയെ വർണ്ണിക്കാൻ ആവുകയുള്ളൂ