Page 268
ਇਆਹੂ ਜੁਗਤਿ ਬਿਹਾਨੇ ਕਈ ਜਨਮ ॥
യുക്തികൾ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ മനുഷ്യൻ അനേകം ജന്മങ്ങൾ കഴിച്ചുകൂട്ടി
ਨਾਨਕ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਆਪਨ ਕਰਿ ਕਰਮ ॥੭॥
നാനക്ക് ജി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് അല്ലയോ പ്രഭു !താങ്കൾ തൻറെ കൃപയാൽ ജീവികളെ ഈ ഭവസാഗരത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കുക
ਤੂ ਠਾਕੁਰੁ ਤੁਮ ਪਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
അല്ലയോ ഈശ്വരാ !നീ ഞങ്ങളുടെ യജമാനനാണ് നിന്നോട് തന്നെയാണ് ഞങ്ങളുടെ പ്രാർത്ഥന
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੇਰੀ ਰਾਸਿ ॥
ആത്മാവും ശരീരവും എല്ലാം നിന്നാൽ നൽകപ്പെട്ട സ്വത്തുക്കളാണ്
ਤੁਮ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੇਰੇ ॥
നീ തന്നെയാണ് ഞങ്ങളുടെ മാതാവും പിതാവും ഞങ്ങൾ നിൻറെ ബാലകന്മാരാണ്
ਤੁਮਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਮਹਿ ਸੂਖ ਘਨੇਰੇ ॥
നിൻറെ കൃപയാൽ ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാവിധ സുഖങ്ങളും ലഭിക്കുന്നു
ਕੋਇ ਨ ਜਾਨੈ ਤੁਮਰਾ ਅੰਤੁ ॥
അല്ലയോ പ്രഭു നിൻറെ അന്തം ആർക്കും അറിയുവാൻ സാധിക്കുകയില്ല
ਊਚੇ ਤੇ ਊਚਾ ਭਗਵੰਤ ॥
നീ എല്ലാത്തിനും മുകളിൽ ദൈവമാണ്
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਤੁਮਰੈ ਸੂਤ੍ਰਿ ਧਾਰੀ ॥
ഈ സമസ്ത ലോകവും നിൻറെ നൂലാൽ കോർക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
ਤੁਮ ਤੇ ਹੋਇ ਸੁ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ॥
നിന്നാൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ഇവിടെയുള്ളതെല്ലാം നിൻറെ ആജ്ഞ അനുസരിക്കുന്നവരാണ്
ਤੁਮਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੁਮ ਹੀ ਜਾਨੀ ॥
നിൻറെ പ്രവർത്തിയും കാര്യങ്ങളും നിനക്ക് മാത്രമേ അറിയാവൂ
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥੮॥੪॥
അല്ലയോ നാനക്ക് നിൻറെ സേവകനായ ഞാൻ എപ്പോഴും നിന്നിൽ സമർപ്പിതനാണ്
ਸਲੋਕੁ ॥
ശ്ലോകം
ਦੇਨਹਾਰੁ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਕੈ ਲਾਗਹਿ ਆਨ ਸੁਆਇ ॥
എല്ലാം നൽകുന്നവനായ ദാദാവായ പ്രഭുവിനെ വിസ്മരിച്ച് ജീവികൾ മറ്റുള്ള ഭോഗ വിലാസങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുന്നു, എന്നാൽ
ਨਾਨਕ ਕਹੂ ਨ ਸੀਝਈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥੧॥
അല്ലയോ നാനക്!അങ്ങനെയുള്ള പ്രാണികൾ ഒരിക്കലും വിജയം കൈവരിക്കുകയില്ലകാരണം പ്രഭുവിന്റെ നാമസ്മരണം ഇല്ലാതെ അവർക്ക് ഒരിക്കലും ആദരവും മര്യാദയും ലഭിക്കുകയില്ല
ਅਸਟਪਦੀ ॥
അഷ്ടപതി
ਦਸ ਬਸਤੂ ਲੇ ਪਾਛੈ ਪਾਵੈ ॥
മനുഷ്യൻ ഈശ്വരനിൽ നിന്ന് 10 വസ്തുക്കൾ നേടി പിന്നീട് അതിനെ സൂക്ഷിക്കുന്നു
ਏਕ ਬਸਤੁ ਕਾਰਨਿ ਬਿਖੋਟਿ ਗਵਾਵੈ ॥
എന്നാൽ ഒരു വസ്തുവിന് വേണ്ടി തന്നെ അവൻ അവൻറെ വിശ്വാസത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്നു
ਏਕ ਭੀ ਨ ਦੇਇ ਦਸ ਭੀ ਹਿਰਿ ਲੇਇ ॥
ഒരുപക്ഷേ ദൈവം ഒരു വസ്തുവും കൊടുക്കാതെ 10 വസ്തുക്കളും തിരിച്ചെടുക്കുകയാണെങ്കിൽ
ਤਉ ਮੂੜਾ ਕਹੁ ਕਹਾ ਕਰੇਇ ॥
എങ്കിൽ പറയൂ ഈ മൂഢന് എന്ത് ചെയ്യാനാകും
ਜਿਸੁ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਨਾਹੀ ਚਾਰਾ ॥
ഏതൊരു ദൈവത്തിൻറെ മുൻപിൽ ആണോ ഒരു ശക്തിയും ചലിക്കാത്തത്
ਤਾ ਕਉ ਕੀਜੈ ਸਦ ਨਮਸਕਾਰਾ ॥
ആ ദൈവത്തിനു മുൻപിൽ എപ്പോഴും നമസ്കരിക്കണം
ਜਾ ਕੈ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮੀਠਾ ॥
ആരുടെ മനസ്സിനാണ് ദൈവം മധുരമായി തോന്നുന്നത്
ਸਰਬ ਸੂਖ ਤਾਹੂ ਮਨਿ ਵੂਠਾ ॥
അവൻറെ മനസ്സിൽ എല്ലാ സുഖങ്ങളും വസിക്കുന്നു
ਜਿਸੁ ਜਨ ਅਪਨਾ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਆ ॥
അല്ലയോ ഏതൊരു മനുഷ്യനാലാണോ ദൈവം അവന്റെ എല്ലാ ആജ്ഞയും പാലിക്കാൻ ബാധ്യസ്ഥൻ ആക്കുന്നത്
ਸਰਬ ਥੋਕ ਨਾਨਕ ਤਿਨਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
ഈ ലോകത്തിലുള്ള എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളും അവൻ നേടിക്കഴിഞ്ഞു
ਅਗਨਤ ਸਾਹੁ ਅਪਨੀ ਦੇ ਰਾਸਿ ॥
മഹാത്മാവായ ദൈവം മനുഷ്യർക്ക് എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളും നൽകുന്നു
ਖਾਤ ਪੀਤ ਬਰਤੈ ਅਨਦ ਉਲਾਸਿ ॥
മനുഷ്യർ ഇതെല്ലാം വളരെ സന്തോഷത്തോടുകൂടി തിന്നുകയും കുടിക്കുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
ਅਪੁਨੀ ਅਮਾਨ ਕਛੁ ਬਹੁਰਿ ਸਾਹੁ ਲੇਇ ॥
ദൈവം ഒരുപക്ഷേ തൻറെ സ്വത്തിൽ നിന്നും എന്തെങ്കിലും തിരിച്ചെടുക്കുകയാണെങ്കിൽ
ਅਗਿਆਨੀ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ਕਰੇਇ ॥
മൂഢനായ വ്യക്തി അവൻറെ മനസ്സിൽ ദൈവത്തോട് ദേഷ്യം കാണിക്കുന്നു
ਅਪਨੀ ਪਰਤੀਤਿ ਆਪ ਹੀ ਖੋਵੈ ॥
അങ്ങനെ അവൻ തന്നെ അവൻറെ വിശ്വാസത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്നു
ਬਹੁਰਿ ਉਸ ਕਾ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥
ദൈവം പിന്നീട് ഒരിക്കലും അവനെ വിശ്വസിക്കുകയില്ല
ਜਿਸ ਕੀ ਬਸਤੁ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥
ആരുടെ വസ്തുവാണോ അവൻറെ മുൻപിൽ സ്വയം തന്നെ സന്തോഷത്തോടുകൂടി അത് തിരിച്ചു നൽകുന്നതാണ് ശരി
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਆਗਿਆ ਮਾਨੈ ਮਾਥੈ ॥
പ്രഭുവിന്റെ ആജ്ഞ സന്തോഷത്തോടുകൂടി അനുസരിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്
ਉਸ ਤੇ ਚਉਗੁਨ ਕਰੈ ਨਿਹਾਲੁ ॥
ദൈവം ആദ്യത്തെകാളും നാലു മടങ്ങ് അവനെ കൃതാർത്ഥനാക്കുന്നു
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ॥੨॥
അല്ലയോനാനക്! ഈശ്വരൻ കൃപാലുമാണ്
ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਮਾਇਆ ਕੇ ਹੇਤ ॥ ਸਰਪਰ ਹੋਵਤ ਜਾਨੁ ਅਨੇਤ ॥
മായ മോഹങ്ങൾ അനേകം ഈ ലോകത്തിലുണ്ട് എന്നാൽ ഇതെല്ലാം തന്നെ അവസാനം നശിച്ചു പോകുന്നതാണ് എന്ന് ഓർമ്മിക്കുക
ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਇਆ ਸਿਉ ਰੰਗੁ ਲਾਵੈ ॥
മനുഷ്യൻ വൃക്ഷത്തിന്റെ നിഴലിനെ സ്നേഹിക്കുന്നു
ਓਹ ਬਿਨਸੈ ਉਹੁ ਮਨਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥
അത് നശിക്കുമ്പോൾ അവൻ അവന്റെ മനസ്സിൽ തന്നെ പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਨਹਾਰੁ ॥
ദൃഷ്ടി ഗോചരം ആയ ഈ ലോകം ക്ഷണഭംഗുരമാണ്
ਲਪਟਿ ਰਹਿਓ ਤਹ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰੁ ॥
എന്നാൽ ഈ ലോകത്ത് മനുഷ്യൻ തന്റേത് എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു
ਬਟਾਊ ਸਿਉ ਜੋ ਲਾਵੈ ਨੇਹ ॥
ഏതൊരു മനുഷ്യനാണ് യാത്രികനെ സ്നേഹിക്കുന്നത്
ਤਾ ਕਉ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਕੇਹ ॥
അവസാനം അവൻറെ പക്കൽ ഒന്നും ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല
ਮਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਖਦਾਈ ॥
അല്ലയോ എൻറെ മനസ്സേ ഭഗവാൻറെ നാമത്തിനോടുള്ള സ്നേഹം എപ്പോഴും സുഖകരമാണ്
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਲਏ ਲਾਈ ॥੩॥
ഹേ നാനക്ക്!ദൈവം അവന്റെ കൃപയ്ക്ക് പാത്രമായവരെ അവൻറെ കൂടെ തന്നെ നിർത്തുന്നു
ਮਿਥਿਆ ਤਨੁ ਧਨੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਬਾਇਆ ॥
ഈ ശരീരവും സമ്പത്തും കുടുംബവും എല്ലാം മിഥ്യയാണ്
ਮਿਥਿਆ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮਾਇਆ ॥
അഹങ്കാരം സ്നേഹം പിന്നെ മായ ഇതെല്ലാം കള്ളമാണ്
ਮਿਥਿਆ ਰਾਜ ਜੋਬਨ ਧਨ ਮਾਲ ॥
രാജ്യം യൗവനം സമ്പത്ത് ഇതെല്ലാം മിഥ്യയാണ്
ਮਿਥਿਆ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥
കാമവും ക്രോധവും എല്ലാം നശ്വരമാണ്
ਮਿਥਿਆ ਰਥ ਹਸਤੀ ਅਸ੍ਵ ਬਸਤ੍ਰਾ ॥
സുന്ദരമായ രഥവും ആനയും കുതിരകളും പിന്നെ സുന്ദരമായ വസ്ത്രങ്ങളും ഇതെല്ലാം നശ്വരങ്ങളാണ്
ਮਿਥਿਆ ਰੰਗ ਸੰਗਿ ਮਾਇਆ ਪੇਖਿ ਹਸਤਾ ॥
സമ്പത്ത് സ്വരുക്കൂട്ടുന്നതിനുള്ള മനുഷ്യന്റെ ആർത്തി എന്ത് കിട്ടുന്നത് കൊണ്ടാണോ അവൻ സന്തോഷിക്കുന്നത് അതും മിഥ്യയാണ്
ਮਿਥਿਆ ਧ੍ਰੋਹ ਮੋਹ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
ചതിയും വഞ്ചനയും ലൗകിക മോഹവും അഭിമാനവും എല്ലാം ക്ഷണഭങ്കുരമാണ്
ਮਿਥਿਆ ਆਪਸ ਊਪਰਿ ਕਰਤ ਗੁਮਾਨੁ ॥
സ്വയം തന്റെ മേൽ തന്നെ അഹങ്കരിക്കുന്നത് വ്യർത്ഥമാണ്
ਅਸਥਿਰੁ ਭਗਤਿ ਸਾਧ ਕੀ ਸਰਨ ॥
ഭഗവാന്റെ ഭക്തിയും ഋഷി മുനിമാരുടെ ശരണവും ആണ് ശാശ്വതം
ਨਾਨਕ ਜਪਿ ਜਪਿ ਜੀਵੈ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਨ ॥੪॥
അല്ലയോ നാനക്!ഭഗവാൻറെ ചരണങ്ങളിൽ നാമജപം ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യർ ആണ് വാസ്തവികമായ ജീവിതം ജീവിക്കുന്നത്
ਮਿਥਿਆ ਸ੍ਰਵਨ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਸੁਨਹਿ ॥
മറ്റുള്ളവരുടെ നിന്ദ കേൾക്കുന്ന മനുഷ്യൻറെ ചെവികളും മിഥ്യയാണ്
ਮਿਥਿਆ ਹਸਤ ਪਰ ਦਰਬ ਕਉ ਹਿਰਹਿ ॥
മറ്റുള്ളവരുടെ ധനം കൈക്കലാക്കുന്ന കൈകളും മിഥ്യയാണ്