Page 350
ਜੇ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਜੀਵਣ ਖਾਣੁ ॥
jay sa-o var-hi-aa jeevan khaan.
ਖਸਮ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਦਿਨੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥੨॥
khasam pachhaanai so din parvaan. ||2||
ਦਰਸਨਿ ਦੇਖਿਐ ਦਇਆ ਨ ਹੋਇ ॥
darsan daykhi-ai da-i-aa na ho-ay.
ਲਏ ਦਿਤੇ ਵਿਣੁ ਰਹੈ ਨ ਕੋਇ ॥
la-ay ditay vin rahai na ko-ay.
ਰਾਜਾ ਨਿਆਉ ਕਰੇ ਹਥਿ ਹੋਇ ॥
raajaa ni-aa-o karay hath ho-ay.
ਕਹੈ ਖੁਦਾਇ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਇ ॥੩॥
kahai khudaa-ay na maanai ko-ay. ||3||
ਮਾਣਸ ਮੂਰਤਿ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ॥
maanas moorat naanak naam.
ਕਰਣੀ ਕੁਤਾ ਦਰਿ ਫੁਰਮਾਨੁ ॥
karnee kutaa dar furmaan.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਜਾਣੈ ਮਿਹਮਾਨੁ ॥
gur parsaad jaanai mihmaan.
ਤਾ ਕਿਛੁ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥੪॥੪॥
taa kichh dargeh paavai maan. ||4||4||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
ਜੇਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਤੇਤੀ ਜੇਤਾ ਰੂਪੁ ਕਾਇਆ ਤੇਰੀ ॥
jaytaa sabad surat Dhun taytee jaytaa roop kaa-i-aa tayree.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਰਸਨਾ ਆਪੇ ਬਸਨਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕਹਉ ਮਾਈ ॥੧॥
tooN aapay rasnaa aapay basnaa avar na doojaa kaha-o maa-ee. ||1||
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਏਕੋ ਹੈ ॥
saahib mayraa ayko hai.
ਏਕੋ ਹੈ ਭਾਈ ਏਕੋ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ayko hai bhaa-ee ayko hai. ||1|| rahaa-o.
ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪੇ ਛੋਡੈ ਆਪੇ ਲੇਵੈ ਦੇਇ ॥
aapay maaray aapay chhodai aapay layvai day-ay.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਵਿਗਸੈ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੨॥
aapay vaykhai aapay vigsai aapay nadar karay-i. ||2||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥
jo kichh karnaa so kar rahi-aa avar na karnaa jaa-ee.
ਜੈਸਾ ਵਰਤੈ ਤੈਸੋ ਕਹੀਐ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੩॥
jaisaa vartai taiso kahee-ai sabh tayree vadi-aa-ee. ||3||
ਕਲਿ ਕਲਵਾਲੀ ਮਾਇਆ ਮਦੁ ਮੀਠਾ ਮਨੁ ਮਤਵਾਲਾ ਪੀਵਤੁ ਰਹੈ ॥
kal kalvaalee maa-i-aa mad meethaa man matvaalaa peevat rahai.
ਆਪੇ ਰੂਪ ਕਰੇ ਬਹੁ ਭਾਂਤੀਂ ਨਾਨਕੁ ਬਪੁੜਾ ਏਵ ਕਹੈ ॥੪॥੫॥
aapay roop karay baho bhaaNteeN naanak bapurhaa ayv kahai. ||4||5||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
ਵਾਜਾ ਮਤਿ ਪਖਾਵਜੁ ਭਾਉ ॥
vaajaa mat pakhaavaj bhaa-o.
ਹੋਇ ਅਨੰਦੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥
ho-ay anand sadaa man chaa-o.
ਏਹਾ ਭਗਤਿ ਏਹੋ ਤਪ ਤਾਉ ॥
ayhaa bhagat ayho tap taa-o.
ਇਤੁ ਰੰਗਿ ਨਾਚਹੁ ਰਖਿ ਰਖਿ ਪਾਉ ॥੧॥
it rang naachahu rakh rakh paa-o. ||1||
ਪੂਰੇ ਤਾਲ ਜਾਣੈ ਸਾਲਾਹ ॥
pooray taal jaanai saalaah.
ਹੋਰੁ ਨਚਣਾ ਖੁਸੀਆ ਮਨ ਮਾਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hor nacthehnaa khusee-aa man maah. ||1|| rahaa-o.
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਵਜਹਿ ਦੁਇ ਤਾਲ ॥
sat santokh vajeh du-ay taal.
ਪੈਰੀ ਵਾਜਾ ਸਦਾ ਨਿਹਾਲ ॥
pairee vaajaa sadaa nihaal.
ਰਾਗੁ ਨਾਦੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
raag naad nahee doojaa bhaa-o.
ਇਤੁ ਰੰਗਿ ਨਾਚਹੁ ਰਖਿ ਰਖਿ ਪਾਉ ॥੨॥
it rang naachahu rakh rakh paa-o. ||2||
ਭਉ ਫੇਰੀ ਹੋਵੈ ਮਨ ਚੀਤਿ ॥
bha-o fayree hovai man cheet.
ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨੀਤਾ ਨੀਤਿ ॥
bahdi-aa uth-di-aa neetaa neet.
ਲੇਟਣਿ ਲੇਟਿ ਜਾਣੈ ਤਨੁ ਸੁਆਹੁ ॥
laytan layt jaanai tan su-aahu.
ਇਤੁ ਰੰਗਿ ਨਾਚਹੁ ਰਖਿ ਰਖਿ ਪਾਉ ॥੩॥
it rang naachahu rakh rakh paa-o. ||3||
ਸਿਖ ਸਭਾ ਦੀਖਿਆ ਕਾ ਭਾਉ ॥
sikh sabhaa deekhi-aa kaa bhaa-o.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਣਣਾ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
gurmukh sun-naa saachaa naa-o.
ਨਾਨਕ ਆਖਣੁ ਵੇਰਾ ਵੇਰ ॥
naanak aakhan vayraa vayr.
ਇਤੁ ਰੰਗਿ ਨਾਚਹੁ ਰਖਿ ਰਖਿ ਪੈਰ ॥੪॥੬॥
it rang naachahu rakh rakh pair. ||4||6||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
ਪਉਣੁ ਉਪਾਇ ਧਰੀ ਸਭ ਧਰਤੀ ਜਲ ਅਗਨੀ ਕਾ ਬੰਧੁ ਕੀਆ ॥
pa-un upaa-ay Dharee sabh Dhartee jal agnee kaa banDh kee-aa.
ਅੰਧੁਲੈ ਦਹਸਿਰਿ ਮੂੰਡੁ ਕਟਾਇਆ ਰਾਵਣੁ ਮਾਰਿ ਕਿਆ ਵਡਾ ਭਇਆ ॥੧॥
anDhulai dehsir moond kataa-i-aa raavan maar ki-aa vadaa bha-i-aa. ||1||
ਕਿਆ ਉਪਮਾ ਤੇਰੀ ਆਖੀ ਜਾਇ ॥
ki-aa upmaa tayree aakhee jaa-ay.
ਤੂੰ ਸਰਬੇ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tooN sarbay poor rahi-aa liv laa-ay. ||1|| rahaa-o.
ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਤਿ ਹਥਿ ਕੀਨੀ ਕਾਲੀ ਨਥਿ ਕਿਆ ਵਡਾ ਭਇਆ ॥
jee-a upaa-ay jugat hath keenee kaalee nath ki-aa vadaa bha-i-aa.
ਕਿਸੁ ਤੂੰ ਪੁਰਖੁ ਜੋਰੂ ਕਉਣ ਕਹੀਐ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥
kis tooN purakh joroo ka-un kahee-ai sarab nirantar rav rahi-aa. ||2||
ਨਾਲਿ ਕੁਟੰਬੁ ਸਾਥਿ ਵਰਦਾਤਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਭਾਲਣ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਗਇਆ ॥
naal kutamb saath vardaataa barahmaa bhaalan sarisat ga-i-aa.
ਆਗੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਓ ਤਾ ਕਾ ਕੰਸੁ ਛੇਦਿ ਕਿਆ ਵਡਾ ਭਇਆ ॥੩॥
aagai ant na paa-i-o taa kaa kans chhayd ki-aa vadaa bha-i-aa. ||3||
ਰਤਨ ਉਪਾਇ ਧਰੇ ਖੀਰੁ ਮਥਿਆ ਹੋਰਿ ਭਖਲਾਏ ਜਿ ਅਸੀ ਕੀਆ ॥
ratan upaa-ay Dharay kheer mathi-aa hor bhakhlaa-ay je asee kee-aa.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਛਪੈ ਕਿਉ ਛਪਿਆ ਏਕੀ ਏਕੀ ਵੰਡਿ ਦੀਆ ॥੪॥੭॥
kahai naanak chhapai ki-o chhapi-aa aykee aykee vand dee-aa. ||4||7||