Page 349
ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਨ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
keemat paa-ay na kahi-aa jaa-ay.
ਕਹਣੈ ਵਾਲੇ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੧॥
kahnai vaalay tayray rahay samaa-ay. ||1||
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥
vaday mayray saahibaa gahir gambheeraa gunee gaheeraa.
ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਕੇਤਾ ਕੇਵਡੁ ਚੀਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ko-ee na jaanai tayraa kaytaa kayvad cheeraa. ||1|| rahaa-o.
ਸਭਿ ਸੁਰਤੀ ਮਿਲਿ ਸੁਰਤਿ ਕਮਾਈ ॥
sabh surtee mil surat kamaa-ee.
ਸਭ ਕੀਮਤਿ ਮਿਲਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
sabh keemat mil keemat paa-ee.
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਗੁਰ ਗੁਰ ਹਾਈ ॥
gi-aanee Dhi-aanee gur gur haa-ee.
ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਤੇਰੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
kahan na jaa-ee tayree til vadi-aa-ee. ||2||
ਸਭਿ ਸਤ ਸਭਿ ਤਪ ਸਭਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ॥
sabh sat sabh tap sabh chang-aa-ee-aa.
ਸਿਧਾ ਪੁਰਖਾ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆਂ ॥
siDhaa purkhaa kee-aa vadi-aa-ee-aaN.
ਤੁਧੁ ਵਿਣੁ ਸਿਧੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥
tuDh vin siDhee kinai na paa-ee-aa.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਨਾਹੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈਆ ॥੩॥
karam milai naahee thaak rahaa-ee-aa. ||3||
ਆਖਣ ਵਾਲਾ ਕਿਆ ਬੇਚਾਰਾ ॥
aakhan vaalaa ki-aa baychaaraa.
ਸਿਫਤੀ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
siftee bharay tayray bhandaaraa.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੈ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ॥
jis tooN deh tisai ki-aa chaaraa.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੧॥
naanak sach savaaranhaaraa. ||4||1||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
ਆਖਾ ਜੀਵਾ ਵਿਸਰੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥
aakhaa jeevaa visrai mar jaa-o.
ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
aakhan a-ukhaa saachaa naa-o.
ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਲਾਗੈ ਭੂਖ ॥
saachay naam kee laagai bhookh.
ਤਿਤੁ ਭੂਖੈ ਖਾਇ ਚਲੀਅਹਿ ਦੂਖ ॥੧॥
tit bhookhai khaa-ay chalee-ahi dookh. ||1||
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
so ki-o visrai mayree maa-ay.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sacha sahib saachai naa-ay. ||1|| rahaa-o.
ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥
saachay naam kee til vadi-aa-ee.
ਆਖਿ ਥਕੇ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
aakh thakay keemat nahee paa-ee.
ਜੇ ਸਭਿ ਮਿਲਿ ਕੈ ਆਖਣ ਪਾਹਿ ॥
jay sabh mil kai aakhan paahi.
ਵਡਾ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
vadaa na hovai ghaat na jaa-ay. ||2||
ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥
naa oh marai na hovai sog.
ਦੇਂਦਾ ਰਹੈ ਨ ਚੂਕੈ ਭੋਗੁ ॥
dayNdaa rahai na chookai bhog.
ਗੁਣੁ ਏਹੋ ਹੋਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
gun ayho hor naahee ko-ay.
ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥੩॥
naa ko ho-aa naa ko ho-ay. ||3||
ਜੇਵਡੁ ਆਪਿ ਤੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥
jayvad aap tayvad tayree daat.
ਜਿਨਿ ਦਿਨੁ ਕਰਿ ਕੈ ਕੀਤੀ ਰਾਤਿ ॥
jin din kar kai keetee raat.
ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਹਿ ਤੇ ਕਮਜਾਤਿ ॥
khasam visaareh tay kamjaat.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਬਾਝੁ ਸਨਾਤਿ ॥੪॥੨॥
naanak naavai baajh sanaat. ||4||2||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
ਜੇ ਦਰਿ ਮਾਂਗਤੁ ਕੂਕ ਕਰੇ ਮਹਲੀ ਖਸਮੁ ਸੁਣੇ ॥
jay dar maaNgat kook karay mahlee khasam sunay.
ਭਾਵੈ ਧੀਰਕ ਭਾਵੈ ਧਕੇ ਏਕ ਵਡਾਈ ਦੇਇ ॥੧॥
bhaavai Dheerak bhaavai Dhakay ayk vadaa-ee day-ay. ||1||
ਜਾਣਹੁ ਜੋਤਿ ਨ ਪੂਛਹੁ ਜਾਤੀ ਆਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaanhu jot na poochho jaatee aagai jaat na hay. ||1|| rahaa-o.
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
aap karaa-ay aap karay-i.
ਆਪਿ ਉਲਾਮ੍ਹ੍ਹੇ ਚਿਤਿ ਧਰੇਇ ॥
aap ulaamayH chit Dharay-ay.
ਜਾ ਤੂੰ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
jaa tooN karanhaar kartaar.
ਕਿਆ ਮੁਹਤਾਜੀ ਕਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥
ki-aa muhtaajee ki-aa sansaar. ||2||
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥
aap upaa-ay aapay day-ay.
ਆਪੇ ਦੁਰਮਤਿ ਮਨਹਿ ਕਰੇਇ ॥
aapay durmat maneh karay-i.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur parsaad vasai man aa-ay.
ਦੁਖੁ ਅਨ੍ਹ੍ਹੇਰਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੩॥
dukh anHayraa vichahu jaa-ay. ||3||
ਸਾਚੁ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
saach pi-aaraa aap karay-i.
ਅਵਰੀ ਕਉ ਸਾਚੁ ਨ ਦੇਇ ॥
avree ka-o saach na day-ay.
ਜੇ ਕਿਸੈ ਦੇਇ ਵਖਾਣੈ ਨਾਨਕੁ ਆਗੈ ਪੂਛ ਨ ਲੇਇ ॥੪॥੩॥
jay kisai day-ay vakhaanai naanak aagai poochh na lay-ay. ||4||3||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
ਤਾਲ ਮਦੀਰੇ ਘਟ ਕੇ ਘਾਟ ॥
taal madeeray ghat kay ghaat.
ਦੋਲਕ ਦੁਨੀਆ ਵਾਜਹਿ ਵਾਜ ॥
dolak dunee-aa vaajeh vaaj.
ਨਾਰਦੁ ਨਾਚੈ ਕਲਿ ਕਾ ਭਾਉ ॥
naarad naachai kal kaa bhaa-o.
ਜਤੀ ਸਤੀ ਕਹ ਰਾਖਹਿ ਪਾਉ ॥੧॥
jatee satee kah raakhahi paa-o. ||1||
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
naanak naam vitahu kurbaan.
ਅੰਧੀ ਦੁਨੀਆ ਸਾਹਿਬੁ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anDhee dunee-aa saahib jaan. ||1|| rahaa-o.
ਗੁਰੂ ਪਾਸਹੁ ਫਿਰਿ ਚੇਲਾ ਖਾਇ ॥
guroo paashu fir chaylaa khaa-ay.
ਤਾਮਿ ਪਰੀਤਿ ਵਸੈ ਘਰਿ ਆਇ ॥
taam pareet vasai ghar aa-ay.