Page 586
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
श्लोक ३॥
ਭੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਇ ॥
हे सर्व जग भयभीत आहे पण केवळ पूज्य देवच निर्भय आहे.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਭਉ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
सतगुरुची सेवा केल्याने भगवंत मनात वास करतात आणि मग भीती मनात कधीच येत नाही.
ਦੁਸਮਨੁ ਦੁਖੁ ਤਿਸ ਨੋ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
कोणताही शत्रू किंवा संकट त्याच्या जवळ येत नाही आणि कोणीही त्याला त्रास देऊ शकत नाही.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਇ ॥
गुरुमुखाच्या मनात हा विचार असतो की भगवंताला जे आवडते ते घडते.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਹੀ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ਸੋਇ ॥੧॥
हे नानक! देव स्वतः मनुष्याची प्रतिष्ठा ठेवतो आणि सर्व कामे पूर्ण करतो. ॥१॥
ਮਃ ੩ ॥
महाला ३ ॥
ਇਕਿ ਸਜਣ ਚਲੇ ਇਕਿ ਚਲਿ ਗਏ ਰਹਦੇ ਭੀ ਫੁਨਿ ਜਾਹਿ ॥
काही मित्र हे जग सोडून जात आहेत, काही मित्र हे जग सोडून गेले आहेत आणि जे राहतील तेही हे जग सोडून जातील.
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
ज्यांनी सतगुरुंची सेवा केली नाही ते पश्चाताप करत या जगात आले आहेत.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
हे नानक! जे सत्यात तल्लीन राहतात ते कधीही विभक्त होत नाहीत आणि सतगुरुंची सेवा करून भगवंतात विलीन होतात. ॥२॥
ਪਉੜੀ ॥
पउडी ॥
ਤਿਸੁ ਮਿਲੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਜਣੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥
असा महापुरुष सत्गुरू भेटला पाहिजे, ज्यांच्या हृदयात सद्गुरु भगवंताचा वास आहे.
ਤਿਸੁ ਮਿਲੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਮੈ ਜਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰੀ ॥
ज्याने मनातून अहंकार नाहीसा केला आहे, अशा प्रिय सतगुरूंची आपण मुलाखत घ्यावी.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਦੇ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸ੍ਟਿ ਸਵਾਰੀ ॥
ज्याने हरीची शिकवण देऊन संपूर्ण सृष्टीचे कल्याण केले, त्याला पूर्ण सत्गुरू लाभतो.
ਨਿਤ ਜਪਿਅਹੁ ਸੰਤਹੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਭਉਜਲ ਬਿਖੁ ਤਾਰੀ ॥
हे संतांनो, दररोज रामाचे नामस्मरण करा, जे तुम्हाला अस्तित्त्वाच्या विषारी महासागरातून पार करेल.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਗੁਰ ਵਿਟੜਿਅਹੁ ਹੰਉ ਸਦ ਵਾਰੀ ॥੨॥
पूर्ण गुरूंनी मला हरीचा उपदेश दिला आहे, म्हणून मी त्या गुरुदेवांना सदैव त्याग करतो.॥२॥
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
श्लोक ३॥
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਸੁਖੀ ਹੂੰ ਸੁਖ ਸਾਰੁ ॥
सतगुरुंची सेवा करणे हे सर्व सुखाचे सार आहे.
ਐਥੈ ਮਿਲਨਿ ਵਡਿਆਈਆ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
गुरूंची सेवा केल्याने संसारात मोठा मान मिळतो आणि भगवंताच्या दरबारात मोक्ष प्राप्त होतो.
ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੁ ਪੈਨਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
तो मनुष्य फक्त योग्य कर्म करतो, सत्यालाच चिकटतो आणि सत्याचे नावच त्याचा आधार असतो.
ਸਚੀ ਸੰਗਤਿ ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
खऱ्या सहवासाने तो सत्याची प्राप्ती करतो आणि खऱ्या नामाने तो प्रेमात पडतो.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਹਰਖੁ ਸਦਾ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰੁ ॥
तो सदैव खऱ्या बोलण्यात आनंदी राहतो आणि सत्याच्या दरबारात तो सत्यवादी मानला जातो.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੈ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥
हे नानक! ज्या सत्गुरूंवर भगवंत आशीर्वाद देतात त्यांचीच सेवा करतो.॥ १॥
ਮਃ ੩ ॥
महाला ३ ॥
ਹੋਰ ਵਿਡਾਣੀ ਚਾਕਰੀ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
सतगुरुंशिवाय इतर कोणाचीही सेवा करणाऱ्यांचे जीवन आणि निवासस्थान म्हणजे लज्जा होय.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਬਿਖੁ ਲਗੇ ਬਿਖੁ ਖਟਣਾ ਬਿਖੁ ਰਾਸਿ ॥
ते अमृताचा त्याग करून विषाला जोडून विष कमावतात आणि विष हेच त्यांचे भांडवल आहे.
ਬਿਖੁ ਖਾਣਾ ਬਿਖੁ ਪੈਨਣਾ ਬਿਖੁ ਕੇ ਮੁਖਿ ਗਿਰਾਸ ॥
विष हेच त्यांचे अन्न आहे, विष हेच त्यांचे वस्त्र आहे आणि ते त्यांच्या तोंडात फक्त विषाचे तुकडे टाकतात.
ਐਥੈ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਾ ਮੁਇਆ ਨਰਕਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
त्यांना या जगात खूप त्रास होतो आणि मृत्यूनंतर ते नरकात राहतात.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਹਿ ਮੈਲੈ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਮ ਕਰੋਧਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
स्वार्थी लोकांची तोंडे अत्यंत घाणेरडी असतात, त्यांना शब्दांतील फरक कळत नाही व वासना आणि क्रोधाने त्यांचा नाश होतो.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਛੋਡਿਆ ਮਨਹਠਿ ਕੰਮੁ ਨ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
ते सत्गुरूंच्या प्रेमाचा त्याग करतात आणि मनाच्या जिद्दीमुळे त्यांचे कोणतेही कार्य पूर्ण होत नाही.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੋ ਨ ਸੁਣੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥
यमपुरीमध्ये त्यांना बांधून मारहाण केली जाते आणि त्यांची प्रार्थना कोणीही ऐकत नाही.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
हे नानक! आपण जीव पूर्वजन्मातील आपल्या कर्माप्रमाणे निर्मात्याने लिहिलेल्या प्रारब्धानुसार वागतो आणि गुरूंच्या द्वारेच भगवंताच्या नावाने वास करतो. ॥२॥
ਪਉੜੀ ॥
पउडी ॥
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਧ ਜਨੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥
हे संतांनो! त्या सतगुरूची सेवा करा ज्याने भगवंताचे नाव तुमच्या मनात दृढ केले आहे.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਜਹੁ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਜਿਨਿ ਜਗੰਨਾਥੁ ਜਗਦੀਸੁ ਜਪਾਇਆ ॥
रात्रंदिवस त्या सतगुरुची उपासना करा ज्याने आपल्याला जगन्नाथ जगदीश्वरांचे नामस्मरण केले आहे.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਖਹੁ ਇਕ ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਪੰਥੁ ਬਤਾਇਆ ॥
हरी ते हरीचा मार्ग दाखविणाऱ्या अशा सतगुरूचे प्रत्येक क्षणी दर्शन घ्या.
ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਭ ਪਗੀ ਪਵਹੁ ਜਿਨਿ ਮੋਹ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
सर्वांनी त्या सतगुरूच्या चरणांना स्पर्श करा ज्याने आसक्तीचा अंधार नष्ट केला आहे.
ਸੋ ਸਤਗੁਰੁ ਕਹਹੁ ਸਭਿ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਲਹਾਇਆ ॥੩॥
अशा सतगुरुला प्रत्येकाने धन्य म्हणावे ज्याने हरिच्या भक्तीचा खजिना जीवांना उपलब्ध करून दिला आहे.॥ ३॥
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
श्लोक ३॥
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਭੁਖ ਗਈ ਭੇਖੀ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
सतगुरू भेटल्यावर भूक नाहीशी होते, पण दांभिकतेचा अवलंब केल्याने भूक भागत नाही.