Page 362
ਜੋ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
ज्याच्या मनाचा रंग हिरवा आहे.
ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਲਾਥਾ ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਮਿਲੇ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
त्यांचे जन्म-मृत्यूचे दु:ख दूर होऊन ते सहज भगवंताच्या दरबारात सामील होतात. ॥१॥रहाउ॥
ਸਬਦੁ ਚਾਖੈ ਸਾਚਾ ਸਾਦੁ ਪਾਏ ॥
शब्दाचा आस्वाद घेणाऱ्या माणसाला खरी चव प्राप्त होते आणि.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
हरीचे नाम मनात ठेवतो.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
हरि प्रभू सदैव सर्वव्यापी आहेत.
ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥੨॥
तो स्वतः जवळ आहे आणि तो स्वतः दूर आहे. ॥२॥
ਆਖਣਿ ਆਖੈ ਬਕੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
सर्व माणसे शब्दांतून गोष्टी सांगतात आणि शब्दांतून सांगतात.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥
परंतु प्रभु स्वतः क्षमा करतो आणि स्वतःशी समेट करतो.
ਕਹਣੈ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
नुसते उच्चार करून भगवंत मिळत नाही.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥
गुरूंच्या कृपेने देव माणसाच्या मनात येतो आणि वास करतो. ॥३॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
गुरुमुख स्वतःमधील अहंकार दूर करतो.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
त्याने सर्व आसक्ती सोडल्या आहेत आणि तो भगवंताच्या प्रेमात रंगला आहे.
ਅਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰ ॥
तो गुरूंच्या वचनांचे चिंतन करतो जे अत्यंत शुद्ध असतात.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੪॥੪੩॥
हे नानक! परमेश्वराचे नाव हेच माणसाचे जीवन बदलते. ॥४॥ ४॥ ४३ ॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
आसा महाला ३ ॥
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
जे द्वैत आणि भ्रमात मग्न आहेत त्यांनीच दु:ख अनुभवले आहे.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
शब्दांशिवाय त्याने आपले आयुष्य व्यर्थ घालवले आहे.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
सतगुरुची सेवा केल्याने बुद्धी प्राप्त होते.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥
माणसाला भ्रम आणि द्वैतवाद मान्य नाही.॥ १॥
ਮੂਲਿ ਲਾਗੇ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥
जे मानवनिर्मितीच्या मूळ निर्मात्याशी जोडले जातात ते स्वीकारले जातात.
ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
रामाचे नाम नेहमी हृदयात जपत राहा आणि गुरुच्या शब्दातून एकच भगवंत समजून घ्या. ॥१॥रहाउ॥
ਡਾਲੀ ਲਾਗੈ ਨਿਹਫਲੁ ਜਾਇ ॥
जो मनुष्य विश्वाच्या मूळ ईश्वराला सोडून त्याच्या भ्रमाच्या फांदीला चिकटून राहतो तो निष्फळ होतो.
ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥
अंध व्यक्तीला त्याच्या अज्ञानी कृत्याची शिक्षा मिळते.
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
आंधळ्या, स्वार्थी माणसाला सुखाची जागा मिळत नाही.
ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
हा मलमूत्राचा एक किडा आहे आणि मलमूत्रातच सडतो. ॥२॥
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
गुरूंची सेवा केल्याने माणसाला नेहमी आनंद मिळतो.
ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
चांगल्या सहवासात भेटतो आणि हरीची स्तुती करतो.
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
जो मनुष्य भगवंताचे नामस्मरण करतो.
ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਉਧਰਣਹਾਰੁ ॥੩॥
तो स्वतः संसारसागर पार करतो आणि आपल्या कुटुंबाचाही उद्धार करतो. ॥३॥
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮਿ ਵਜਾਏ ॥
गुरूंच्या वाणीतून भगवंताचे नाम मनात घुमते.
ਨਾਨਕ ਮਹਲੁ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
हे नानक! गुरू या शब्दाने मनुष्य स्वतःच्या अंतःकरणात ईश्वराची प्राप्ती करतो.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਤ ਸਰਿ ਹਰਿ ਜਲਿ ਨਾਇਆ ॥
हे भावा! गुरुच्या उपदेशाने सत्याच्या सरोवरात हरिनामाच्या पाण्याने स्नान करा.
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਸਭੁ ਦੁਰਤੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥੫॥੪੪॥
अशा प्रकारे तुमच्या दुष्टपणाची आणि पापांची सर्व घाण साफ होईल. ॥४॥ ५॥ ४४॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
आसा महाला ३ ॥
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਮਰਣੁ ਵਿਗਾੜਹਿ ॥
जेंव्हा स्वेच्छेने मरतात तेंव्हा ते असे मरून आपले मरण लुटतात.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਆਤਮ ਸੰਘਾਰਹਿ ॥
कारण ते आसक्ती आणि माया यांच्याद्वारे स्वतःचा नाश करतात.
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥
हे माझे कुटुंब आहे, ही माझी संपत्ती आहे असे म्हणत ते नष्ट होतात.
ਆਤਮੁ ਨ ਚੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਭਰਮੈ ਵਿਚਿ ਸੂਤਾ ॥੧॥
तो आपल्या आत्म्याला ओळखत नाही आणि तो भ्रमात झोपलेला असतो. ॥१॥
ਮਰੁ ਮੁਇਆ ਸਬਦੇ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
जो शब्दांनी मरतो तो खरा मरण मरतो.
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਗੁਰਿ ਸਮ ਜਾਣਾਈ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਜਪਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ज्याला गुरूंनी स्तुती आणि टीका समान आहेत हे ज्ञान दिले आहे, तो या युगात हरिचा जप करून नामरूपाने लाभ घेतो. ॥१॥रहाउ॥
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣ ਗਰਭ ਗਲਿ ਜਾਇ ॥
ती माणसं जी निनावी आहेत ती गर्भातच कुजतात.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
जो भ्रमात अडकून राहतो त्याचा जन्म निरर्थक आहे.
ਨਾਮ ਬਿਹੂਣੀ ਦੁਖਿ ਜਲੈ ਸਬਾਈ ॥
संपूर्ण निनावी जग दु:खात जळत आहे.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੨॥
पूर्ण सतगुरूंनी मला हे ज्ञान दिले आहे.॥ २॥
ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਬਹੁ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
चंचल मन भ्रमात भरकटते आणि खूप दुखावते.
ਏਥਹੁ ਛੁੜਕਿਆ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
मनुष्यजन्माची ही सुवर्णसंधी वाया घालवून त्याला सुखाचे स्थान मिळत नाही.
ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਵਿਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
जन्म-मृत्यूचे चक्र म्हणजे गर्भ हे विष्ठेचे घर आहे.
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਮਨਮੁਖੁ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥
अशा घरात एक स्वेच्छेचा माणूस राहतो. ॥३॥
ਅਪੁਨੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਦਾ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
मी नेहमी माझ्या सतगुरुवर बलिहारी जातो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
गुरूंच्या समोर राहून आत्म्याचा प्रकाश परम प्रकाशात विलीन होतो.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ॥
विशुद्ध गुरुवाणीने मनुष्याला त्याच्या खऱ्या स्वरुपात निवास प्राप्त होतो.
ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਦਾ ਉਦਾਸਾ ॥੪॥੬॥੪੫॥
हे नानक, जो मनुष्य आपल्या अहंकाराचा नाश करतो तो नेहमी आसक्तीमुक्त असतो.
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
आसा महाला ३ ॥
ਲਾਲੈ ਆਪਣੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਈ ॥
देवाचा सेवक आपली जात गमावतो.