Page 111
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੀਅ ਉਪਾਏ ॥
परब्रह्म परमेश्वरानी चौऱ्याऐंशी लाख प्रजातींमध्ये अनंत जीव निर्माण केले आहेत.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
ज्याच्यावर तो दया दाखवतो, त्याला तो आपल्या गुरूंशी जोडतो.
ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟਿ ਸਦਾ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਦਰਿ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੬॥
त्याची पापे धुऊन तो आत्मा सदैव शुद्ध होतो आणि सत्याच्या दरबारात नामस्मरणाने प्रसन्न वाटते. ॥६॥
ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਤਾ ਕਿਨਿ ਦੀਐ ॥
परमेश्वराने कर्माचा हिशेब मागितला तर तो कोणाला द्यायचा?
ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਫੁਨਿ ਦੂਐ ਤੀਐ ॥
मग द्वैत किंवा त्रिगुणात्मक स्थितीत सुख मिळणार नाही.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
सत्याचे अवतार परमेश्वर स्वतः क्षमाशील आहे आणि क्षमा करून तो स्वतःशी एकरूप होतो. ॥७॥
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤੈ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
परमेश्वर स्वतः सर्व काही करतो आणि जीवांना ते स्वतःच करायला लावतो.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
गुरूंच्या शिकवणीनेच परमेश्वर त्या जीवांना स्वतःशी एकरूप करून घेतो.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨॥੩॥
हे नानक! ज्या आत्म्याला परमेश्वराच्या नामाचा महिमा प्राप्त होतो, विश्वाचा स्वामी स्वत: त्याच्या संगतीत सामील होतो. ॥८॥२॥३॥
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महाला ३ ॥
ਇਕੋ ਆਪਿ ਫਿਰੈ ਪਰਛੰਨਾ ॥
परमेश्वर अदृश्य राहतो आणि सर्वत्र फिरतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਾ ਤਾ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭਿੰਨਾ ॥
ज्याने त्याला गुरूद्वारे पाहिले त्याचे हृदय त्याच्या प्रेमात भिनलेले असते.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਜਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਏਕੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥
त्याने आपल्या तृष्णेचा त्याग करून नैसर्गिक सुख प्राप्त केले आहे. मग त्याने आपल्या मनात एकच परमेश्वर ठेवला आहे. ॥१॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥
मी त्यांच्यासाठी त्याग करतो, माझा आत्मा त्याग आहे त्यांच्यासाठी जे आपला आत्मा एका परमेश्वरावर स्थिर करतात.
ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਇਆ ਸਚੈ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरूंच्या उपदेशाने त्याचे चित्त ज्या घरात स्थायिक होते, त्याच घरात स्थायिक होऊन सत्य परमेश्वराच्या प्रेमात लीन होते. ॥१॥ रहाउ॥
ਇਹੁ ਜਗੁ ਭੂਲਾ ਤੈਂ ਆਪਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
हे परमेश्वरा! हे जग संभ्रमात आहे आणि तुम्हीच ते गोंधळात टाकले आहे.
ਇਕੁ ਵਿਸਾਰਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥
परमेश्वराला विसरुन तो लोभाने ग्रासलेला असतो.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਫਿਰੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲਾ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
रात्रंदिवस हा गोंधळलेला माणूस नेहमी नावाशिवाय भटकत राहतो. ॥३॥
ਜੋ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤੇ ॥
जे नियती निर्मात्याच्या प्रेमात मग्न राहतात.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤੇ ॥
गुरूंची सेवा केल्याने तो चारही युगात प्रसिद्ध होतो.
ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
ज्या जीवाला परमेश्वर स्वतः मोठेपणा देतो तो भगवंताच्या नामात लीन होतो. ॥3॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਹਰਿ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ॥
भ्रमाने त्रस्त झालेल्या माणसाला परमेश्वर आठवत नाही.
ਜਮਪੁਰਿ ਬਧਾ ਦੁਖ ਸਹਾਹੀ ॥
मग यमदूतांच्या नगरीत अडकून तो दुःख सहन करतो.
ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ਕਿਛੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਮਨਮੁਖ ਪਾਪਿ ਪਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
मनमुखी माणूस आंधळा आणि बहिरा असतो, तो काहीही पाहू शकत नाही आणि त्याच्या पापात नाश पावतो. ॥४॥
ਇਕਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
हे परमेश्वरा! अनेक जीव तुझ्या प्रेमात मग्न राहतात, ज्यांना तू तुझ्या नामाने नाम दिले आहेस.
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
प्रेम आणि भक्तीने तो तुमच्या हृदयाला आनंददायी बनतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਭ ਇਛਾ ਆਪਿ ਪੁਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
आनंद देणाऱ्या सद्गुरुंची तो सदैव सेवा करतो आणि परमेश्वर स्वतःच त्याच्या सर्व मनोकामना पूर्ण करतो. ॥५॥
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰੀ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ॥
हे पूज्य परमेश्वरा! जो सदैव तुझा आश्रय घेतो,
ਆਪੇ ਬਖਸਿਹਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
तुम्ही स्वतः त्याला क्षमा देऊन त्याच्यावर कृपा करता.
ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੬॥
जो परमेश्वराचे नामस्मरण करतो त्याच्या जवळ यम येत नाही. ॥६॥
ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਤੇ ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਏ ॥
ज्याला परमेश्वर आवडतो तो रात्रंदिवस परमेश्वराच्या प्रेमात तल्लीन असतो.
ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
माझ्या प्रभू-परमेश्वराने त्यांना सद्गुरूंशी जोडून स्वतःमध्ये विलीन केले आहे.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੇ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਚੁ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੭॥
हे सत्याचे अवतार असलेल्या परमेश्वरा! जो सदैव तुझा आश्रय घेतो. तुम्हीच त्यांना सत्याचे ज्ञान प्रदान करा. ॥७॥
ਜਿਨ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਸਚਿ ਸਮਾਣੇ ॥
ज्यांना सत्य परमेश्वर समजतो ते सत्यातच लीन राहतात.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਵਖਾਣੇ ॥
तो परमेश्वराची स्तुती करतो आणि फक्त सत्य बोलतो.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੩॥੪॥
हे नानक! जे नामात तल्लीन राहतात ते कोणत्याही दूषिततेपासून मुक्त होतात आणि आपल्या आत्म्याच्या रूपाने त्याच्या घरी समाधी घेतो. ॥८॥३॥४॥
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महाला ३ ॥
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੁ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥
जो माणूस शब्दांद्वारे आपला अहंकार नष्ट करतो तो मृत मानला जातो.
ਕਾਲੁ ਨ ਚਾਪੈ ਦੁਖੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥
मृत्यूसुद्धा त्याला चिरडत नाहीत आणि कोणतेही दुःख त्याला दुःखी करत नाही.
ਜੋਤੀ ਵਿਚਿ ਮਿਲਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਸੁਣਿ ਮਨ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
त्याचा प्रकाश सर्वोच्च प्रकाशात विलीन होतो आणि त्यातच लीन होतो. सत्याचे नाव ऐकून त्याचे मनही सत्यात लीन होते. ॥१॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥
जे परमेश्वराच्या नावाने जगाला गौरव देतात त्याचसाठी मी स्वतःला समर्पित करतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जो मनुष्य सद्गुरूंची सेवा करतो आणि आपले चित्त सत्यात एकाग्र करतो, तो गुरुंच्या उपदेशाने आध्यात्मिक अवस्थेत लीन राहतो. ॥१॥ रहाउ॥
ਕਾਇਆ ਕਚੀ ਕਚਾ ਚੀਰੁ ਹੰਢਾਏ ॥
मानवी शरीर कच्चे आहे म्हणजेच क्षणभंगुर आहे. शरीर हे आत्म्याचे वस्त्र आहे आणि आत्मा हा क्षणभंगुर वस्त्र परिधान करतो.
ਦੂਜੈ ਲਾਗੀ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਏ ॥
मायेच्या मोहात मग्न राहिल्याने जीवाला त्याचे सत्यस्वरूप प्राप्त होत नाही.