Page 37
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕਰਿ ਵੇਖਹੁ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
आपल्या मनात चिंतन केले तेव्हा तुमच्या लक्षात येईल की गुरूंच्या शिकवणीशिवाय कोणीही परमेश्वराला प्राप्त करू शकत नाही.
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
गुरूच्या शब्दाच्या प्रेमात पडल्याशिवाय स्वतःची इच्छाशक्ती असलेल्या व्यक्तीच्या मनातून दुर्गुणांची घाण धुतली जात नाही. ॥ १ ॥|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੁ
हे माझ्या मना! तुम्ही सद्गुरूंच्या इच्छेचे पालन करा.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਤਾ ਸੁਖ ਲਹਹਿ ਮਹਲੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तेव्हाच तुम्ही स्वतःच्या अस्तित्वात राहून परमेश्वराच्या नामरूपी अमृताचा आस्वाद घेऊ शकाल आणि तुमच्या मनाला सुख-शांती प्राप्त होईल. ॥ १॥ रहाउ॥
ਅਉਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣੁ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹਣਿ ਨ ਮਿਲੈ ਹਦੂਰਿ ॥
अकार्यक्षम व्यक्तीकडे कोणतेही गुण नसतात, त्या व्यक्तीत केवळ अवगुणच असतात आणि अशा व्यक्तीला परमेश्वरासमोर बसण्याची संधी मिळत नाही.
ਮਨਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਅਵਗਣਿ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੂਰਿ ॥
स्वतःच्या इच्छाने वागणाऱ्या व्यक्तीला गुरुच्या शब्दाची किंमत माहीत नसते आणि सद्गुणांच्या अभावामुळे त्याला परमेश्वर खूप दूर वाटतो.
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਚਿ ਰਤੇ ਭਰਪੂਰਿ ॥
ज्यांनी परमेश्वराच्या सत्य स्वरूपाला ओळखले आहे, ते त्या सत्यस्वरूप परमेश्वराशी पूर्णपणे एकरूप होतात.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਪਿ ਹਦੂਰਿ ॥੨॥
त्यांचे मन आपल्या गुरूंच्या शब्दात तल्लीन राहते आणि ते दृश्यस्वरूपात परमेश्वराला खरच भेटत असण्याची कल्पना करतात. ॥ २॥
ਆਪੇ ਰੰਗਣਿ ਰੰਗਿਓਨੁ ਸਬਦੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥
परमेश्वराने स्वतः मनुष्याला आपल्या रंगात रंगवले आहे आणि गुरूंच्या उपदेशाने त्यांना स्वतःशी एकरूप करून घेतले आहे.
ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
जे परमेश्वराच्या भक्तीमध्ये लीन होऊन सत्यस्वरूप परमेश्वराशी जोडलेले असतात, त्यांच्या मनावरील सत्यस्वरूप परमेश्वराचा रंग कधी फिकट होत नाही.
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਭਵਿ ਥਕੇ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
जे लोक आपल्या मनाचे अनुसरण करतात ते इतरत्र भटकून थकतात, म्हणजेच त्यांचे आध्यात्मिक जीवन कमकुवत होते, त्यांना जीवनाचा योग्य मार्ग समजत नाही.
ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸੋ ਮਿਲੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥
ज्याला गुरू भेटतो त्यालापरमेश्वर प्राप्त होतो. तो सदैव परमेश्वराच्या स्तुतीमध्ये तल्लीन असतो. ॥ ३॥
ਮਿਤ੍ਰ ਘਣੇਰੇ ਕਰਿ ਥਕੀ ਮੇਰਾ ਦੁਖੁ ਕਾਟੈ ਕੋਇ ॥
जीवरूपी स्त्री म्हणते की मी जगात इतक्या लोकांशी मैत्री करून थकले आहे, पण कोणीही माझे दुःख दूर करण्यास सक्षम नाही.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
शेवटी, प्रिय परमेश्वराच्या भेटीने त्या स्त्रीचे दुःख दूर होते, ज्याची भेट केवळ गुरूंच्या शिकवणीनेच शक्य आहे.
ਸਚੁ ਖਟਣਾ ਸਚੁ ਰਾਸਿ ਹੈ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
जो नीतिमान जगतो, त्याला परमेश्वराच्या नामाची संपत्ती लाभते, तो परमेश्वराचे नामस्मरण करून खरी संपत्ती मिळवतो.
ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥੪॥੨੬॥੫੯॥
हे नानक! जे गुरूचे अनुयायी बनून अनंतकाळच्या परमेश्वराबरोबर एकरूप झाले आहेत, ते कधीही त्याच्यापासून विभक्त होत नाहीत. ॥४॥२६॥५९॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
श्रीरागु महला ३ ॥
ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਦੇਖੈ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ॥
निर्माणकर्त्याने स्वतः सृष्टीची निर्मिती केली, ते स्वतः विश्व निर्माण करतात आणि ते स्वतः त्याची काळजी घेतात.
ਸਭ ਏਕੋ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਿਆ ਜਾਇ ॥
एक आणि एकमेव परमेश्वर सर्वत्र व्यापलेला आहे; तो अनाकलनीय आहे आणि त्याचे वर्णन केले जाऊ शकत नाही.
ਆਪੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
परमेश्वर स्वतः दयाळू आहे आणि त्याच्या कृपेने त्याचे स्वरूप स्पष्ट करतो.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
ज्यांच्या मनात चिरंतन परमेश्वर गुरूंच्या शिकवणीतून प्रकट होतो, ते नेहमीच त्याच्यावर लक्ष केंद्रित करतात.॥१॥
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਮੰਨਿ ਲੈ ਰਜਾਇ ॥
हे माझ्या मना! गुरूच्या इच्छेनुसार परमेश्वराला शरण जा. (गुरूच्या शिकवणींचे अनुसरण करा)
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਭੁ ਥੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जो गुरूच्या शिकवणींचे पालन करतो, त्याचे मन आणि शरीर शांत होते आणि परमेश्वराचे नाव त्याच्या मनात प्रकट होते. ॥ १॥ रहाउ॥
ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਕਾਰਣੁ ਧਾਰਿਆ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
विश्वाच्या निर्मितीची सुरुवात करणारा निर्माणकर्ता, तो त्याची काळजी घेतो.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
जेव्हा परमेश्वर स्वतः त्याची दयाळू दृष्टी देतो, तेव्हाच आपण गुरूंच्या शिकवणींद्वारे आपल्याला परमेश्वराच्या अस्तित्वाची जाणीव होते.
ਸੇ ਜਨ ਸਬਦੇ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
जे गुरूंच्या शिकवणींचे पालन करतात त्यांना परमेश्वराच्या उपस्थितीत सन्मान मिळतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥
ज्यांनी स्वतः निर्माणकर्ता गुरूशी एकरूप केला आहे, ते गुरूंच्या शिकवणींचे पालन करतात आणि परमेश्वराच्या स्तुतींच्या दैवी शब्दाने ते जागृत राहतात.॥२॥
ਗੁਰਮਤੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹਣਾ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
हे बंधू! गुरूंच्या शिकवणींचे पालन करून आपण चिरंतन परमेश्वराची स्तुती केली पाहिजे ज्याच्या सद्गुणांचा अंत नाही आणि त्याच्या सृष्टीची मर्यादा ज्ञात होऊ शकत नाही.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਵਸੈ ਹੁਕਮੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
त्याच्या स्वतःच्या इच्छेनुसार, परमेश्वर प्रत्येकाच्या हृदयात राहतो आणि त्याच्या आज्ञेद्वारे त्याच्या निर्मितीची काळजी घेतो.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਇ ॥
गुरूच्या शब्दाचे पालन करून आपण परमेश्वराची स्तुती केली पाहिजे आणि आपल्या मनातील अहंकाराचा त्याग केला पाहिजे.
ਸਾ ਧਨ ਨਾਵੈ ਬਾਹਰੀ ਅਵਗਣਵੰਤੀ ਰੋਇ ॥੩॥
ज्या व्यक्तीने देवाचे नाव धारण केले नाही, तो दोष आणि दुःखाने भरला आहे.॥ ३॥
ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਚਿ ਲਗਾ ਸਚੈ ਨਾਇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹੋਇ ॥
माझी इच्छा आहे की मी नेहमीच परमेश्वराची स्तुती करीत राहावीआणि त्याच्याशी संलग्न राहावे,कारण मन केवळ चिरंतन परमेश्वराचे नामस्मरण करून तृप्त होते.
ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੀ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਾ ਅਵਗੁਣ ਕਢਾ ਧੋਇ ॥
चांगल्या गुणांचा विचार करावा, केवळ चांगले गुण गोळा करावेत, वाईट गुणांची घाण परमेश्वराच्या नामरूपी पाण्याने धुतली जावी.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਫਿਰਿ ਵੇਛੋੜਾ ਨ ਹੋਇ ॥
ज्या व्यक्तीला परमेश्वर स्वतःशी एकरूप करतो, त्याला तो स्वतःपासून कधीच वेगळे करत नाही.
ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਜਿਦੂ ਪਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੪॥੨੭॥੬੦॥
हे नानक! मी माझ्या गुरूंची स्तुती केली पाहिजे, ज्यांच्याद्वारेच मला परमेश्वराची प्राप्ती होते.॥४॥२७॥६०॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
श्रीरागु महला ३ ॥
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਕਾਮ ਗਹੇਲੀਏ ਕਿਆ ਚਲਹਿ ਬਾਹ ਲੁਡਾਇ ॥
हे स्वार्थात अडकलेली जीवरूपी स्त्री! लक्षपूर्वक ऐक! तू एवढ्या बेफिकीरपणे जीवनाच्या वाटेवर का चालत आहेस?
ਆਪਣਾ ਪਿਰੁ ਨ ਪਛਾਣਹੀ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਹਿ ਜਾਇ ॥
(तुम्ही सांसारिक प्रयत्नांमध्ये इतके व्यस्त आहात की) तुम्हाला आता परम परमात्म्याची जाणीव होत नाही, तर मग मृत्यूनंतर तुम्ही त्याला कसे सामोरे जाणार?
ਜਿਨੀ ਸਖੀ ਕੰਤੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
मी त्या गुरूच्या अनुयायांना श्रद्धा ठेवतो ज्यांना त्यांचा गुरु-देव जाणवला आहे.
ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
माझी इच्छा आहे की संताच्या संगतीत सामील होऊन मी त्यांच्यासारखे होऊ शकेन.॥ १॥