Page 769
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
kot maDhay kinai pachhaani-aa har naamaa sach so-ee.
Unter Millionen hat nur ein seltener erkannt, dass nur Gottes Name ewig ist.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੩॥
naanak naam milai vadi-aa-ee doojai bhaa-ay pat kho-ee. ||3||
O Nanak, wahre Herrlichkeit erlangt man nur, wenn man immer mit Naam verbunden bleibt; aber in der Liebe zu weltlichem Reichtum und weltlicher Macht verliert man seine Ehre. ||3||
ਭਗਤਾ ਕੈ ਘਰਿ ਕਾਰਜੁ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagtaa kai ghar kaaraj saachaa har gun sadaa vakhaanay raam.
Die wahren Gottgeweihten loben Gott immer wieder, weshalb die rechtschaffene Tat, sich an ihn zu erinnern, immer in ihren Herzen präsent ist.
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਆਪੇ ਦੀਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagat khajaanaa aapay dee-aa kaal kantak maar samaanay raam.
Gott selbst hat sie mit dem Schatz der hingebungsvollen Verehrung gesegnet, weshalb sie, indem sie ihre Todesangst vertreiben, in Ihm verschmolzen bleiben.
ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥
kaal kantak maar samaanay har man bhaanay naam niDhaan sach paa-i-aa.
Ja, indem sie die Angst vor dem Tod überwinden, bleiben sie von der Liebe zu Gott durchdrungen; sie werden Gott wohlgefällig und erhalten den ewigen Schatz von Naam.
ਸਦਾ ਅਖੁਟੁ ਕਦੇ ਨ ਨਿਖੁਟੈ ਹਰਿ ਦੀਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇਆ ॥
sadaa akhut kaday na nikhutai har dee-aa sahj subhaa-i-aa.
Dieser Schatz von Naam, mit den Gott sie intuitiv gesegnet hat, ist unerschöpflich und er wird niemals zu kurz kommen.
ਹਰਿ ਜਨ ਊਚੇ ਸਦ ਹੀ ਊਚੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
har jan oochay sad hee oochay gur kai sabad suhaa-i-aa.
Gottes Gottgeweihte sind spirituell erhaben und bleiben es immer; sie sehen durch das Wort des Gurus wunderschön aus.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਭਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧॥੨॥
naanak aapay bakhas milaa-ay jug jug sobhaa paa-i-aa. ||4||1||2||
O Nanak, Gott schenkt Gnade und vereint sie mit sich selbst und sie werden im Laufe der Jahrhunderte verherrlicht. ||4||1||2||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mehlaa 3.
Raag Soohee, dritter Guru:
ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸਚੁ ਸੋਹਿਲਾ ਜਿਥੈ ਸਚੇ ਕਾ ਹੋਇ ਵੀਚਾਰੋ ਰਾਮ ॥
sabad sachai sach sohilaa jithai sachay kaa ho-ay veechaaro raam.
Einer, der in seinem Herzen immer durch das göttliche Wort über Gottes Tugenden nachdenkt und ihn immer lobt.
ਹਉਮੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ਰਾਮ ॥
ha-umai sabh kilvikh kaatay saach rakhi-aa ur Dhaaray raam.
Sein Egoismus und seine Sünden sind ausgelöscht, und er hält Gott in seinem Herzen verankert.
ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ਦੁਤਰੁ ਤਾਰੇ ਫਿਰਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥
sach rakhi-aa ur Dhaaray dutar taaray fir bhavjal taran na ho-ee.
Ja, er hält Gott in seinem Herzen verankert und schwimmt durch den schrecklichen Weltozean der Laster; er muss ihn nie wieder überqueren (sein Kreislauf von Geburt und Tod endet).
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਸੋਈ ॥
sachaa satgur sachee banee jin sach vikhaali-aa so-ee.
Dieser wahre Guru, der ihn dazu gebracht hat, den ewigen Gott zu erkennen, ist die Verkörperung des ewigen Gottes, und seine Worte sind voller Lobpreisungen.
ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥
saachay gun gaavai sach samaavai sach vaykhai sabh so-ee.
Er singt immer wieder Loblieder auf den ewigen Gott, verschmilzt mit ihm und sieht ihn überall durchdringen.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ਸਚੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੋਈ ॥੧॥
naanak saachaa saahib saachee naa-ee sach nistaaraa ho-ee. ||1||
O Nanak, dieser Gott, der ewig und ewig ist, dessen Herrlichkeit ihn für immer über den weltlichen Ozean der Laster führt. ||1||
ਸਾਚੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਇਆ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
saachai satgur saach bujhaa-i-aa pat raakhai sach so-ee raam.
Der ewige Gott bewahrt die Ehre der Person, der der wahre Guru, die Verkörperung des ewigen Gottes, die göttliche Weisheit offenbart hat.
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚਾ ਹੈ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachaa bhojan bhaa-o sachaa hai sachai naam sukh ho-ee raam.
Die ewige Liebe zu Gott wird zu seiner geistigen Nahrung, und er erhält himmlischen Frieden, wenn er sich liebevoll an ihn erinnert.
ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਮਰੈ ਨ ਕੋਈ ਗਰਭਿ ਨ ਜੂਨੀ ਵਾਸਾ ॥
saachai naam sukh ho-ee marai na ko-ee garabh na joonee vaasaa.
Ja, diejenigen, die geistigen Frieden erlangen, indem sie sich an Gottes Namen erinnern, sterben nicht geistlich und durchlaufen nicht den Kreislauf von Geburt und Tod.
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ਸਚਿ ਨਾਇ ਪਰਗਾਸਾ ॥
jotee jot milaa-ee sach samaa-ee sach naa-ay pargaasaa.
Jemand, dessen Seele durch den Guru mit der Urseele vereint wird, verschmilzt mit Gott und durch Gottes Namen wird sein Geist mit göttlicher Weisheit erleuchtet.
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਸਚੇ ਹੋਏ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ॥
jinee sach jaataa say sachay ho-ay an-din sach Dhi-aa-in.
Diejenigen, die Gott erkannt haben, sind eins mit ihm geworden und erinnern sich immer wieder mit Verehrung an ihn.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਨਾ ਵੀਛੁੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ॥੨॥
naanak sach naam jin hirdai vasi-aa naa veechhurh dukh paa-in. ||2||
O Nanak, diejenigen, in deren Herzen Gottes Name verankert ist, erdulden kein Leid, wenn sie sich wieder von Ihm trennen. ||2||
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸੋਹਿਲਾ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachee banee sachay gun gaavahi tit ghar sohilaa ho-ee raam.
Diejenigen, die Gott durch das göttliche Wort des Gurus loben, sind immer so erfreut, als ob die Lieder der Freude in ihren Herzen erklingen würden.
ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਵਿਚਿ ਸਾਚਾ ਪੁਰਖੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
nirmal gun saachay tan man saachaa vich saachaa purakh parabh so-ee raam.
Indem sie über die makellosen Tugenden Gottes nachdenken, werden ihr Körper und ihr Geist gegen Laster stabil und sie erkennen Seine Gegenwart in ihnen.
ਸਭੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਚੋ ਬੋਲੈ ਜੋ ਸਚੁ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥
sabh sach vartai sacho bolai jo sach karai so ho-ee.
Sie beginnen zu glauben, dass Gott überall durchdringt, dass er selbst spricht und was auch immer Er tut, das allein eintrifft.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸਚੁ ਪਸਰਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥
jah daykhaa tah sach pasri-aa avar na doojaa ko-ee.
Wo auch immer sie hinschauten, sie erlebten, dass Gott alles durchdrang und überhaupt keinen anderen.
ਸਚੇ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੂਜਾ ਹੋਈ ॥
sachay upjai sach samaavai mar janmai doojaa ho-ee.
Von dem ewigen Gott gehen wir aus, und mit dem inneren Gott werden wir verschmelzen; aber wer den Reichtum und die Macht der Welt liebt, bleibt im Kreislauf von Geburt und Tod.
ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰਾਵੈ ਸੋਈ ॥੩॥
naanak sabh kichh aapay kartaa aap karaavai so-ee. ||3||
O Nanak, Gott selbst macht alles und Er selbst lässt alles von den Wesen erledigen. ||3||
ਸਚੇ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
sachay bhagat soheh darvaaray sacho sach vakhaanay raam.
Wenn sie Gottes Namen aussprechen, sehen die wahren Gottgeweihten in Gottes Gegenwart anmutig aus.
ਘਟ ਅੰਤਰੇ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਾਚੋ ਆਪਿ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥
ghat antray saachee banee saacho aap pachhaanay raam.
Das göttliche Wort des Gurus ist in ihren Herzen verankert und dadurch erkennen sie ihr eigenes Selbst.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾ ਸਚੁ ਜਾਣਹਿ ਸਾਚੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
aap pachhaaneh taa sach jaaneh saachay sojhee ho-ee.
Ja, wenn sie sich selbst verstehen, kommt göttliche Weisheit zum Vorschein und durch sie erkennen sie Gott.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਸੋਭਾ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
sachaa sabad sachee hai sobhaa saachay hee sukh ho-ee.
O Bruder, ewig ist das göttliche Wort des Gurus und ewig ist seine Herrlichkeit; himmlischen Frieden erlangt man, wenn man auf den ewigen Gott eingestimmt bleibt.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਭਗਤ ਇਕ ਰੰਗੀ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਨ ਕੋਈ ॥
saach ratay bhagat ik rangee doojaa rang na ko-ee.
Die Gottgeweihten, die von der Liebe Gottes durchdrungen sind, bleiben nur davon durchdrungen; die Liebe zu weltlichem Reichtum und weltlicher Macht beeinträchtigt sie nicht.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਕਉ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਚੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥੪॥੨॥੩॥
naanak jis ka-o mastak likhi-aa tis sach paraapat ho-ee. ||4||2||3||
O Nanak, einer, der vorherbestimmt ist, er allein verwirklicht Gott. ||4||2|3||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mehlaa 3.
Raag Soohee, dritter Guru:
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਧਨ ਜੇ ਭਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਹਾਗੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
jug chaaray Dhan jay bhavai bin satgur sohaag na ho-ee raam.
O Bruder, selbst wenn die Seelenbraut durch die Zeitalter wandert, kann sie sich nicht mit dem Ehemann-Gott vereinigen, ohne den Lehren des wahren Gurus zu folgen.